Zakelijke gegevens
• Tim Krabbé
• De Grot
• Eerste druk – 1997
• Uitgeverij Bert Bakker
Motivatie
Ik heb dit boek gekozen omdat ik al van een aantal personen had vernomen dat dit een goed boek is met een verrassende verhaallijn. Bovendien hebben we bij Nederlands het begin van de verfilmde versie van dit boek van Tim Krabbé gezien. Bij het zien van deze film vond ik het nogal saai en langdradig, maar omdat een boek er in vergelijking vaak beter uitkomt als een film besloot ik toch maar om een poging te wagen.
Samenvatting
Egon Wagter reist af naar Ratanak, de hoofdstad van Ratanakiri, om een koffer met drugs te bezorgen op een parkeerplaats. Hij neemt een kamer en probeert zich te gedragen als een toerist, zodoende gaat hij alle bezienswaardigheden langs. De bedoeling hiervan is dat hij een alibi opbouwt mocht hij gearresteerd worden. Daarnaast gaat hij langs de gevangenis van Ratanak die hem herinnert aan Herbert Doornenbosch die daar is geexecuteerd vanwege drugssmokkel. De reden dat Egon Wagter drugs smokkelt is dat hij met het geld dat hij verdient een excursie wil betalen. Bij het vertrek uit een discotheek in Ratanak geeft hij een manke jongen twintig dollar omdat deze op zijn auto heeft gepast. Aangekomen op de parkeerplaats geeft hij volgens afspraak de koffer aan een vrouw die ook voor het eerst drugs smokkelt. Door de spanning omhelzen en kussen ze elkaar en raken in gesprek, zonder hun namen te noemen. Egon weet dat dit de vrouw van zijn leven is, maar vraagt zich af of hij haar tegen moet houden voordat ze wegrijdt.
Hoofdstuk twee speelt zich af in waar zomerkamp waar Egon naar toe ging toen hij veertien was. Hier ontmoette hij Axel van de Graaf. Axel kan mensen bijna alles laten doen wat hij wil, hij durft alles en handelt in softdrugs. Ook ontmoet hij hier Marjoke Heffels waar hij verliefd op wordt. Axel koppelt Egon aan Vera. Axel organiseert een vrijpartij met Vera en Florrie, allebei ouder dan zijzelf. Nadat ze gewisseld zijn van meisje worden ze echter betrapt.
Later ontmoet Egon Axel weer, Egon is dan student geologie, Axel studeert rechten, in het dispuuthuis ‘de Grim’. Hier worden wilde feesten gehouden. Axel is inmiddels ook betrokken bij mensenhandel, hiervoor worden studenten gebruikt die al meerdere keren zijn gepakt. Een journalist, Michel Polak schrijft hierover een artikel in de krant maar moet alle connecties met ‘de Grim’ en Axel van de Graaf verwijderen voordat het gepubliceerd wordt.
Dan leert Axel Egons vrouw kennen, Adrienne. De relatie komt echter onder grote druk te staan als Egon er achter komt dat ze in ‘de Grim’ met Axel naar bed is geweest. Wanneer Egon Axel weer tegen komt is deze inmiddels maffiabaas, hierna wordt hij opgepakt omdat hij verwikkeld was geraakt in een schietpartij waarbij hij overigens zelf ook gewond raakte en daardoor een beetje mank gaat lopen. In het artikel dat hij deze keer schrijft noemt Michel Polak de namen wel.
Egon en Adrienne scheiden. Hierna wil Egon graag nog een keer mee met een grote geologie-expeditie maar dat kan hij niet betalen.
