Debat strafrecht

Stelling: Bij wetsovertredingen van jongeren onder de 16 moeten de ouders verantwoordelijk gesteld worden in plaats van de jongeren zelf.

Jongeren criminaliteit wordt een steeds groter probleem in Nederland. Veel kinderen plegen al op jongen leeftijd misdaden. Andere mensen uit onze samenleving hebben ondervinden hier overlast van. Ik denk dat de maatregelen die nu door de overheid getroffen worden niet efficiënt genoeg zijn.
Ik ga nu eerst verder uitleggen wat de geschiedenis van jeugdstrafrecht is. Daarna ga ik uit leggen wat precies het probleem is en wat de oorzaken daarvan zijn. Daarna zal ik mijn argumenten geven waarom ik denk dat Niet jongeren maar ouders verantwoordelijk zijn voor de misdaden van hun kind.

Geschiedenis van het jeugdstrafrecht.

De leeftijdsgrens van het strafrecht heeft in de loop der jaren verschillende veranderingen ondervonden.
De Romeinen hanteerde de leeftijdsgrens van 7 jaar. Onder de 7 jaar was het niet mogelijk om berecht te worden.
Het rechtsstelsel van de kerk hield de leeftijdsgrens van de Romeinen aan. De straffen van de kerk waren vaak milder dan die van de wereldbank.
Bij de Germanen lag de leidstijdsgrens van het rechtsstelsel op 12 jaar.
Tot 1809 had elke stad in Nederland zijn eigen rechtsregels. Deze regels verschilde dus per stad, dorp, gemeente of provincie van elkaar.
Op 1 februari 1809 werd het ‘wetboek Napoleon’ ingericht voor het koninkrijk Holland. Daarin stond niet beschreven wat onder kinderstraffen viel. In de praktijk werd aan jeugdigen tussen de 15 en de 18 jaar naar omstandigheden een lichtere straf gegeven.
Op 1 maart 1811 werd dit Wetboek vervangen door het Franse Code Pénal.Hierin lag de leeftijdsgrens op 16 jaar. Wel kon de rechter uitzonderingen maken op deze wet. Jongeren kregen dan meestal een gevangenis of tuchthuis straf. Doodstraf, dwangarbeid of andere zwaardere straffen waren onder geen geval bij jongeren toegestaan.
In 1886 werd er een nieuwe wed ingevoerd. Kinderen onder de 10 jaar konden in geen geval berecht worden. De jeugdstraffen werden nog steeds toegewezen aan jeugd onder de 16 jaar maar nu werd er nader onder zocht of de betreffende persoon gehandeld had met oordeel des onderscheids. Dit houdt in dat de dader wist wat hij aan het doen was en duidelijk het verschil kende tussen goed en kwaad.
In de wet van 1901 werd de bovengrens van kinderstrafrecht verplaats van 16 naar 18 jaar.
In 1921 kwam er een aanpassing in de wet. Deze aanpassing hield in dat je een kind niet gelijk kan stellen met een volwassen. Voor een kind gelden andere regels en rechten en hoort ook andere straffen toegewezen te krijgen.
In 1961 werden er duidelijke regels opgesteld. Kinderen onder de 12 jaar waren niet strafbaar. Jongeren tussen de 12 en de 18 jaar waren strafbaar wanneer zij schuld hadden. Het oordeel des onderscheids werd afgeschaft en vervangen door geen straf zonder schuld. Wanneer jeugdigen schuld hadden volgde er een strafrechtelijke vervolging. Wanneer de jongeren wel een misdaad gepleegd hadden maar geen schuld hieraan hadden werden deze geplaatst in een inrichting.
Nadat er verscheidene onderzoeken waren gedaan naar de oorzaak van jeugdcriminaliteit werd er in 1976 aan het schuldbeginsel het opvoedingsbeginsel. Dit hield in dat jongeren niet meer zomaar veroordeelt konden worden op basis van schuld maar er ook werd gekeken of het kind de juiste opvoeding had gehad om te beseffen dat zij een misdaad begaan hadden.
Jongeren strafrecht tegenwoordig.

