The Pelican brief door John Grisham

Opdracht: Vergelijk de verfilmde versie van een boek met de geschreven versie. Wie is die John Grisham eigenlijk? John Grisham, geboren in Jonesboro (Arkansas) in 1955. Als kind droomde hij dat hij later basbal prof zou worden, al vroeg besefte hij dat hij hier niet voor in de wieg was gelegd. Later Studeerde John rechten aan de rechtenschool van Ole miss, in 1981 behaalde hij hier zijn rechtendiploma. Hij beoefende zijn job een tiental jaren in Southaven, later specialiseerde hij zich in strafrechtelijke- en persoonlijke schade rechtszaken. In 1983 werd hij verkozen in het huis van afgevaardigden en diende deze tot in 1990. In 1984 begon hij met schrijven en publiceerde zijn eerste roman “A Time to Kill” in 1988, voorde rest schreef hij achtereenvolgens en chronologisch: A Time to Kill 1988 The Firm 1991 The Pelican brief 1992 The Client 1993 The Chamber 1994 The Rainmaker 1995 The Runaway Jury 1996 The Partner 1997 The Street Lawyer 1998 The Testament 1999 The Brethren 2000 A Painted House 2001 ü Het boek! Zoals je al kon zien heeft Grisham de laatste 11 jaar het ene boek na het andere geschreven. Niet alleen The Pelican Brief maar ook andere van zijn boeken werden verfilmd (o.a.: The cliënt; The firm; The Rainmaker; ....) Ook werden al zijn boeken vertaald naar andere talen waaronder het Nederlands, Zo komt het dat het in het Nederlands niet “The Pelican Brief” is maar “Achter gesloten deuren”. Ik heb de zevende druk uit Februari 1994 gelezen geleend uit de Hoofdbibliotheek van Maasmechelen. Het boek telt 313 pagina’s en is opgedeeld in 45 hoofdstukken. Ieder hoofdstuk begint anders maar de elementen uit een hoofdstuk komen altijd terug in een volgende hoofdstuk. Ook aan de opbouw van de hoofdstukken heeft de schrijver veel tijd besteed, hij “bouwt op”: hiermee bedoel ik dat hij een hoofdstuk steeds rustig begint en eindigt met een apotheose zodat je als lezer altijd naar een volgend hoofdstuk snakt en het dus vreselijk moeilijk is om het boek aan de kant te leggen. Achter gesloten deuren is geen nieuw boek, het verscheen voor de eerste keer dus al in 1992. Maar onlangs verscheen de zevende druk van het boek een speciale filmeditie. De buitenkant van het boek is zoals je kan zien op de volgende foto aangepast aan de film. Nog enkele nuttige tips: Ø Uitgeverij: Bruna-Utrecht Ø ISBN: 90 229 8168 1 Ø Prijs: 200 Bef
ü Hoofdpersonages! Darby Shaw: De vrouwlijke hoofdpersonage die doorheen het ganse verhaal voorkomt. Ze is 24 jaar oud en is een tweedejaars rechtenstudente aan de Universiteit van Tulane. Het is een zeer slimme, rijpe en geëmancipeerde jonge vrouw die een zwak heeft voor oude mannen, dit blijkt uit de relatie die ze heeft met haar prof. In de film wordt deze rol gespeeld door Julia Roberts. Persoonlijk vind ik dit een slechte keuze van de regisseur want Julia Roberts vind ik niet bepaald de ideale actrice om Darby te spelen ze staat bij mij voor een niet al te intelligente vrouw maar meer voor een actrice die het beste een “hoertje” speelt ( zie Pretty woman), ook geëmancipeerd zijn is niet één van de eigenschappen van Roberts, zij is meer een vrouwtje dat in haar keukentje thuis hoort en man lief dient. Kortom de prestatie van Julie Roberts in de Pelican brief vind ik ondermaats
