Geschiedenis van Parijs

L’histoire Paris Je kan niet precies nagaan hoe lang de stad Parijs al bestaat. Wat wel bekend is, is dat Parijs in de tijd van de Romeinen de stad van de handel was. Door de ligging aan de Seine vooral. Parijs werd steeds populairder. Maar door de groei van het aantal inwoners kwamen er veel problemen , zoals gebrek aan woonruimte en er waren slechte rioleren waardoor er veel ziektes uitbraken. Parijs is vernoemd naar de Parisii, een stam die het Il de La Cité bewoonde tot 53v Chr. Daarna kwamen de Romeinen, die bezette het eiland 500 jaar lang. De Middeleeuwen De stad Parijs werd in de 5de eeuw veroverd door de Hunnen. Zij speelden daar echt de baas en er kwamen veel onschuldige burgers om het leven. Parijs werd tijdens de middeleeuwen veel bezet door buitenlandse volkeren. Na de Hunnen kwamen de Merovingers. Pas in 507 werd Parijs een hoofdstad. Na de Merovingers kwamen de Karolingers in Parijs. Zij namen het bestuur over. De stad Parijs, toen heette het nog, Parisia, was al een grote stad. Aan het einde van de 10de eeuw werd Parisia gebombardeerd tot regeringsstad. Hugo Capet had veel invloed op de ontwikkeling van Parijs. De stad groeide maar door, De Ville kwam er bij, hierdoor werd het een echte handelsstad, het lag ook makkelijk, want het lag gelegen aan de rivier de Seine. Hier was veel werk voor mensen, vooral in de nijverheid. Dit wilden de Parijzenaars vieren en daarom bouwden een grote kerk:ze de St-Germain-des-Prés. Deze kerk bestaat nog steeds. Omdat de stad steeds meer groeide, en dus ook rijker werd, bouwde Philips II in de 12de eeuw een verdedigingsmuur om Parijs, er kwamen hier ook een aantal hoofdvestigingen op, zo noemde ze dat, denk maar aan het Louvre, die is erg bekend. Tijdens de oorlog met de Engelsen werd Parijs bezet door de Engelsen. Het was een moeilijke periode waar ook weer veel burgers om het leven kwamen, maar gelukkig is Parijs er weer helemaal bovenop gekomen dankzij Frans 1. Tijdens zijn regeerperiode groeide Parijs uit tot de grootste stad van Parijs.
De reformatie De reformatie begon in 1517, het was vooral een tijd van onrust met de kerken in West Europa. Maarten Luther daagde de Katholieke kerk uit, en daar begon het allemaal mee. Dit werd behoorlijk zwaar opgenomen, de Sorbonne universiteit in Parijs veroordeelde zijn Ideeën. Protestantse boeken werden bijvoorbeeld verboden, maar toch werd het protestantse veel meer. In 1534 werden er posters opgehangen waarop stond dat de mis in de kerk werd misbruikt. Mensen wilden de kerken plunderen en platbranden. Maar Frans 1 lukte het om dit niet te laten gebeuren. Alle ketters werden vervolgens veroordeeld. Iedereen dacht dat het weer rustig was, maar met de komst van het Calvinisme kwam de Reformatie pas echt goed op gang. De universiteit van Parijs, de Sorbonne, stelden katholieke regels op en als je je daar niet aan hield werd je vervolgd. De ketters werden gevonden op de brandstapel. Frans 1 stierf in 1547 de nieuwe opvolger Hendrik 11, kregen de protestanten het nog zwaarder. Na zijn dood neemt de 16jarige Frans 11 het over, maar hij heeft nog weinig invloed, zijn moeder regeert meer. Omslagpunt de reformatie De moeder van Frans 11 houdt het rustig, maar dan ontstaat er een tweestrijd tussen het protestantse leger en het katholieke leger. De moeder van Frans 11 probeert alles om de oorlog te stoppen, maar dat wilt niet echt lukken. Als er veel is gebeurd, veel doden , dan hebben de Katholieken gewonnen. Er waren heel veel protestanten om het leven gebracht. De leiders van de Protestanten wisten te ontkomen. Als Hendrik 111 aan de macht komt heeft hij er genoeg van, hij laat alle leiders van de Liga vermoorden. Er begint een einde te komen aan het protectionisme . De koning had nu wel veel katholieke vijanden. Hij liet veel gebouwen in Parijs verbouwen. In 1610 werd de koning vermoord door de katholieke Ravaillac. De renaissance Aan het einde van de middeleeuwen was de honderdjarige oorlog met Engeland