The day of the jackal door Frederick Forsyth

1. Eelco, V4B. Januari 2002. 2. Auteur: Frederick Forsyth
Titel: Day of the Jackal
Plaats van uitgave: London
Jaartal eerste druk: 1971
Jaartal gelezen druk: 1987
3. Het hele verhaal begint in Frankrijk. Hier speelt een geheime leger, de OAS, een belangrijke rol. Zij haten de president. Hij zou de burgers van Frankrijk bedrogen hebben. Met andere woorden, hij had zijn doodvonnis getekend. Rodin kwam met het idee om iemand in te huren die erg veel ervaring had. Hij moest de president van kant maken. Ze hadden drie keuzes en ze kozen een Engelse man. Zodra de man er is gaat het meteen om de zaken. Het blijkt dat hij geen watje is. Hij praat meteen over de prijs. Hij krijgt ook een codenaam. Ze noemen hem de Jakhals. Dus hij heeft alles geregeld. Nu gaat hij naar de volgende fase. Hij moet nu een valse identiteit. Dit was geen probleem. De voorlaatste fase was het krijgen van een geweer. Dit doet hij bij een zekere Mr. Goossens. Het duurt ongeveer twee weken. Zoals hij het altijd doet betaalt hij Mr. Goossens eerst de helft en later de andere helft. De laatste fase van zijn voorbereiding was het krijgen van valse papieren. Dit zou hem ongeveer 150 Pond kosten. Het zou in de eerste weken van augustus klaar zijn. Het is nu augustus, en hij krijgt zijn papieren. Hij wou de restanten van het maken van de papieren zodat er totaal geen sporen waren. Hij werd nu gechanteerd. Zonder denken maak hij hem af want het was een valstrik. Na een lang verhoor weten ze wie ze moeten arresteren. Het is een engelse man met blonde haren met de codenaam “The Jackal” Ondertussen is de politie druk op zoek naar de Jakhals. De Jakhals moet veel reizen. Als hij ergens stopt om een hapje te eten ontmoet hij een vrouw. Hij vindt haar niet onaantrekkelijk. Uiteindelijk komt de politie achter zijn echte naam. Alleen het is weer een dood spoor. Het is de identiteit van iemand die al overleden is. Nu weet de Jakhals dat hij een nieuwe identiteit nodig heeft. Zijn auto moet ook een nieuw kleurtje. Hij verft hem blauw. Ondertussen is hij weer terug in zijn kamer met de vrouw die hij had ontmoet bij het restaurant. Hij nam een douche en toen hij uit de douche kwam zag hij haar in zijn spullen aan het zoeken. Zonder twijfel maakte hij haar af. De poetsvrouw komt erachter dat hij haar vermoord heeft. Nu weet de politie dat de Jakhals al in Parijs is. Dan komt de politie erachter dat er een lek in hun systeem is. Het is iemand die de Jakhals opbelt voor de stand van zaken. Op het laatste kleedt hij zich als een oude man en gaat een huis binnen dat goed ligt voor het schot. Hij vermoordt de eigenaar, en hij is klaar voor het schot. De buren hadden de schot gehoord en hadden de politie gebeld. Net toen de Jakhals hem wou afmaken kwam de politie. Hij werd vermoord. In het verhaal neemt de Jakhals ook meerdere identiteiten aan. Dit zijn: De Engelsman Charles Calthrop, de Fransman Alexander James Quentin Duggan, de Deense dominee Per Jensen, de Amerikaan Marty Schulberg, de Franse homo Jules Bernard en de Franse oorlogsveteraan André Martin
4.A.1. Het verhaal gaat over een moordenaar die ingehuurd is door de OAS om president De Gaulle te vermoorden. De moordenaar heeft als codenaam Jakhals en wenst in zijn eentje te werken. Door toeval komt de franse regering erachter en zet een speurtocht op touw. 2. Ik ben puur toevallig op het idee gekomen om dit boek te lezen. Ik zocht eerst in de bibliotheek een leuk boek voor de vakantie. Dat was de Nederlandse vertaling van dit boek. Na ongeveer 50 bladzijdes te hebben gelezen vond ik het zo’n leuk boek, dat ik hem heb teruggebracht om de Engelse versie voor mijn boekverslag te gaan lezen. 