CKV-dag

Op Vrijdag 1 november 2002 was er in de speeldoos de CKV-dag van VWO 4 en Havo 4. Er waren tien verschillende workshops van één uur georganiseerd. Voorbeelden van deze zijn streetdance, didgeridoo, mode, showballet en nog veel meer. Iedereen ging op deze dag drie workshops doen, ik heb de workshops didigeridoo, hip hop en streetdance gedaan. Na afloop was er een dansvoorstelling Drijfzand te bekijken van danstheatergroep AYA. Deze groep heeft veel verschillende dansstijlen en doet ook aan skaten op het podium. In dit verslag vind je een beschrijving van de activiteiten, een evaluatie en een recensie van Drijfzand. Hoofdstuk 1: beschrijving van de gedane activiteiten · Didgeridoo spelen: van te voren leek mij didgeridoo heel leuk. Ik had het al verschillende keren gedaan, maar eigenlijk zonder instructies. Mijn verwachting was dat ik deze keer die aanwijzingen wel zou krijgen en dat sprak me erg aan. Het verloop van de workshop was heel goed opgezet. De man vertelde heel veel en tussendoor liet hij wat horen en liet hij ons spelen. Doordat hij veel vertelde werd ik steeds enthousiaster en door dat vertellen werd je ook niet erg moe. Want didgeridoo is erg vermoeiend als je dat een uur achter elkaar doet. We gebruikte plastic uitschuifbare didgeridoo’s. De man deed veel voor op zijn houten didgeridoo. Ook liet hij bij zijn verhalen van alles zien, zoals plaatjes en foto’s, maar ook de binnenkant van zo’n didgeridoo. Ik vond deze workshop erg leuk vooral omdat ik binnen een korte tijd heel veel technieken heb geleerd, maar ook omdat de man heel interessante dingen vertelde over de geschiedenis en hedendaags gebruik van de digeridoo. Ik vond deze workshop uiteindelijke het leukste van de hele dag. · Hip hop: van deze workshop zijn mijn verwachtingen niet helemaal uitgekomen. Ik dacht dat het een soort break-dance workshop zou zijn met veel trucs. Vorig jaar bij de kunstendag van de 3e klas hadden namelijk ook zoiets. Dit keer was het een soort van hip hop dansen met een hele eigen stijl van de vrouw die dat gaf. Eerst gingen we een beetje warm dansen, waarbij we haar nadeden in een kring. Daarna gingen we van de ene naar de andere kant lopen met verschillende pasjes die we oefenden. Als het ene klaar was begonnen we weer met een ander pasje. Deze workshop vond ik niet echt leuk. Het was erg moeilijk wat we deden en vooral snel achter elkaar zodat als je niet iets een beetje onder de knie begon te krijgen moest je weer opnieuw beginnen aan iets anders. Dit herhaalde zich steeds en een soort van eindresultaat hadden we ook niet. Overigens was ik ook alle pasjes vergeten. · Streetdance: bij streetdance verwachtte ik echt van die “hippe”pasjes. Een grote groep die allemaal hetzelfde doet op populaire muziek. Zoiets als uit een clip. Het was in de spiegelzaal, iedereen stond een aantal rijen. De vrouw stond vooraan en deed alles voor. We kregen in tegenstelling tot de vorige workshop alee tijd om de pasjes te doen. Deze waren niet zo heel moeilijk en werden steeds herhaald. Aan het eind konden we laten zien wat we hadden gemaakt in dat uur. Het multiculturele in de streetdance workshop was dat we vier verschillende groepen hadden gemaakt. Jongens met witte T-shirts, jongens met donkere T-shirts, kleine meisjes en grote meisjes. De dans werd zo eerst onderscheden en daarna kwamen de groepen weer bij elkaar. Ik vind deze workshop niet echt helemaal te gek, maar ik vond het ook niet saai om te doen. Vergeleken met de workshop hip-hop had ik echt het gevoel dat ik wist waar ik mee bezig was. Het verhaaltje over dat multiculturele vond ik een beetje geforceerd, maar voor de rest vond ik het niet echt saai.
