Genoeg vrouwen die met #metoo aangaven slachtoffer te zijn van seksuele intimidatie, maar niemand die in detail wilde treden. Lauriene was welgeteld de enige uitzondering. Hoewel geen scholier meer, wordt haar verhaal hier toch verteld. Simpelweg omdat het zo belangrijk is.

"De eerste keer dat ik te maken kreeg met seksuele intimidatie, was op dertienjarige leeftijd. Op die bewuste dag had ik  de moeite genomen om er leuk uit te zien, want het was de dag van de schoolfoto's.

Ik zat in de bus naar school. Een paar stoelen verder zat een man in de veertig die telkens naar me keek. Nadat ik was uitgestapt sprintte hij achter me aan. Hij vond mijn benen zo mooi en 'kon niet stoppen met kijken'. Vervolgens vroeg hij naar mijn telefoonnummer om 'nog een keer af te spreken'. Ik was in shock. Ik had geen idee wat ik moest doen, dus ik gaf deze man een verkeerd nummer.

Niet de laatste keer

De laatste keer dat ik te maken kreeg met seksuele intimidatie, tot nu toe, was een week geleden. Ik zeg tot nu toe omdat ik zeker weet dat het niet de laatste keer is. Deze situaties zijn bijna normaal, ook al wil ik dat niet. Het gebeurt wel. Door jongens die niet beter hebben geleerd en mannen die nooit op hun plek zijn gezet.

Het verschil tussen de eerste en de laatste keer is dat ik nu weet hoe ik van me af moet bijten. Ook al wil ik dat niet en vind ik dat meisjes dit ook niet zouden moeten leren. In het licht van de afgelopen dagen zeg ik daarom, ik ook."