Assurance touristes door Dominique Renaud

Samenvatting De hoofdpersoon in dit boek is Olivier Lafitte, hij studeert aan de Faculté des Beaux-Arts in Frankrijk. Hij is lang op zoek geweest naar een vakantiebaantje en heeft dat eindelijk gevonden. Hij moet een groep Japanse scholieren samen met hun lerares rondleiden tijdens hun bezoek aan Frankrijk. Dat doet hij samen met een meisje, Julie genaamd. Olivier kent haar nog niet. In dit boek schrijft hij e-mailtjes naar Myriam, zijn jongere zus die in Washington studeert, waarin hij al zijn belevenissen vertelt. Aan het begin vindt Olivier Julie erg leuk en ze kunnen erg goed met elkaar opschieten. Het bevalt Olivier goed. Maar al na een paar dagen krijgt Olivier het gevoel dat ze achtervolgd worden door een man en een vrouw. In het begin dacht hij dat ze gewoon geïnteresseerd waren in alles wat hij vertelde over Frankrijk, maar nu zijn ze overal waar hij ook is. Ze slapen in hetzelfde hotel en gaan naar dezelfde gebouwen als hij. De volgende dag gaat de hele groep uit eten. De lerares die met de scholieren mee is vertelt wat over Japanse gewoonten. Als ze het hebben over beroepen, zegt 1 meisje, Chikako, niets als ze haar vragen wat haar vader doet. De volgende morgen is de hele reis een nachtmerrie geworden, Chikako is verdwenen! Ze is die nacht niet op haar kamer geweest want de lakens liggen nog keurig op bed. Olivier belt de politie meteen. Hij heeft wel 2 schimmen gezien toen ze de vorige dag uit het restaurant kwamen, maar heeft daar verder geen aandacht aan besteed. Olivier denkt dat ze ontvoerd is, maar de politie blijft volhouden dat ze weggelopen is. Iedereen is ongerust, maar vooral Julie lijkt ongerust, ze eet niet en ze slaapt niet. Ze besluiten om een paar dagen in het hotel waar ze nu zijn te blijven. Dan blijkt dat Chikako toch ontvoerd is, de ontvoerders hebben 5 miljoen Franc geëist en willen het binnen 48 uur hebben. In de krant wordt nog steeds gezegd dat ze weggelopen is, Olivier vraagt zich af waarom. Zowel Julie als de commissaris van de politie geven hem daar geen antwoord op. Dat vindt hij vreemd en dan denkt hij dat zij de waarheid voor hem achterhouden. Hij vertrouwt Julie ook niet meer. Als ze een keer naar de wc is doorzoekt hij haar zakken en vind haar identiteitsbewijs: Julie Barthe, geboren 1 augustus 1961 in Washington. Dat brengt Olivier op het idee om Myriam, die in Washington woont, te vragen of ze iets kan vinden over Julie. Myriam vindt het volgende: Julie is de dochter van een Franse diplomaat. Haar vader is nu met pensioen en bezit 3 appartementen, waaronder 1 in Tokyo in Japan. Over Chikako heeft ze ook wat gevonden: zij is de dochter van een Japanse diplomaat, Yasuro Toyotoshi. De familie van Julie kent de familie van Chikako. Als Olivier Julie vertelt wat hij weet, schrikt ze eerst wel. Dan vertelt ze dat ze gelogen heeft. Haar taak in dit alles was om op Chikako te passen, omdat Yasuro, haar vader, bedreigd wordt door iemand die steeds belt en zegt Chikako te willen vermoorden. Julie weet waar Chikako is, maar meer wil ze nog niet zeggen. Ze belooft alles binnen 2 dagen uit te leggen. De volgende dag is het erg druk in het hotel, de politie heeft een man en een vrouw opgepakt, de 2 schimmen die Olivier gezien heeft. 16 uur later is Chikako weer terug, een week nadat ze ontvoerd is. Iedereen is erg blij, maar nu wil Olivier toch wel weten hoe het zit. Julie legt hem en de lerares alles uit. Een jaar geleden begonnen de dreigtelefoontjes dat iemand Chikako wilde vermoorden. Het schoolreisje naar Frankrijk stond toen al vast en Yasuro wilde haar niet thuis laten blijven. Toen belde Yasuro naar Julie’s vader en besloten ze dat Julie mee zou gaan. Julie’s vader belde het reisbureau en alles was geregeld. Al snel merkte Julie dat iemand hen volgde. Ze dacht dat het een Japanner zou zijn, maar het waren 2 blanken. Ze waren steeds vaker in de buurt. Om te voorkomen dat ze Chikako mee konden nemen, bedacht Julie een plannetje. Die avond verliet Chikako het hotel, om de hoek stond de vader van Julie. Chikako ging mee met Julie’s vader zodat de 2 vreemden haar niet mee konden nemen. Omdat heel veel mensen haar uit het hotel zagen lopen dachten ze dat ze weggelopen was. De commisaris had een plekje voor Chikako gevonden waar ze zolang heen kon. Nu alles duidelijk was, moesten ze nog uitvinden wie de 2 vreemden waren. Ze vonden het telefoonnummer van iemand die naar hun hotelkamer had gebeld. Dat bleek de man te zijn die Yasuro bedreigde. En de man die hen volgde is ook bekend bij de politie, hij heeft wel eens wat dure dingen gestolen. Nu alles duidelijk is, gaan ze weer verder met de reis. Julie doet weer normaal en het is erg gezellig. ‘Assurance touristes’ betekent denk ik zoiets als ‘Bescherming van toeristen’. Dat slaat dus op Julie die Chikako moet beschermen tegen mensen die haar willen ontvoeren. Mijn mening Ik vond dit boekje best leuk. In het begin vond ik het nog een beetje saai, er gebeurde niet zo veel. Maar later werd het best spannend, ik begon me, net als Olivier, af te vragen wat er nou aan de hand was. Het laatste stuk was weer een beetje saai, ik wilde wel weten wat er nou aan de hand was, maar dat werd een beetje erg langdradig verteld. Ik vond het taalgebruik niet moeilijk, er kwamen nauwelijks moeilijke woorden in voor en ik heb maar af en toe m’n woordenboek gebruikt. Dat las wel makkelijk en het duurde ook niet zo lang om het uit te lezen. Het vorige boekje was veel moeilijker vergeleken met deze.