In hoofdstuk drie gaan we weer terug naar Ratanakiri hier worden op een parkeerterrein in Ratanak twee lijken gevonden, het ene lijk is van Egon Wagter het andere van een vrouw met een vals paspoort en kan zodoende niet geïdentificeerd worden. Michel Polak reist af naar Ratanak. Hier bezoekt hij de moeder van Oum Phen, de man die ter dood is veroordeeld vanwege de moord op de twee toeristen op het parkeerterrein omdat hij een biljet van twintig dollar bij zich had (dat had Egon Wagter hem gegeven om op zijn auto te passen. Verder bezoekt hij generaal Sophal de leider van Ratanakiri. Polak weet dat de invalide Oum Phen niet eens de kracht had om een dubbele moord te plegen, maar voor Sophal is de behoefte aan een dader belangrijker dan de feiten. Volgens hem waren Egon en de vrouw dan ook geen drugssmokkelaars maar toeristen. Polak mag naar de executie van Oum Phen gaan maar besluit niet te gaan na het zien van de lijken die in een omhelzing liggen.
Hoofdstuk vier lijkt niet echt aan te sluiten bij de voorgaande hoofdstukken, het gaat over een vrouw die uit Nederland kwam maar is verhuisd naar Amerika. Hier is ze getrouwd met David en heeft twee zonen gekregen Arthur en Jason. Arthur was de laatste die zijn moeder zag voordat ze verdween. Marcie was helemaal weg van stenen, haar eerste steentje was een stukje olivijnbasalt en ze opende zelfs een winkeltje waar ze stenen verkocht, het winkeltje was echter geen succes. De eerste twee jaren had David de huur voor het winkeltje betaald en hij wilde nu dat ze het sloot. Maar Marcie zegt dat als hij het niet betaald ze het geld dan wel ergens anders vandaan haalt. Twee dagen later verdwijnt ze. Ze komen er achter dat ze het winkeltje inderdaad heeft gefinancierd met geld waarvan ze niet weten waarvan het vandaan komt. Als ze Marcie haar spullen opruimen vinden ze een boekje met adressen in dit boekje staan ook Egon Wagter en Axel van de Graaf.
Het laatste hoofdstuk brengt ons weer terug naar het zomerkamp. Egon en Marjoke hebben een uitgebreid gesprek waarin Marjoke verteld dat ze misschien naar Amerika moet verhuizen als haar vader daar werk kan krijgen. Ze nemen een excursie naar de grotten van Hurennes. Daar zien ze het breukvlak tussen twee geologische tijdperken die honderd miljoen jaar uit elkaar liggen: kalksteen en olivijnbasalt. Hier kocht Marjoke het eerste steentje voor haar verzameling een stukje olivijnbasalt en besloot Egon dat hij geoloog wilde worden.
Als Egon met Marjoke bessen wil gaan plukken dringt Axel zich tussen hen in en duwt Vera in zijn armen.
Bron: http://www.studentsonly.nl/
Flaptekst
Dat iemand je zo kan beïnvloeden! Egons leven wordt totaal omgegooid door één persoon, die hem telkens de raarste dingen laat doen. Egon Wagter, toch echt een doorsnee jongen die in de zomervakantie met een jeugdkamp meegaat. Dat je elkaar telkens maar weer tegenkomt in het leven, komt omdat de wereld kleiner is dan je denkt. Waarom is Egon nou precies het slachtoffer van Axels eigenaardigheden?
Verhaalanalyse
5.1 – Personages
Egon Wagter: Een rustige jongen zonder al te veel gedoe, studeert Geologie op de Universiteit van Amsterdam en wordt op vervelende wijze gebruikt door Axel. Komt door diezelfde persoon in aanmerking met nieuwe dingen (onder andere seks en drugs) en heeft daardoor een heel ander leven dan hij zelf had verwacht.
‘Twaalf seconden?’ zei Egon. ‘Twaalf seconden van je cel tot je hoofd eraf is?’
Op jonge leeftijd heeft Egon al interesse in alles wat met geologie te maken heeft. Zijn wens komt in vervulling als ze op dat zomerkamp een grot gaan bezoeken. Bij het bessenplukken op de laatste avond wordt hij tegen zijn zin in gekoppeld aan Vera, terwijl hij zo graag met Marjoke wilde gaan.
Na Axel een paar keer na elkaar gezien te hebben op oudere leeftijd wordt hij zelfs zo ver gebruikt door Axel dat hij handelt met Egon. Egon gaat naar Ratanakiri om drugs te smokkelen en wordt vermoord in Ratanak, op de parkeerplaats waar hij de drugs zou overgeven aan een andere drugssmokkelaar.
