DNA databank

Op de vraag wat Nederlanders het belangrijkste probleem in de samenleving vinden, antwoordde het grootste deel: criminaliteit. Maar liefst één op de vier Nederlanders van 15 jaar of ouder wordt jaarlijks slachtoffer van één of meer vormen van criminaliteit. Dit zijn dus zo’n 3,2 miljoen mensen per jaar. De criminaliteit blijft de laatste jaren maar groeien en daar moet een einde aan komen. De Nederlandse Politie lost jaarlijks maar 188 duizend misdrijven op, terwijl er 1,6 miljoen gemeld worden. Dit aantal moet behoorlijk verbeterd kunnen worden. Een hele goede oplossing hiervoor is het oprichten van een DNA-databank waar het DNA van alle Nederlanders in opgeslagen wordt. Het DNA wordt door middel van een uitstrijkje van het wangslijmvlies verkregen en daarna samen met persoonlijke gegevens opgeslagen in een databank die streng beveiligd wordt. Het grote voordeel van deze databank is natuurlijk dat misdaden sneller opgelost kunnen worden. In 1993 werd nog 1 op de 5 misdrijven opgelost, nu is dat nog maar 1 op de 7, er moet dus duidelijk iets gedaan worden. Omdat in iedere lichaamscel DNA zit, blijft er altijd wel een spoortje DNA achter op de plaats van het misdrijf. Alleen wanneer een dader een speciaal pak aan zou trekken zou hij dit kunnen voorkomen, maar dit is erg onwaarschijnlijk. Wanneer er nu dus op de plaats van een misdrijf bijvoorbeeld bloed, haren of sperma gevonden wordt, kan dit onderzocht worden en daarna kan er in de computer naar een ‘match’ gezocht worden en dit is het DNA profiel dat overeenkomt met het DNA profiel dat onderzocht is. Het is op deze manier hartstikke makkelijk om misdaden op te lossen, want de dader is zo gevonden! Ook zal het bestaan van een DNA-databank criminelen afschrikken omdat de kans dat ze gepakt worden nu wel heel erg groot is. Een crimineel kan bijna niet voorkomen dat hij een DNA spoor achterlaat omdat het dus in iedere lichaamscel zit. Het kan zelfs uit zweet of uit een huidschilfer gehaald worden. De vraag of DNA wel 100% betrouwbaar is, is natuurlijk wel heel erg belangrijk. Wanneer er bij een DNA-test één kenmerkend stukje van het DNA gebruikt zou worden, is de kans dat er iemand rondloopt met precies hetzelfde DNA-profiel 1 op de 100. Deze kans is dus op zich nog behoorlijk groot. Wanneer er bijvoorbeeld 4 kenmerkende stukjes DNA gebruikt zouden worden, wordt de kans 100x100x100x100 = 100 miljoen en dus 1 op de 100 miljoen dat er nog iemand is met hetzelfde DNA profiel. Deze kans is nu zó klein dat het bijna niet mogelijk is om de verkeerde persoon te pakken. In Nederland is het dan ook verplicht om tijdens rechtszaken meerdere stukjes kenmerkende DNA te gebruiken zodat de kans op een foute berechting erg dicht bij de 0% komt. Er bestaat wel een uitzondering waarbij deze regel niet geldt en dat is bij eeneiige tweelingen. Hun DNA-profiel is namelijk hetzelfde. Maarja, de kans dat je tijdens een rechtszaak te maken krijgt met een eeneiige tweeling is erg klein omdat ze vrij uniek zijn. Bovendien blíjft DNA ook betrouwbaar. Het maakt dus niet uit wanneer het DNA gevonden is. DNA kan zelfs nog uit een verbrand lichaam gehaald worden. Er is een onderzoek geweest naar de haalbaarheid van het inzetten van DNA in strafzaken. Hieruit is gebleken dat het standaard inzetten van DNA-onderzoeken bij strafzaken de gang van zaken aanzienlijk kan verbeteren en dat dat kan onder lage kosten. Tegenstanders van het oprichten van een DNA-databank zeggen dat het een inbreuk op de privacy van de mens is. Misschien is dit wel zo, maar wanneer jij zelf slachtoffer zou worden van criminaliteit zie je dat natuurlijk ook als een inbreuk op je privacy. Stel dat je verkracht zou worden, wat vind je dán belangrijker? Op zo’n moment wil je natuurlijk niets liever dan dat de dader gepakt wordt. Zou je daarvoor je privacy niet opgeven? En waarom zou je je DNA niet afstaan als je toch niets te verbergen hebt? Je DNA wordt bovendien alleen maar gebruikt bij het oplossen van misdrijven en jouw