eindelijk afgelopen. Deze oorlog had de Frankrijk veel inwoners en geld gekost. Ook veel welvaart die de stad eerder had, was minder geworden. Maar dankzei de leiding van Lodewijk XI kwam dit weer een beetje terug. De renaissance was op dat moment al in Italië begonnen en begon al een beetje over slaan op andere Europese Landen. De Grote Eeuw De troonopvolgers van de in 1610 vermoordde Hendrik IV waren zijn vrouw Maria de Medici en kardinaal Richelieu. Maria de Medici had niet veel te vertellen. Richelieu was een zeer bekwaam onderhandelaar. Hij zorgden ook voor de vele belangrijke contacten in het buitenland. Richelieu’s wilde ook dat de macht van de hugenoten minder werden. De Hugenoten hadden tijdens de regeerperiode van Hendrik IV veel macht gekregen, Richelieu zorgde er uiteindelijk ook voor dat ze minder macht kregen. Ook wist hij de macht van de staat sterk te vergroten. Koning Lodewijk XIII was hem hier erg dankbaar voor. De moeder van Lodewijk XIII wou dat haar zoon Richelieu vermoorde, alleen deed hij niet mee. Hij tiet zijn moeder verbaan. In de tussen tijd was hij gerouwd met Anna van Oostenrijk, samen kregen zij en kind namelijk Lodewijk XIV. Toen Lodewijk in 1643 overleed was zijn zoon nog te jong om het werk van zijn vader over te nemen. Daarom nam Kardinaal Mazarin de regentschap op zich, toen Lodewijk XIV oud genoeg was toen nam hij weer de macht over en veranderen er veel dingen. De macht van de koning wordt sterk vergroot en er wordt veel geïnvesteerd in de handel met het buitenland. Er werd meer gehamerd op uiterlijk vertoon; er werden dus ook veel imposante bouwwerken gebouwd waaronder Versailles. De Revolutie Het Franse volk leefde onder erbarmelijke omstandigheden. Door de bouw van grote monumenten en paleizen was de staatskas aardig leeg geraakt. Het volk probeerde ondanks dat het hoofd boven water te houden, maar ze kwamen tot inzicht dat alleen een revolutie verandering kon brengen. De Franse koning was bang voor een massale opstand. Daarom kwam op 23 juli 1789 de vertegenwoordiger van de derde stand bijeen, ze eisten verdergaande privileges van de koning en de situatie zou verbeterd moeten worden. De koning gaf toestemming tot de oprichting van Assemblée Nationale, een samenwerkingsverband dat bestond uit vertegenwoordigers van de eerste, tweede en derde stand. Maar ondanks deze lijmpogingen braken er toch kleine onlusten uit. De koning was bang dat die kleine onlusten in het land zouden uitgroeien tot massale onlusten en bracht daarop zijn legers in positie. Terwijl in het hele land kastelen van edelen werden vernietigd, probeerde de Assemblée Nationale de rust te herstellen. maar zonder resultaat

Op 14de juli in 1789 barstte de bom. De Bastille, de gevangenis die voor het volk het symbool voor onderdrukking was geworden, werd bestormd. De inwoners van Parijs waren gewapend met hooivorken, schoppen, houwelen en andere wapens. Na hevige gevechten met de nationale garde werden de aanwezige gevangenen bevrijd. Alle soldaten in de Bastille werden vermoord. De Bastille werd door het buiten zinnen geraakte volk gesloopt. De Staten-Generaal werd opgeheven en men besloot tot de oprichting van de Nationale Volksvergadering. Na deze bestorming brak in heel Frankrijk een golf van geweld los. Vele adellijke personen kwamen bij deze onrusten om het leven. De Revolutie kwam in 1789 ten einde. Het resultaat was dat het systeem van feodalisme was opgeheven. Men kondigde de Verklaring van de Rechten van de Mens en van de Burger af. Dit gebeurde door toedoen van Lodewijk XVI, die zo probeerde op de troon te blijven zitten. De Assemblée Nationale had op 26 augustus 1789 deze verklaring ondertekend. Hierin kwamen de grondrechten naar voren: recht op vrije meningsuiting, recht op vrijheid enz. Maar Frankrijk was nog steeds in oorlog met vele Europese koninkrijken. De Franse regering probeerde om de rijke Italiaanse steden zoals Venetië en Florence onder controle te krijgen om zo de lege staatskas te kunnen vullen.