3. Alles wat ik in dit boek heb gelezen was nieuw voor me. Ik wist niet eens dat er een Franse president was die De Gaulle heten. Maar toen ik met het boek bezig was zag ik op tv een documentaire over die president. Over Parijs wist ik al wel veel. Het is namelijk een bekende Europese stad. Van de schrijver had ik ook nog nooit gehoord. B.1. De hoofdpersoon is de moordenaar met de codenaam Jakhals. Zijn echte naam kom je in het verhaal niet te weten. Halverwege denk je het te weten omdat de Franse politie dan zoekt naar Charles Calthrop. Maar aan het einde van het verhaal blijkt dat hij het niet was. Je weet dus niet wat zijn echte naam was. Ook in het begin van het verhaal, als hij bij Rodin, Montclair en Casson is en zijn opdracht besproken wordt, wordt zijn naam niet genoemd. “ ‘Dollars,’ said the Englishman. ‘Half a million Dollars?’ shouted Montclair, rising from his seat. ‘You are crazy?’ ‘No,’ said the Englishman calmy, ‘but I am the best, and therefore the most expensive.’ ” (blz. 53) 2. Het beeld dat ik van de hoofdpersoon krijg is dat hij een brute moordenaar is met een groot verstand. Hij bereidt zijn plan met de grootste zorg voor zodat er niks mis kan gaan. Zo bekijkt hij de plek van de moord en zorgt hij voor genoeg valse identiteiten voor als hij ontdekt wordt. Dit beeld wordt door anderen bevestigd. “ ‘Because,’ said Lebel, ‘he apparently does take eloborate precautions. If he did not, we should have had him by now.’ ” (Blz. 315) “ ‘If Calthrop left his passport behind, it was because he no longer needed it. Don’t count on this man making too many errors.’ ” ( Blz. 279) Ook komt hij bij mij erg arrogant over. Hij vindt zichzelf overal de beste in. Zo wil hij geen hulp hebben van de OAS, maar hij wil het in zijn eentje doen. “ ‘He’s gone. He’s on his way. He wanted it this way and now he’s got it. We don’t know where he is or what he’s going to do. He’s completely on his own. -…- Nobody can stop the Jackal now. It’s too late.’ ” (Blz. 216) hier spreekt Rodin tegen Casson en Montclair als blijkt dat het plan van de Jakhals om de president te vermoorden uitgelekt is, maar omdat de Jakhals in zijn eentje wilde werken kan hij niet gewaarschuwd worden. 3. De Jakhals heeft in het verhaal een paar relaties die belangrijk zijn voor de loop van het verhaal. Dit zijn: President De Gaulle: Dit is het slachtoffer van de Jakhals, degene die hij moet vermoorden. Deze missie wordt hem makkelijk gemaakt doordat de president zijn houding belangrijker vindt dan zijn eigen veiligheid. Zo is zijn regering erachter gekomen dat een vreemdeling een aanslag op hem gaat plegen, maar toch wil hij geen extra veiligheidsmaatregelen nemen. “ ‘ The interest of France, my dear Frey, is that the President of France is not seen to be cowering before the menace of a miserable hireling, and ...’ he paused while the contempt of his unknown assailant hung heavy in the room... ‘of a foreigner.’ ” (Blz. 177) “ ‘We’ve spent the last twenty-four hours secretly slipping bullet-proof windows into the Citroën the President will ride in. Incidentally, don’t breath a word of that; not even the President must know. He’d be furious.’ ” (Blz. 363) Hieruit blijkt dat de president niet allen erg arrogant is, maar ook dat hij de mogelijkheden van een aanslag onderschat. Inspecteur Claude Lebel: dit is de Franse inspecteur die door de Franse regering is aangesteld met de missie de moordenaar te pakken zonder het in de pers te laten komen. Deze missie lijkt in het begin onmogelijk, omdat ze niet eens weten hoe de moordenaar eruit ziet en uit welk land hij komt. Hij schakelt de hulp in van andere landen. Commissaris Thomas onderzoekt de zaak vanuit Londen en stuit op een bureauroddel. “ ‘It was a hell of a shot – from one hundred and fifty yards at a speeding car. Went through the little triangular window on the driver’s side, the one that wasn’t of bullet-proof glass. The whole car was armoured.’ ” (Blz. 237) Na onderzoek komen ze erachter wie deze schutter was en wordt dit doorgegeven aan Lebel. Deze blijft vanaf hier bezig met het opsporen van de man. Maar telkens als hij weet waar de Jakhals zich ophoudt, komt hij net te laat aan op de plaats. De Jakhals is dan telkens net een uurtje of twee weg. Uiteindelijk lukt het hem om samen met de Jakhals op een plek te zijn. Ze hebben elkaar nog nooit gezien, maar kennen elkaar wel. “ ‘Chacal,’ he said. The other man said simply, ‘Lebel.’ He was fumbling with the gun, tearing open the breech. Lebel saw the glint as the cartridge case dropped to the floor.” (Blz. 380) 4. Ik herken wel wat van mezelf in inspecteur Claude Lebel, namelijk zijn doorzettingsvermogen. Hij wil door blijven gaan met het opsporen van de Jakhals, terwijl de rest denkt dat hij allang weg is en de moordactie maar heeft afgeblazen. “ ‘In that case he is more or less finished as a potential danger’ Lebel considered for a moment. ‘Of this particulair person, I would not like to say that until he is behind bars or dead’ ” (Blz. 315) 5. X

6. De hoofdpersoon zelf is geen bekend persoon voor mij. De persoon die hij moet vermoorden wel, maar over hem wist ik nog niks voordat ik met het boek begon. Dus dit beeld is alleen maar aangevuld, ook al zal de informatie niet helemaal correct zijn. Want het zal nooit zo zijn dat er zeven moordaanslagen op hem zijn geweest. 7. Ik vind dat de Jakhals erg goed omgaat met de problemen die hij krijgt. Zo heeft hij voor genoeg vluchtmogelijkheden gezorgd door middel van valse identiteiten. Ook is het erg dapper van hem om door te gaan terwijl zijn plan al helemaal ontdekt is. Ik heb alleen wel een iets tegen hem, want hij blijft een koelbloedige moordenaar. Dat is toch een soort persoon waar ik niet graag mee omga. Ik denk niet dat ik mijn problemen zo koelbloedig zou aanpakken. Ik ben meer het typ dat vlucht zodra blijkt dat ze me ontdekt hebben. 8. Het meest sympathiek vind ik Claude Lebel. Hij is namelijk geen doldwaze politieagent die overal op af gaat, maar denkt overal rustig bij na. Ook wordt hij niet boos als hij door de regering wordt gewezen op zijn fouten, maar bekent ze. “ ‘However there is still the question of why no immediate search for the car was instituted. Commissaire?’ ‘I agree that was a mistake, Minister, in the light of events. I had reason to believe the man was at the hotel and intended to spend the night there.’ (Blz. 304) Hier wordt Lebel op zijn fout gewezen geen opsporingsbevel uit te roepen voor de auto van de Jakhals, zodat hij kan ontsnappen uit een hotel vlakbij een politiebureau. ook durft hij als enige toe te geven dat de Jakhals erg slim is, terwijl anderen zeggen dat de Jakhals alleen maar geluk heeft en zij zelf pech. “ ‘The thing that sticks in my craw,’ said Lebel to Caron later in their office, ‘is that they insist on thinking it’s just his luck and our stupidity. Well he’s had good luck, but he’s also devilishly clever.’ ” (Blz. 337) 9. De persoon die ik het minst sympathiek vind is kolonel van de luchtmacht Saint-Clair de Villauban. Een man die erg bezorgd is over het welzijn van President De Gaulle, maar zijn eigen ambities belangrijker vindt. Hij denkt er helemaal niet bij na hoe moeilijk de taak van Lebel is en doet er alles aan om hem zwart te maken. “ ‘All the same, I cannot explain why I feel this.’ ‘Feelings!’ jeered Saint-Clair. ‘Some appointed day!! Really, Commissaire, you seem to have been reading too many romantic thrillers. This is no romance, my dear sir, this is reality. The man has gone, that’s all there is to it.’ He sat back with a self-assured smile.” (Blz. 317) als later blijkt dat er een verrader is die van binnen de groep moet komen wil hij het niet geloven. “ ‘Are you seriously suggesting,’ Saint-Clair asked, ‘there is a leak from within this room?’ (Blz. 322) Later blijkt dat het ‘lek’ bij hem zit, omdat zijn vriendin alles verraad aan de contactpersoon van de Jakhals. Lebel heeft namelijk de telefoon van Saint-Clair afgeluisterd en laat die nu horen bij de vergadering. “ Colonel Saint-Clair had gone ashen grey and his hands trembled slightly as he shuffled his papers together into his folder. ‘Whose voice was that?’ asked the Minister finally. Lebel remained silent. Saint-Clair rose slowly, and the eyes of the room swivelled on to him. ‘I regret to have to inform you…M. le Ministre…that it was the voice of…a friend of mine. She is staying with me at the present time…Excuse me.’ ” (Blz. 347) C.1. Het verhaal speelt zich af in 1963. “ THE DAY OF THE JACKAL is the electrifying story of an anonymous Englishman who, in the spring of 1963, was hired by Colonel Marc Rodin, Operations Chief of the O.A.S., to assassinate General de Gaulle.” (Blz. 386, de achterkant) “During the second half of June and the whole of July in 1963 France was rocked by an outbreak of violent crime against banks, jewellers’ shops and post offices that was unprecedented at the time and has never been repeated since.” (Blz. 58) “The Jackal was perfectly aware that in 1963 General de Gaulle was not only the President of France; he was also the most closely and skilfully guarded figure in the Western world.” (Blz. 62) 2. Volgens mij is de tijd waarin het verhaal zich afspeelt niet belangrijk voor het verhaal. Er wordt in het verhaal namelijk geen gebruik gemaakt van dingen die niet in een andere tijd zouden kunnen gebeuren. Wel is het zo dat als het verhaal zich in een andere tijd zou afspelen er dingetjes aangepast zouden moeten worden. Zo zou het wapen waarmee de Jakhals President de Gaulle probeert neer te schieten een paar honderd jaar eerder niet bestaan. Ook zouden in die tijd de opsporingstechnieken minder goed zijn. Als het verhaal zich later zou afspelen zou het voor de Jakhals moeilijker worden om zijn missie met succes te volbrengen, want dan zouden de opsporingsmethoden veel beter zijn. 3. Het verhaal speelt zich voor zover ik weet niet af tegen de achtergrond van een aantal historische gebeurtenissen, dus is deze vraag niet te beantwoorden. 4. Van de tijd dat dit verhaal zich afspeelt wist ik niet erg veel. Mijn ouders waren toen nog geen 10 jaar, dus laat staan dat ik toen geleefd heb. Ook heb ik niet erg veel gehoord over die tijd in Frankrijk. Over die tijd in Nederland weet ik wel een paar dingen, zoals dat Juliana toen koningin was. Maar het is niet echt veel wat ik weet. 5. Dit is erg lastig, want ik kan niet goed zeggen wat ik nog niet wist van die tijd, omdat ik door het lezen van dit boek niet meer te weten ben gekomen. Ik wist niet wat de gebruiken waren in dat jaartal, net zoals hoe de regering van Frankrijk er toen uitzag. Da weet ik nu wel, want ik ben erachter gekomen dat Frankrijk echt een President de Gaulle heeft gehad. Ik weet alleen niet meer in welke tijd. 6. Het verhaal duurt ongeveer een kwart tot een half jaar. Dit weet ik omdat in de lente van 1963 het verhaal begint met het overleg tussen de O.A.S. hoofdmannen. “Most of his life he had been in the administrative branch, and for the previous ten years in the pay-accounts branch of the Foreign Legion. By the spring of 1963 he was treasurer of the O.A.S.” (Blz. 36) Het verhaal eindigt op 25 augustus, als de Jakhals zijn moordaanslag doet, die mislukt. “ ‘And what is Sunday, 25th august?’ asked Lebel. There was a sigh round the table like wind blowing through corn. ‘Of course,’ breathed the Minister, ‘Liberation Day. And the crazy thing is, most of us were with him on that day, the Liberation of Paris, 1944.’ ‘Precisely,’ said Lebel. ‘He’s a bit of a psychologist, our Jackal. He knows there is one day of the year that General de Gaulle will never spend elsewhere than there. It is, so to speak, his great day. That is what the assassin has been waiting for.’ ” (Blz. 350) 7. De tijd wordt in dit verhaal haast niet gemanipuleerd. Alleen in het begin is er een grote terugblik naar een andere moordaanslag op President de Gaulle. Dit gebeurt in het begin van het verhaal. “It was 22nd August, 1962, the day a few men waiting beyond the city boundaries had decided that the President, General de Gaulle, should die.” (Blz. 12) Verder wordt de tijd niet erg gemanipuleerd. Het gebeurt wel eens dat je eerst met Lebel meekijkt en daarna leest wat de Jakhals op precies hetzelfde moment aan het doen is. “ ‘I’d been grateful,’ said Thomas as they shook hands. ‘Probably nothing in it. But just on the off-chance.’ While Thomas and Lloyd were talking above the waters of the Thames, and the Jackal was scooping the last drops of his Zabaglione from the glass in a roof-top restaurant in Milan, Commissaire Claude Lebel attended the first of the progress report meetings in the conference room of the Interior Ministery in Paris.” (Blz. 238) Ik denk dat dit gedaan is om te zorgen dat je van alle partijen die in het boek zitten, weet wat ze aan het doen zijn en dat is hem goed gelukt. D.1. Het verhaal speelt zich op verschillende plaatsen ter wereld af. De belangrijkste is Parijs, omdat daar het meeste zich afspeelt. “The third meeting in the Interior Ministry in Paris began shortly after ten o’clock.” (Blz. 266) Verder speelt het verhaal zich ook nog af in Brussel, “On the morning that Kowalski received his letter, the Jackal left the Amigo hotel in Brussels and took a taxi to a corner of a street where M. Goossens lived.” (Blz. 113), Milaan, “The Jackal’s plane touched down at Linate Airport, Milan, shortly after six.” (Blz. 228), Londen, “ While Thomas and Lloyd were talking above the waters of the Thames…” (Blz. 238) en zo zijn er nog een paar. Parijs, Brussel, Milaan en Londen zijn echter de belangrijkste. 2. Ik zal hier niet alle plaatsen gaan noemen, maar beperk me tot Parijs. Van Parijs wist ik dat het de stad van de liefde is. Het heeft vele mooie gebouwen zoals de Eiffeltoren en de Arc de Triomphe. Ook is het de stad van de mode. Het klimaat is in de zomer vaak lekker warm. Het landschap van Frankrijk is erg verschillend. Je hebt stukken land die helemaal vlak zijn, maar vooral in het zuiden en oosten zijn grote bergen zoals de Mont Blanc op de grens met Zwitserland. 3. Deze plaats geeft geen extra betekenis aan het verhaal. Het had net zo goed kunnen gaan om de President van Amerika. Wel wordt er in het verhaal gebruik gemaakt van speciale gebouwen van Parijs, zoals de Arc de Triomphe en de Notre Dame. “The ceremony at the Arc de Triomphe went off exactly as planned, while all along the great amphitheatre of roofs that overlook the Place de l’Etoile hundreds of men with binoculars and rifels crouched behind chimney stacks, watched and guarded.” (Blz. 366) “As the presidential motorcade finally swept down the Champs Elysées towards Notre Dame, they all breathed a sign of relief and started to come down again.” (Blz. 366) Dit zijn gegevens die niet in een ander land zouden bestaan. Maar toch blijf ik erbij dat het verhaal ook in een ander landschap/land kan plaatsvinden. Dus dat de plaats geen extra betekenis geeft, in elk geval geen belangrijke. 4. Het klimaat van het gebied is lekker warm, het is namelijk zomer in Frankrijk, dus dan liggen de temperaturen toch rond de vijfentwintig graden Celsius. “Sunday, 25th August, 1963, was scorching hot. It was the height of the summer heatwave.” (Blz. 365) De maatschappelijke situatie is een land dat geregeerd wordt door een dictator in de vorm van President de Gaulle. De situatie van het land is goed. Het land heeft aanzien in de rest van de wereld en de economie doet het goed. Toch zijn er ook veel groepen die tegen de dictatuur zijn. De O.A.S. is hiervan de duidelijkste. Verder is er nog een grote groep uit de onderwereld die de regering helpt met het zoeken naar de Jakhals. Deze groep heeft al vaker met iets geholpen. Dit was voor de regering alleen erg vernederend, want vaak wilden ze later iets terug, zoals vermindering van de beveiliging. “Twice already Gaullism had allied itself with the Union, and both times found it valuable but embarrassing. For the Union always asked for a kickback, usually in a relaxation of police surveillance of their crime rackets.” (Blz. 349) Dit zegt ook wel wat over de politie. Deze was dus corrupt, want ze versoepelen de beveiliging, zodat de Union makkelijker een overval kan plegen. 