Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

Theodore Boone: Kid Lawyer door John Grisham

Beoordeling 6.3
Foto van een scholier
Boekcover Theodore Boone: Kid Lawyer
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 3e klas havo/vwo | 1037 woorden
  • 8 december 2013
  • 170 keer beoordeeld
Cijfer 6.3
170 keer beoordeeld

Boekcover Theodore Boone: Kid Lawyer
Shadow
Theodore Boone: Kid Lawyer door John Grisham
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

Boekverslag John Grisham – De Belofte

Algemene gegevens

Auteur:                           John Grisham

Vertaler(vanuit het Engels):         Hugo Kuipers

Uitgeverij:                       A.W Bruna Uitgevers B.V, Utrecht, 2010

Genre:                            Detective

Aantal bladzijden:             203

Beschrijving van de inhoud

De hoofpersonen in dit verhaal zijn:

  • Theodore Boone (Theo): Theo Boone is advocatenkind. Hij is 13 jaar, heeft een beugel en hij kan erg goed leren. Als hij later groot is wil hij rechter of strafpleiter worden. Theo is bijna elke dag in de rechtbank te vinden. Hij kent bijna alle rechters, griffiers en politiemensen in het stadje, Strattenburg, waar hij woont. Hij heeft een uitgesproken mening en weet erg veel over wetten, regelgeving en rechtspraak, soms meer dan echte advocaten.
  • Peter Duffy (Pete): Meneer Duffy wordt verdacht van een moord op zijn vrouw Myra Duffy. Hij is altijd wat op zichzelf geweest en speelde iedere week in zijn eentje golf op de nabijgelegen golfbaan.
  • Roberto Escobar (Bobby): Bobby komt oorspronkelijk uit El Salvador. Hij is illegaal in Strattenburg. Als Bobby getuige wordt van de moord op Myra Duffy weet hij niet wat hij moet doen. Hij vertelt zijn verhaal aan zijn neef Julio in het opvanghuis. Julio vraagt hulp aan Theo. Theo, Julio en Bobby zijn de enigen die de waarheid van de moord weten. Maar zij kunnen dit niet zomaar in het daglicht zetten omdat Bobby dan wordt opgepakt.

Theo Boone ziet zichzelf al als een bijna volleerde advocaat. Zijn ouders zijn advocaten en begrijpen de gedrevenheid van hun zoon, maar zouden hem liever wat enthousiaster zijn schoolwerk zien maken. Wanneer een grote moordzaak, op een man uit Strattenburg die wordt verdacht van moord op zijn vrouw, in de plaatselijke rechtbank voorkomt, zorgt Theo ervoor dat zijn klas op de tribune de eerste zitting kan volgen.
Ze horen dat er slechte bewijzen zijn die aantonen dat de man zijn vrouw heeft omgebracht.
Een paar dagen later hoort Theo van Julio, een leerling aan wie hij bijles geeft in het opvanghuis, dat de neef van Julio die op de golfbaan werkt, de moordenaar heeft gezien. De beschrijving van de kleding komt overeen met de outfit van de verdachte. De neef wil echter niet getuigen, omdat hij illegaal in het land verblijft.
Theodore komt in gewetensnood. Moet hij zijn ouders en/of de rechter die het proces leidt in vertrouwen nemen? Hij kiest ervoor om alles aan zijn oom te vertellen. Deze adviseert hem om zijn mond te houden. Maar als Theo dan ook de golfhandschoenen van de dader in zijn bezit krijgt, besluiten Theo en zijn oom toch maar alles aan Theo’s ouders en de rechter te vertellen.

Het verhaal loopt het hele boek door chronologisch. Het boek heeft en open eind. De laatste dag van het proces moet namelijk nog plaats vinden. Maar je weet eigenlijk al dat de verdachte Duffy de moord heeft gepleegd. Je ziet het verhaal door de ogen van Theo. Het verhaal is niet in een ik-vorm geschreven maar door een ‘verteller’. Bijvoorbeeld: “Alleen al het feit dat hij Theo op school had benaderd en een gesprek was begonnen, was een grote stap voorwaarts. Tenminste, dat vond Theo. […] ‘Jij kent de wet, hè, Theo?’ ‘Mijn ouders zijn allebei advocaat.’ ‘Politie, rechtbanken enzo?’ Theo haalde zijn schouders op. Hij ontkende nooit dat hij heel wat van de wet wist.”

De titel van het boek is: De belofte. Theo moest aan Bobby beloven dat hij niet door zou vertellen dat er een verrassingsgetuige was. Theo heeft dit uiteindelijk toch door verteld aan zijn oom, ouders en de rechter. Hij heeft de belofte dus verbroken.

Wat mij opviel is dat de schrijver erg veel oog geeft voor de zwakkeren in de maatschappij en een heldere kijk geeft op de rechtspraak. Ook één persoon tegen de rest, vind je hier terug. Grisham, de schrijver, wilt duidelijk maken hoe de rechtbank werkt. En ik denk ook dat hij wil zeggen dat er in het leven altijd stille getuigen zijn. Dat er overal en altijd mensen zijn die zien wat jij doet. Dat kan voordelig zijn maar dat kan er ook voor zorgen dat je in de problemen raakt, zoals in dit boek.

C. Je mening

Ik vind De belofte een ingewikkeld boek omdat er eerst van alles wordt uitgelegd over hoe de Amerikaanse rechtbank werkt. Doordat ik hier niet veel vanaf weet was het boek de eerste vijf hoofdstukken moeilijk te volgen. Uiteindelijk heeft mijn vader proberen uit te leggen hoe het een beetje in elkaar zit. Als je bijvoorbeeld niet weet wat een griffier is dan kom je niet ver. Ook werd alle plaatsen van de aanwezigen in een rechtszaal ter sprake gebracht. Dit moet ik eerst visueel te zien krijgen voor dat ik het door heb. Ook vond ik dat het boek niet erg spannend was. Bij en Grisham denk je aan een spannende thriller met veel diepgang. Het is net of de schrijver zich niet heeft gerealiseerd dat de jeugd van tegenwoordig wel meer kan hebben dan een geheimzinnige ex-FBI agent die steeds iets ergs dreigt te gaan doen. Maar ik vond het toch wel erg realistisch geschreven. Het was net of Theo in een stadje in Nederland woonde en de moord echt was gebeurd. Dat komt denk ik ook door de manier van schrijven. Bijvoorbeeld: “Jenny boog zich nog dichter naar hem toe en keek om zich heen alsof hun geheimen belangrijk waren. ‘Ja. En wat denk jij?’ ‘Ik denk dat hij schuldig is.’” Met al het ‘praten’ er bij is het realistischer dan als de schrijver “Theo vond dat hij schuldig was.” opschrijft.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.