Waarom abortus geen moord is

Waarom abortus geen moord is

Ik snap waar de stelling vandaan komt, een embryo is namelijk voor leven vatbaar, maar het heeft lang niet dezelfde waarden en rechten als een geboren kind/mens. De moeder heeft dus meer waarden en rechten dan het kind in haar buik, zij zou dan ook zelf mogen beslissen wat ze met de embryo doet. Om dit te verduidelijken gebruik ik een voorbeel van Patrick Tomlinson, hij staat vooral op Twitter bekend om zijn argumenten tegen het criminaliseren van abortus. Zijn stelling gaat als volgt: 'Stel, je bent in een vruchtbaarheidskliniek. Waarom maakt niet uit. Het brandalarm gaat af en je rent naar de uitgang. In de hal hoor je achter een deur een kind huilen en als je de kamer binnen gaat tref je in de ene hoek een 5 jaar oud kind aan en in de andere hoek een container met daarop geschreven ‘1000 levensvatbare menselijke embryo’s’. Het vuur grijpt om zich heen en je weet dat je maar één van de twee kan redden: het kind, of de container. Probeer je beiden te redden dan ga je ten onder en het kind en de embryo’s dus ook. Wat doe je?’

Ons instinct zal ons het levende kind doen redden, omdat we weten dat het kind meer waard is dan de 1000 levensvatbare embryo's. Zelfs mensen die akkoord gaan met de stelling 'abortus is moord' zullen dit niet ontkennen. Een ongeboren leven valt dus niet te vergelijken met een geboren leven, dat weet iedereen. Dat betekent niet dat het ethisch verantwoord is om zomaar een embryo te verwijderen zonder enige gedachtengang, maar dat gebeurt ook niet. Geen enkele vrouw ondergaat een abortus alsof het niets is. Om dit te voorkomen is het wettelijk verplicht voor de artsen om de vrouw minstens 5 dagen bedenktijd te geven tussen de eerste afspraak en de abortus zelf. Een abortus is dus altijd doordacht, het zelfbeschikkingsrecht van de (geboren) moeder staat dus boven het recht op leven van de (ongeboren) embryo.

Is een abortus dus ontzettend moeilijk voor de moeder? Ja. Maar is het moord? Neen.