Abortus

Abortus: ja of nee? Stel, je bent een meisje van vijftien jaar oud en je gaat met een paar vriendinnen naar Heerlen op een zaterdagavond, omdat Marijne, je beste vriendin, jarig is. Jullie hebben het allemaal naar je zin, totdat Marijne zich niet goed voelt en zegt dat ze naar huis gaat. Je hebt het wel naar je zin samen met je vriendinnen, dus jullie besluiten om wat langer te blijven. Onderweg naar huis wordt Marijne verkracht. Ze schaamt zich voor wat gebeurd is en besluit aan niemand iets te vertellen. Na een paar dagen komt ze erachter dat ze zwanger is. Wat nu? Ze is nog veel te jong om een kind te krijgen, ze heeft haar school nog niet eens af! Ze besluit dat ze een abortus wil laten plegen. Ik vind dat een vrouw het recht hoort te hebben om zelf te kunnen kiezen of ze wel of geen abortus wil laten plegen. Wat is abortus provocatus? Abortus provocatus is het opzettelijk laten afbreken van de zwangerschap door een bevoegde arts, met het afsterven van de vrucht tot gevolg. In Nederland wordt de abortus vergoedt door de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten. Deze ziektekostenverzekering garandeert een volledige anonimiteit. Er bestaan verschillende technieken om abortus te laten plegen. Per techniek verschilt het ook in welke periode van de zwangerschap deze toegepast kan worden. De zuigcurettage kan tot elf weken na de conceptie worden toegepast. Hierbij wordt de baarmoedermond verdoofd en via de vagina wordt een buisje de baarmoeder ingebracht. Vervolgens wordt de baarmoeder leeggezogen. De finks kan tussen elf en zestien weken na de conceptie worden toegepast. Hierbij wordt de vrouw onder narcose gebracht en wordt de baarmoeder met een metalen curette leeg geschraapt. Tussen achttien en tweeëntwintig na de conceptie kan een vrouw drie abortus pillen slikken, genaamd prostaglandine. Door middel van het slikken van deze drie abortuspillen wordt een miskraam opgewekt. Voor de uitdrijving wordt de vrouw onder narcose gebracht. Een hysterotomie kan tussen veertien en negentien weken na de conceptie worden toegepast. Hierbij wordt onder narcose een kleine keizersnede gemaakt en wordt de foetus eruit gehaald. Deze techniek mag niet bij de eerste zwangerschap worden toegepast. Tussen vier en zeven maanden na de conceptie kan je een zoutoplossing in de baarmoeder laten spuiten. Hierdoor wordt het embryo vergiftigd.
Verkracht… Wat nu?! Stel dat je, net zoals Marijne, wordt verkracht en zwanger raakt. Dit zou betekenen dat je niet alleen de littekens van de verkrachting psychisch je hele leven met je mee draagt, maar dit je een levend bewijs ervan in je buik hebt zitten en dat deze pas na negen maanden eruit zal kunnen. Je hele leven lang zal je herinnerd worden aan de man die je verkracht heeft, door alleen maar naar je kind te kijken. Wat voor een leven zullen jij en je kind dan krijgen? Hoe moet je ooit aan je kind duidelijk maken dat zijn of haar vader een verkrachter was, zonder de eigenwaarde van dat kind weg te nemen. Je moet dan toch op zijn minst de keus krijgen om abortus te kunnen laten plegen. Hetzelfde geldt bij incest. Stel je toch eens voor dat je door je vader verkracht wordt en dat je zwanger raakt. Je zou dan een meisje of een jongetje in je buik dragen, die niet alleen je dochter of je zoon is, maar ook je halfzus of halfbroer. In zo’n geval is het veel beter om voor abortus te kunnen kiezen. Een ziekte… Wat als je erachter komt dat het kindje dat je in je buik draagt, een ernstige aangeboren afwijking heeft, zoals spierdystrofie, open rug, anencefalie (kattenhoofdje) of het Syndroom van Down? Is het dan niet ook meer dan redelijk dat je ervoor zou kunnen kiezen om een abortus te laten plegen? Niet alleen omdat je denkt dat dit kind later geen leuk leven kan krijgen met een ernstige aangeboren afwijking, maar ook omdat je weet dat je niet genoeg geld hebt