‘Ik ben zo bang.’ zei ze.
‘Ik ook.’ zei Egon
‘Ik heb dit nog nooit gedaan’
‘Ik ook niet’
Heeft rond zijn dertige jaren een vrouw, Adrienne. De relatie komt flink onder druk te staan door - u raad het al - Axel, die in de Grim met haar naar bed is geweest.
‘Maar wat is er dan zo bijzonder aan hem? Kan jij het mij vertellen? Waarom liet je je door hem verleiden?’
Axel van de Graaf: Is ook bijna hoofdpersoon in dit boek. Hij verandert de levens van verscheidene mensen aanzienlijk, maar dat interesseert hem niks. Hij is bijna het tegenovergestelde van Egon, omdat hij alles durft en overal op afstapt, Egon doet dat niet. Hij is al op zijn 14e (soft)drugsdealer en als hij 20 jaar ouder is, is hij een hele grote drugsbaron.
‘Ik zag geen bord VERBODEN IN TE KLIMMEN’, zei hij, ‘Ik wou kijken of er boven misschien een was.’
Hij komt overal, weliswaar met geluk, vanaf. Hij was met Egon in de tent van de Lanakers gekropen, toen ze betrapt werden verbuigde hij het verhaal zo dat ze geen straf kregen. Ook komt hij makkelijk af van zijn moord op een andere drugsbaron. Hij houdt veel van zijn kinderen en die zijn dan ook de reden dat hij stopt met drugs (geld genoeg heeft hij al).
‘Je zegt dus twee dingen’, zei Axel. ‘Ik pas niet in de sfeer van Davy, dat klopt. Mijn ouders krijgen een brief. Dat klopt niet. Want als mijn ouders een brief krijgen. Dan krijgen de ouders van Vera en Florrie ook een brief. En daar staat dan in dat jij aan Florrie hebt gezeten.’
Marjoke Heffels (Marcie): Zij is een andere personage in dit verhaal die belangrijk is. Ze is al heel jong geïnteresseerd in steentjes en opent dan ook op latere leeftijd haar eigen mineralenwinkeltje. Ze ontmoette Egon op het vakantiekamp in La Roche. Toen ze er beiden achterkwamen dat ze verliefd werden op elkaar, werd Egon door Axel naar Vera toegeduwd.
Marjoke knikte even, haar lippen op elkaar. ‘Heb je erge straf gekregen?’
‘Nee’, zei hij
‘Gelukkig maar’, zei ze, en liep weg
Op 20-jarige leeftijd verhuist ze naar Amerika, trouwt ze en krijgt twee kinderen. Daar opent ze haar eigen winkeltje (Marcie’s Gem). Omdat het winkeltje zich vestigt in een of ander gehucht loopt het niet goed en dreigt failliet te gaan. Egon en Marjoke komen elkaar weer tegen als drugskoeriers in Ratanak, waar ze samen komen te overlijden.
‘Er komt een moment dat ik de subsidie stop’, zei David.
‘Dan haal ik het geld zelf wel ergens vandaan!’, antwoordde Marcie.
Polak, Oum Phen, Arthur (jongste zoon van Marcie), Vera Lanaker:
Dit zijn personen die in het verhaal genoemd worden, maar niet actief aanwezig zijn. Alsnog moeten deze aanwezig zijn in het boek, anders klopt de verhaallijn niet meer. Ze spelen dus wel degelijk een (bij)rol in het boek.
5.2 – Tijd
Het verhaal begint in de zomer van 1966. Het verhaal eindigt als Egon 43 jaar is, dat is in 1995, omdat uit alles blijkt dat het de jaren 90 komt. De verhaaltijd is dus ongeveer 29 jaar. Er worden grote sprongen in het verhaal gemaakt, van circa 10 jaar per keer. Het begin, midden en eind van Egons leven.
5.3 – Plaats
De plaats verschilt per hoofdstuk. In hoofdstuk 1 + 3 speelt het verhaal zich af in Ratanak in het land Ratanakiri. Hoofdstuk 2 speelt zich af in La Roche ( plaats in de Ardennen) en Amsterdam. Hoofdstuk 4: in Waterhead ( plaatsje in de V.S.) en in hoofdstuk 5: opnieuw in La Roche.
