Dierproeven

Dierproeven worden al heel lang gedaan. En vele miljoenen dieren zijn al slachtoffer geworden van vreselijke testen. Er zit soms ook helemaal geen nut in sommige tests. Er worden vooral veel tests gedaan voor cosmetica en medicijnen, maar ook voor giftigheidonderzoeken en gewoon om dingen te ontdekken. Dit gebeurt in ongeveer 100 instellingen die een vergunning hebben om dierproeven te doen. De laatste jaren komt er steeds meer kritiek op het uitvoeren van dierproeven en steeds meer mensen vinden dat we er alles aan moeten doen om het leed bij dieren en het aantal gebruikte dieren zo klein mogelijk te maken. In Nederland mogen sinds 1996 geen dierproeven voor cosmetica en verzorgingsproducten meer worden gedaan. Dit is een goede zaak, maar winkels liggen nog steeds vol met cosmetica en verzorgingsmiddelen van buitenlandse merken die wel hun producten op dieren testen. Ook Nederlandse fabrikanten die samenwerken met buitenlandse bedrijven of die fabrieken in het buitenland hebben kunnen deze proeven, als dat in het land waar ze samen mee werken toegestaan is, dus gewoon uitvoeren. In de praktijk houden dierproeven meestal in dat dieren vergiftigd worden, of dat hun kaalgeschoren huid wordt ingesmeerd met chemicaliën. Onderzoekers kijken dan wat voor effect dit op de dieren hun huid of lichaam heeft. Dat de dieren hier enorm onder lijden spreekt voor zich. Ook doen bijvoorbeeld psychologiestudenten tests met dieren. Dan worden dieren expres verslaafd gemaakt aan drugs of alcohol en dan wordt er gekeken hoe de dieren zich gedragen als ze een lange tijd geen drugs en alcohol meer krijgen. Ook krijgen dieren dagenlang geen voedsel of water. Dan worden de momenten bestudeerd wanneer ze dat wel krijgen.

Omdat ik de manier waarop de dieren behandeld worden niet goed vind, is mijn stelling: Dierproeven moeten worden afgeschaft.

Mijn argumenten daarvoor zijn:

1) Er zouden vele dierenlevens gespaard kunnen worden door alternatieven te gebruiken. Die zijn er namelijk veel. Om een paar voorbeelden te geven: oogtesten worden nog altijd vaak gedaan bij levende dieren en daardoor kunnen de dieren ernstige infecties krijgen of zelfs blind worden. Maar oogtesten kunnen ook gedaan worden op bijvoorbeeld ogen van kippen of koeien die afkomstig zijn uit de slachthuizen. Een ander voorbeeld is: bijna alle dieren die in onderzoek gebruikt worden, zijn bedoeld om uiteindelijk mensen beter te maken. En dan niet alleen voor als ze ziek zijn, maar ook om het uiterlijk en veiligheid van de mens te verbeteren. Maar je kunt die testen vaak ook op mensen doen. Mensen kunnen bijvoorbeeld ook huidirritatietesten doen. Het is ook mogelijk om losse cellen van weefsel en organen te kweken en levend te houden in een bepaalde vloeistof. Zo houden die cellen hun eigenschappen en dan kan men er proeven op doen. Verder is het mogelijk om cellen in kweekstoffen te laten produceren, waarvoor anders dieren nodig zijn. Dat heeft twee voordelen; het testen op cellen of weefselkweek is namelijk goedkoper dan het testen op dieren en de resultaten zijn ook nog eens betrouwbaarder omdat de cellen menselijke cellen zijn. Ook terminale patiënten, patiënten die bijvoorbeeld kanker of aids hebben, mogen geen medicijnen uitproberen als ze nog niet op dieren getest zijn, omdat het gevaar voor de gezondheid zou kunnen opleveren, terwijl die mensen dat misschien best wel willen, omdat ze toch al weten dat ze dood gaan, en dus al het mogelijke nog wel willen proberen.

2) Mijn tweede argument tegen dierproeven is dat het doen van dierproeven heel veel geld kost. Jaarlijks wordt daar in Nederland ongeveer 225 miljoen euro aan besteed. Dit zijn niet alleen kosten voor het doen van de experimenten maar ook de kosten voor het verzorgen van de proefdieren, want die moeten ook voor en na de proef goed gevoed en goed verzorgd worden. Proeven waarbij geen dieren worden gebruikt zijn vaak minder duur.

3) Soms worden proeven op dieren voor niks gedaan, want dan werken ze op dieren anders dan op mensen. Er zijn namelijk wel veel overeenkomsten tussen mensen en dieren, maar er zijn er ook nog grote verschillen. Een stof die uitgetest is op een dier, kan een heel andere werking hebben bij een mens. Het is dus altijd de vraag of de effecten van de proef bij dieren, hetzelfde zijn voor de mens. De stofwisseling van dieren is bijvoorbeeld heel anders. En als een stof dan een andere uitwerking heeft op mensen, wordt dat pas bekend als ze die stoffen vaak gebruiken. Dan krijgen die mensen dus ernstige bijverschijnselen en moeten er weer een lading nieuwe tests op proefdieren gedaan worden om het probleem op te lossen. Een ander probleem is dat een groep proefdieren meestal bestaat uit dieren die erg op elkaar lijken. Ze zijn allemaal van hetzelfde geslacht, hebben dezelfde leeftijd en ze krijgen allemaal hetzelfde voer. Maar mensen zijn nooit allemaal hetzelfde, dus het is ook moeilijk om te bepalen wat voor dosering van een stof een mens moet hebben.

4) Ik vind dat dierproeven ook moeten worden afgeschaft, omdat de dieren die daarvoor gebruik worden heel slecht behandeld worden. Hoe ze behandeld worden heb ik in de inleiding ook al een beetje verteld. Ze krijgen dus bijvoorbeeld een paar dagen lang geen eten en water. En ze zitten alleen of met heel veel andere lotgenoten in kooien waar ze zich bijna niet in kunnen bewegen. In de experimenten worden ze ingespoten met stoffen, moeten ze pillen slikken of wordt hun huid bestraald of verbrand. Er bestaat ook een giftigheidsproef die de LD-50 test heet. Die test wordt in Nederland niet meer uitgevoerd, maar in Nederland zijn wel producten te koop die in een ander land op deze manier zijn getest. De test heet dus LD-50, en die 50 staat voor 50%, dat is namelijk het aantal dieren dat dood gaat door deze test. De dieren worden getest op giftige stoffen die terecht komen in bijvoorbeeld schoonmaakmiddelen, verf of kleurstoffen. De stoffen worden ingespoten of op de kale huid aangebracht. De dieren waarbij dat gebeurt, zijn door genetische manipulatie kaal geboren. Dan wordt er gekeken hoe de dieren op de stoffen reageren en dan sterven de dieren een gruwelijke dood door de giftige stoffen in of op het lichaam. Er worden ook wel eens wapens getest op dieren om te kijken wat voor slachting het wapen aan kan richten bij mensen. dit gebeurt trouwens niet in Nederland maar dat is voor de dieren natuurlijk een heel pijnlijke dood. En dan komt het ook nog voor dat de dieren niet direct aan de schotwonden overlijden, maar in een shocktoestand doodbloeden. Er worden meer dan 1 miljoen proefdieren gefokt, en de dieren die niet gebruikt worden voor proeven blijven in gevangenschap of worden vernietigd.