Gedicht Het was best moeilijk om een passend gedicht bij dit boek te vinden, maar dit vond ik nog het beste. Het gaat in ieder geval wel over iemand die gelogen heeft. Het komt van de website www.gedichten-freaks.nl. Daar kan iedereen gedichten insturen, dus is dit niet van een bekende dichter of schrijver. Voorgelogen Jij hebt mij voorgelogen. Keihard heb jij mij bedrogen. Ik heb mij erg in jou vergist. Dacht dat ik alles van jou wist. Maar je laat mij nu keihard vallen. En dat doet heel erg pijn. Jij wist dar ik alles voor je deed. Maar nu doe jij mij toch zo’n pijn. Ik dacht dat ik op je kon bouwen. Dat ik op je kon vertrouwen. Maar nu is onze vriendschap voorbij, Jij hoort niet meer bij mij. Alles wat ik voor je heb gedaan. Zal ik niet vergeten. Maar een ding mag je van mij weten. Kom nooit meer bij mij aan. Want onze vriendschap. Is afgelopen over en voorbij, Jij hoort niet langer meer bij mij. Ik laat je nu staan in de kou. Weet dat ik nooit meer van je hou. Het is over en voorbij. Jij hoort niet langer meer bij mij. Ik vond dit gedicht er wel een beetje bij passen, omdat Julie in het boek niks heeft gezegd van dat ze alleen mee is om op Chikako te passen. Als je meteen in het begin al zo’n goede band hebt en als dan blijkt dat iemand iets achter gehouden heeft voor je, zou ik me toch behoorlijk bedrogen voelen. Olivier heeft dat geloof ik niet zo erg, maar dat maakt hij niet echt duidelijk. Dan zou er eigenlijk nog een vervolg moeten komen op dit boek over wat Olivier ervan vindt. Dit gedicht lijkt me in ieder geval een logische reactie op zoiets. Brief aan de hoofdpersoon In dit boek worden al steeds brieven geschreven, dus is het niet zo moeilijk om wat te verzinnen. Ik ben nu even Myriam, Oliviers zus en ik reageer op de laatste paar brieven van Olivier. Castricum, 9 maart 2002
Hoi Olivier, Zo, jij hebt wel eventjes wat beleefd zeg! Wel een ingewikkeld verhaal, maar ik geloof dat ik het wel begrijp. Het is op zich wel slim van Julie om het op deze manier op te lossen, maar ze heeft zo iedereen wel flink laten schrikken! Alhoewel, als Chikako echt ontvoerd zou zijn door die 2 mensen, was het veel erger geweest want dan wist niemand waar ze zat. Nu wist Julie het tenminste en kwam alles weer op z’n pootjes terecht. Ik vind wel dat ze het jou had moeten vertellen, jullie band was meteen erg goed en je bent echt wel te vertrouwen! Dat weet ik zeker, ik ken je nu al zo lang! Op deze manier is jullie contact zeker wel anders geworden? Ik zou niet zomaar alles kunnen vergeten en weer vrolijk verder gaan, maar misschien kan jij dat wel. Het is allemaal wel erg ingewikkeld zeg! Maar die man die Chikako’s vader bedreigde met die telefoontjes is wel een slimme man, dat hij niet zelf achter Chikako aan gaat, maar dat hij 2 anderen dat laat doen. Zo verwachtte niemand dat zij Chikako wilden ontvoeren. En Julie keek waarschijnlijk alleen maar uit naar een Japanse man. Toch goed dat ze dan wel merkt dat die 2 anderen achter haar aanzitten. Alleen vind ik dat ze het wel op een andere manier had moeten oplossen dan dit. Ze heeft iedereen vreselijk ongerust gemaakt! Ik zou nu even geen andere oplossing weten, maar iets minder erg had wel gekund, denk ik. Die commisaris kende ze blijkbaar ook al, dan kende ze vast ook wel iemand die ze kon ‘inhuren’ om die 2 mensen op te sporen en op te pakken, dan waren jullie er allemaal veel sneller vanaf geweest! Maar goed, ik wens je nog veel plezier op je reis en ik hoop je snel weer een keer te zien. Veel liefs, Myriam