Anne Frank

Inleiding: Anne Frank was een Joods meisje uit de Tweede Wereldoorlog dat een dagboek had geschreven. Maar niet zomaar een meisje. Er zijn immers meer meisjes die een dagboek hebben geschreven. Anne Frank dook in de Tweede Wereldoorlog samen met haar vader (Otto), haar moeder (Edith), haar zus (Margot), Peter (Anne’s vriend) zijn vader en moeder (fam. Van Daan) en meneer Dussel onder in het ‘Achterhuis’. Daar schreef Anne haar nu wereldberoemde dagboek. Wat Anne’s dagboek nou zo bijzonder maakt is dat ze heel duidelijk schreef. Zij kon wat bijna niemand anders kon uit die tijd; ze kon precies beschrijven wat ze voelde en wat ze dacht. Ze had talent om schrijfster te worden; ze kon als het ware buiten zichzelf treden en alles beschrijven vanuit de ogen van iemand die toekijkt op hun leventje. Anne Frank was vijftien toen ze in maart 1945 in het verschrikkelijke concentratie kamp Bergen-Belsen aan tyfus stierf. Een paar dagen na Margot. Net als vele andere Joden en haar moeder, Edith Frank (die in Auschwitz is gestorven), werden zij begraven in een soort ‘massagraf’. Het lichaam van Anne is dus nooit terug gevonden. De verschillende versies van het dagboek: Anne Frank was een Joods meisje uit de Tweede Wereldoorlog. Ze kreeg een dagboek van haar vader toen ze dertien werd. Zo is het dagboek in 1942 begonnen. Ze noemde haar Kitty, een vriendin aan wie ze alles kwijt kon. (Ook wel de 1e versie.) Toen ze in 1944 de oproep van minister Bolkestein hoorde om alle dagboeken te bewaren voor na de oorlog ging ze het dagboek een beetje anders en voorzichtiger herschrijven. Deze versie was waarschijlijk nog niet af toen de Duitsers kwamen. (2e versie.) Op 4 augustus 1944 werden zij en de andere bewoners van het ‘Achterhuis’opgepakt door de Duitsers en naar het concentratiekamp Auschwitz gebracht. De helpers (waaronder Miep Gies) van de bewoners van het ‘Achterhuis’, dat waren de mensen van het kantoor onder het ‘Achterhuis’, hebben daarna het dagboek van Anne en sommige andere spulletjes van de Achterhuis bewoners heel snel bij elkaar gezocht omdat elk moment de Duitsers konden komen om spullen op te halen. Ze hebben het bewaard voor hen, maar toen ze niet terug kwamen, het dagboek van Anne aan Otto Frank, Anne’s vader die wél is teruggekomen, gegeven. Toen Otto Frank wist dat Anne niet meer terugkwam heeft hij het helemaal gelezen en het vertaald voor zijn moeder. Wel heeft hij een aantal dingen weggelaten. Bijv. stukken over seksualiteit en onaardige opmerkingen die ze over haar moeder en vriendinnen heeft gemaakt. Ook liet hij het lezen aan een bekende historicus, Jan Romein. Hij schreef over het dagboek in het dagblad ‘Het Parool’. Uitgeverij Contact wilde het toen uitgeven. Zo heeft iedereen het kunnen lezen. (3e versie.) Toen Otto Frank in 1980 overleed heeft hij alle oorspronkelijke teksten nagelaten aan het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie. Nu kon iedereen lezen wat Anne zelf precies heeft geschreven. (4e en laatste versie.)
Mijn mening over de video: De film over het ‘Achterhuis’ vond ik heel, heel erg goed gespeeld. Ik vond dat iedereen zich heel goed in z’n rol inleefde. Het leek alsof het in de oorlog zelf was. Dat je er gewoon zelf bij was. Jip van Wijngaarde speelde de rol van Anne Frank ook heel erg knap. Volgens mij moet Anne Frank vroeger ook zo ongeveer zijn geweest; heel eigenwijs en al een beetje volwassen. Het einde vond ik heel mooi want dan komen die Duitsers de trap op en dan vóel je die paniek met hun mee. Ze spelen dat heel erg goed. Dan zie je zo’n flits en dan denk je:”Hun leven is voorbij”. In ieder geval in het ‘Achterhuis’. Dat vind ik dus een heel mooi stukje. De stukjes van Mies Bouhuys tussendoor vond ik ook wel leuk. Ze is voorzitter van de Anne Frank stichting en schrijfster; ze heeft zelf ook een boek over Anne Frank geschreven met de titel: Anne Frank is niet van gisteren. Dit was ook een uitspraak die Anne zelf een keer in haar dagboek heeft geschreven op 28 september 1942: Ik zal ze wel laten zien, dat Anne Frank niet van gisteren is. Mies Bouhuys gebruikt hem zelf in dubbele betekenis, ook dat wat er met Anne Frank gebeurde vandaag nog steeds in de wereld gebeurt. Ze vertelde over Anne Frank en ook over haar zelf. Ze vertelt het heel goed en ik denk dat dat komt doordat ze een leeftijdsgenoot van Anne Frank is en heeft dus zelf ook de oorlog meegemaakt. Ze vergeleek Anne een beetje met zichzelf op die leeftijd. Ze vertelde dus ook dat je kon zien dat Anne Frank verder in haar ontwikkeling was dan dat zij op die leeftijd was. Mijn mening over de geschiedenis van Anne Frank: Ik heb zelf het dagboek van Anne Frank thuis en dat vind ik heel interessant. Ik lees er zelf af en toe in. Ik denk dat het boek zo goed is omdat Anne Frank heel erg goed schrijft. Ze weet ook dat ze schrijven kan; in haar dagboek schreef ze: Ik moet werken om niet dom te blijven, om vooruit te komen, om journaliste te worden, want dat wil ik! Ik weet dat ik schrijven kan. Anne had dus plannen om schrijfster te worden, ze wilde een boek uitgeven over haar leven in het ‘Achterhuis’. Ze wou haar boek dan het Achterhuis noemen. Ik vind eigenlijk dat iedereen het dagboek van Anne Frank een keertje moet lezen, of in iedergeval stukken ervan. Het is goed om te weten hoe onderduikers in de Tweede Wereldoorlog ongeveer moeten hebben geleefd. En ik denk dat niemand dat beter kon beschrijven dan Anne Frank. Is het verhaal van Anne Frank nog belangrijk in deze tijd?: Ja, dat vind ik wel. Nu weten we hoe het in de Tweede Wereldoorlog ongeveer moet zijn geweest. Natuurlijk, dat komt niet alleen door Anne Frank. Ook mensen die de Tweede Wereldoorlog mee hebben gemaakt kunnen erover vertellen. Alleen zij kunnen niet precies vertellen hoe zij zich toen voelden. Anne Frank kon dat wel doordat zij regelmatig in haar dagboek schreef. Ze schreef precies wat ze voelde en wat ze dacht.