Bij Giacomo's afscheid - hij zit al in de koets - verspreekt zij zich en laat de naam van Lucia vallen. Verbijstering bij Giacomo, die zo snel als zijn werk het toelaat naar Amsterdam terugkeert en opheldering vraagt. Galathée redt zich uit de situatie door hem per brief te melden, dat zij deze Lucia toevallig heeft leren kennen en dat die op bepaalde avonden in een bordeel te vinden is. Verder verontschuldigt ze zich, omdat ze dringend de stad uit moet en hem in Amsterdam niet meer zal ontmoeten.

Giacomo gaat naar de aangegeven plaats en treft daar, ongesluierd, de verlepte en mismaakte Lucia aan. Hij is geschokt, praat even met haar en beseft dat hij haar vroeger groot onrecht heeft aangedaan. Aan Galatheé stuurt hij een brief met geld en een verslag van zijn bevindingen. 'Arme Lucia, zij is niet ronduit lelijk geworden, maar iets wat nog veel erger is: weerzinwekkend' (p. 234).

Galathée blijkt intussen zwanger te zijn. Van wie is niet goed vast te stellen, maar vermoedelijk is het van Giacomo. Het geld gebruikt ze voor een overtocht per boot naar Amerika, samen met een van haar vaste klanten, een twintig jaar oudere Amerikaanse handelsman.

Blijkens het nawoord is Lucia er met hem getrouwd en hebben ze drie kinderen gekregen, van wie ze de oudste Jacob (Giacomo) noemden. Zij overleefde haar man dertig jaar en overleed in 1802, 74 jaar oud. 

Tekstanalyse
Ruimte
De verteltijd is ongeveer 9 uur. De vertelde tijd is zo’n 30 jaar. Het begint met de jeugdjaren van Lucia en het eindigt als ze zo rond de dertig is. Het hele verhaal speelt zich af in de 18de eeuw, zo rond 1730 tot 1760. Het is in ieder geval in de bloeiperiode van Nederland op zee.

Het deel van het verhaal dat zich in het verleden afspeelt, speelt zich af in Pasiano, waar Lucia haar moeder voor een gravin werkte, in Venetië en in Parijs.

Het deel in het heden speelt zich af in Amsterdam. Lucia kwam vaak in het theater, in het bordeel, een gevangenis en een aantal restaurants.

Verhaalfiguren
Lucia / Galatheé is duidelijk de hoofdpersoon van het boek. Ze is een round character, doordat ze zich ontwikkeld gedurende het verhaal: De jonge Lucia is een spontaan natuurkind, de Amsterdamse Galathée een berekenende, soms verbitterde en cynische hoer. Grote veranderingen maakt ze als jong meisje door, als ze wordt overspoeld met de ideeën van de Verlichting: de rede wordt haar houvast. Psychologisch heeft ook haar verminking door de pokken een grote invloed: ze raakt haar zelfvertrouwen kwijt en doet alles om maar de bevestiging te krijgen dat ze nog meetelt, dat ze althans voor iemand nog iets betekent.

Maar in Amsterdam groeit ze uit tot een sterke, tragische heldin. Ze is weliswaar geknakt door het verlies van haar uiterlijke schoonheid. Maar ze voelt zich bevrijd en erkend achter haar voiles. Ten slotte is ze in staat tot wat ze als het hoogste in het leven is gaan zien: liefde geven.

De andere hoofdpersoon is Giacomo Casanova. Hij is wat minder uitgewerkt en is dus een flat character. Ook Giacomo heeft een rustige en plezierige jeugd gehad. Maar doordat hem wordt verteld dat Lucia ervandoor was gegaan met een huisknecht werd hij helemaal depressief en zit hij vol zelfbeklag. Door het verraad van Lucia heeft hij nooit meer in de liefde kunnen geloven.  Wanneer hij Lucia terug ziet in het bordeel is hij helemaal in tranen en verwijt hij zichzelf alles en voelt hij schuldgevoel. Maar toch was hij heel egoïstisch geworden. 

Vertelwijze
Lucia is de ik-verteller. Het hele verhaal wordt vanuit haar perspectief verteld, waardoor je veel over haar te weten komt. Lucia is ook een alwetende verteller, want telkens wanneer ze terugblikt naar het verleden weet ze al wat er gaat gebeuren, omdat ze alles al een keer heeft meegemaakt.