Prof Callahan Thomas: Een grijze oude geile bok die graag een jong groen blaadje lust en die ieder schooljaar een nieuw slachtoffer uitzoekt bij zijn rechtsstudentjes. Dit schooljaar heeft hij zijn oog laten vallen op de zeer aantrekkelijke Darby. Thomas is ook een zeer grote bewonderaar van de nu vermoorde rechter Rosenberg, hij is er dan ook van ondersteboven als hij het nieuws verneemt. De hobby van Thomas buiten het versieren van jonge meisjes, is zich te bezatten samen met zijn vriend Gavin Verheek een FBI-jurist. De rol van Thomas wordt in de film vertolkt door Sam Shepard, een redelijk goede acteur voor het eigenlijk kleine gedeelde dat hij speelt in de film. Eén ding is wel op hem aan te merken en dat is dat hij beter het boek eens had gelezen voordat hij zijn rol begon in te studeren, want hij speelt zijn rol vind ik niet met veel overtuiging. In het boek is Thomas veel meer geschokt door het overlijden van zijn grote voorbeeld Rosenberg, terwijl Sam op sommige momenten lacht wat dus totaal niet overeen komt met het boek. Gray Grantham: een behulpzame journalist die schrijft voor de Washington Herald. Hij is één van de beste en meeste gekende journalisten van de krant, hij is bekend door de diepgaande artikels die hij schrijft, als hij een artikel schrijft dan houd iedere politieker met vuile handen het hart vast. Want telkens weer slaagt hij erin één of ander schandaal aan het licht te brengen, zo maakte hij al het wereldbekende Watergate schandaal bekend. Darby vindt bij hem steun nadat zowel haar vriend en diens vriend vermoord werden. Samen ondernemen ze een diepergaand onderzoek op de hersenkronkels die Darby al geschreven had, hier ontdekken ze steeds weer nieuwe feiten en bewijzen. Maar bij iedere verdere stap die ze ondernemen krijgen ze telkens meer tegenwerking van verschillende personen. In de film wordt deze rol gespeeld door zwarte acteur Denzel Washington. In tegenstelling met zijn andere collega’s heeft hij wel het boek gelezen, want hij speelt ieder detail dat ook maar in het boek is te lezen, kortom hij blinkt uit in deze film. Andere personages: De president van de V.S. De assistent van de president Fletcher Coal De CIA directeur Robert Gminski De FBI directeur Mr. Voyles De twee vermoorde rechters Rosenberg en Jensen De zeer rijke geldschieter van de president Mattiece De onbekende getuigen die schuilgaat onder de naam Garcia, en later bekend als Mr. Morgan De moordenaar Khamel ........... ü Tijd en Ruimte! Het verhaal speelt zich af in deze eeuw in Amerika. In het boek is de speeltijd ongeveer enkele maanden schat ik, terwijl in de film er volgens mij maar enkele dagen overheen gaan. Ook de opeenvolging van de feiten in de film ging veel sneller wat natuurlijk ook logisch is, in een film moet alles vooruitgaan. Het boek daarentegen vind ik dat op sommige momenten wat sneller zou mogen gaan. ü De inhoud! Alles begint voor het Amerikaans hooggerechtshof waar al jaren lang, dag in dag uit groepjes mensen staan te betogen, en Rosenberg de oudste rechter iedere morgen door het raam naar buiten kijkt en alle slogans op de spandoeken leest. Maar plots binnen een tijdbestek van enkele uren worden twee rechters vermoord. Jawel de ene is de negentig jaaroude Rosenberg een Democraat die bekend stond als een dwarsligger, iemand die de idealen van de zestiger jaren probeerde hoog te houden en de andere is de ietwat jongere Jensen een Republikeinse veertiger met nogal onberekenbare standpunten en hij had ook wat homofiele neigingen. Een prof constitutioneel recht en één van zijn briljanste studenten, met wie hij een verhouding heeft, hebben belangstelling voor de dood van de oude rechter en vragen zich af of er niet een verband bestaat tussen beide moorden. De studente, Darby Shaw, meent na een onderzoek in verschillende juridische dossiers het verband ontdekt te hebben, schrijf daarover een notitie, later bekend als “The Pelican Brief”, en