5.4 - Vertelstandpunt
Er is een alwetende verteller die steeds het perspectief van een van de personages kiest, consequent in de derde persoon. Het perspectief is in hoofdstuk 1, 2 en 5 vanuit Egon Wagter, in hoofdstuk 3 vanuit Michiel Polak en in hoofdstuk 4 vanuit Arthur Nussbaum.
5.5 - Schrijfstijl
Het taalgebruik is eenvoudig en direct, ook in sfeerbeschrijvingen en dialogen. In hoofdstuk 4 komt af en toe beeldspraak voor, verder weinig. Het boek was voor mij goed te volgen.
5.6 – Thema
Het thema van dit boek is ‘noodlot’: hoe zaken in het leven juist net wel of juist net niet gebeuren en de gevolgen ervan. Opvallend is dat in andere boeken die ik tot nu toe gelezen heb (‘De Val’ en ‘De Aanslag’) ook het noodlot een grote rol speelt. Een ander thema is: Ieder mens is zelf verantwoordelijk voor zijn eigen daden.
5.7 – Conclusie
Ik vond het een leuk en goed boek om te lezen, er zit een perfecte verhaallijn in. Het boek blijft spannend door de sprongen in de tijd en de dus totaal niet chronologische volgorde. Het boek was niet moeilijk om te lezen en makkelijk door te komen.
5.8 – Verwerkingsopdracht (C18)
Voordat ik het boek ging lezen heb ik in de derde bij Nederlands de eerste 20 minuten van de film gezien. Heel de klas vond het eigenlijk maar een flop, maar toch had het iets spannends over zich. Ik ben toch maar het boek gaan lezen en vond het eigenlijk best goed. Daarna heb ik de film maar even geleend bij de bibliotheek en heb nu voor deze verwerkingsopdracht gekozen omdat het natuurlijk prima kan.
In de film kwam al snel het personage bij Axel en Egon naar boven. Egon de niet zelfverzekerde rustige jongen die nogal gefrustreerd overkomt. Axel waaraan je je al gauw ergert, wat ook de bedoeling is van de makers van het boek en de film. Die twee personages zijn echt feilloos neergezet door de regisseur en het acteertalent komt goed van pas in het herkenbare gedrag van de zogenaamde vrienden.
Het hele verhaal van Marcie/Marjoke en haar Gem (mineralenwinkeltje) is echter ‘vergeten’ door de regisseur. Je mist daardoor een groot deel van haar doen en laten tijdens haar leven in Amerika. Ze krijgt daar ruzie met haar man en verdwijnt als hij haar niet wilt helpen. Dit vond ik wel even storend om te missen aangezien het in het boek wel aan de orde was. Daarentegen wist ik hoe dat stukje verliep en hoefde ik me er niet zo druk over te maken. Na de weggelaten verwijzing van de film was het plot nog goed te begrijpen en was het weglaten ervan misschien wel een goede keus. Dit omdat het stuk over dat stenenwinkeltje saai en niet succesvol was.
Het wereldje van de Grim en omgeving wordt goed weergegeven tijdens de film en sloot goed aan op mijn eigen verbeelding aan de hand van het boek. De donkere sfeer daar geeft al aan dat er iets gaat gebeuren wat minder fijn is. Daarentegen is het op het kamp heel licht en hoopvol en dat wordt ook door de muziek extra benadrukt (iets wat bij het boek dus niet kan). Wat mij opviel was dat ik de details uit het boek er bij de film zelf bij ging verzinnen, aangezien die nagenoeg niet aanwezig waren. Dit kan eigenlijk ook bijna niet, anders gaat een film wel langer duren als een uur of twee.
De volgorde in het boek wordt ook aangehouden in de film. Dat is naar mijn idee ook de beste volgorde, aangezien het de optimale spanning creëert. Wanneer je dit verandert zal het plot alleen maar minder worden en kan je het dus beter zo laten als het is (never change a winning team).