Tegenwoordig is het zo dat kinderen onder de twaalf jaar niet berecht kunnen worden. Voor de leeftijdsgroep van jongeren tussen de 12 en 18 jaar geld het jeugd strafrecht. Wanneer je als jongere een lichte misdaad begaat zoals bijvoorbeeld winkeldiefstal of vandalisme in een lage mate wordt je door gestuurd naar bureau Halt. Bureau halt zorgt voor een alternatieve werkstraf. Wanneer deze opgelegde taak correct wordt uitgevoerd heeft de dader verder niks met de rechtbank te maken en krijgt deze ook geen strafblad. Wanneer de jongere geen HALT-straf accepteert, deze niet correct afrond, of meerdere malen met Bureau HALT in aanraking komt wordt deze doorgestuurd naar de officier van justitie. De officier kan een geldboete eizen of een lichte taakstraf. Wanneer dit niet het geval is wordt de jongere doorverwezen naar de rechter. Tijdens deze kinderstrafrechtzaken geld altijd de stelling taakstraf tenzij. Slechts bij uitzondering wordt de vrijheidsstraf als doelstelling gebruikt. Ook wanneer een jongere al eens eerder een taakstraf heeft gehad wordt deze voor de tweede maal opgelegd. De rechter geeft deze straf in overleg met de Raad voor de Kinderbescherming. En neemt zijn beslissing op grond van achterliggende redenen. Jongeren van 16-17 jaar kunnen een kunnen slechts een gevangenisstraf krijgen van 1 jaar. Alleen in hele ernstige gevallen kan hiervan worden afgeweken en wordt de jongere berecht als een volwassen.

Percentages

Gemiddeld worden jaarlijks 47.000 jongeren door de politie gehoord op verdenking van een strafbaar feit. Van deze jongeren worden er 21.000 door gestuurd naar Halt.
In 26.000 gevallen maakt de politie een proces-verbaal op en stuurt deze naar de officier van justitie. Van deze gevallen wordt ongeveer 10 tot 15% terzijde geschoven. Bijvoorbeeld omdat er onvoldoende bewijs is of omdat de officier vindt dat het feit waar iemand van wordt verdacht niet ernstig genoeg is om daarvoor een straf op te leggen.
In de meeste gevallen besluit de officier echter om een taak- of leerstraf op te leggen.
In 40% van de gevallen wordt de zaak voorgelegd aan de rechter. Iets minder dan de helft van deze zaken resulteert ook in een taakstraf. In iets meer dan een derde van de gevallen besluit de rechter om de jongere gevangenisstraf op te leggen. In 15% van de gevallen wordt er een zgn. "maatregel", bijvoorbeeld jeugd-tbs opgelegd en in 10% wordt er een geldboete opgelegd.

Welke groepen zijn bij het probleem betrokken.

