Floris ende Blancefloer door Diederic van Assenede

Beschrijvingsopdracht. Auteur: Diederic van Assenede. Titel:Floris ende Blancefloer. Hertaling:H. Adema. Plaats:Leeuwarden. Jaar (1e druk):1986 (ik heb de 2e druk uit 1996 gelezen). Uitgeverij:Taal & Teken. Pagina's:63. Ik heb dit boek gekozen omdat ik in de bibliotheek op zoek ben gegaan naar een van de 'tips voor je boekenlijst' uit het verwerkingsboek. Daarna heb ik uit de gevonden boeken dit boek gekozen. Ik denk dat ik dit boek koos vanwege de binnenkant: Het zag er overzichtelijk uit. Samenvatting. [Proloog]: De schrijver bedankt Diederic van Assenede voor het vertalen van het verhaal uit het Frans en het begrijpelijk navertellen van het verhaal in het Nederlands. Hij zegt dat het verhaal bestemd is voor verstandige mensen die de vreugde en het verdriet van de liefde hebben ervaren. Hij kondigt het verhaal van Floris en Blancefloer aan.
[Jonge liefde]: Koning Fenis, een Mohammedaanse koning uit Spanje, trok aan het begin van de zomer met een groot leger naar het land der Christenen. Hij liet ze plunderen en verwoesten, de buit liet hij in schepen laden. Hij stuurde 40 ridders de bergen in om reizigers te beroven. Deze ridders kwamen een groepje reizigers tegen en doodden daarvan een Fransman die zich hevig verzette. Zijn zwangere dochter was er ook bij, haar man stierf in een eerdere strijd, en zij werd meegenomen naar de koning. Deze herinnerde zich dat de koningin om een christenvrouw als bediende had gevraagd. Thuis gaf hij de gevangen vrouw aan de koningin. De koningin gaf de vrouw toestemming om de christelijke gebruiken en regels na te leven. De vrouw diende haar meesteres plichtsgetrouw, en toen ze een banier weefde, merkte de koningin op aan haar  houding dat ze zwanger was. De koningin vroeg de vrouw of dit klopte en wanneer ze zwanger was geworden. Het bleek dat de koningin in dezelfde tijd zwanger was geworden en dat ze even lang zwanger waren. Op Palmzondag baarde de koningin een zoon, waar de sterrenwichelaars de naam Floris voor kozen. Dezelfde dag baarde de ontvoerde vrouw een dochter, deze werd volgens christelijke gebruiken gedoopt en kreeg de naam Blancefloer. De vrouw kreeg de taak voor beide kinderen te zorgen, maar mocht de koningszoon niet zogen. De kinderen groeiden met elkaar op. De kinderen waren van jongs af aan verliefd op elkaar. Het waren beiden wondermooie kinderen. Toen Floris oud genoeg was om naar school te gaan, smeekte hij de koning of Blancefloer mee mocht. Ze mochten samen naar school. [Het complot]: Na verloop van tijd kreeg de koning in de gaten dat Floris en Blancefloer verliefd waren. Hij vond het vreselijk dat zijn zoon niet met iemand zou trouwen die qua stand en geloof beter bij hem paste. De koning wil Blancefloer laten onthoofden, maar dit raadt zijn vrouw hem af. Floris zou kunnen sterven van verdriet. De koningin stelt voor dat de onderwijzer van de kinderen moet doen alsof hij ziek is. Dan zou Floris naar Montoro moeten om daar de lessen te volgen. Ondertussen zal de moeder van Blancefloer moeten doen alsof ook zij ernstig ziek is, en vragen aan Blancefloer of zij haar moeder wil verzorgen. In Montoro zal Floris met andere adellijke meisjes in contact komen, en als hij niets meer van Blancefloer hoort, zal hij haar vergeten en verliefd worden op een van de ander meisjes. Om Floris mee te laten gaan, moet worden beloofd dat Blancefloer na 14 dagen ook komt. Zo gebeurt het. Wanneer Blancefloer echter niet komt, werd Floris bang dat ze dood zou zijn. Zijn kamerheer berrichtte de koning over wat er gebeude met Floris. De koning werd kwaad en wou Blancefloer alsnog onthoofden. Weer weet de koningin dit te voorkomen, door voor te stellen om haar te verkopen op de markt in Nicle. Dit gebeurt. Rijke kooplieden kochten haar voor een zeer goede prijs, in de veronderstelling dat ze in Babylon het dubbele voor haar zouden krijgen. De kooplieden toonden het meisje aan de emir, deze kocht haar van de kooplieden. De emir leidt Blancefloer naar een toren waar 27 jonge vrouwen haar moeten verzorgen. Hij was gewend elk jaar een andere vrouw te nemen, maar beloofde dat Blancefloer over een jaar zijn vrouw zou worden voor de rest van zijn leven. Blancefloer mist Floris enorm. [Het graf]: De koningin verwacht moeilijkheden wanneer Floris terugkomt en naar Blancefloer vraagt. Daarom vraagt ze de koning een prachtig graf te maken, en Floris te vertellen dat Blancefloer dood is. De koning beval iedereen om Floris niet de waarheid over Blancefloer te vertellen. Ze mochten alleen zeggen dat ze was overleden en begraven. Toen Floris terugkeerde en Blancefloer niet kon vinden, vroeg hij haar moeder waar ze was. Deze vertelt dat ze dood en begraven was. Floris raakt bewusteloos. Dan gaat hij naar het graf. Hij pakt zijn griffelkoker, waarin de gouden griffel zat die hij van Blancefloer kreeg toen hij haar verliet, en haalt de griffel te voorschijn. Hij wil zelfmoord plegen met de griffel, maar zijn moeder ziet het en pakt de griffel af. Ze zegt dat Floris moed moet houden, misschien is er een tovermiddel dat haar tot leven kan wekken. Hierna gaat ze naar de koning en vertelt van de zelfmoordpoging van Floris. De koning geeft zijn vrouw toestemming om Floris te vertellen dat Blancefloer nog leeft. De koningin vertelt Blancefloer het hele verhaal en laat als bewijs het graf openen. [Hoop doet leven]: De koning geeft Floris toestemming om Blancefloer te gaan zoeken. Floris krijgt alles mee wat hij nodig heeft en gaat als koopman op reis. Zijn moeder geeft hem nog een ring met geheime krachten (tegen gevaarlijke dieren, water, vuur, wapens en met de ring vind je wat je zoekt). [De lange reis]: Floris vertrekt met de 'kooplieden'. Ze gaan naar de haven waaruit Blancefloer met haar kooplieden per schip was vertrokken. Ze overnachten bij een burger. De gastvrouw merkt op dat de 'jonge heer' erg verdrietig is en nauwelijks drinkt en eet. Zij vertelt de 'jonge heer' dat hij haar in zijn doen en laten aan een jonkvrouw deed denken die nog niet zo lang geleden bij haar verbleef. Deze jonkvrouw had verteld dat ze Blancefloer heette, praatte de hele tijd over ene Floris en vertelde dat de kooplieden met wie ze daar was haar naar Babylon brachten, om haar daar te verkopen. Floris was erg blij met dit nieuws en gaf de gastvrouw een beloning. Toen vertrokken ze per schip naar op weg naar Blandas. In Blandag verbleven ze bij een rijke man. Ook hij bemerkt de gelijkenis van Floris met een jonkvrouw (Blancefloer) en vertelt dat deze naar Babylon ging. Floris en de zijnen gaan opnieuw op weg naar Babylon. Onderweg ontmoeten ze een veerman, die Blancefloer ook weer in Floris herkent en een herberg heeft. Hij vertelt dat Blancefloer aan de emir verkocht is en zich dus in Babylon moet bevinden. Hij helpt Floris door hem een ring te geven, als
herkenningsteken voor de man die de brug in Babylon bewaakt. Deze man zou Floris dan verder helpen.
[In Babylon]: Wanneer Floris bij de man van de brug komt, Darius genaamd, vraagt Darius tolgeld. Floris laat echter de ring van de veerman zien. Darius neemt de ring aan en geeft de zijne er voor terug. Hij stuurt Floris naar zijn huis; bij het tonen van zijn ring zou Darius' vrouw hem gastvrij ontvangen. Floris wordt zeer gastvrij door Licoris, de vrouw, opgevangen. Licoris zegt haar man dat ze Floris erg op Blancefloer vindt lijken, die in de toren van de emir woont. Floris zegt dat hij de minnaar van Blancefloer is. Darius denkt niet dat hij Floris kan helpen omdat de emir de gewoonte heeft elk jaar uit de vrouwentoren een vrouw te halen. Na een jaar de emir als vrouw gediend te hebben, wordt deze vermoord. De emir wil echter van deze gewoonte afzien en Blancefloer tot zijn vrouw maken. [De list]: Darius weet dat de poortwachter van schaken met een goede tegenstander houdt. Daarom stelt hij voor dat Floris als bouwwerkenontwerper naar de toren gaat met grote belangstelling. De poortwachter zal komen en in de bouwwerkenontwerper een goede schaakpartner zien. Floris zal met hem moeten schaken en de poortwachter hoe dan ook zijn eigen en Floris' zijn inzet geven. De volgende dag zou Floris weer moeten gaan schaken, dit keer om het dubbele bedrag, en wéér alles aan de poortwachter moeten geven. Bij het derde schaakpotje zal Floris zijn waardevolste beker mee moeten nemen, maar hier niet om spelen. Weer de inzet hoe dan ook aan de poortwachter geven, en dan als teken van dank ook de beker. Hierna zou de poortwachter alles voor hem willen doen. Zo gebeurt het. De poortwachter belooft een list te bedenken waarmee hij Floris tussen bloemen naar Blancefloer wil smokkelen. [Nog een list]: 1 mei; bedienden van de poortwachter brengen een mand met rozen naar de toren. Ze vergissen zich echter in de kamer en geven de mand af bij Clarijs, een meisje dat naast de kamer van Blancefloer woont. Deze schrikt zeer in eerste instantie, maar herkent dan de figuur van Floris tussen de bloemen. Er kwamen echter veel meisjes af op haar geschreeuw, en daarom verzon Clarijs dat een vlinder tussen de bloemen in haar gezicht was gevlogen en dat ze daar van geschrokken was. Hierna ging ze Blancefloer halen, haar beste vriendin in de toren. Floris en Blancefloer waren dolgelukkig en gingen naar de kamer van Blancefloer. [Op heterdaad betrapt]: Blancefloer en Clarijs verzorgden de emir. Toen Clarijs op een dag laat wakker werd en Blancefloer vluchtig riep, draaide Blancefloer zich nog eens om en viel weer in slaap. Beneden vroeg de emir waar Blancefloer was en Clarijs verzon dat Blancefloer de hele nacht had gebeden. Toen dit op een andere dag weer voorkwam verzon Clarijs dat zij laat was en dat Blancefloer haar gezegd had al naar beneden te gaan. Hierop stuurde de emir zijn kamerheer naar de kamer van Blancefloer. Hij had Clarijs beneden niet gezien en dacht dat Blancefloer en Clarijs bij elkaar in bed lagen. Dit meldde hij de emir. Deze werd woedend omdat Clarijs bij hem beneden was en snelde naar boven. Daar vond hij de geliefden. Floris smeekte om een officiële terechtstelling, de emir stemde toe. [Het proces]: Op de jaarlijkse dag waarop de emir een nieuwe vrouw zou kiezen, kwamen alle koningen, hertogen en hoge edelen bijeen. De emir vertelde hen over Blancefloer en hoe hij haar met Floris aan trof. De edelen reageerden ontzet en eisten dat de geliefden zonder verdediging ter dood moesten worden gebracht. De geliefden werden gehaald, ze wilden beide als eerste terecht gesteld worden omdat ze beide zichzelf schuldig achtten. Floris vertelt de emir het verhaal, hij is schuldig omdat zij niet om zijn bezoek gevraagd had. Blancefloer acht zichzelf schuldig omdat zij in de toren was. De edelen huilden om het vonnis dat ze hadden geveld, maar durfden niets tegen de emir in te brengen. [De ontknoping]: De emir barst zelf in huilen uit, hij werd ontroerd door de ellende van Blancefloer en liet het zwaard uit zijn handen vallen. De hertog die de ring van Blancefloer had opgeraapt, sprak dat de emir weinig eer toekwam wanneer hij de 2 nu zou doden. Tegenover God zou hij de zonde van het doden begaan, beter was om de geliefden genade te schenken. De emir zou dit doen op voorwaar de dat Floris zou vertellen hoe hij in de toren was gekomen. Dit wil Floris alleen doen wanneer aan iedereen die hem geholpen heeft, genade wordt geschonken. De edelen smeken de emir om de geliefden vrij te spreken evenals alle mensen die hen geholpen hebben. Hier kan de emir niet te- gen op, en schenkt hen vergiffenis. Toen vertelde Floris het verhaal van hem en Blancefloer vanaf de geboorte. Na het verhaal liep hij naar de emir. Deze gaf Blancefloer terug aan Floris. Hij sloeg Floris ter plekke tot ridder en Blancefloer begeleidde hij naar de kloosterkerk. Daarna zei de emir dat hij met Clarijs wilde trouwen en zijn hele leven bij haar wilde blijven. Er werd een fantastisch bruiloftsfeest gevierd. Tijdens het feest kwamen er twee ridders met het nieuws dat de ouders van Floris overleden waren. De emir had de geliefden het liefst bij zich gehouden, maar gaf hen toestemming terug te ke- ren naar hun vaderland en daar als koning en koningin te regeren. Floris liet zichzelf en al zijn onderdanen christen worden. Blancefloer en Floris kregen een dochter, Bertha met de Grote Voeten. Deze trouwde met koning Pepijn. Zij kregen een kind waar veel over te vertellen zou zijn; Karel de Grote. Het boek eindigt met
; "Moge Hij ook ons altijd bijstaan zodat wij op de dag des oordeels met een gerust hart over onze daden kunnen laten oordelen. Amen." Persoonlijke reactie: Ik vond het op zich wel een leuk boek, het was heel gemakkelijk te lezen. Wel begon het een beetje te vervelen. Het duurde te lang voor Floris bij Blancefloer terecht kwam, dit werd met teveel personen beschreven en er werd veel omheen gepraat. Ik vond het boek absoluut niet vreemd, ik begreep alles wel. Wel vond ik het af en toe een beetje overdreven, bv als er een waarde van een bepaald voorwerp beschreven werd. Verdiepingsopdracht. Aangezien er in het verhaal met regelmaat over koningen, hertogen en edelen wordt gesproken, zal er door een koning worden geheerst met behulp van mensen van adel. Floris ende Blancefloer is een Oosterse ridderroman, het staat onder invloed van de kruistochten. In deze hoofse ridderroman begint men de voorkeur te geven aan verhalen waarin beschaafde omgangsvormen en de verering van de vrouw een grote rol spelen. De tekst is door Diederic van Assenede vertaald uit het Frans. De Franse tekst is rond 1160 gemaakt door een onbekende auteur. De Middelnederlandse vertaling van Diederic van Assenede is in Vlaanderen rond 1260 gemaakt. Voor de hertaling van het boekje is gebruik gemaakt van de Middelnederlandse tekst in een 14e-eeuws handschrift en voor twee beschadigde bladen uit voorgaand werk is gebruik gemaakt van een 16e-eeuws prozaboek. Het boek is zeker in verband te brengen met de hoofsheid. Koning Fenis en zijn vrouw willen hoe dan ook voorkomen dat hun zoon van een gewoon meisje houdt. De emir vergeeft de geliefden zodat hem alle eer toekomt. Het boek is dus een Oosterse roman; het gaat over een allesomvattende liefde tussen een koningszoon en een meisje. De vader wil deze liefde voorkomen en verkoopt het meisje. Floris gaat op zoek naar het meisje en het boek eindigt met de hereniging van de geliefden en de dood van de ouders. Het heeft te maken met beschaafde omgangsvormen en de groeiende waardering voor de vrouw. De les van het verhaal is eigenlijk dat God oordeelt; in dit geval heeft hij de liefde van Floris en Blancefloer laten overwinnen. Het einde is eigenlijk de moraal van het verhaal; God staat je bij. De liefde is in dit verhaal een ideaalbeeld: mensen moeten ongeacht hun stand en geloof van elkaar kunnen houden. De religieuze aspecten van het verhaal zijn de Islam in Spanje en het Christendom in Frankrijk. Aan het eind van het boek worden de koning en al zijn onderdanen echter ook Christen. In het boek komen veel regels van het Christendom naar buiten. Zo mag de emir niet doden, dat is een zonde. Floris wil als eerste dood; men zou schande van hem spreken als Blancefloer als eerste zou sterven. Uiteindelijk wint het Christendom, Spanje wordt vanaf dat moment geleid door Christe- nen. De beslisser in het leven is God; moge hij je bijstaan in je doen en laten. Het niet-religieuze aspect in deze tekst is, denk ik, de liefde. De liefde overwint de religies en is zo belangrijk dat Floris uiteindelijk verandert van geloof. In de tekst komen de standen duidelijk naar voren. De relatie van een koningszoon met een gewoon meisje is niet toegestaan. De koning is een alleenheerser; het volk doet precies wat hij zegt. In het verhaal komen de standen van de koning, de adel en de gewone burgerij duidelijk naar voren. Het boek is een schelmverhaal; om in de maatschappij te overleven is slimheid en handigheid noodzakelijk voor de liefde van Floris en Blancefloer. Het boek heeft als les dat God uiteindelijk oordeelt, in dit geval een positief oordeel. Evaluatie. Mijn mening is niet veranderd. Wel heb ik gemerkt dat het boek beter in elkaar zit dan ik dacht. Er wordt steeds rekening gehouden met de standen en de daarbij behorende macht. Het verhaal is zeer goed te volgen, niet alleen qua taal maar ook qua inhoud. Ik kan het boek niet goed vergelijken, omdat dit het eerste 'oude' boek is dat ik las. Ik vond het een leuk boekje waar toch wel duidelijk in is nagedacht over de functies en verhoudingen van bepaalde mensen. Het uitvoeren van de beschrijving kostte zeer veel tijd. In het boek gebeuren veel dingen die ik allemaal in de samenvatting wil verwerken zodat het een goed te begrijpen verhaal is. Ik vind de samenvatting zo wel goed, hij is lang maar duidelijk. Bij de verdiepingsopdracht moest je wel goed opzoeken wat er in die tijd precies speelde. Ik vond de verdiepingsopdracht redelijk veel werk. Ik vond het boek absoluut niet moeilijk om te lezen. Vaak stond er op de linkerpagina (een deel van de) originele tekst en op de rechterpagina de hertaling. Sommige delen van de originele tekst waren goed te begrijpen, andere delen bevatten echter woorden die tegenwoordig een heel andere betekenis hebben. De verdiepingsopdracht vond ik best moeilijk om te doen, veel vragen waarvoor je dingen echt moest opzoeken. Toch ben ik tevreden met het resultaat. Bij de verdiepingsopdracht wist ik veel dingen niet. Die heb ik op moeten zoeken maar voor de rest ging het boekverslag vrij aardig. Ik ga het de volgend keer niet anders doen. Ik ben op tijd begonnen met het lezen en samenvatten van het boek. Alleen de verdiepingsopdracht vond ik moeilijk, maar dat komt ook doordat we deze vragen nog nooit gehad hadden en je je daar niet echt op voorbereidt. Misschien is het beter om voor het lezen van het boek de vragen van de verdiepingsopdracht te bestuderen, dan weet je waar je op moet letten in plaats van dat je het na het lezen van het boek steeds op moet gaan zoeken.