Het was dinsdagavond 4 maart, de laatste avond van carnaval. Ik was er helemaal klaar voor om er nog een avond flink tegenaan te gaan, toen plotseling mijn telefoon begon te trillen als een gek. 

Vijftien mensen probeerden mij tegelijkertijd via WhatsApp te bereiken om me het laatste nieuws door te briefen. Een donker moment in de Vaderlandse Geschiedenis was een feit: Acda en de Munnik gingen uit elkaar.

De volgende dag keek ik meteen de aflevering van De Wereld Draait Door terug waarin mijn helden hun afscheid aankondigden. Ergens hoopte ik dat mijn vrienden het verkeerd hadden begrepen. Dat Thomas een flauw grapje had gemaakt dat compleet verkeerd was opgevat. Misschien hoopte ik wel ergens dat al mijn vrienden een gezamenlijke hallucinatie hadden beleefd. Niets was minder waar. Paul zei het luid en duidelijk: "We gaan stoppen met Acda en de Munnik."

Twintig jaar

Ik was in shock. Van de zeventien jaar die ik op deze aardkloot heb doorgebracht, ben ik er toch al wel zeven fan van Acda en de Munnik. Minstens. En die zeven jaar waarin ik fan van ze ben, beslaan nog niet eens de helft van de duur van hun carrière. Ik zag het niet aankomen, dat kun je waarschijnlijk wel begrijpen.

Twintig jaar lang zijn deze twee mannen bij elkaar. Twintig jaar, waarin ze werkelijk de meest fantastische dingen hebben gedaan. Ze brachten vijftien albums uit, gaven concerten, deden theatertours en schreven een rockopera. En vrijwel alles wat ze deden was magisch.

Meesterwerken

Tussen de vele nummers die ze hebben geschreven zitten een hele hoop meesterwerken. Liedjes die te vergelijken zijn met een mooi stuk literatuur: als je het voor het eerst hoort, klinkt het al goed. Fijne muziek met vleugen poëzie en af en toe een leuke woordspeling. Als je het nummer vaker luistert, ontdek je opeens dingen die je in eerste instantie niet opvielen, je gaat anders naar het nummer kijken, je ontdekt nieuwe verbanden. En als je denkt dat je een nummer helemaal doorhebt, kun je er na een jaar achter komen dat je een schitterend detail volledig over het hoofd hebt gezien. 

Natuurlijk zijn niet alle liedjes zo. Maar elk nummer heeft wel iets in zich wat intrigeert. Daarom kun je vrijwel altijd en overal Acda en de Munnik luisteren. Ik draai het op mijn verjaardag, zal het draaien op mijn trouwdag en het zal gedraaid worden op mijn uitvaart. Het klopt overal. Draai alleen de intro van een van hun liedjes en ik zal onmiddellijk de titel kunnen geven. En met mij zijn daarin vele anderen. Thomas en Paul hebben hun stempel gedrukt op de muziek in Nederland en daar mogen we ze heel erg dankbaar voor zijn.

Wordt vervolgd

Maar nu stoppen ze dus. Eind dit jaar komt er nog een afscheidstour en daarna is het echt voorbij. Of nou ja, echt voorbij... Over vijftien jaar zal er vast wel een reünie komen, dat zei Thomas ook al in De Wereld Draait Door. Tot die tijd gaan we luisteren naar de muziek die ze al hebben uitgebracht, want die zal zijn magie niet gaan verliezen.

Vijftien albums voor vijftien jaar, dat houden we wel vol.