Waar jij dit jaar misschien met je ouders op vakantie bent geweest, besloot ik deze zomer een nieuw, onbekend avontuur aan te gaan. Op aanraden van m’n moeder ging ik op een zomerkamp van de JNM (Jongeren in de Natuur) in Drenthe. Voor mij extra spannend, aangezien ik nog nooit heb gelogeerd, laat staan alleen op kamp met mensen die ik niet ken. En als extra uitdaging besloot ik deze week mijn mobiel thuis te laten.

Het klinkt misschien een beetje saai, een week lang kamperen op een boerderij in Drenthe met mensen die je niet kent en hele dagen actief bezig zijn in de natuur. En dat alles zonder het vermaak van je telefoon. Maar om mijn blik te verruimen en een anders lege week van mijn vakantie te vullen, besluit ik het te doen. En achteraf gezien is dit misschien wel de beste beslissing van m'n leven.

Op kamp

Kamperen dus. Ik pak m'n spullen, neem afscheid van m'n gezin en dan is het tijd om te vertrekken naar het hoge noorden van ons land. Eenmaal aangekomen op de kampeerboerderij zie ik nog even mijn moeder. Ze brengt de laatste spullen, helpt mijn tent op te zetten en dan is het tijd om voor een week afscheid te nemen. Hierna maak ik kennis met de andere deelnemers.

De groep is behoorlijk divers. Deelnemers komen uit het hele land en er zijn ongeveer even veel jongens als meisjes. Wel valt het me op dat het overgrote deel van de jongeren vwo of universiteit doet. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar die zijn zeker in de minderheid. Het kennis maken gaat een stuk makkelijker dan gedacht, vrijwel gelijk heb ik mensen om mee te kletsen en spelletjes mee te spelen.

Intensief, maar leuk

De rest van het kamp is erg leuk, maar ook behoorlijk intensief. Elke ochtend worden we om zeven uur wakker gemaakt en is het rond half negen tijd om in de natuur op excursie te gaan. Hierbij leggen we vaak lange afstanden op de fiets, te voet of in een kano af en bekijken we allerlei plant- en diersoorten.

Zo leer ik dat zweefvliegen overleven doordat ze eruit zien als wespen en zie ik met eigen ogen hoe de stikstofuitstoot leidt tot het langzaam uitsterven van zeldzame plant- en diersoorten, zoals bijvoorbeeld de klokjesgentiaan. Na een lange dag buiten wordt er ’s avonds samen gekookt, gegeten en daarna vaak nog een avondspel gespeeld. Ook is er elke avond nog een kampvuur waar het altijd gezellig is om te kletsen met de andere kampdeelnemers. Daarna is het voor mij rond één uur tijd om te gaan slapen.

Lastige momenten

Natuurlijk is het op het kamp niet alleen maar leuk en gezellig, er zijn ook genoeg lastige momenten. Zo ben ik normaal gesproken een best lastige eter, maar tijdens deze week moet ik eten wat de pot schaft. Hoewel dit soms best lastig is, leer ik dat het niet slecht is om nieuwe dingen te proberen.

Zo eet ik deze week voor het eerst champignons, iets wat ik altijd heb vermeden vanwege de slijmerige structuur. Ik vind het nog steeds niet echt lekker, maar mijn fobie voor paddenstoelen is wel weg. En waar ik thuis mijn vuile vaat laat staan, moet ik dit op kamp ineens zelf schoonmaken. Het is even wennen, maar een slechte gewoonte is het zeker niet.

Afscheid

Na zes intensieve dagen, de bonte avond en de laatste nacht in mijn tent is het alweer tijd om het kampterrein op te ruimen en naar huis te gaan. Maar voor het zover is, neem ik eerst afscheid van alle nieuwe vrienden die ik heb gemaakt. Hierna komt m'n moeder aan op het kampterrein en helpt ze met het afbreken van de tent. Daarna stap ik met een dubbel gevoel in de auto. Aan de ene kant is het fijn om thuis weer een beetje bij te komen, maar ik ga de dagen in de natuur en mijn vrienden op het kamp enorm missen.

Het kamp is werkelijk voorbijgevlogen en ik heb veel nieuwe vrienden gemaakt. Daarnaast heb ik geleerd dat het geen kwaad kan om nieuwe dingen proberen. Deze week op een boerderij in Drenthe was misschien wel de leukste en leerzaamste week van m’n leven. Het liet mij zien hoe mooi en bijzonder de natuur eigenlijk is. 

Lees ook
Iedereen wordt geaccepteerd op HOJO-kamp