Hoofdstuk 2: evaluatie · De workshop didgeridoo heeft bij mij de meeste indruk gewekt. Door de verhalen en het vele wat ik heb geleerd op de didgeridoo heb ik iets nieuws ontdekt. Didgeridoo spelen is echt leuk! Ik had niet verwacht dat dit alles aan bod zou komen. · Hip hop viel mij echt tegen, ik vond het niet leuk. Ik heb er niets geleerd en ik heb er geen leuke herinneringen aan. Ik had eigenlijk verwacht dat het veel leuker zou worden. · Streetdance viel niet tegen, ik had het zo ongeveer verwacht. De vrouw was enthousiast en dat maakte mij ook wel een beetje enthousiaster als ik eerst was. · Bij mode een workshop waar ik niet aan mee heb gedaan werden hoeden gemaakt. De meeste kinderen heb ik er erg enthousiast over gehoord. Alleen was er te weinig tijd voor een mooi resultaat volgens hen. Zelf vond ik het resultaat wel erg mooi voor zo’n korte tijd. · Showballet was eigenlijk een soort van line-dancing. Veel vonden het leuk tegen verwachting. Je moest allemaal hele grappige dingen doen. Terwijl eigenlijk een soort van cheerleeding was verwacht. · Mime viel volgens mij erg in de smaak bij de meeste. Ik vind het ook erg jammer dat ik daar niet bij ben geweest. Er werd daar verteld hoe je het beste iets kon uitbeelden. Een vb. van wat ze hebben gedaan is bloemetjes plukken. · Bij grime moest je elkaar schminken. Zoals ik het heb gehoord was er niet echt een opdracht, maar mocht alles. Ik denk dat dat een beetje te vrij was. Daarom vonden een aantal kinderen dat niet zo leuk. · · Ik vond het dit jaar een geslaagde CKV-dag. Alleen was er naar mijn idee een overvloed aan dans. Ik zou het leuker vinden als er iets meer aan muziek werd gedaan. Ook omdat er in de derde al een dansvoorstelling was zou ik dan in de vierde voor de afwisseling een muziekgroep laten komen. Hoofdstuk 3:Recensie Drijfzand Als afsluiting van de CKV-dag op vrijdag 1 november was er dit jaar een dansvoorstelling georganiseerd. Danstheater AYA was uitgenodigd om hun voorstelling “Drijfzand” te laten zien. Het moest duidelijk maken dat geweld niet goed was. Er kwamen veel soorten stijlen in voor van Hip Hop tot eigen stijlen en zelfs werd er op het podium geskate. Het is dat er van te voren gezegd werd dat deze voorstelling tegen geweld was, anders had ik tegenovergestelde gedacht. Eigenlijk waren het alleen maar dansen die over vechten of aanranden gingen. Het spelen van toneel er tussendoor hield het nog een beetje bedaard, maar ik vond het eerder geweld bevorderend. Ook was het drama niet echt van hoge kwaliteit. Je kon duidelijk zien dat deze mensen hadden geleerd om te dansen en niet voor theater. Het was net alsof alle tekst werd opgedreund, net als bij de basisschool. Het was meer allemaal sensatie, het publiek een beetje opzwepen, schreeuwen, maar van acteren heb ik weinig gemerkt. Het geskate op het podium was wel erg leuk, maar of het zo goed bij het verhaal paste? Het skaten was meer om het publiek dan toch een beetje goede herinnering aan de voorstelling te geven. Het hoorde niet echt goed bij het verhaal. Het decor was daarentegen erg mooi eenvoudig, één ramp die je in vier stukken kon opdelen. Alles wat ze hadden was die ene ramp en daar hebben ze bijna alles meegedaan wat je ermee kan doen. Ook de muziek zat goed in elkaar en was mooi uitgezocht. Jammer was het weinige gebruik van de lichten. Ik denk dat veel meer uitbeeldingen duidelijker waren geworden bij meer lichteffecten. Door de weinige lichten die er zijn gebruikt bleef het toneel als maar hetzelfde toneel terwijl er heel veel verschillende scènes zijn geweest. Het dansen zelf was wel erg goed. Er werd met zorg alles uitgevoerd. Er gebeurde veel op het podium en doordat iedereen zijn eigen stijl eraan toevoegde werd het een wat losser geheel. Al met al was het een redelijke voorstelling met een soort van doel dat bij mij niet echt goed aangekomen is. Ik zou uit mezelf nooit naar deze voorstelling gaan en ik zou het ook niemand aanraden. Maar dansen kunnen ze wel.