Natuurlijk de overheid.Het is uiteindelijk de taak van de overheid op het probleem jeugdcriminaliteit op te lossen.. Ook de ouders van de jongeren hebben een rol in het probleem.
Maar de belangrijkste groep zijn Jongeren tussen de 12 en 16 jaar. Belangrijk is om te weten wat de achterliggende reden is van jongeren om een misdaad te plegen. Kinderen die een niet zo'n prettige thuissituatie hebben of moeite hebben in de omgang met anderen, maken meer kans om in crimineel gedrag te vervallen. Uit bestudering van de cijfers blijkt dat de laatste jaren de jeugdcriminaliteit niet ontzettend is toegenomen. De ernst van de misdaden is wel erger geworden. Ook worden strafbare feiten steeds door jongere kinderen gepleegd. Bij steeds meer serieuzer conflicten zijn kinderen tussen de leeftijd van 12 en 16 jaar betrokken. Een Groep jongeren die een verhoogde kans hebben om met de politie in aanraking te komen zijn allochtone jongeren. Dit komt doordat er in deze groep een groter percentage jongeren is dat een slechte of een opvoeding die niet goed in onze maatschappij past heeft gehad.
Een groot deel van de jeugdcriminaliteit komt voor rekening van de zogenaamde veelplegers. Dit zijn jongeren die regelmatig met politie en justitie in aanraking komen. Deze jongeren opereren vaak in groepen. Criminele jongeren groepen vormen een ernstige probleem omdat zij zich schuldig maken aan ernstige feiten, zoals diefstal en bedreiging.
Het belang van de overheid in dit probleem is om de criminaliteit zoveel mogelijk te bestrijden. Het belang van de ouders is om hun eigen kind zoveel mogelijk op het rechte pad te houden.
Wie moreel verantwoordelijk is voor dit probleem is moeilijk te zeggen. Deels ligt het jeugdcriminaliteit bij de overheid. Deels zijn de ouders verantwoordelijk voor de misdaden die hun kind pleegt deels is het kind zelf verantwoordelijk hiervoor.

Mijn argumenten

Ik ben voor de stelling: Bij wetsovertredingen van jongeren onder de 16 moeten de ouders verantwoordelijk gesteld worden in plaats van de jongeren zelf.
Omdat jongeren onder de 16 jaar nog niet volwassen zijn. Ze hebben hierdoor nog niet voldoende inschattingsvermogen en kunnen daarom niet verantwoordelijk worden gesteld voor hun eigen misdaden. Omdat jongeren onder de 16 jaar nog onder de verantwoordelijkheid van de ouders vallen.Ik vind dat de ouders daarom verantwoordelijk moeten gesteld worden voor de misdaden van hun kinderen. Ik denk dat deze maatregelen erg efficiënt zullen werken. Wanneer ouders direct verantwoordelijk zijn voor misdaden van hun kinderen en daar ook voor berecht worden. Ouders krijgen nu zelf te maken met de gevolgen van de misdaden, zij krijgen bijvoorbeeld een geld boete of een gevangenisstraf. Ouders hebben direct te maken met sancties voor een slechte opvoedingshouding. Dit zal lijden tot een betere opvoeding van hun kinderen. Uit onderzoek is gebleken dat de achterliggende oorzaken van jongeren om een misdaad te plegen meestal een slechte opvoeding is. Wanneer de gemiddelde opvoeding verbeter, zal het aantal jongeren misdaden dalen.
Deze oplossing lijdt ook tot het feit dat ouders meer betrokken raken bij de opvoeding van hun kinderen. Op deze manier verbetert ook de relatie tussen ouder en kind.
Deze Maatregelen zullen een heel groot deel van het Ethische dilemma oplossen voor de Overheid. Want zeker is te zeggen dat het percentage van de jongere criminaliteit zal afnemen.
De overheid hoeft op deze manier minder geld en tijd te gaan besteden aan het berechtingproces van jongeren.
De jeugdgevangenissen kunnen opgeheven worden, dat bespaard de overheid weer meer geld.
Door het opheffen van jeugdgevangenissen los je gelijk het volgende probleem op. In de jeugdgevangenissen van nu komen jongeren vaak in aanraken met andere criminelen jongeren wat als gevolg heeft dat wanneer ze weer vrij komen ze vaak nog verder in het criminelencircuit terecht komen. Door het opheffen verdwijnt dit probleem.

Kort de argumenten op een rijtje

· Jongeren onder de 16 zijn nog niet volwassen en hebben daardoor te weinig inschattingsvermogen
· Jongeren onder de 16 vallen onder de verantwoordelijkheid van ouders
· Wanneer je ouders verantwoordelijk stelt zal de opvoeding van kinderen verbeter
· Door de verbeterde opvoeding daalt het percentage jongeren misdaden
· De overheid hoeft minder geld aan dit probleem uit te geven
· De broeikast van jeugdcriminelen in jeugdgevangenissen wordt opgeheven.