laat deze lezen aan haar prof. Zelf is ze er niet geheel van overtuigd dat haar theorie klopt, maar haar vriend vindt het dossier waardevol genoeg om het aan een vriend te laten lezen, die werkzaam is bij de FBI als jurist. Daarmee komt de mallemolen in beweging die steeds sneller gaat draaien en allerlei aanvankelijk niet voor mogelijk gehouden gevolgen heeft. Darby Shaw wordt voortdurend met de dood bedreigd, als de president van de V.S. blijkt bij wat een immens schandaal lijkt betrokken te zijn. En als de affaire tenslotte aan een eind komt zijn er aardig wat koppen gerold, zowel in de letterlijke als in de overdrachtelijke betekenis. Tijdens het vluchten voor haar potentiële moordenaars en haar pogingen om de waarheid aan het licht te brengen wordt Darby geholpen door de topjournalist van een gezaghebbende krant die een cruciale rol speelt in de openbaarmaking van de huiveringwekkende feiten achter de moorden. Dit is zowel de inhoud van het boek als van de film, want in grote lijnen verschillen deze twee niet zo erg. Alleen zijn in de film de scènes altijd een stuk ingekort. Enkele detail verschillen: Als de moordenaar aan land komt in het boek steekt hij zijn rubber bootje plat zodat het zinkt terwijl in de film hij het gewoon laat drijven. Ook wordt hij in het boek opgewacht door een andere persoon in de film niet Bij de moord op Rosenberg worden in de film maar twee mensen gedood namelijk de rechter zelf en zijn verpleger, terwijl in de film ook een derde persoon wordt vermoord. Ook het moordwapen bij Jensen verschilde in het boek van de film, in het boek wordt hij vermoord met een nylon draad en in de film met een gewoon stuk touw. Als de president meer uitleg geeft voor de televisie dan draagt hij inde film een blauwe trui terwijl in het boek staat geschreven dat hij een bruine trui moet aan doen. De journalist laat ook in het boek zijn anonieme bron opsporen en fotograferen door een ingehuurd persoon. In de film doet hij dit zelf. De auto die ontploft met de prof is in het boek een Porsche terwijl het in de film wel om een sportauto ging maar niet om een Porsche. Ook gebruikt Darby in het boek 2 maal haar creditcard terwijl ze dit maar 1 maal doet in de film Darby heeft in de film haar haar niet gekleurd als ze de potentiële moordenaars probeert te ontvluchten, maar ze dracht in plaats daarvan iedere keer een andere vermomming vb: een baseball pet,..... Haar achtervolger wordt in de film ook niet aangepakt door 3 baseballsupporters maar door gewoon 3 lelijk en dik uitziende mannen, deze scène speelt zich ook in het boek overdag af en in de film als het al donker is. De FBI jurist wordt ook op een andere manier in de film vermoord Er komen hierna nog vele details maar te klein of te ver gezocht om op te noemen ü Mijn Eigenmening! Ja mijn mening over de personages uit de film heb ik al gegeven in het puntje van de hoofdpersonages. Persoonlijk vond ik het boek het beste omdat er alles meer in detail geschreven is. De film vond ik niet zo goed omdat de keuze van de acteurs niet zo goed was naar mijn menig. Ook de opbouw van de spanning in de film stond me niet aan, terwijl Grisham in het boek ongelooflijk goed speelt met het begrip spanning. Het boek is zeker een aanrader om te lezen, maar ik waarschuw je wel het is een boek dat je niet snel aan de kant kan leggen. Ook het einde vind ik prachtig gevonden door Grisham en eigenlijk ook wel eens goed verfilmd door Alan J. Pakula
Naar schijnt is dit ook één van de minst goede films van Alan J. Pakula. Voor de rest vond ik deze opdracht wel leuk om te doen alleen heb je er veel werk aan.