Abortus

Inleiding Anne is 16 jaar en zit in de vierde klas op de Havo. Ze is verkracht en zwanger geworden. Wat nu? Het is te laat voor de morning-afterpil. Ze wil graag abortus laten plegen, maar ze twijfelt. Zou dit geen moord zijn? Moet ze dan haar studie maar opgeven en voor het kind gaan zorgen…? Abortus is de meest verrichte medische ingreep ter wereld. Elk jaar vinden 54 miljoen abortussen plaats. Nederland heeft één van de laagste abortusaantallen ter wereld (Verslag uitreiking Clara Meijer-Wichmann Penning, december 2002). Toch zijn er in Nederland nog steeds mensen die tegen abortus zijn. In dit betoog wil ik aan de hand van concrete voorbeelden, argumenten geven waarom ik vind dat abortus gerechtvaardigd is. Ik wil de lezer overtuigen van mijn mening: abortus is soms een noodzakelijk kwaad. Abortus: mijn argumenten Als je als 16-jarig meisje door het bos fiets en opeens wordt verkracht is dat een heel nare ervaring. Maar als daarna blijk dat je zwanger bent van die jongen, wat moet je dan? Natuurlijk ben je veel te jong om zelf voor het kind te zorgen, je zou het kind geen goede toekomst kunnen bieden. En hoe moet het met je studie? Je zult zeker de eerste jaren moeten stoppen met school, want je hebt het veel te druk. Daarnaast word je ook nog eens elke dag geconfronteerd met de dader. In dit geval vind ik abortus een goede optie. Dit is natuurlijk ook heel erg, maar je zult hiermee veel problemen voorkomen. Zo heeft onderzoek uitgewezen dat kinderen van jonge ouders een grotere kans op crimineel gedrag hebben (Brabants Dagblad, 24 oktober 2001 / J. Orlebeke, Tijdschrift voor Criminologie). Bovendien is het voor een jonge moeder niet gemakkelijk om zonder diploma en met een kind, in je eigen onderhoud te kunnen voorzien. Want welke werkgever zit nou op zo’n iemand te wachten? Het kan ook zijn dat je rond de 16 jaar bent en je hebt net je eerste vriendje waar je helemaal verliefd op bent. Met hem heb je voor de eerste keer seks. Een paar weken later blijkt dat je zwanger bent. Natuurlijk een hele grote schok, want je zit nog op school en je bent nog lang niet toe aan een kind. Maar wat nu? Het was toch echt je eigen domme fout om onveilig seks te hebben. Of niet? Sommige mensen zullen dit inderdaad zeggen. Maar ook al is het je eigen fout, is dit wel eerlijk voor het kind? Denk eens aan de toekomst van de ouders en het kindje. Ik vind dat een abortus hierbij mogelijk moet zijn. Hiermee voorkom je dat het kindje een slecht leven zou krijgen. Het is een feit dat in Nederland het aantal tienermoeders sinds 1996 met bijna een kwart is toegenomen. In 1999 kregen 2300 tieners een kind (Volkskrant, 14 februari 2001 / Centraal Bureau voor de Statistiek). Het mag duidelijk zijn dat er op het gebied van voorlichting over het gebruik van voorbehoedsmiddelen ook nog een en ander moet gebeuren. Maar als tieners dan toch zwanger worden, is volgens mij abortus vaak een verstandige keuze. Overigens is ook het aantal abortussen bij tienermoeders gestegen, van 2100 in 1992 naar 3900 in 2000 (Aantal abortussen in Nederland stijgt fors, Volkskrant 2002). Als 30-jarige vrouw, gelukkig getrouwd, weet je sinds een paar weken dat je zwanger bent. Erg leuk, want jij en je man willen heel graag kinderen. Maar dan ontdekt de huisarts van je vader dat hij een erfelijke ziekte heeft, die soms dodelijk kan aflopen. Je laat je testen en wat blijkt? Jij en je kindje hebben het ook. Natuurlijk wil je dit kindje graag, je hebt hier lang naar uitgekeken, maar op deze manier? Wat voor leven zal dit kindje krijgen? Hij zal meer in het ziekenhuis moeten liggen dan dat hij in de speeltuin kan spelen. En hoe zal het met jou gaan? Hoe lang zal je dit volhouden? Als je voor deze keuze staat, vind ik dat het mogelijk moet zijn om abortus te laten plegen. Tegenwoordig bestaan er steeds meer mogelijkheden om in het begin van een zwangerschap vast te stellen of het kindje een erfelijke ziekte heeft. Deze kennis maakt het voor ouders mogelijk om al vroeg in de zwangerschap te kiezen voor een abortus. Dit is een logisch gevolg van een uitgebreide prenatale diagnostiek, aangezien bij een afwijkende uitkomst de