Dat er een aantal dingen weggelaten waren bij de verfilming vond ik niet zo verwonderlijk, maar dat er iets bijkwam vond ik wel wat vreemd. Er werd namelijk, om de ultieme mislukking van Egon te laten zien, een fles wijn gegeven aan Egon omdat hij een zelfgeschreven boek had gemaakt. Diezelfde prijs had Axel echter al een keer gestolen. Hierdoor kon Egon heel kwaad worden en besluit de fles wijn van zijn tafel te schuiven. Twee andere onderbelichte zaken in de film waren het bezoek van journalist Polak aan Ratanak om informatie in te winnen en de verhalen over Herbert Doornenbosch en zijn drugssmokkel. Die twee passages zijn namelijk in de film niet langsgekomen.
• Tim Krabbé
• De Grot
• Eerste druk – 1997
• Uitgeverij Bert Bakker
Motivatie
Ik heb dit boek gekozen omdat ik al van een aantal personen had vernomen dat dit een goed boek is met een verrassende verhaallijn. Bovendien hebben we bij Nederlands het begin van de verfilmde versie van dit boek van Tim Krabbé gezien. Bij het zien van deze film vond ik het nogal saai en langdradig, maar omdat een boek er in vergelijking vaak beter uitkomt als een film besloot ik toch maar om een poging te wagen.
Samenvatting
Egon Wagter reist af naar Ratanak, de hoofdstad van Ratanakiri, om een koffer met drugs te bezorgen op een parkeerplaats. Hij neemt een kamer en probeert zich te gedragen als een toerist, zodoende gaat hij alle bezienswaardigheden langs. De bedoeling hiervan is dat hij een alibi opbouwt mocht hij gearresteerd worden. Daarnaast gaat hij langs de gevangenis van Ratanak die hem herinnert aan Herbert Doornenbosch die daar is geexecuteerd vanwege drugssmokkel. De reden dat Egon Wagter drugs smokkelt is dat hij met het geld dat hij verdient een excursie wil betalen. Bij het vertrek uit een discotheek in Ratanak geeft hij een manke jongen twintig dollar omdat deze op zijn auto heeft gepast. Aangekomen op de parkeerplaats geeft hij volgens afspraak de koffer aan een vrouw die ook voor het eerst drugs smokkelt. Door de spanning omhelzen en kussen ze elkaar en raken in gesprek, zonder hun namen te noemen. Egon weet dat dit de vrouw van zijn leven is, maar vraagt zich af of hij haar tegen moet houden voordat ze wegrijdt.
Later ontmoet Egon Axel weer, Egon is dan student geologie, Axel studeert rechten, in het dispuuthuis ‘de Grim’. Hier worden wilde feesten gehouden. Axel is inmiddels ook betrokken bij mensenhandel, hiervoor worden studenten gebruikt die al meerdere keren zijn gepakt. Een journalist, Michel Polak schrijft hierover een artikel in de krant maar moet alle connecties met ‘de Grim’ en Axel van de Graaf verwijderen voordat het gepubliceerd wordt.
Dan leert Axel Egons vrouw kennen, Adrienne. De relatie komt echter onder grote druk te staan als Egon er achter komt dat ze in ‘de Grim’ met Axel naar bed is geweest. Wanneer Egon Axel weer tegen komt is deze inmiddels maffiabaas, hierna wordt hij opgepakt omdat hij verwikkeld was geraakt in een schietpartij waarbij hij overigens zelf ook gewond raakte en daardoor een beetje mank gaat lopen. In het artikel dat hij deze keer schrijft noemt Michel Polak de namen wel.
Egon en Adrienne scheiden. Hierna wil Egon graag nog een keer mee met een grote geologie-expeditie maar dat kan hij niet betalen.