profiel komt alleen aan de orde als er sprake is van een match. Jouw gegevens worden verder nergens anders voor gebruikt. Een ander tegenargument is dat er misbruik gemaakt kan worden van DNA. Zo zou de echte dader bijvoorbeeld wat haren van iemand anders op de plaats van het misdrijf neer kunnen leggen. Die haren worden dan onderzocht en de onschuldige persoon zou dan automatisch beschuldigd worden. Maar in de praktijk gaat het er toch wel heel anders aan toe. Na de vondst van het DNA wordt gezocht naar de match. Maar dit is natuurlijk niet het enige wat nodig is om iemand te veroordelen. Er bestaat ook nog een motief en een alibi. Pas wanneer de rechter er helemaal zeker van is, zal hij de verdachte een straf opleggen. Ook misbruik van bijvoorbeeld onderzoekers wordt genoemd, omdat die bijvoorbeeld omgekocht zouden kunnen worden. Maar om de betrouwbaarheid van het DNA onderzoek te garanderen is er een uitgebreide wet- en regelgeving opgesteld. De rechter hecht er zeer veel waarde aan dat alle regels en wetten worden nageleefd. Die zijn erg ingewikkeld. Een paar instanties die bij het onderzoek betrokken zijn, zijn de technische recherche, de Officier van Justitie, de Rechter-commissaris, het Gerechtelijk Laboratorium en de verdachten. Omdat er zóveel mensen aan meewerken is de kans wel heel erg klein dat er iets mis gaat. En áls er dan al iets misgaat, wordt het bewijs meteen als ongeldig verklaard. Van misbruik kan dus helemaal geen sprake zijn. Het invoeren van een DNA-databank zou dus een hele goede oplossing zijn om het probleem van de groeiende criminaliteit aan te pakken. Het zorgt namelijk voor snellere oplossing van misdrijven, het schrikt criminelen af, het is voor 99,9% betrouwbaar en uit onderzoek is gebleken dat het de gang van zaken in strafzaken aanzienlijk kan verbeteren. De databank zorgt voor minder criminaliteit, minder onrust en meer veiligheid! maandag
16 augustus 1999>www.telegraaf.nl Politietop: DNA-databank zedenklant

door Ernst Nordholt - AMSTERDAM, maandag
De Raad van Hoofdcommissarissen, het overlegorgaan voor korpschefs in ons land, pleit voor het aanleggen van een DNA-databank voor zedendelinquenten. Een dergelijke databank zou de opsporing van 'zedenklanten' zoals ze in het politie-jargon worden genoemd aanzienlijk vergemakkelijken. Hoofdcommissaris Jan Wilzing liet dit weekeinde namens de Raad van Hoofdcommissarissen weten dat een dergelijke DNA-databank waarin het erfelijk materiaal ligt opgeslagen van alle in Nederland bekende zedendelinquenten een goede zaak zou zijn. Op dit moment is het afnemen van een DNA-monster bij verdachten van zeden-misdrijven alleen toegestaan wanneer voor het delict waarvan zij worden verdacht een gevangenisstraf staat van acht jaar of meer. Vier jaar
De Raad van Hoofdcommissarissen pleit ervoor deze richtlijn met terugwerkende kracht te verruimen naar een delict waar vier jaar of meer op staat. Wilzing: "We zouden bijvoorbeeld alle delinquenten die nu voor een periode van 4 jaar of langer in een huis van bewaring of gevangenis zitten voor een zedendelict een dergelijk monster af moeten nemen." Dat een dergelijke actie in strijd zou zijn met de privacy-regelgeving vindt hij niet zo belangrijk. "Privacy moet als het om dit soort zaken gaat maar even een andere plaats gegeven worden. Dat moet maar even opzij worden gezet." De roep van de Raad van Hoofdcommissarissen om een DNA-databank voor zedenmisdadigers komt op een moment dat de meerderheid van de Tweede kamer wil dat ontuchtplegers die na hun straf terugkeren in de maatschappij op de voet worden gevolgd door politie en justitie. De kamer is bereid daartoe de privacy-wetgeving te wijzigen. De plotse politieke bereidwilligheid komt na de gruwelijke moord op de 7-jarige Chanel Naomi Eleveld uit Assen. Het kind werd omgebracht door een buurman die al verscheidene zedendelicten op zijn naam had staan en begin dit jaar in de wijk was komen wonen. Politietop: DNA- databank zedenklant
Onderwerp: Het aanleggen van een DNA- databank
