Jochem

Jochem is de hoofdpersoon van het verhaal Jochem is een dikke jongen die daardoor heel erg wordt gepest. Uiteindelijk wordt het pesten hem teveel en pleegt hij zelfmoord. Zelf had ik helemaal niet verwacht dat hij zelfmoord zou plegen, omdat meestal boeken wel goed aflopen. Daarom vindt ik dit echt een goed boek omdat Carry Slee echt laat zien wat er gebeurd met mensen die worden gepest.

Vera

Vera is het meisje op wie David verliefd is, ze is erg knap en heeft bruin krullend haar. Ze krijgt ze verkering met Youssef. In deze periode komt ze er achter dat ze David eigenlijk leuker vindt. Daarom maakt ze het uit en krijgt ze verkering met David.

Niels

Niels is een goede vriend van David. Hij houdt erg veel van muziek en speelt ook in een band.

Youssef

Youssef is een vriend van David. Op een gegeven moment krijgt hij verkering met Vera.

David

David is een jongen die erg veel van het milieu houdt en zich ook inzet voor Greenpeace. Toen hij verliefd werd op Vera is hij daar steeds minder mee bezig gegaan. Hij zit altijd met Vera in zijn hoofd, daardoor kan hij zich ook helemaal niet consenteren op school. Hij heeft veel medelijden met Jochem omdat hij zo gepest wordt, maar hij durft niet voor hem op te komen omdat hij anders bang is dat hij zelf ook gepest wordt. Uiteindelijk heeft hij veel spijt en richt hij de pestlijn op. Ik had dat zelf wel verwacht, ant in het boek wordt hij ook omschreven als een hele lieve jongen en wat er toen gebeurde dat hij niet opkwam tijdens het pesten van Jochem had ik niet verwacht.

Moeder van Jochem

De moeder van Jochem is een gezellig dik vrouwtje, ze vindt het heel erg dat Jochem al vanaf groep 8 of nog eerder gepest wordt, maar die heel blij is omdat ze denkt dat Jochem nu in de 2e klas niet meer gepest wordt.

Moeder van David

De moeder van David heeft een veel te drukke met baan en moet al het huishouden doen. Ze staat heel stevig in haar schoenen. Ze komt altijd voor haar eigen menig op en doet wat ze zelf wil, behalve tegen haar moeder, ze doet precies wat zij wil, en zegt tegen haar nooit wat ze vindt. David mag zijn Oma daarom ook helemaal niet.

Klasgenoten

Jongens en meisjes uit Davids klas, durven allemaal niet op te komen voor Jochem. Sommige vinden ’t pesten wel grappig, maar sommige hebben ook medelijden, ze hebben natuurlijk allemaal andere eigenschappen. Later krijgen ze veel spijt dat ze hebben mee gepest met Remco, Sanne en Justin of niet voor Jochem zijn opgekomen.

Leraren

*Leraar Nederlands:

De Leraar Nederlands is een leuke leraar die als hij erbij is voor Jochem opkomt. Hij is een goede vriend van de leerlingen.

* Leraar Engels:

De leraar Engels is een heel strenge leraar die niet mee doet aan ’t pesten, mar ook niet voor Jochem opkomt.

* Lerares Frans:

De lerares Frans is een beetje gek.

* Leraar Biologie:

De leraar Biologie kan de klas helemaal niet aan en hij geeft totaal geschift les. Hij zal snel ontslagen kunnen worden, of hij kan van overspanning zelf weg gaan.

* Meneer de Zwart:

Meneer de Zwart is de conrector van de school.

*Tino, Gymleraar en Mentor van de klas:

Tino is de mentor van de klas van David en pest mee met de klas, maar op het laatst heeft hij niet normaal veel spijt. Verder is ’t wel een leuke leraar,, hij heeft een belangrijke rol omdat hij niets aan het pesten doet.

Vertelwijze

Het verhaal woord uit de ogen van de schrijver verteld. Het verhaal wordt dus niet door één of meerdere personen uit het boek verteld, je kunt het zien als iemand die van bovenaf meekijkt en het verhaal verteld. Het verhaal begint gelijk, dus de personages worden niet voorgesteld en het heeft een gesloten einde. Het boek is heel fijn geschreven, er zitten bijna moeilijke woorden in en de gevoelens en handelingen van de personen worden goed uitgelegd, daardoor kun je je goed meeleven in het verhaal.

