Stigmatisering van de moslims.

AEL-NL eist excuses voor stigmatisering en stemmingmakerij in Amsterdam
De afgelopen dagen zijn de kranten vol geweest van berichten over grote aantallen criminele
Marokkaanse jongeren die de politie met de dood zouden bedreigen en bejaarden zouden terroriseren. Minderhedenhatende minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie Verdonk, lanceerde een plan om ouders te straffen vanwege de kinderen en dreigt denigrerend, in lijn met haar collega-politici, met het korten op de uitkeringen. Alleen de AEL heeft het hoofd koel gehouden en heeft niet meegedaan met het gehuil over stoute jongens die zielige autochtonen mishandelen. AEL-NL bestuurslid Nabil Marmouch bezocht de troosteloze buurt en stelde vast dat Marokkanen getreiterd worden door de politie en niet andersom. Voorzitter Dyab Abou Jahjah ontlokte sceptische reacties op zijn ontkenning tijdens de Nova -uitzending van 20 oktober 2003 dat 30 bejaardentehuizen belaagd zouden zijn. Maar wat blijkt vandaag?! Dezelfde kranten die de demonisering en criminalisering van de Marokkaanse gemeenschap versloegen, staan nu bol van ontkenningen, nader uitleg en misverstanden. De hoofdstedelijke hoofdofficier van justitie, De Wit, gaf aan dat de mate van overlast die Amsterdamse Marokkaanse jongeren geven bij twee zorginstellingen in Geuzenveld, lang niet zo erg is als jeugdonderzoeker Jaap Noorda (Vrije Universiteit) stelt in zijn rapport. Noorda zegt nu dat het aantal 'symbolisch' is. Daarbij gaat het om jongeren in het algemeen, niet per se Marokkanen. AEL-NL veroordeelt de bevooroordeelde onderzoekers, media, publiek, politici en politie. Zij dienen publiekelijk excuses aan te bieden aan de gehele Marokkaanse gemeenschap voor de negatieve uitlatingen die discriminatie, uitsluiting en criminalisering in de hand helpen. Zij zijn excuses verschuldigd aan de Marokkaanse jongeren en hun ouders.

Dit was een bericht dat op de site van de AEL, de Arabisch Europese Liga, stond. Steeds vaker hoor je kritische geluiden dan wel van moslims dan wel van niet-moslims. Vaak wordt er vanuit de moslim wereld gesteld dat door alle kritiek en generalisatie de gehele islam onterecht in een kwaad daglicht wordt gesteld. Andere groepen benadrukken echter keer op keer dat men het extremisme niet moet onderschatten en dat men zich juist geen blad voor de mond moet nemen. Je zou je dus af kunnen vragen: ’ Worden de moslims in Nederland steeds vaker onterecht gestigmatiseerd door de politiek?’. Ik ga deze vraag proberen te beantwoorden aan de hand van een korte beschrijving van een aantal politieke partijen die de verschillende groepen die bij probleem betrokken zijn trachten te vertegenwoordigen. Hierbij heb ik gekozen ervoor eerst wat over de AEL te vertellen, daarna wat over de LPF en tenslotte wat over de PVDA. Ik denk dat door de ideeën van deze partijen over dit vraagstuk te bespreken ik een aardig beeld kan vormen hoe Nederland er voor staat met het oogpunt op de stigmatisering van de moslims. Zij vertegenwoordigen namelijk de twee extremen en ongeveer het gematigde midden van de Nederlandse bevolking.
Om te beginnen is er het voorbeeld van de AEL. Je zou de oprichting van deze partij kunnen zien als een reactie van moslims op de houding van de westerse wereld tegenover de moslims. Zij zeggen dat ze geloven in een multiculturele samenleving waarbinnen verschillende culturen naast elkaar bestaan, met gelijke wettelijke rechten. Ze willen hun identiteit en hun cultuur behouden terwijl ze zich opstellen als achtenswaardige burgers van de landen waarin ze wonen, met respect voor de wetten daarvan. Ze menen namelijk dat wanneer je je identiteit ‘verliest’ dit leidt tot een disfunctioneel zelfbeeld en emotionele onzekerheid. Om dat te bereiken vinden ze dat het noodzakelijk is om hun kinderen te onderrichten in de Arabische taal en geschiedenis en het Islamitische geloof. Ze zeggen dat het belangrijk is om de kinderen bij te brengen dat ze trots moeten zijn op hun vaderland en wie ze dus zijn. En ze zeggen dat ze zich zullen verzetten tegen elke poging om hun recht op eigen cultuur en identiteit te ontnemen, aangezien ze vinden dat dit één van de meest fundamentele mensenrechten is.