ouders meestal alleen maar kunnen kiezen voor het uitdragen of het afbreken van de zwangerschap. Genezing is over het algemeen niet mogelijk. (Prenatale diagnostiek, VSOP en NVOG, 25 januari 2000). Stel: je bent een moeder van één kindje en bent opnieuw zwanger geworden. Je kindje wat je al hebt is zwaar gehandicapt. Natuurlijk houd je veel van dit kindje, maar als je het had kunnen voorkomen had je dit gedaan. Je wilt niet nog een keer zo’n zware last, dus je laat je testen of het kindje waar je zwanger van bent ook gehandicapt is. Uit de test blijkt dat dit inderdaad zo is. Je bent erg teleurgesteld, je zou graag een tweede kindje willen, maar niet op dezelfde manier als hoe het de eerste keer is gegaan. Eigenlijk wil je het liefst abortus doen. Je hebt het al druk genoeg met 1 gehandicapt kind, de zorg van een tweede erbij zou je niet aan kunnen. In een situatie als deze vind ik zeker dat abortus moet kunnen, het is hier eerder een plicht dan een optie. Waarom zou je een kindje geboren laten worden, terwijl je weet dat dit mensje nauwelijks een toekomst zou hebben en vermoedelijk ernstig zou lijden? (de Volkskrant, Forum, 15 april 2003). Ik vind dat deze mensen de kans mogen hebben om een tweede kindje te krijgen en ik snap dat wanneer ze te horen krijgen dat ook hun tweede kindje zwaar gehandicapt is, ze die zorg niet op zich kúnnen en wíllen nemen. Natuurlijk kan je ook zwanger worden terwijl je niet voldoende inkomen hebt. Je bent een alleenstaande vrouw en je kan net rondkomen met je baantje bij de supermarkt. Door één keer onveilig te hebben gevreeën ben je zwanger geraakt. Je weet eigenlijk niet wat je moet doen. Je zou het kindje geen goede toekomst kunnen geven, want financieel sta je er zeker niet goed voor. Eigenlijk zou het kindje verwaarloosd worden. Hierbij vind ik eigenlijk abortus heel logisch. Je gaat toch geen kindje op de wereld laten komen terwijl je weet dat de moeder er niet voor zou kunnen zorgen. Ze zou misschien niet eens genoeg geld hebben om eten te kunnen kopen. In het bovenstaande heb ik geprobeerd een aantal argumenten te geven in welke situaties een abortus te verdedigen zou zijn. Meer in algemene zin kun je zeggen dat het verbieden van abortus ook een heel vrouwonvriendelijke maatregel zou zijn. Uiteindelijk zijn het alleen de vrouwen die voor een ongewenste zwangerschap niet weg kunnen lopen. Een gedwongen zwangerschap heeft grote gevolgen voor het verdere leven van een vrouw. Dat hoeft niet alleen negatief te zijn, maar ze moet hier wel zelf voor kunnen kiezen.
Tot slot Abortus is altijd een negatieve keuze. Niemand wil graag een abortus ondergaan. Maar het is in veel situaties wel een verstandige beslissing, een noodzakelijk kwaad. Tegenstanders van abortus zouden daarom ook meer rekening moeten houden met de gevolgen van ongewenste zwangerschappen, zoals het lijden van gehandicapte kinderen, geldnood, toekomstverwachtingen, enz. Ter onderbouwing van mijn mening heb ik de volgende argumenten gegeven: 1. Na een verkrachting hoeft een vrouw niet het kind van de dader te krijgen. Hierdoor zou ze er alleen maar elke dag aan herinnerd worden. 2. Te jong moeder worden kan verstrekkende gevolgen hebben voor zowel moeder als kind. 3. Een abortus bij een zwangerschap waarbij sprake is van een erfelijke aandoening voorkomt veel lijden voor ouders en kind. 4. Wanneer tijdens de zwangerschap duidelijk wordt dat het kind een handicap heeft kan abortus een goede keuze zijn. 5. Als de moeder onvoldoende inkomsten heeft, kan dit een begrijpelijke reden voor abortus zijn. 6. Een kind krijgen is uiteindelijk een persoonlijke keuze van de aanstaande moeder, het verbieden van abortus is dan ook een discriminerende maatregel tegenover vrouwen. Bronvermelding: - Verslag uitreiking Clara Meijer-Wichmann Penning, december 2002 - Brabants Dagblad, 24 oktober 2001 / J. Orlebeke, Tijdschrift voor Criminologie - Volkskrant, 14 februari 2001 / Centraal Bureau voor de Statistiek - Aantal abortussen in Nederland stijgt fors, Volkskrant 2002 - Prenatale diagnostiek, VSOP en NVOG, 25 januari 2000 - de Volkskrant, Forum, 15 april 2003
Alle artikelen heb ik op Internet opgezocht.