In hoofdstuk drie gaan we weer terug naar Ratanakiri hier worden op een parkeerterrein in Ratanak twee lijken gevonden, het ene lijk is van Egon Wagter het andere van een vrouw met een vals paspoort en kan zodoende niet geïdentificeerd worden. Michel Polak reist af naar Ratanak. Hier bezoekt hij de moeder van Oum Phen, de man die ter dood is veroordeeld vanwege de moord op de twee toeristen op het parkeerterrein omdat hij een biljet van twintig dollar bij zich had (dat had Egon Wagter hem gegeven om op zijn auto te passen. Verder bezoekt hij generaal Sophal de leider van Ratanakiri. Polak weet dat de invalide Oum Phen niet eens de kracht had om een dubbele moord te plegen, maar voor Sophal is de behoefte aan een dader belangrijker dan de feiten. Volgens hem waren Egon en de vrouw dan ook geen drugssmokkelaars maar toeristen. Polak mag naar de executie van Oum Phen gaan maar besluit niet te gaan na het zien van de lijken die in een omhelzing liggen.
Hoofdstuk vier lijkt niet echt aan te sluiten bij de voorgaande hoofdstukken, het gaat over een vrouw die uit Nederland kwam maar is verhuisd naar Amerika. Hier is ze getrouwd met David en heeft twee zonen gekregen Arthur en Jason. Arthur was de laatste die zijn moeder zag voordat ze verdween. Marcie was helemaal weg van stenen, haar eerste steentje was een stukje olivijnbasalt en ze opende zelfs een winkeltje waar ze stenen verkocht, het winkeltje was echter geen succes. De eerste twee jaren had David de huur voor het winkeltje betaald en hij wilde nu dat ze het sloot. Maar Marcie zegt dat als hij het niet betaald ze het geld dan wel ergens anders vandaan haalt. Twee dagen later verdwijnt ze. Ze komen er achter dat ze het winkeltje inderdaad heeft gefinancierd met geld waarvan ze niet weten waarvan het vandaan komt. Als ze Marcie haar spullen opruimen vinden ze een boekje met adressen in dit boekje staan ook Egon Wagter en Axel van de Graaf.
Het laatste hoofdstuk brengt ons weer terug naar het zomerkamp. Egon en Marjoke hebben een uitgebreid gesprek waarin Marjoke verteld dat ze misschien naar Amerika moet verhuizen als haar vader daar werk kan krijgen. Ze nemen een excursie naar de grotten van Hurennes. Daar zien ze het breukvlak tussen twee geologische tijdperken die honderd miljoen jaar uit elkaar liggen: kalksteen en olivijnbasalt. Hier kocht Marjoke het eerste steentje voor haar verzameling een stukje olivijnbasalt en besloot Egon dat hij geoloog wilde worden.
Als Egon met Marjoke bessen wil gaan plukken dringt Axel zich tussen hen in en duwt Vera in zijn armen.
Bron: http://www.studentsonly.nl/
Flaptekst
Dat iemand je zo kan beïnvloeden! Egons leven wordt totaal omgegooid door één persoon, die hem telkens de raarste dingen laat doen. Egon Wagter, toch echt een doorsnee jongen die in de zomervakantie met een jeugdkamp meegaat. Dat je elkaar telkens maar weer tegenkomt in het leven, komt omdat de wereld kleiner is dan je denkt. Waarom is Egon nou precies het slachtoffer van Axels eigenaardigheden?
Verhaalanalyse
5.1 – Personages
Egon Wagter: Een rustige jongen zonder al te veel gedoe, studeert Geologie op de Universiteit van Amsterdam en wordt op vervelende wijze gebruikt door Axel. Komt door diezelfde persoon in aanmerking met nieuwe dingen (onder andere seks en drugs) en heeft daardoor een heel ander leven dan hij zelf had verwacht.
Op jonge leeftijd heeft Egon al interesse in alles wat met geologie te maken heeft. Zijn wens komt in vervulling als ze op dat zomerkamp een grot gaan bezoeken. Bij het bessenplukken op de laatste avond wordt hij tegen zijn zin in gekoppeld aan Vera, terwijl hij zo graag met Marjoke wilde gaan.
Na Axel een paar keer na elkaar gezien te hebben op oudere leeftijd wordt hij zelfs zo ver gebruikt door Axel dat hij handelt met Egon. Egon gaat naar Ratanakiri om drugs te smokkelen en wordt vermoord in Ratanak, op de parkeerplaats waar hij de drugs zou overgeven aan een andere drugssmokkelaar.
