Een gang met gele deuren door Rom Molemaker

Beoordeling 7.4
Foto van een scholier
Boekcover Een gang met gele deuren
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 3e klas vwo | 1031 woorden
  • 7 augustus 2006
  • 195 keer beoordeeld
Cijfer 7.4
195 keer beoordeeld

Boekcover Een gang met gele deuren
Shadow
Een gang met gele deuren door Rom Molemaker
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Een gang met gele deuren
Rom Molemaker
Ik doe mijn boekbespreking over het boek ‘Een gang met gele deuren’. Het is geschreven door Rom Molemaker, en is bekroond door de jonge jury. Het onderwerp is heel actueel, het gaat over een jeugdbende die drugs gebruikt en steelt. Dat vind ik wel leuk, omdat je er zelf ook best wel mee te maken hebt. Het boek gaat over Martje, zij is 15 jaar oud. Ze woont in Amsterdam, maar krijgt te horen dat ze naar IJselstein gaat verhuizen. Dat vindt ze maar niks, omdat ze verwacht dat er in IJselstein niks te beleven is, en haar vrienden niet kwijtwil. De reden dat ze gaat verhuizen is de baan van haar vader. Martje’s ouders zijn niet vaak thuis, omdat ze het allebei erg druk hebben. In het begin van het boek is Martje heel trouw en braaf tegenover haar ouders, maar verder in het verhaal verandert dat. Omdat ze het eigenlijk wel zat is dat haar ouders altijd maar weg zijn en haar op haar broertje laten passen, maar ook door het groepje meiden waar ze mee omgaat. Het boek bestaat eigenlijk uit twee delen, het echte verhaal zelf, en de periode na het verhaal. De twee delen worden door elkaar verteld. In het verhaal wordt echt beschreven wat er gebeurt, in het tweede deel is het meer alsof Martje het zelf vertelt, en wordt ook veel verteld hoe Martje zich voelt enz. Op een gegeven moment worden in het verhaal ook stukjes verteld die je al in het tweede deel gelezen hebt, op een iets andere manier. De eerste week in IJselstein voelt Martje zich helemaal niet vrolijk, ze heeft geen vrienden, en moet langs de nerd van de klas zitten. Om zichzelf in het weekend, na een ruzie met haar ouders, op te vrolijken, gaat ze naar de markt. Daar besluit ze voor het eerst dat ze voortaan geen zin meer heeft om braaf te doen wat haar ouders zeggen. Ze steelt dan een armbandje en een pet, en voelt zich daarna onoverwinnelijk en een stuk stoerder. De volgende dag op school komt ineens het populairste meisje van de school naar haar toe, Gabrielle. Die vertelt haar dat ze gezien heeft wat Martje op markt deed. Martje schrikt zich rot, maar dat blijkt niet nodig, want Gabrielle vraagt juist of Martje bij haar groepje komt staan. BLZ 31 Toen ze die…veilig bij ons
Ze gaat uiteindelijk wel naar die plek, maar ze moet eigenlijk wel, want ze wordt eigenlijk gewoon gechanteerd. Eigenlijk merk je in het hele boek dat Gabrielle veel mensen wel vrienden en vriendinnen noemt, maar ze eigenlijk niet echt zo behandelt. Zij is echt duidelijk de baas in het groepje, en als je haar tegenspreekt hoor je er niet meer bij. Ook gebruikt ze veel mensen, zo dwingt ze bijvoorbeeld Martje ook mee te helpen met winkeldiefstal, door te zeggen dat Martje haar nog niet betaald heeft voor de drank die ze eerder gedronken hebben. Martje wordt dus eigenlijk vanzelf een beetje Gabrielle d’r groepje in getrokken. Maar eigenlijk hoort ze daar helemaal niet thuis, omdat Gabrielle en haar groepje eigenlijk allemaal een beetje crimineeltjes zijn. Ze stelen, roken, gebruiken drugs en bedreigen mensen. Het boek begint met een stukje van het tweede deel, eigenlijk helemaal het einde van het verhaal. Dat is eigenlijk het stukje waar het hele verhaal om draait. In het verhaal zelf wordt eigenlijk de oorzaak beschreven, in deel 2 de gevolgen. Het stukje wat ik nu ga voorlezen wordt in het boek ook steeds ‘de ramp’ genoemd. VOORLEZEN blz 5 Martje weet…ontrouw, verraad blz 7 De tram…opeens weg

Vaak is het eerste stuk van een boek nog erg saai, omdat er nog niet veel gebeurt. Hier zit je meteen helemaal in het verhaal, en wil je ook graag verder lezen, je wordt nieuwsgierig. Dat vind ik goed. Wat ik ook goed vind, is dat, terwijl er eigenlijk in het begin al echt de kern van het verhaal wordt verteld, je pas helemaal op het einde erachter komt wat er precies gebeurd is, of Martje het echt heeft gedaan. Dat houdt het boek boeiend. Omdat een meisje van Martje’s school zegt dat Martje Meral geduwd heeft, wordt ze in een jeugdinrichting gestopt. Het is daar eigenlijk een soort gevangenis, en ze zit er met andere meisjes die iets ernstigs hebben misdaan. Over de periode dat ze daar zit gaat het tweede deel. Ze mag er heel weinig, en ze is verward omdat ze niet goed weet wat er nou precies gebeurd is. Martje krijgt een advocaat, maar die kan haar eigenlijk niet goed helpen, omdat Martje zelf niets weet. Martje blijft tegen zichzelf zeggen dat het een ongeluk was, maar aan de andere kant weet ze ook dat Meral niet uit zichzelf gevallen is, en zij de enige was die dichtbij genoeg stond om haar te duwen. Maar op een gegeven moment meldt er zich nog een getuige, de taxichauffeur die tegenover het tramperron stond. Dit is een stukje over een gesprek tussen Martje’s advocaat, Van Meurs, en Martje. BLZ 145 Iemand zegt..haar stond. Dat maakt het dus bijna zeker dat Martje vrijkomt. Maar dat weet je niet zeker, want het boek stopt voordat de rechtszaak geweest is. Ik vond het een heel leuk boek, het blijft boeien tot het einde. Ik vind dat het ook erg mooi en goed geschreven is, want je leeft je echt in in het verhaal, en gaat eigenlijk vanzelf hopen dat Martje het niet gedaan heeft. Het wordt ook op een heel realistische manier verteld, bijvoorbeeld dat Martje het groepje van Gabrielle ingetrokken wordt. Als je het leest heb je wel het idee dat het echt zo zou kunnen gebeuren. In een recensie zei iemand dat die het een aangrijpend boek vindt, maar soms wel erg complex. Ik vond het inderdaad wel aangrijpend, maar complex vond ik het eigenlijk niet, want alles wordt eigenlijk heel duidelijk verteld, waardoor je het wel blijft snappen. De titel klinkt erg saai, en spreekt niet echt aan. Maar ik raad je toch aan het te lezen, want het blijkt wel echt een heel leuk en mooi boek te zijn. EIND

REACTIES

P.

P.

de 4e alinea, het 2e deel(7e zin): er staat: "de volgende dag", maar het moet zijn: "2 dagen later" want in het boek zegt Gabriëlle: "ik heb je gezien. eergisteren"
dat moest ik even zeggen...

gr. PxH

17 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Een gang met gele deuren door Rom Molemaker"