Stukje verhaal:

‘Hier is het,’ zegt Nienke. David legt zijn fiets in het gras en volgt Nienke over een smal pad. Af en toe snijdt er een tak langs zijn gezicht, maar dat voelt hij niet eens. Ze lopen naar de open plek aan het water. David zet zijn handen aan zijn mond. ‘Jochem!’ schalt het over het water. Nienke pakt zijn hand. ‘Daar..! Haar stem klinkt hees en haar gezicht is spierwit. Ze wijst naar het water. ‘Dat is Jochems tas…’ David voelt ineens enorme paniek opkomen en Nienke kan alleen maar huilen. Hij gaat zoeken maar kan Jochem nergens vinden. Ook Nienke heeft al haar moet bij een geschraapt om hem te gaan zoeken. ‘Jochem!’ Schalt het over het water. Ze besluiten allebei een andere kant op te gaan. ‘David, hier!’ Snel rent David naar de plek waar de stem van Nienke vandaan komt. Daar zit Jochem, achter een struik, helemaal bleek. Nienke barst weer in tranen uit. ‘O Jochem, het spijt me zo! Ik dacht dat je misschien in het water verdronken was! Het is mijn eigen schuld! Waarom moest ik gister zo nodig mijn woord verbreken!’ zegt David. ‘Kom, we gaan naar school, iedereen is doodongerust!’

‘Hier is het,’ zegt Nienke. David legt zijn fiets in het gras en volgt Nienke over een smal pad. Af en toe snijdt er een tak langs zijn gezicht, maar dat voelt hij niet eens. Ze lopen naar de open plek aan het water. David zet zijn handen aan zijn mond. ‘Jochem!’ schalt het over het water. Nienke pakt zijn hand. ‘Daar..! Haar stem klinkt hees en haar gezicht is spierwit. Ze wijst naar het water. ‘Dat is Jochems tas…’ David voelt ineens enorme paniek opkomen en Nienke kan alleen maar huilen. Hij gaat zoeken maar kan Jochem nergens vinden. Ook Nienke heeft al haar moet bij een geschraapt om hem te gaan zoeken. ‘Jochem!’ Schalt het over het water. Ze besluiten allebei een andere kant op te gaan. ‘David, hier!’ Snel rent David naar de plek waar de stem van Nienke vandaan komt. Daar zit Jochem, achter een struik, helemaal bleek. Nienke barst weer in tranen uit. ‘O Jochem, het spijt me zo! Ik dacht dat je misschien in het water verdronken was! Het is mijn eigen schuld! Waarom moest ik gister zo nodig mijn woord verbreken!’ zegt David. ‘Kom, we gaan naar school, iedereen is doodongerust!’

Tijd

het verhaal speelt zich af in Nederland, op een middelbare school. Het gebeurd in deze tijd, dat kun je zien aan bijvoorbeeld de spullen die ze gebruiken: scooters, tv’s, mobiele telefoons enz. Daardoor komt het heel realistisch over. Er worden geen flashbacks of flashforwards gebruikt in het verhaal. Er is sprake van chronologische volgorde in het verhaal. Er wordt over elke dag iets vertelt, ook als bijvoorbeeld iemand slaapt, of uit zijn bed stapt. Je kon niet echt uit het verhaal halen hoeveel tijd er ongeveer in het verhaal wordt verteld.

In dit stukje tekst kun je goed zien dat het in deze tijd speelt, omdat er mobieltjes en een stofzuiger in voor komen.

Stukje verhaal:

‘Ik heb een verrassing voor je,’ zegt Niels. ‘Jij mag zo meteen je prinses bellen dat ze het eerste uur vrij heeft.’ ‘Vera?’ vraagt David verbaasd. ‘Hoe kan dat nou? Na mij komt Jochem toch?’ ‘Die bellen we niet,’ lacht Niels. ‘Ideetje van Sanne. En ik vind het eigenlijk ook wel een goeie.’ ‘Dan komt hij dus voor niks,’ zegt David. ‘Nou en? Geintje, daar wordt hij groot van.’ Als David niet reageert, zegt Niels: ‘O, ik snap het al. Je durft je boterbloempje niet te bellen. Geen probleem, dat doe ik wel voor je. Dan geef ik haar wel de hartelijke groeten van je door.’ ‘Je waagt het niet!’ roept David door de hoorn. ‘Ik vermoord je. Bemoei jij je nou maar met je band. Ik bel zelf wel, mister.’ ‘Blijf je niet te lang met je liefje aan de telefoon hangen?’ lacht Niels. ‘Om tien over negen rij ik weg.’ ‘Pestkop!’ David verbreekt de verbinding. Boven hoort hij de stofzuiger razen. Hij zal zelf wel voor een ontbijtje zorgen. Zo te horen heeft zijn moeder echt een nuttige vrije ochtend.