om later goed voor dit kind te kunnen zorgen. En omdat je het gevoel hebt dat je de opvoeding van een kind met een ernstig aangeboren afwijking mentaal en fysiek niet aan zou kunnen. In Afrika zijn heel veel mensen besmet met de ziekte AIDS. Vrouwen uit Afrika, die besmet zijn met AIDS, worden toch zwanger en krijgen kinderen. Deze kinderen zijn allemaal bij de geboorte al ernstig ziek, omdat AIDS een erfelijke ziekte is. Wat voor een leven geef je een kind, als je hem of haar in de wetenschap laat dat hij of zij maar enkele jaren te leven heeft? Het is dan toch veel beter om abortus te kunnen laten plegen. Aids is een dodelijke ziekte en misschien kan het kind nog wel jaren en jaren blijven leven, maar de moeder is ook ernstig ziek en het kan best gebeuren dat de moeder snel na de geboorte sterft. Het kind moet dan opgroeien zonder moeder. Zo zijn er nog tal van redenen waarom een vrouw zou willen kunnen kiezen om abortus te laten plegen. Zo kan het bijvoorbeeld zo zijn dat een vrouw ernstig ziek is en nog maar anderhalf jaar te leven heeft en alleenstaand is. Ze raakt zwanger. In dit geval zou het veel beter zijn om abortus te laten plegen, omdat het kind anders niet op zal groeien met een vader en een moeder, maar in een weeshuis. Er bestaan ook tal van medicijnen die de zwangerschap kunnen schaden en die de foetus en de moeder in gevaar kunnen brengen. Maar wat als je zwanger raakt en toch die medicijnen nodig hebt, omdat je ernstig ziek bent? Je staat dan voor een zware keuze; stoppen met het slikken van de medicijnen en jezelf en de baby in gevaar brengen, of een abortus laten plegen en doorgaan met het slikken van de medicijnen. Ik zou voor het laatste kiezen, omdat ik ervoor zou kiezen om de ziekte te overwinnen en door te kunnen gaan met mijn leven. Een verslaving… Als een vrouw zwanger is en dan toch alcohol dringt of drugs neemt, kan dit de ongeboren baby in gevaar brengen. Normaal kies je er dan gewoon voor om te stoppen met drinken en geen drugs meer te nemen tijdens de zwangerschap. Maar dit is niet altijd zo makkelijk. Alcoholisten en drugsverslaafden kunnen niet zomaar stoppen met hun verslaving. Als je tijdens de zwangerschap doorgaat met je verslaving, breng je de baby in gevaar, maar in het hele proces van afkicken breng je de baby ook in gevaar. De verstandigste keuze is dan om een abortus te laten plegen. Als je dan toch een kind wilt krijgen, kan je altijd nog eerst gaan afkicken om vervolgens ‘clean’ zwanger te kunnen raken. Een ongelukje… Toen ik nog op de middelbare school zat, had ik een vriendin, Katinka, die het altijd leuk vond om op zaterdagavond uit te gaan en dan ‘op jongensjacht te gaan’. Op een avond leerde ze een jongen kennen, Martin, waar ze mee naar huis ging. Een week later zag ik haar pas weer. Ze was helemaal overstuur en vertelde me dat ze met Martin naar bed was geweest, dat het condoom was geknapt en dat ze zwanger was. Ze besloot om een abortus te laten plegen en dus ging ik met haar mee naar de kliniek. Toen ik in de wachtkamer zat te wachten op haar, bedacht ik me ineens hoe haar leven eruit zou zien als ze het kind zou willen houden. Ze zou moeten stoppen met haar opleiding om thuis te blijven om voor haar kind te kunnen zorgen. Martin zou niks met haar te maken willen hebben, dus zou ze er helemaal alleen voor staan. Omdat ze haar opleiding niet af zou kunnen maken, zou ze gedoemd zijn om later als caissière bij de supermarkt te gaan werken. Geen jongen zou haar ooit nog zien staan, omdat ze als zeventienjarige al met een kinderwagen rond zou lopen. Ze zou alleen oud worden, zonder fatsoenlijke baan en zonder enige tijd voor zichzelf, omdat ze een kind zou hebben om voor te moeten zorgen. Haar leven zou een ramp worden. Na zoveel jaren ga ik nog steeds met haar om en ik weet dat ze de juiste heeft gemaakt, omdat ze me dat nog vaak vertelt. Ze heeft haar