‘Ik ben zo bang.’ zei ze.
‘Ik ook.’ zei Egon
‘Ik heb dit nog nooit gedaan’
‘Ik ook niet’
Heeft rond zijn dertige jaren een vrouw, Adrienne. De relatie komt flink onder druk te staan door - u raad het al - Axel, die in de Grim met haar naar bed is geweest.
‘Maar wat is er dan zo bijzonder aan hem? Kan jij het mij vertellen? Waarom liet je je door hem verleiden?’
Axel van de Graaf: Is ook bijna hoofdpersoon in dit boek. Hij verandert de levens van verscheidene mensen aanzienlijk, maar dat interesseert hem niks. Hij is bijna het tegenovergestelde van Egon, omdat hij alles durft en overal op afstapt, Egon doet dat niet. Hij is al op zijn 14e (soft)drugsdealer en als hij 20 jaar ouder is, is hij een hele grote drugsbaron.
‘Ik zag geen bord VERBODEN IN TE KLIMMEN’, zei hij, ‘Ik wou kijken of er boven misschien een was.’
‘Je zegt dus twee dingen’, zei Axel. ‘Ik pas niet in de sfeer van Davy, dat klopt. Mijn ouders krijgen een brief. Dat klopt niet. Want als mijn ouders een brief krijgen. Dan krijgen de ouders van Vera en Florrie ook een brief. En daar staat dan in dat jij aan Florrie hebt gezeten.’
Marjoke Heffels (Marcie): Zij is een andere personage in dit verhaal die belangrijk is. Ze is al heel jong geïnteresseerd in steentjes en opent dan ook op latere leeftijd haar eigen mineralenwinkeltje. Ze ontmoette Egon op het vakantiekamp in La Roche. Toen ze er beiden achterkwamen dat ze verliefd werden op elkaar, werd Egon door Axel naar Vera toegeduwd.
Marjoke knikte even, haar lippen op elkaar. ‘Heb je erge straf gekregen?’
‘Nee’, zei hij
‘Gelukkig maar’, zei ze, en liep weg
Op 20-jarige leeftijd verhuist ze naar Amerika, trouwt ze en krijgt twee kinderen. Daar opent ze haar eigen winkeltje (Marcie’s Gem). Omdat het winkeltje zich vestigt in een of ander gehucht loopt het niet goed en dreigt failliet te gaan. Egon en Marjoke komen elkaar weer tegen als drugskoeriers in Ratanak, waar ze samen komen te overlijden.
‘Er komt een moment dat ik de subsidie stop’, zei David.
‘Dan haal ik het geld zelf wel ergens vandaan!’, antwoordde Marcie.
Polak, Oum Phen, Arthur (jongste zoon van Marcie), Vera Lanaker:
Dit zijn personen die in het verhaal genoemd worden, maar niet actief aanwezig zijn. Alsnog moeten deze aanwezig zijn in het boek, anders klopt de verhaallijn niet meer. Ze spelen dus wel degelijk een (bij)rol in het boek.
5.2 – Tijd
Het verhaal begint in de zomer van 1966. Het verhaal eindigt als Egon 43 jaar is, dat is in 1995, omdat uit alles blijkt dat het de jaren 90 komt. De verhaaltijd is dus ongeveer 29 jaar. Er worden grote sprongen in het verhaal gemaakt, van circa 10 jaar per keer. Het begin, midden en eind van Egons leven.
De plaats verschilt per hoofdstuk. In hoofdstuk 1 + 3 speelt het verhaal zich af in Ratanak in het land Ratanakiri. Hoofdstuk 2 speelt zich af in La Roche ( plaats in de Ardennen) en Amsterdam. Hoofdstuk 4: in Waterhead ( plaatsje in de V.S.) en in hoofdstuk 5: opnieuw in La Roche.