de film

Het boek is verfilmt, dus die heb ik bekeken. Er viel me op dat er veel dingen in waren veranderd. Bijvoorbeeld:

1. Omdat Jochem door de pesters alcohol werd gevoerd, werd hij dronken. Daarna is hij terug naar het feest gegaan en is Vera gaan proberen te zoenen. (omdat hij dronken was) Hij deed het op een verkeerde manier en pakte haar vast, maar Vera ontsnapte net en rende weg met Jochem achter haar aan. Zij sloot zich op in een kamer, waar Youssef toevallig ook was. Er bonkte iemand op de deur, waarvan Vera dacht dat het Jochem was en riep toen snel dat Youssef haar moest zoenen, zodat Jochem haar niet kon zoenen, maar toen kwam net David binnen. Daarna werd Jochem door zijn kots heen gerold en toen negeerde David hem na zijn noodkreet, omdat hij dacht dat Vera en Youssef iets met elkaar hadden.

In het boek gebeurde er iets anders: Vera en Youssef hadden echt een relatie en Jochem kwam niet achter Vera aan.

2. Toen Jochem zoek was, gingen in het boek Jochem en Nienke samen zoeken en vonden hem, maar in de film

gingen Vera en David zoeken en vonden hem.

3. In het boek zet David zich veel in voor het milieu en Greenpeace, maar in de film helemaal niet.

Er zijn nog meer dingen veranderd, maar dit zijn de twee dingen die wel de belangrijkste verschillen waren.

Eigenlijk vond ik de film wel leuker dan het boek, omdat daar meer actie en drama inzat. Het boek was wat serieuzer. Natuurlijk zie je in de film echt hoe het gebeurd en hoef je er zelf geen voorstelling van te maken, maar in het boek leek het net de zelfde film, maar dan in je hoofd. In het boek zaten minder emoties dan in de film en het verhaal word heel anders verteld. Sommige dingen gebeuren pas later in het boek, terwijl het in de film al helemaal aan het begin gebeurde en er zijn heel wat stukken uit het boek weggelaten in de film. Dus als je de film hebt gezien, moet je zeker nog het boek lezen!

eindoordeel

Het boek is een echte aanrader. Als je het gaat lezen wil je echt niet meer stoppen en als je het hebt gelezen ga je er ook echt over nadenken. Dat was ook de bedoel van het boek; mensen laten nadenken over pesten. Je gaat jezelf echt afvragen wat je zou doen in de situatie van het boek, welke persoon je zou zijn, een meeloper of juist dat je zou opkomen voor diegene die gepest wordt. Het is ook heel makkelijk en fijn geschreven en het boek is precies de goeie dikte. Het verhaal wordt ook heel mooi omschreven. Het is niet te heftig, het is gewoon normaal omschreven, maar je schrikt soms wel even. Bijvoorbeeld dat Jochem zelfmoord pleegt, dat verwacht je echt niet. Dat vind ik ook zo leuk aan het boek; dat het heel onvoorspelbaar is. Het is ook een heel zielig boek, vooral omdat er heel goed in werd beschreven hoe machteloos Jochem was en hoe gepest hij werd. Ik vind het ook heel origineel dat het boek een keer niet goed afloopt, meestal in boeken over pesten worden de pesters gestraft of iets anders, maar hier kun je echt lezen wat pesten nou echt met kinderen doet en wat er echt gebeurd als iemand gepest wordt en dat het dus ook slecht kan aflopen. Ik geef het boek op een schaal van 10 een 8, omdat ik het einde niet zo sterk vind. Na Jochems dood gaat het namelijk nog heel lang door, maar verder is het echt een super boek en zou iedereen het moeten lezen!