Het grote gebeuren

Beoordeling 6.8
Foto van een scholier
  • Beschouwing door een scholier
  • 5e klas vwo | 918 woorden
  • 2 maart 2017
  • 2 keer beoordeeld
Cijfer 6.8
2 keer beoordeeld

Taal
Nederlands
Vak
Methode

Analyse faust opdracht

Verhaal: Het grote gebeuren

Auteur: Belcampo

In het verhaal ‘Het grote gebeuren’ van Belcampo zitten nog best wel veel overeenkomsten met het faust-motief . In dit verhaal zijn ook weer de verschillende fases van het faust-motief terug te vinden. Zoals waarom hij een pact wilde sluiten met de duivel en wat nu dan het eigenlijke pact was.

Belcampo wilde een pact sluiten met de duivel omdat hij niet door de dienaren van de duivel mee gesleurd wilde worden de hel in. Het feit dat hij hier bang voor was betekende natuurlijk ook weer dat die wel wat dingen heeft gedaan wat niet door de beugel kan. Om dus te voorkomen dat hij naar de hel werd gebracht bedacht hij een list.

De list die hij bedenkt is dus het pact met de duivel. Ergens op zolder heeft hij nog een oud duivelpak liggen. Hij trekt het aan zodat de engelen en de dienaren van de duivel hem niet herkennen als een mens. Deze list geeft hem natuurlijk meer macht, omdat de engelen en de dienaren van de duivel hem niet herkennen en hij dus kan doen wat hij wil. Zo ziet hij een man die de weg naar de hemel op wil lopen. Belcampo vindt dat die man daar eigenlijk niet thuishoort en haalt hem tussen de groep mensen weg en brengt hem richting de hel waar hij de man eigenlijk letterlijk de hel in laat lopen.

Nu dat hem dit gelukt is wil Belcampo eigenlijk nog maar meer macht. Hij denkt terug aan een affaire die hij had met een getrouwde vrouw. Zij zal natuurlijk naar de hel gaan. Hij haalt de vrouw op en loopt met een omweg richting de hel. In deze omweg komt hij langs de weg richting de hemel en laat haar net voor de weg los zodat ze zich tussen de mensen kan mengen en richting de hemel kan.

Dan is er natuurlijk ook de fase van het berouw tonen. Dit is een beetje moeilijk te onderscheiden in dit boek. Het is niet echt dat Belcampo letterlijk berouw toont. Wat er gebeurt is dat hij als laatste overblijft in Rijssen en omstreken. Hij komt een paar engelen tegen die vragen of hij ergens een man genaamd Belcampo heeft gezien. Op dat moment doet hij zijn pak uit zodat de engelen hem kunnen herkennen. Dit is dus niet echt berouw tonen, want hij doet alleen zijn pak uit. Volgens mij doet hij dit omdat hij spijt heeft dat hij niet is meegegaan naar de hel of de hemel en dat hij nu helemaal alleen is en dus ook niemand meer heeft waar hij macht over kan hebben.

Wat ik erg raar vond aan het boek is dat hij eigenlijk al naar de hel moest vanwege de affaire met de getrouwde vrouw, maar hij uiteindelijk toch naar de hemel gaat. Dit wordt nog raarder doordat hij eigenlijk niks goeds heeft gedaan toen de engelen en de dienaren van de duivel de mensen ophaalden. Hij heeft iemand naar de hel laten lopen die naar de hemel kon en eigenlijk iemand die naar de hel had moeten gaan naar de hemel gebracht. Maar dit laatste kun je eigenlijk ook wel weer zien als iets goeds, want hij heeft dan toch wel medeleven voor haar en brengt haar naar een veilige plek in plaats van de hel. Dus eigenlijk op het laatst zou hij in mijn opzicht naar de hel en naar de hemel kunnen gaan.

Wat mij ook in dit boek opviel was dat Belcampo eigenlijk alwetend is. Hij heeft bijna over elk persoon in Rijssen wel een mening en hij heeft dan ook weer argumenten om die mening te ondersteunen. Ook lijkt het zo dat hij eigenlijk de enige is die de slechte dingen van de mensen weet. Dit was ook het geval met de man die hij naar de hel liet lopen. Hij wist dat die man slechte dingen had gedaan in zijn opzicht, terwijl de schrijver het dan laat lijken dat de engelen en de dienaren van de duivel hier niets van afweten.

Het grappige aan dit verhaal is dat veel mensen in dit verhaal denken dat het naar de kerk gaan en een geloof hebben ze zou redden van de dag des oordeels. Terwijl uiteindelijk meer dan de helft toch naar de hel wordt gebracht. En ook hier lijkt het weer alsof Belcampo de enige is die door heeft dat het naar de kerk gaan en een geloof hebben niet al je slechte daden wegpoetst.

Wat nog een overeenkomst is met faust is dat de dienaren van de duivel ook niet al te fris worden beschreven. Ze zien er raar uit en zijn ook allemaal verschillend van elkaar. Een paar hebben gaten in hun rug een ander zit weer onder het haar en weer een ander heeft een dierenkop of iets anders. In ieder geval hebben ze weinig menselijks. Dit is hetzelfde als je het vergelijkt met de duivels in andere verhalen. Vaak zijn ze erg vies en zien ze er slonzig uit en op schilderijen of tekeningen kun je ze vaak herkennen doordat ze dierlijke kenmerken zoals geitenpoten of hoorntjes hebben.

De conclusie is dus dat Het grote gebeuren van Belcampo wel degelijk een faust-motief heeft, doordat het alle drie de fasen van het motief heeft en Belcampo laat ook de lust naar macht zien en het lijkt alsof Belcampo veel meer weet dan de rest van de mensen, engelen en de dienaren van de duivel.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.