5.4 - Vertelstandpunt
Er is een alwetende verteller die steeds het perspectief van een van de personages kiest, consequent in de derde persoon. Het perspectief is in hoofdstuk 1, 2 en 5 vanuit Egon Wagter, in hoofdstuk 3 vanuit Michiel Polak en in hoofdstuk 4 vanuit Arthur Nussbaum.
5.5 - Schrijfstijl
Het taalgebruik is eenvoudig en direct, ook in sfeerbeschrijvingen en dialogen. In hoofdstuk 4 komt af en toe beeldspraak voor, verder weinig. Het boek was voor mij goed te volgen.
5.6 – Thema
Het thema van dit boek is ‘noodlot’: hoe zaken in het leven juist net wel of juist net niet gebeuren en de gevolgen ervan. Opvallend is dat in andere boeken die ik tot nu toe gelezen heb (‘De Val’ en ‘De Aanslag’) ook het noodlot een grote rol speelt. Een ander thema is: Ieder mens is zelf verantwoordelijk voor zijn eigen daden.
5.7 – Conclusie
Ik vond het een leuk en goed boek om te lezen, er zit een perfecte verhaallijn in. Het boek blijft spannend door de sprongen in de tijd en de dus totaal niet chronologische volgorde. Het boek was niet moeilijk om te lezen en makkelijk door te komen.
5.8 – Verwerkingsopdracht (C18)
Voordat ik het boek ging lezen heb ik in de derde bij Nederlands de eerste 20 minuten van de film gezien. Heel de klas vond het eigenlijk maar een flop, maar toch had het iets spannends over zich. Ik ben toch maar het boek gaan lezen en vond het eigenlijk best goed. Daarna heb ik de film maar even geleend bij de bibliotheek en heb nu voor deze verwerkingsopdracht gekozen omdat het natuurlijk prima kan.
Het hele verhaal van Marcie/Marjoke en haar Gem (mineralenwinkeltje) is echter ‘vergeten’ door de regisseur. Je mist daardoor een groot deel van haar doen en laten tijdens haar leven in Amerika. Ze krijgt daar ruzie met haar man en verdwijnt als hij haar niet wilt helpen. Dit vond ik wel even storend om te missen aangezien het in het boek wel aan de orde was. Daarentegen wist ik hoe dat stukje verliep en hoefde ik me er niet zo druk over te maken. Na de weggelaten verwijzing van de film was het plot nog goed te begrijpen en was het weglaten ervan misschien wel een goede keus. Dit omdat het stuk over dat stenenwinkeltje saai en niet succesvol was.
Het wereldje van de Grim en omgeving wordt goed weergegeven tijdens de film en sloot goed aan op mijn eigen verbeelding aan de hand van het boek. De donkere sfeer daar geeft al aan dat er iets gaat gebeuren wat minder fijn is. Daarentegen is het op het kamp heel licht en hoopvol en dat wordt ook door de muziek extra benadrukt (iets wat bij het boek dus niet kan). Wat mij opviel was dat ik de details uit het boek er bij de film zelf bij ging verzinnen, aangezien die nagenoeg niet aanwezig waren. Dit kan eigenlijk ook bijna niet, anders gaat een film wel langer duren als een uur of twee.
De volgorde in het boek wordt ook aangehouden in de film. Dat is naar mijn idee ook de beste volgorde, aangezien het de optimale spanning creëert. Wanneer je dit verandert zal het plot alleen maar minder worden en kan je het dus beter zo laten als het is (never change a winning team).
Dat er een aantal dingen weggelaten waren bij de verfilming vond ik niet zo verwonderlijk, maar dat er iets bijkwam vond ik wel wat vreemd. Er werd namelijk, om de ultieme mislukking van Egon te laten zien, een fles wijn gegeven aan Egon omdat hij een zelfgeschreven boek had gemaakt. Diezelfde prijs had Axel echter al een keer gestolen. Hierdoor kon Egon heel kwaad worden en besluit de fles wijn van zijn tafel te schuiven. Twee andere onderbelichte zaken in de film waren het bezoek van journalist Polak aan Ratanak om informatie in te winnen en de verhalen over Herbert Doornenbosch en zijn drugssmokkel. Die twee passages zijn namelijk in de film niet langsgekomen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden