BESCHRIJVINGOPDRACHT: Motivatie boekkeuze. Ik heb gekozen om dit boek te lezen naar aanleiding van meerdere factoren. Allereerst had ik redelijk veel van dit boek gehoord en wou ik toch wel eens weten waar het boek nou eigenlijk over gaat. Ook de titel spraak me op de een of andere manier aan. Het onthult helemaal niet waar het over gaat en dat wekte nieuwsgierigheid bij mij. Een korte samenvatting van de inhoud. Marga komt met haar ouders terug in Breda, nadat ze waren gevlucht voor de Duitsers. Haar vader vindt het nog niet nodig om voor de Duitsers onder te duiken, omdat hij denkt dat het allemaal wel mee zal vallen en ze niet zo'n groot gevaar lopen. Al in haar kleine kinderjaren werd Marga lastig gevallen door schoolgenootjes omdat ze joods was, ook kon ze herinneren dat er altijd negatief en angstig werd gedaan als ze bijvoorbeeld vriendinnetjes uitnodigde om naar bij haar thuis te komen. Ook vindt ze het vervelend dat tijdens de bezetting bijna alles verboden was. Toen Marga tijdens het eerste jaar van de oorlog ziek werd, verhuisde de familie naar Amersfoort en  gingen bij haar broer Dave en zijn vrouw Lotte wonen. Marga moest echter veel kuren ondergaan in het ziekenhuis. Als ze inmiddels al weer beter is geworden en weer thuis woont komt haar vader op een dag thuis met de sterren die goed worden ontvangen door iedereen. Vader en Dave krijgen een  vervolgens een oproep voor een werkkamp, maar worden beide afgekeurd, omdat vader rare huidaandoeningen heeft en Dave iets uit een flesje heeft genomen dat hem erg ziek maakte. Vervolgens blijft hij nog dagen ziek maar mag hij thuis blijven. Tijdens een bezoek van een niet-joods buurmeisje neemt zij een heleboel van Marga's spullen mee, omdat zij ze erg mooi vindt en Marga zegt dat ze ze mee mag nemen. Want Marga denkt dat zij er waarschijnlijk toch geen gebruik van zal gaan maken als ze weggaat. Om hen heen duiken steeds meer joodse mensen onder. Toch wil vader nog niet onderduiken, omdat hij nog steeds van mening is dat het allemaal wel zal meevallen. Ook Bettie wordt door de razzia's opgepakt. Als Marga, Dave en Lotte een oproep krijgen, komen ze daar onderuit doordat de dokter een attest achtergelaten had voor Marga en Dave. Lotte mocht blijven om Marga en Dave te verzorgen. Helaas moesten de ouders van Marga in een ghetto in Amsterdam gaan wonen, omdat ze over de vijftig waren. Op een dag heeft Marga genoeg van het rondlopen in haar pyjama de hele dag en haarzelf vervelen. Ze gaat met de trein, wat zeer gevaarlijk was, naar Amsterdam om haar ouders op te zoeken. Weer duiken veel mensen om hen heen onder, maar de familie van Marga nog steeds niet omdat ze er het geld niet voor hebben en omdat vader optimistisch blijft en nog steeds denkt dat het misschien niet nodig is. Dave en Lotte wonen inmiddels ook in Amsterdam en naar hen gaat ze als haar ouders op een avond door de Duitsers worden opgepakt en zij nog net door de achterdeur kan ontglippen. Omdat haar identiteitspas in handen was gekomen van de Duitsers (hij zat nog in haar jas, die ze in het huis van haar ouders had moeten laten hangen) onderging Marga een metamorfose: haar haar werd gebleekt. Toch besluiten ze om naar Utrecht te gaan om daar onder te duiken, maar op het station worden Lotte en Dave opgepakt. Marga redt het naar Utrecht, maar kan niet bij het onderduikadres terecht. Ze gaat weer terug naar Amsterdam en wordt daar door een jongen, Wout, geholpen met een ander adres te zoeken. Omdat er of weinig plaats was, of omdat ze moest betalen en haar geld opraakte, moest Marga een aantal keren van onderduikadres wisselen. Tot na de oorlog verblijft ze in Heemstede. Na de oorlog gaat ze haar oom en tante opzoeken in Zeist. Zij zijn niet opgepakt omdat haar tante Nederlands was. Haar oom kon nog steeds niet begrijpen dat zijn familie allemaal dood was en ging ook elke dag naar de tramhalte om te kijken of ze niet toevallig langs kwamen. Toen haar oom gestorven was en Marga haar tante nog eens op ging zoeken zag ze ook de tramhalte waar hij altijd had gezeten. Alleen zij beseft wel dat noch haar ouders noch Bettie, Dave of Lotte terug zouden komen.  
Uitgewerkte persoonlijke reactie. Onderwerp: Het onderwerp is het levensverhaal van een joods meisje in de tweede wereld oorlog. Ik vond het onderwerp erg boeiend en het spraak mij ook erg aan. Ik had niet echt verwachtingen van het boek voordat ik het ging lezen. Maar ik had wel van sommige mensen gehoord dat het een mooi boek was en dat is zeker uitgekomen. Het boek ligt in zoverre in mijn belevingswereld  dat ik het een interessant onderwerp vind maar ik weet natuurlijk niet hoe het is om in een oorlog te zitten. Ik vind wel dat er erg veel diepgang in het boek zit. Ik leefde echt met de hoofdpersoon mee en ze liet echt haar gedachtes zien. Er wordt niet echt een visie gegeven naar mijn mening, wel wordt er geduid op de wreedheden die er plaatsvonden in de tweede wereld oorlog. Ik heb wel vaker een boek gelezen en redelijk wat films gezien over dit onderwerp. Maar helaas was dat ook best wel lang geleden en kan ik me niet echt herinneren. Toch vond ik dit een erg goed boek. ebeurtenissen: Ik denk dat er redelijk veel gebeurtenissen belangrijk zijn voor het verloop van het boek. Vooral het oppakken en transporten van de ouders zijn erg belangrijk omdat Marga er vanaf dat moment er vrij alleen voor staat. Ik denk dat de gebeurtenissen net zo'n grote rol spelen als de gedachtes van Marga. Ik vind de gebeurtenissen erg ontroerend en spannend. Op sommige momenten realiseerde ik me echt hoe moeilijk het eigenlijk wel niet was in die tijd. De gebeurtenissen die mij het meest hebben aangegrepen zijn dat als ze in haar eentje van schuilplaats naar schuilplaats in haar eentje zwerft. Er zijn niet echt gebeurtenissen die mij aan het denk hebben gezet. Ik denk meestal niet echt zo heel lang na over een boek tenzij hij me echt heel erg heeft aangegrepen. De gebeurtenissen hebben mij zeker geboeid. Ik was zeer/redelijk geinteresseerd in het onderwerp en ik vond de schrijfwijze ook niet erg lastig. De verteller kegt over het algemeen wel alles uit maar toch moest ik af en toe zelf verbanden leggen. Dit vond ik niet erg vervelend. Ik ken niet echt boeken met dezelfde gebeurtenissen. Personages: Naar mijn mening is de hoofdpersoon zeker een heldin. Zij heeft veel problemen op haar pad gehad en heeft zich er goed doorheen geslagen. Ik vond ook zeker dat ik Marga goed leerde kennen. Haar gevoelens werden zeer goed beschreven. Ik vin dde personages uit dit boek niet echt herkenbaar aangezien zij met situaties moeten omgaan waar ik nooit in heb verkeerd. Wel waren ze levensecht. Immers het verhaal is ook (volgens mij) echt gebeurd. Ik vond Marga erg sympathiek omdat ik erg met haar meeleefde. Er waren niet echt personages die ik onsympathiek vond. Ik denk dat ik het gedrag van de personages niet goed- of af kan keuren aangezien ik nog nooit in de een situatie ben gekomen als zij. Ik denk niet echt dat ik in de positie ben om deze mensen te kunnen afkeuren. Ik denk ook wel dat ik in dezelfde situaties hetzelfde zou reageren, of misschien ook juist helemaal niet. Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. Voorspel waren de reacties zeker niet van de personages. Opbouw: Ik vond de opbouw van het verhaal niet echt ingewikkeld of vervelend. Het was allemaal vrij simpel gedaan. Ik vond het verhaal zeker erg spannend. Dit komt denk ik deels doordat de gebeurtenissen wel spannend zijn maar ook omdat de schrijfster het zeer spannend vertelt. In feite is het hele verhaal een flashback aangezien het allemaal geschreven herinneringen zijn. Maar flashbacks in de zin van korte terugblikken waren er niet echt veel. Erg vervelend of fijn vond ik het niet. Het maakt mij niet zo heel veel uit. Ik denk dat het sober geschreven van dit boek erg gepast is bij het onderwerp. Je ziet de gebeurtenissen alleen door de ogen van Marga. Ik vond dit wel fijn want zo zie je de gedachtes en gevoelens van haar erg goed en wordt daar diep op ingegaan. Aan het eind bleef ik niet met zo heel veel vragen zitten. Ik wist wie er waren overleden en wie niet. Dit vond ik aan de ene kant wel fijn zodat ik weet wat er echt gebeurd is. Aan de andere kant vind ik het soms ook wel fijn om niet te weten wat er gebeurd is na het einde van het boek en dat ik nog met vragen blijf zitten. Ik denk dat het boek me wel over het algemeen de hele tijd heeft geboeid. Taalgebruik: Ik vond het taalgebruik niet erg moeilijk. Ik kon redelijk vlot door het boek lezen. Ik vond niet echt dat er te veel dialogen werden gemaakt. En ook niet te weinig. Er waren in het boek totaal geen lastige woorden of zo iets dergelijks. Ik denk wel dat het taalgebruik ook redelijk past bij de personages. Ik heb niet echt bijzonderheden opgemerkt over het taalgebruik. Het was allemaal vrij normaal en makkelijk.
VERDIEPINGSOPDRACHT: Ik had niet echt bepaalde verwachtingen voordat ik het boek ging lezen. Ik had wel vaak van het boek gehoord maar nog nooit waar het over ging. Het boek is opgebouwd uit 23 hoofdstukken. Elk hoofdstuk heeft behoorlijk wat witregels. De samenhang is redelijk groot aanwezig in het boek. Elke gebeurtenis heeft wel iets te maken met de andere. Dus voral samenhang door overeenkomst. Steeds weer moet Marga vluchten voor de Duitsers, steeds weer vindt de vader het nog niet nodig. Er zijn wel meerdere verhaallijnen, de eerste verhaallijn is dat Marga ziek is en in het ziekenhuis ligt, het tweede isdat Marga moet vluchten voor de Duitsers en van schuilplaats naar schuilplaats vlucht. Het eerste verhaallijn is ondergeschikt aan de tweede. Het verhaal begint in medias res. Het verhaal in zoverre een cylische opbouw dat je kan zeggen dat in het begin en in het einde Marga in haar eentje is. De vertelsituatie is de ikvertelsituatie. Ik denk dat de vertelsituatie redelijk betrouwbaar is. Doch blijft het natuurlijk subjectief omdat je de gevoelens van de andere personages niet leert kennen. De functie van deze vertelsituatie is om de gevoelens van de ik-persoon eigen te maken. Ook krijg je zo een beeld van datrhet echt is gebeurd. Het effect van deze vertelsituatie op mij was dat ik meer met de hoofdpersoon ging meevoelen dan als het in een andere vertelsituatie was geweest. Als secundaire literatuur heb ik enkele verslagen en autobiografien van het internet gehaald. Ook heb ik de verfilming van Het Bittere Kruid bekeken. Ik weet niet zeker of dit als secundaire literatuur wordt gezien maar ik vernoem het toch maar. Allereerst was de film gewoon een soort samenvatting van het echte boek. Met hier en daar enkele veranderingen om het aantrekkelijker te maken om de film te bekijken (enkele grappen en grollen bijgezet). Ten tweede zijn de samenvattingen op internet een soort beknopte versies van het boek. Er staat veel informatie in over het boek zelf maar ook over de schrijver/schrijfster. In de meeste samenvattingen op het internet stond dat de mensen wel hadden genoten van het boek (net zoals ik dus). Ik vond de secundaire literatuur die ik gevonden had wel goed. De film was natuurlijk erg betruwbaar en de smaenvatting waren (op enkele na) ook erg goed en betrouwbaar. Ik heb wel veel aan de secundaire literatuur gehad aangezien het goed naslag werk was. Als ik eventjes niet meer wist wat er ergens gebeurde dan kon ik dat makkelijk opzoeken. EVALUATIE Ik vind het nog steeds een mooi boek. Doch, na het bekijken van de secundaire literatuur is mijn blik toch wel een beetje veranderd op het boek. Vooral na het bekijken van de film ben ik het een mooier verhaal gaan vinden. In de film kon ik beter de geveoelens van Marga zien. Mijn mening is dus eigenlijk alleen maar positiever geworden na het lezen van de secundaire literatuur en het maken van de verdiepingsopdracht. Ik ben dus wel tevreden met het maken van de beschrijvings- en verdiepingsopdracht. Ik vond het niet zo´n lastige klus om het boek te lezen. Het taalgebruik was wel redelijk makkelijk en ik vond hetr toch wel een redelijk spannend boek. Ik vond niet echt zo heel veel verwarrend aan het boek. Het wees zichzelf eigenlijk wel. Ik vond het uitvoeren van de verdiepingsopdracht niet zo heel lastig. Alles stond gewoon in het boek als ik het niet snapte. Ik denk datik ook wel genoeg kennis bezat om deze opdrachten te maken. En zoals ik net al zei, alles stond in het boek als ik het niet meer precies wist. Volgende keer ga ik denk ik wel iets eerder aan de opdrachten beginnen want ik kwam eerlijk gezegd toch wel en beetje in tijd nood. Maar ja, dat is de tweede fase he? Al met al, een goed boek dus dat ik iedereen aanraad.