middelbare school af kunnen maken en heeft een opleiding aan de Hogeschool gevolgd. Daar heeft ze een jongen leren kennen waar ze nu mee getrouwd is en twee kinderen van heeft. Ze is gelukkig… Een paar dagen geleden zat ik nog met enkele vriendinnen te praten over zwangerschap. We waren het er allemaal over eens dat we ons op dit moment nog op onze carrière willen storten en dat er geen ruimte is in ons leven om een kind te krijgen. Net zoals ons zijn er veel vrouwen die wel graag een kind willen, maar niet meteen. Het kan zijn dat ze zich eerst op hun carriere willen storten, maar het kan ook zijn dat ze er eerst zeker van willen zijn dat ze er financieel gunstig voor staan of misschien willen sommige vrouwen eerst zeker weten dat ze ‘de ware’ hebben gevonden. Als zo’n vrouw dan plots toch zwanger raakt, is het een logische keuze dat ze een abortus zou willen laten plegen. Gehandicapt… Stel dat een meisje of een vrouw gehandicapt is en zwanger raakt. Ze zal zelf dan niet volledig in staat zijn om een kind op te voeden. Als een vrouw geestelijk gehandicapt is, dan is ze psychisch niet in staat om een kind op te voeden. Als een vrouw lichamelijk gehandicapt is, dan is ze lichamelijk niet (goed) in staat om een kind op te voeden. Ook bestaat er een grote kans dat het kind ook met een handicap ter wereld komt. De beste optie is dan vaak om een abortus te laten plegen, omdat moeder en kind een te zwaar leven te wachten staat.
Geen abortus, omdat… Er zijn vrouwen die zeggen dat ze geen abortus willen laten plegen, omdat het te duur is. Dit klopt echter niet, want abortus in een kliniek wordt geheel vergoed door de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten en abortus in het ziekenhuis wordt geheel vergoed door het ziekenfonds of de particuliere ziektekostenverzekering. Een heleboel mensen zijn ook van mening dat abortus niet juist is, omdat het je eigen schuld is als je zwanger raakt, omdat je anders maar de pil had moeten slikken of een condoom had moeten gebruiken. Maar wat als je wel een condoom hebt gebruikt en deze is gescheurd? Of als je wel de pil slikte zoals het hoort, mar deze gewoon niet goed gewerkt heeft? Of als je dokter een fout heeft gemaakt en heeft gezegd dat je vruchteloos bent terwijl je dat niet bent. Er zijn genoeg mensen die er heel veel voor over zouden hebben om een kind te krijgen, terwijl een ander gewoon een abortus laat plegen. Dus als iemand anders zo graag een kind wilt, moet jij maar negen maanden van je leven opgeven, zodat iemand anders jouw kind kan adopteren? Dan kunnen ze toch beter een kind uit de Derde Wereld adopteren. Het is daar toch al overbevolkt en het grootste deel van de kinderen leeft er in armoede. Een kind uit de Derde Wereld zou een veel beter leven hebben als het geadopteerd wordt. Baas over eigen buik Ik vind dat een vrouw het recht hoort te hebben om zelf te kunnen kiezen of ze wel of geen abortus wil laten plegen, niet alleen als ze verkracht is, maar ook als ze er alleen voor staat of als de zwangerschap haar en/of haar kind in gevaar kan brengen. Ook als een vrouw weet dat ze er mentaal, fysiek of financieel slecht voor staat en dus weet dat ze niet in staat is om een kind op te voeden, vind ik dat ze de keus moet kunnen hebben om een abortus te laten plegen. Ik vind ook dat een vrouw het recht zou moeten hebben m een abortus te kunnen laten plegen, als ze zelf vindt dat ze er nog niet klaar voor is om een kind te krijgen en zich op andere dingen wil kunnen concentreren. Verder vind ik dat een jonge vrouw, die ongewenst zwanger raakt, de keuze zou moeten hebben m abortus te kunnen laten plegen, omdat ze dan tenminste haar school af kan maken en zichzelf kan verzekeren van een goed leven. Kortom: Ik vind dat een vrouw baas over eigen buik moet kunnen zijn. Bronnenlijst http://www.ngva.net/ http://www.nvsh.nl/anticonceptie/abortus.htm