Valentijnsdag staat weer voor de deur. Sommigen tellen de dagen af totdat ze verrast zullen worden door hun vriendje of vriendinnetje, maar anderen kunnen juist weer niet wachten tot het eindelijk de vijftiende is en al die roze hartjesrotzooi en restaurantvouchers de winkel uit zijn. Een derde type is wanhopig op zoek naar aandacht. 

Het single meisje (heel af en toe hebben ook jongens deze trekjes) dat vanaf het begin van februari een bijna onbedwingbare behoefte voelt om aan alles en iedereen te vertellen dat ze alleen zullen zijn met valentijnsdag en dat ze stiekem heel jaloers zijn op de relaties van hun vriendinnen die in hun ogen ‘goals’ zijn.

Aandachtvragen

Dankzij social media kan zij haar gezeur en geklaag ongevraagd bij iedereen online in het gezicht duwen. Dat gaat helaas niet met een simpel ‘ik ben alleen op Valentijnsdag, heeft iemand zin om mij gezelschap te houden?’ Nee, dat gaat impliciet. Met foto’s van lege agenda’s en vraagtekens bij 14 februari, screenshots van bioscoopagenda’s vol romantische dramafilms en de vraag wie er ook niets te doen heeft op die dag. Na dit een aantal jaar gezien te hebben, begin ik me toch echt af te vragen: lieverd, wat wil je hier mee bereiken?

Sluit je tijdens het produceren van zo’n berichtje eventjes stiekem je ogen en dagdroom je dat je crush je spontaan een berichtje stuurt en je aanbiedt om je gezelschap te houden op Valentijnsdag? Of beter nog, dat die persoon vijf minuten later voor je deur staat om te bekennen dat hij of zij al jaren stiekem verliefd op je is, maar dat nooit tegen je durfde te zeggen? Ik moet toegeven: dat klinkt best lief, maar de kans dat dat gebeurt is minimaal. 

Gekrijs 

Dus waarom uiten we onze hang naar aandacht en liefde op deze onhandige manier?  Zijn we als tieners te bang geworden om gewoon eens een keer uit onze schulp te kruipen en een risico te nemen? Is onze angst om eens een keer vol op onze bek te gaan zo groot geworden dat we ons verschuilen achter onze schermpjes en honderden mensen betrekken bij onze niet-subtiele vraag naar liefde?  Grappig, want als er iets wat ik van mijn ouders heb geleerd: fouten maken hoort erbij. 

Do or die

Sommige dingen moet je gewoon doen om erachter te komen of het een goed of een minder goed einde heeft. Dus lieve dames (en heren), laat al je snapchatvrienden en instavolgers er voortaan buiten en houd het real. Scheelt tijd, wanhoop en een heleboel stress.