5. Deze omstandigheden vormen toch wel een beetje het verhaal. Het is namelijk zo, dat door de dictatuur en de O.A.S. die probeert de dictatuur af te zetten. Dit doen ze dus door de Jakhals in te huren. Als het een gewone maatschappij was met een democratisch gekozen president zou dit niet gebeuren. Dan zou de O.A.S. ook kunnen proberen de verkiezingen te winnen en zo aan de macht te komen. E.1. Je volgt het verhaal vanuit het perspectief van een alwetende verteller. Dit merk je doordat je te weten krijgt wat verschillende mensen op hetzelfde moment doen. “While Thomas and Lloyd were talking above the waters of the Thames, and the Jackal was scooping the last drops of his Zabaglione from the glass in a roof-top restaurant in Milan, Commissaire Claude Lebel attended the first of the progress report meetings in the conference room of the Interior Ministery in Paris.” (Blz. 238) “It was after all, he mused as he swung into South Audley Street, probably his last lunch in London for some time to come, and he had reason to celebrate. At the same time a black DS 19 saloon swung out of the gates of the Interior Ministry of France into the Place Beauvau.” (Blz. 172) Uit het vorige citaat is ook op te maken dat je als lezer al meer weet over wat er gaat komen. Zo zegt de schrijver dat het waarschijnlijk zijn laatste maaltijd in Londen is, terwijl je nog niet wist dat hij daarna weg zou gaan, dat wordt later pas duidelijk. 2. Mijn kijk op het verhaal wordt erg beïnvloed door deze manier van vertellen. Je weet namelijk altijd meer dan de hoofdpersoon en dat geeft je het gevoel dat je hem wilt waarschuwen over wat de Franse politie al over hem weet. Wel geeft dit perspectief een bepaalde sfeer aan het boek. Ik denk dat als het uit het ik-perspectief verteld zou zijn, dat je een ander gevoel van het boek krijgt. Dan zou je de spanning hebben van wat de politie allemaal weet, terwijl je nu juist aan het achten bent op welke oplossing de Jakhals weer zal bedenken om de politie te kunnen ontlopen. Zo blijft het boek ook geboeid. F.1. In dit verhaal heb ik wel het idee dat de schrijver een les wil overbrengen. 2. Deze les heeft te maken met de titel, ‘The day of the Jackal’. In het Nederlands: ‘De dag van de Jakhals’. Jakhals betekent hierin meer dan alleen de codenaam van de moordenaar. Een Jakhals is ook een woord dat gebruikt wordt om iemand voor lafaard uit te maken. Volgens mij wil de schrijver dus zeggen dat een moordaanslag voorbereiden op iemand op de manier dat je hem van 150 meter afstand neerschiet laf is. Hierin kan ik hem geen ongelijk geven. Ik vind het sowieso al laf om iemand met een vuurwapen te vermoorden. Als je dan iemand wilt doden doe het dan in een eerlijk gevecht waarbij je allebei evenveel kans hebt. Met een vuurwapen heeft het slachtoffer namelijk geen enkele kans om zich te verweren. 3. zie F.2. 4. Het verhaal brengt bij mij eigenlijk helemaal niks teweeg. Alleen maar het gevoel van een slimme man die door middel van een laffe daad probeert rijk te worden. Ik leer ook niks van het verhaal. G.1. Ik zou graag nog eens een boek lezen van dezelfde schrijver. Dit omdat hij een fijne manier van schrijven heeft. Hij houdt het boek geboeid voor je en het is op geen enkel moment saai. Ook schrijft hij erg duidelijk. Er zijn weinig tot geen momenten te vinden waarin je niet weet waar het verhaal over gaat. 2. Ik denk dat ik nog wel eens een boek wil lezen over dezelfde tijd. Dit komt doordat het een tijd is die nog niet zo heel lang geleden was. Net als mijn vorige boekverslag zijn er veel boeken die zich afspelen rond de jaren ’60. Mijn vorige voorspeling is dus uitgekomen, want ik heb weer een boek gelezen uit de jaren ’60. 3. Ik heb echt geen idee of ik ooit nog een boek zal lezen dat zich afspeelt in Frankrijk. Waarschijnlijk wel, omdat we voor Frans ook boeken moeten gaan lezen. Ik denk alleen niet dat ik nog eens een Engels boek zal lezen wat zich in Frankrijk afspeelt. Daar zul je waarschijnlijk niet veel boeken over hebben. 4. Over het onderwerp lees ik in elk geval nog een paar boeken. Dit komt doordat het onderwerp mij erg aansprak en ik heb het dan ook gekozen als thema voor Nederlands. Geen moord, maar misdaad en daar valt moord ook onder.