Samenvatting: Het artikel gaat over de politietop die het nodig vindt om een DNA- databank aan te leggen, zodat verdachten sneller opgespoord kunnen worden. Op dit moment wordt alleen DNA afgenomen van verdachten die voor de misdaad waarvoor ze verdacht worden een celstraf van acht jaar of langer kunnen krijgen. In de toekomst moet er een databank komen met het DNA van alle verdachten zodat het DNA ook vergeleken kan worden met het DNA dat gevonden is bij andere plaatsen van delict. Hoofdvraag: - Waarom zou er een DNA- databank aangelegd moeten worden? Deelvragen: - Hoe zit het met de privacy van de mensen aan wie het DNA in de databank toebehoord? - Wie heeft er vooral voordeel van de databank? - Hoe ver is de wetgeving op dit moment met het toelaten van een DNA- databank? - Moet elke burger DNA afgeven voor de databank? Buitenhof/Aflevering 25/Item:Opinie:DNA-databank (www.vpro.nl) Opinie: DNA-databank
Ronald Plasterk
Een opvallend grote meerderheid van de Nederlandse bevolking is voor verregaande uitbreiding van het gebruik van DNA vingerafdrukken voor opsporing en strafzaken; velen willen zelfs dat van iedere burger zo'n afdruk in de politiecomputers komt. Er worden door tegenstanders vier tegenargumenten gebruikt. Geen van die vier argumenten snijdt hout, terwijl een belangrijk argument gemist wordt. Ik loop ze even met u langs: 1. Het afnemen van DNA zou een inbreuk zijn op de lichamelijk integriteit. Dat kon je misschien zeggen toen je er bloed voor moest prikken, maar met een wattenstaafje langs de binnenkant van je wang gaan is toch echt geen grotere inbreuk dan het afnemen van een vingerafdruk, of het maken van een pasfoto. 2. Het zou de privacy aantasten, want aan het DNA kun je iemands erfelijke eigenschappen aflezen. Dat is niet juist. Als je alleen de fingerprint informatie bewaart, dan zal nooit iemand daaraan kunnen zien wat je erfelijke eigenschappen zijn, het is puur een betekenisloze streepjescode. 3. Mensen zouden door zo'n fingerprint meewerken aan opsporing zonder dat ze zelf verdacht worden. Maar dat geldt zo vaak, bijvoorbeeld als je een kenteken op je auto hebt. Daar moet je echt jurist voor zijn om dat een probleem te vinden. 4. Tenslotte: er zou met die gegevens gemanipuleerd kunnen worden. Dus als een inbreker weet dat er kans is op DNA onderzoek zou hij een pluk haar van zijn buurman achter kunnen laten. Dat is zo, maar dat geldt altijd bij opsporingen. Er is niemand die denkt dat je op basis van DNA alleen iemand kunt veroordelen. Daar zitten gelukkig een rechter en advocaten tussen. DNA profielen kunnen alleen een exactere identificatie mogelijk maken, nooit schuld bewijzen. Van al die hoogdravende argumenten blijft dus eigenlijk niet veel over. Het verbaast me dat een argument nooit wordt gebruikt: er is een ding dat je wel kan zien aan die DNA profielen, en dat zijn familie-verwantschappen. Uit onderzoek is bekend dat een paar procent van de kinderen geboren binnen een huwelijk niet van de wettige vader is. Aan een DNA patroon kan je direct zien of iemand echt de vader is. We zien de laatste tijd dat de Nederlandse rechters en ook politici erg welwillend reageren op wensen van kinderen die willen weten wie hun biologische vader is. Denk aan het verbieden van anonieme spermadonatie. Wie kan ons garanderen dat een wetgever of rechter over vijf jaar niet besluit dat een kind zijn DNA profiel met dat van zijn vader mag vergelijken, en dat dat een grondrecht is? Zo lang het alleen gaat om zware bajesklanten zit ik daar persoonlijk niet zo mee, maar als er over de bevolking in den breedte DNA profielen worden vastegelegd, dan kan dit nog voor een hoop ellende zorgen. Daar zou nog eens heel goed over nagedacht moeten worden. DNA-databank InhoudSamenstellingWerkingSoftwareRegelgevingActualiseringBuitenlandse DNA-databankenRaadplegenBewaartermijnen SamenstellingIn de Nederlandse DNA-databank worden DNA-profielen opgenomen van verdachten, overleden slachtoffers en van sporen aangetroffen op een ‘plaats delict’. Alle tot bovengenoemde categorieën behorende DNA-profielen welke door het Nederlands Forensisch Instituut bepaald worden, worden automatisch opgenomen in de DNA-databank. Indien op een ‘plaats delict’ meerdere malen hetzelfde DNA-profiel wordt aangetroffen, wordt het slechts één maal opgenomen in de DNA-databank. Verdachten blijven alleen in de DNA-databank als zij nadien veroordeeld worden. Bij het vervallen van de verdenking stelt het Openbaar Ministerie het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) hiervan op de hoogte waarna het NFI het DNA-profiel uit de DNA-databank verwijdert. DNA-profielen van sporen worden verwijderd nadat het Nederlands Forensisch Instituut van het Openbaar Ministerie een mededeling heeft ontvangen dat een persoon veroordeeld is voor het delict in het kader waarvan het DNA-onderzoek is uitgevoerd. Een DNA-profiel wordt in de DNA-databank opgenomen in de vorm van een serie getallen en letters, die de eigenschappen weergeven van de DNA-kenmerken die door het Nederlands Forensisch Instituut zijn bepaald. Om het bij het DNA-profiel behorende dossier en celmateriaal terug te kunnen vinden wordt ook de bij de DNA-profiel behorende nummer van het identiteitszegel opgenomen. Een volledig DNA-profiel bestaat op dit moment uit 11 DNA-kenmerken. Naast volledige DNA-profielen worden ook partiële DNA-profielen van sporen opgenomen indien deze voldoende bewijskracht hebben (in de praktijk 6 of meer DNA-kenmerken) alsmede mengprofielen van sporen van niet meer dan 2 personen. In de DNA-databank worden geen persoonsgegevens opgenomen.De grafiek betreffende de groei van de Nederlandse DNA-databank zoals die hieronder en ook op de homepage van deze internet site is weergegeven, wordt maandelijks bijgewerkt. De maandelijkse netto toe- of afname van het aantal DNA-profielen is de som van het aantal opgenomen en het aantal verwijderde DNA-profielen. De groeitoename van het aantal DNA-profielen van sporen vanaf mei 2001 wordt veroorzaakt door het feit dat vanaf dat moment een tweetal politieregio’s sporen naar het NFI zijn gaan insturen afkomstig van plaatsen delict van volumecriminaliteit (inbraken, autodiefstallen enz.) Werking

Alle nieuw in de DNA-databank opgenomen DNA-profielen worden vergeleken met alle daarin reeds aanwezige DNA-profielen. Er kunnen dan diverse dingen gebeuren: · Niets. Blijkbaar is het DNA-profiel van de betrokken persoon of van het op een ‘plaats delict’ aangetroffen spoor nieuw. · Een aan de DNA-databank toegevoegd DNA-profiel van een bekende persoon komt overeen met een DNA-profiel van een spoor dat ooit is aangetroffen op een ‘plaats delict’. Aan het ooit op een ‘plaats delict’ aangetroffen spoor van een onbekende persoon is nu een naam van een mogelijke verdachte gekoppeld. Een tot op dat moment onopgeloste zaak kan hierdoor wellicht alsnog worden opgelost. · Een aan de DNA-databank toegevoegd DNA-profiel van een spoor dat is aangetroffen op een ‘plaats delict’ komt overeen met een reeds in de DNA-databank aanwezig DNA-profiel van een bekende persoon. Aan het op de ‘plaats delict’ aangetroffen spoor is nu een naam van een bekende persoon gekoppeld en voor het delict is een mogelijke verdachte in beeld gekomen. · Een aan de DNA-databank toegevoegd DNA-profiel van een spoor dat is aangetroffen op een ‘plaats delict’ komt overeen met een reeds in de DNA-databank aanwezig DNA-profiel van een spoor dat is aangetroffen op een andere ‘plaats delict’. Er zijn nu twee delicten aan elkaar gekoppeld via het op beide plaatsen delict aangetroffen DNA-profiel. Wie de eigenaar is van het profiel (en dus mogelijke verdachte) is echter niet bekend. Bovengenoemd proces kan zich meermaals herhalen. Er ontstaat dan een cluster van meerdere via een DNA-profiel aan elkaar gekoppelde ‘plaatsen delict’. Software
