Een van mijn favoriete winteractiviteiten is het volplannen van mijn zomervakantie. Ik kan úren procrastineren door te zoeken naar goedkope vliegtickets naar Milaan, hostels in Berlijn te vergelijken of de goedkoopste boulangeries in Parijs te ontdekken.

Ik zie budget-plannen als een topsport en heb dat altijd volledig onder controle. Tot vorige week.

Ik had het al helemaal uitgestippeld. Dit jaar ga ik op stedentrip met m'n twee beste vriendinnen en een midweekje naar Rome met mijn vriendje. Als ik hard spaar, moet dat lukken.

Tot vorige week de line-up van Pinkpop bekend werd. Ik zal niet sterven zonder daarbij geweest te zijn, besloot ik meteen.

Slapeloze nachten

Sinds de bekendmaking heb ik geen moment meer rustig op mijn stoel gezeten. Ik heb slapeloze nachten, zit in gedachten verzonken op mijn fiets en krijg niets meer mee in de les maar klieder mijn schrift vol met I-love-Pinkpop-hartjes.

Tot overmaat van ramp ben ik niet alleen in strijd met mijn eigen geweten (en bankrekening), maar ook met al mijn vrienden. Al dagen word ik belaagd met speeches, betogen en redevoeringen die mijn financiële geweten moeten smoren en me meevoeren naar de wereld van dixies, drank en drums. De wereld van ultieme vrijheid en puur genot, liggend op stralend groene grasvelden met een ijskoud biertje, luisterend naar bekorende gitaarklanken en gelach van vrienden. 

Vriendloos thuiszitten

"Dus Merel: als je niet meegaat kijk ik je NOOIT MEER AAN!" beëindigt mijn beste vriendin haar preek. Ik voel mezelf kleiner en kleiner worden. In mijn hoofd speelt het doemscenario zich al af, waarin ik verveeld voor de tv lig en daarop al mijn vrienden voorbij zie komen, terwijl ze midden in een menigte staan te springen, gillen en zingen op GreenDay...

Om het nog erger te maken, wordt Facebook overspoeld met statussen als "Pinkpop, here I come!" en "tickets voor #pp13 zijn binnen!" - AAARGH. Waarom hebben al mijn vrienden wél geld voor vijf vakanties? Waarom hoeven zij niet te kiezen, en ik wel? Ik kan helemaal geen keuzes maken! Help! Ik wil niks missen! En ook niet de komende vier maanden op water en brood leven. Boehoehoe. Ik verdién het gewoon, het is niet eerlijk!

9gag helpt

Boos klik ik Facebook weg, en Twitter en mijn e-mail ook. Dan valt mijn oog plotseling op een nog openstaande 9gag-pagina. Ik lees de eerste meme en mijn humeur verandert op slag. Ineens moet ik lachen, en denk hoofdschuddend terug aan de persoon die ik de afgelopen week geweest ben. De verblinde, geobsedeerde versie van mezelf. Ik heb het licht gezien, pak mijn telefoon, en sms iedereen dat ik niet mee ga. Op de verontwaardigde reacties en vragen naar mijn reden daarvoor antwoord ik kort maar krachtig:

"First world problems."

Meteen daarna sms ik twee vriendinnen: "Hey, wanneer gaan we onze stedentrip plannen? Ik heb een erg goedkoop adresje gevonden in Praag!"