Gezanik over spelvauten
Het zorgt ervoor dat de buurman iemand kan uitschelden, dat mijn neefje een telefoongesprek kan voeren en dat ik m'n moeder kan uitleggen wat ik op mijn verjaardag zou willen eten. Taal. De taal die ons allen verbindt. En die taal ligt onder vuur, of althans, de mensen die de taal moeten leren. Jij en ik dus, de scholieren.
Want wij bakken er allemaal niks van, dus daar moet iets aan gedaan worden!
Een heuse commissie moest er eens diep over nadenken hoe de slechte prestaties op spellingstoetsen van ons konden worden verbeterd. De oplossing? Gewoon toestaan dat er meer fouten worden gemaakt, dan krijg je vanzelf meer voldoendes! Taalkundige Jannemieke van de Gein vindt dat een slecht idee. Zij heeft er een onderzoek naar gedaan en is tot de conclusie gekomen dat we veel slimmer zijn dan dat er gedacht wordt. We kunnen het op de basisschool wel, maar dan vergeten we het weer. Of zoiets.
Maar hoe erg is het gesteld? Schrijven we als een stel kleuters? Zijn onze zinnen niet meer te ontcijferen?
Als ik er over nadenk, kan ik niet anders dan concluderen dat het inderdaad angstwekkend slecht gesteld is met onze taalvaardigen. Op hyves symboliseren de bakken met dt-fouten het verval van de maatschappij. Zelfs de veelgehoorde vraag om aandacht en respect kan niet in respectabel Nederlands worden gesteld. Mensen begrijpen elkaar niet meer, bekijken elkaar niet meer en belanden in een sociaal isolement. Sms’jes zijn zo onleesbaar dat mensen uit paniek hun telefoon in de plomp gooien. Toetsen van wiskunde worden zodanig slecht gespeld dat zelfs de stelling van Pythagoras niet meer te ontcijferen valt.
We moeten allemaal op bijles of ons leven is voorbij!
Of.. misschien niet. Een landelijk verbod op spellingsfouten mag misschien heel wat ergernissen wegnemen, maar toch weet ik niet wat het grote belang is van een perfecte spelling. We begrijpen elkaar. We nemen het elkaar niet kwalijk. Af en toe kan je lachen om de verwarring die ontstaat. Misschien word je wat serieuzer genomen bij een sollicitatiebrief zonder fouten, maar dat duurt nog jaren en daar hebben we onze vriend de spellingchecker voor.
Het doel van een taal is niet perfectie, maar communicatie. Zolang we elkaar kunnen vertellen waar de leukste feestjes zijn en wanneer we afspreken in de stad, is het helemaal in orde.
P.S. Voor degenen die zich toch zorgen maken: hier kun je terecht voor een dagelijkse onderhoudsbeurt.
Examenleerlingen opgelet: over 50 dagen is het zo ver! Wil jij ook slim leren, zeker slagen? Ontdek alle tips, tests, trucs en tools van Examenbundel en sleep dat diploma binnen. Wil je zeker weten dat je niks mist? Meld je dan snel aan en ontvang alle tips in je mail!
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
M.
M.
Of het is gewoon luiheid ;)
13 jaar geleden
AntwoordenP.
P.
Misschien is het luiheid. Maar ik ben het eens met Rebbeca dat taal gaat om communicatie en niet om perfectie.
Bijvoorbeeld de bijwoordelijke bepalingen, gewoon overslaan, want zeg nou zelf. Je hebt ze niet nodig om maar dan ook iets beter te kunnen spellen.
Eigenlijk is de enige redenen dat er zo'n 24 (!) bestaan dat er ooit iemand heeft bedacht dat het leuk zou zijn als die zinsdelen niet gewoon 'overig' zouden heten, maar 'bijwoordelijke bepaling'.
En zeg nou zelf, die tijd kunnen ze beter besteden aan het geven van spelling van woorden die echt iets anders betekenen als je ze verkeerd schrijft.
Conclusie: Zolang wat er staat kunt begrijpen, niet zeiken.
Lees ook: "Taal: bloed, zweet en tranen om er later anderen mee lastig te vallen." http://pimtenthije.blogspot.com/2010/03/taal-bloed-zweet-en-tranen-om-later-er.html
13 jaar geleden
Antwoorden