In het heden weet ze dit echter niet en is ze dus geen alwetende verteller meer.

Motieven
Het Rationalisme en de Romantiek: de Verlichting was in de achttiende eeuw in Nederland in volle gang. Maar de eerste tekenen van een tegenstroom waren al te bespeuren, want de Romantiek stond op het punt om door te breken. Waar het Rationalisme vooral voor het verstand was, was de Romantiek voor het gevoel. Deze botsingen tussen verstand en geloof, rede en geloof, redenering en ervaring vervult een grote en belangrijke rol in het boek.

De rede: ook dit heeft te maken met het Rationalisme wat ze door haar huisonderwijzer geleerd krijgt. Toen zij de pokken kreeg overleefde ze dit door haar verstand, door alle jeuk en ondraaglijkheden een plek te geven in haar geest en verstand. Ook de beslissing om haar liefde voor Giacomo op te geven is puur op rationele gronden genomen.

Ook later tijdens haar leven komt de rede haar te hulp. Wanneer ze als hoer werkt kan ze een soort van buiten haar lichaam treden en ondergaat de seks alsof zij het niet is.

Ook is liefde een groot motief. Liefde spoort Lucia aan om haar keuzes te maken. Ze witl haar grote liefde Giacomo niet tot last zijn en vlucht daarom weg. Later leert ze in haar werk als hoer hoe ze mannen moet bespelen totdat ze toch lief gaan hebben.

Dit geldt ook voor Giacomo. Hij vond dat hij bedrogen was door zijn liefde Lucia. Dit is hij nooit te boven gekomen waardoor hij nooit meer iemand zo lief heeft kunnen hebben. Hij is gewoon bijna bang geworden voor de liefde.

Ook bedrog is een leidraad door het verhaal. Dit begint bij het punt dat Lucia aan Giacomo laat vertellen dat ze is weggaan met de huisknecht, terwijl ze zich verborgen houdt voor hem. Dit is een leugen voor zijn eigen bestwil, maar zo vat Giacomo dit niet op doordat hij nooit achter de waarheid was gekomen.  Lucia bedriegt hem weer wanneer ze hem ontmoet in Amsterdam maar net doet alsof ze een ander is, namelijk Galathée.

Ook bedrog is een leidraad door het verhaal. Dit begint bij het punt dat Lucia aan Giacomo laat vertellen dat ze is weggaan met de huisknecht, terwijl ze zich verborgen houdt voor hem. Dit is een leugen voor zijn eigen bestwil, maar zo vat Giacomo dit niet op doordat hij nooit achter de waarheid was gekomen.  Lucia bedriegt hem weer wanneer ze hem ontmoet in Amsterdam maar net doet alsof ze een ander is, namelijk Galathée.

Zoals het hoorde in dit tijd, speelt ook uiterlijk een rol. In het begin van het boek vertelt de gravin Lucia dat als je de Venetiaanse bovenklasse qua uiterlijk onderdoet aan de anderen, je er voor de rest van je leven met de nek aangekeken wordt. Later raakt Lucia verminkt en de hele roman staat verder in het teken van dit gebrek. Door haar verminkingen kan ze nergens werk vinden en wordt ze door iedereen bevooroordeeld. Dit zet haar er aan toe een voile te gaan dragen die haar gezicht bedekt.

Thema
Ik vind terug vechten het beste om het thema te verwoorden. Lucia was slechts de dochter van een dienstmeisje en na veel omzwervingen en verminkingen weet ze er toch weer boven op te komen en ze heeft uiteindelijk haar eigen bordeel. Dit is niet zo hoog in de klassenmaatschappij, maar voor een jonge vrouw is dit een hele stap, vooral in die tijd.

Motto
'Veel wat aanvankelijk alleen in de verbeelding bestaat, wordt werkelijkheid'

Het is afkomstig van Giacomo Casanova (G.C.) en komt ook in de roman zelf voor. Met deze woorden bewijst Casanova, die er trots op is dat hij zich van voelend tot denkend wezen heeft ontwikkeld, dat de Romantiek hem toch niet helemaal onberoerd heeft gelaten.