Het computerprogramma dat in Nederland wordt gebruikt voor de opslag en het vergelijken van DNA-profielen heet Combined DNA Index System afgekort CODIS (http://www.fbi.gov/hq/lab/codis/index1.htm). Dit is een in de Verenigde Staten door de FBI ontwikkeld computerprogramma dat ook aan bevriende forensische overheidslaboratoria ter beschikking wordt gesteld. Regelgeving
Het beheer van de DNA-databank is geregeld in de artikelen 14 t/m 18 van het Besluit van 27 augustus 2001, houdende nadere regels over het DNA-onderzoek in strafzaken. Dit besluit is te vinden op: http://www.dnasporen.nl/docs/wetregelgeving/AmvB2.pdf. Artikel 14 behandelt de taken en bevoegdheden van de beheerder. In artikel 15 staat beschreven wie informatie uit de DNA databank mogen opvragen. De artikelen 16 en 17 regelen het verwijderen van DNA-profielen personen die niet langer als verdachte kunnen worden aangemerkt. In artikel 18 worden andere aanleidingen behandeld om DNA-profielen uit de DNA-databank te verwijderen o.a. als gevolg van het verstrijken van de bewaartermijn. Naar schatting zal van alle in de DNA-databank opgenomen profielen ongeveer 20 % op enig moment weer verwijderd moeten worden omdat de betrokken verdachten niet veroordeeld worden. Het OM zal het NFI hiertoe opdracht geven. Naast de specifieke regels uit het Besluit is ook de Wet Bescherming Persooonsgegevens van toepassing op de DNA-databank. Op verzoek van de Eerste Kamer der Staten Generaal hebben het NFI en het Colllege Bescherming Persoonsgegevens, dat verantwoordelijk is voor een juiste uitvoering van deze wet, nader overleg gevoerd over de wijze waarop het NFI het beheer over de DNA-databank voert en hebben zij afgesproken dat er ook regelmatig privacy audits gehouden zullen worden bij het NFI. De Minister heeft dit per brief aan het Parlement laten weten. Deze brief is te vinden op: http://www.dnasporen.nl/docs/wetregelgeving/brief-aan-1e-kamer.pdf
Actualisering
Als gevolg van dit op 1 november 2001 in werking getreden besluit, zullen ook DNA-profielen uit de DNA-databank verwijderd moeten worden die onder het regime van het daarvoor geldende besluit terecht in de DNA-databank waren opgenomen. Het nieuwe besluit, dat een directe werking heeft, bepaalt namelijk dat alle personen die niet langer als verdachte kunnen worden aangemerkt, uit de DNA-databank verwijderd moeten worden. Dit in tegenstelling tot het oude besluit, dat bepaalde dat alleen zij die ten onrechte als verdachte bleken te zijn aangemerkt, uit de DNA-databank verwijderd moesten worden. In de praktijk betekent dit dat alle DNA-profielen van personen uit de DNA-databank die niet veroordeeld zijn maar bijvoorbeeld een sepot gekregen hebben, alsnog verwijderd moeten worden. Een steekproef laat zien dat mogelijk ongeveer 20 % van alle circa 1300 DNA-profielen van personen die zich op 1 november 2001 in de DNA-databank bevonden, voor verwijdering in aanmerking komt. Het NFI heeft het OM gevraagd om voor alle deze DNA-profielen aan te geven of ze bewaard kunnen blijven en zo ja hoe lang, of zo nee om opdracht te geven om ze te verwijderen. Raadplegen
Gegevens uit de DNA-databank worden door het Nederlands Forensisch Instituut verstrekt aan: · Leden van de rechterlijke macht, voorzover zij deze nodig hebben voor de toepassing van het strafrecht. · Ambtenaren van politie, voorzover zij deze nodig hebben voor de strafrechtelijke handhaving van de rechtsorde. De verstrekking van gegevens aan de ambtenaren van politie blijft beperkt tot het doen van de mededeling of het DNA-profiel van een verdachte wel of niet is vastgelegd in de DNA-databank. Bewaartermijnen