Daarnaast kan je ook de LPF als voorbeeld nemen die hun bestaan toch grotendeels te danken heeft aan de irritatie die er bestond in Nederland aan de moslims. Zij zijn in tegenstelling tot de AEL van mening dat die irritaties grotendeels weg te nemen zijn d.m.v. goede integratie. En anders dan de AEL denken zij dat dit niet te bereiken is door een politiek waarin die toestaat een eigen cultuur teveel te behouden. Zij stellen dat hierdoor juist een scheiding plaatsvindt in Nederland doordat de autochtone Nederlanders en de allochtone Nederlanders en dan met name Turken en Marokkanen elk raakvlak met elkaar missen. Zij vinden dat iedere immigrant die legaal in Nederland verblijft een contract moet ondertekenen waarin staat dat zij zich verbinden met de normen en waarden van Nederland en tegelijkertijd afstand doen van enige niet-westerse normen. Ze menen bijvoorbeeld dat de immigrant de gelijkheid van vrouw en man en de gelijkheid van hetero en homo moeten accepteren. Zij moeten daarnaast afstand doen van dingen als achterstelling van de vrouw, eerwraak en vrouwenbesnijdenis. Ook stellen zij dat de immigrant scheiding tussen kerk en staat moeten accepteren. Zij vinden namelijk dat mensen die religieuze uitingen door kleding een invloed kunnen zijn op de beïnvloedbare mensen, ze willen een staat die in elk opzicht neutraliteit uitstraalt. De meest ultieme vorm van integratie in hun ogen is wanneer een immigrant niet trots is op zijn religie, maar op zijn Nederlandse burgerschap.

Tenslotte kan je ook constateren dat de meeste partijen in Nederland toch hun standpunten ten aanzien van de moslims steeds meer verscherpen. Natuurlijk heb je bij de andere partijen ook mensen die soms extreme standpunten innemen. Gelukkig krijg je dan in Nederland al snel tegengas van de andere partijen waardoor het enige wat er kan gebeuren is dat er een discussie ontstaat. Iets wat in onze democratie toch niet gemist kan worden. Om een goed voorbeeld van een partij te geven die neutraal tegen deze vraag aankijkt heb ik gekozen voor de PvdA.
Zij hebben kort geleden nog een integratieplan gepresenteerd. In dit plan stond dat ze voor een selectief integratiebeleid waren, waarin staat dat de immigranten geleidelijk aan toegang krijgen tot Nederland, inburgering verplicht is, spreiding van immigranten en dat migranten die in Nederland worden geboren automatisch de Nederlandse nationaliteit krijgen. De PvdA meent ook dat het leren van de taal en een baan hebben nog niet wil zeggen dat er sprake is van volledige integratie. Ze vinden dat bij integratie ook hoort dat de ouders meedoen op school en op de sportclub van de kinderen.

Uit deze voorgaande punten blijkt dus dat hoewel de moslims misschien in zekere mate gestigmatiseerd worden door een aantal partijen ze toch ook weer in evenwicht worden gehouden door partijen zoals de AEL die op hun beurt de westerse samenleving in zekere zin stigmatiseren. Je kan zien dat er twee extremen bestaan in de Nederlandse politiek en dat er ook nog een hele grote groep is die iets gematigder denkt. Ik denk dat juist door de vorming van partijen zoals de AEL en de LPF de discussie flink is losgebarsten en dat dit uiteindelijk juist ten goede komt aan de samenleving. En dit is voor mij uiteindelijk het belangrijkste, de vrijheid van meningsuiting. Als de partijen elkaar’s standpunten respecteren en er op een redelijke manier met elkaar in discussie over gaan.
Te vaak worden de problemen aan beide kanten in extremen getrokken. Juist daardoor voelen de autochtonen en allochtonen zich vaak in een hoekje gedrukt. De autochtoon wordt beschuldigd van stigmatisering en soms discriminatie en de moslims worden ook soms onheus bejegend en over een kam geschoren. Dit is echter naar mijn idee niet een structureel probleem maar zijn het eerder incidenten waar vaak teveel aandacht aan wordt geschonken. Om tenslotte terug te komen op de vraag of moslims vaker onterecht gestigmatiseerd worden. Misschien dat er, zeker na Fortuyn en 11september, meer mensen zijn die extremere standpunten innemen en daarmee ook soms elkaar beledigen. Ik denk echter dat als we nou eerst eens goed naar elkaar zouden luisteren en niet met modder zouden gaan gooien zouden we al een stuk verder zijn in Nederland.