Er gelden verschillende bewaartermijnen voor de verschillende categorieën DNA profielen: · Sporen aangetroffen op een “plaats delict”: 18 jaar · Overleden slachtoffers: 18 jaar · Verdachten en nadien veroordeelden van misdrijven waar 4-6 jaar op staat: 20 jaar · Verdachten en nadien veroordeelden van misdrijven waar meer dan 6 jaar op staat: 30 jaar · DNA profielen van niet-verdachten (slachtoffers, getuigen, e.d) worden niet opgenomen in de DNA-databank. · DNA-profielen van hen die vrijwillig meedoen aan een DNA-bevolkingsonderzoek worden ook niet opgenomen in de DNA-databank. Hun DNA-profiel en het voor de vervaardiging daarvan gebruikte celmateriaal worden bovendien terstond vernietigd nadat is gebleken dat het niet overeenkomt met het DNA-profiel waarvan de eigenaar wordt gezocht. · DNA-profielen van verdachten die niet veroordeeld worden, worden verwijderd nadat het Openbaar Ministerie het Nederlands Forensisch Instituut heeft laten weten dat de betrokken persoon niet langer als verdachte kan worden aangemerkt. · DNA-profielen van sporen worden verwijderd nadat het Nederlands Forensisch Instituut van het Openbaar Ministerie een mededeling heeft ontvangen dat een persoon veroordeeld is voor het delict waar zijn/haar DNA-profiel is aangetroffen. · Het celmateriaal dat gebruikt is voor het bepalen van een DNA-profiel mag net zolang bewaard worden als het DNA-profiel zelf. DNA- databank (werking, samenstelling, regelgeving, raadplegen) Onderwerp: Wat houdt een DNA- databank precies in? Samenvatting: Het artikel geeft antwoorden op de vragen wat een DNA- databank precies is, waarvoor het gaat dienen, wie er gebruik van kan maken en hoe de wetgeving rondom de databank geregeld moet zijn. Hoofdvraag: - Wat is een DNA- databank? Deelvragen: - Wie beheert de DNA- databank? - Hoe is de wetgeving rond de databank geregeld? - Aan wie worden de gegevens van de databank verstrekt? Dit was ons betoog, alleen het deel wat ik heb vertelt, dus de voor-argumenten, je moet de tegenargumenten zelf opzoeken in die artikelen, want die heeft Nooreen gedaan. Ook moet je ff opletten met de lettertypes, want die kloppen niet helemaal. In een DNA-databank wordt het DNA van alle Nederlanders opgeslagen. Het DNA wordt verkregen d.m.v uitstrijkje van het wangslijmvlies en samen met de persoonlijke gegevens van de eigenaar opgeslagen in een databank die sterk beveiligd is. Het voordeel van een DNA-databank is dat misdaden veel sneller opgelost kunnen worden. Als er een misdaad wordt gepleegd en er wordt op het plaats delict een kenmerkend DNA stukje gevonden, kan dat onderzocht worden en ingevoerd worden in de databank. Als er een match wordt gevonden, betekent dat dat degene van wie het stukje is, de dader kan zijn. Maar bij een rechtszaak wordt gevraagd om meerdere kenmerkende stukjes, dus de kans dat de verkeerde persoon gestraft wordt is erg klein. Bij een rechtszaak wordt ook altijd rekening gehouden met het alibi en het motief van de verdachte, dus zo wordt de kans nog kleiner. Bij een misdaad hoeft geen uitgebreid onderzoek meer gedaan te worden, want als er een paar kenmerkende DNA-stukjes gevonden zijn, kan dat ingevoerd worden, en da dader is bekend. Op bijna elk plaats delict wordt wel een kenmerkend stukje DNA aangevonden, want het kan al een zweetdruppel of een haar zijn. Het oprichten van een databank kan criminelen afschrikken, omdat ze dan weten dat de kans dat ze gepakt worden erg groot is. Een crimineel kan bijna niet voorkomen dat er een DNA spoor wordt achtergelaten. Of het DNA wel 100% betrouwbaar is, is erg belangrijk. Maar de kans dat er iemand met hetzelfde DNA-profiel rondloopt is 1 op 100. Als er 4 kenmerkende DNA-sporen gevonden worden is da kans 1 op 100 miljoen geworden, dat is dus erg klein. Het DNA blijft ook betrouwbaar, want het maakt niet uit wanneer het DNA gevonden is. DNA kan zelfs uit een verbrand lichaam gehaald worden. Een tegenargument kan zijn dat het oprichten van een DNA databank een inbreuk op de privacy is, dat is misschien ook wel zo, maar als je verkracht bent of een vriend van je is vermoord, wil je echt wel weten wie de dader is. Het DNA wordt bovendien alleen gebruikt bij het oplossen van misdrijven en de gegevens worden nergens anders voor gebruikt. Een ander tegenargument kan zijn dat er misbruik gemaakt kan worden van het DNA, zo zou de dader haren van iemand anders op het plaats delict kunnen leggen. Maar bij een rechtszaak wordt er ook rekening gehouden met en alibi en motief, dus de kans dat de verkeerde dader wordt gepakt is best klein.