"Op de dag van mijn achttiende verjaardag mocht ik mijn allereerste tatoeage laten zetten. Mijn moeder is niet echt fan van tatoeages, maar uiteindelijk stemde ze er toch mee in. Mijn tatoeages zijn een deel van mij. Ik zie sommige gebeurtenissen in mijn leven als een symbool, een herinnering waar ik later op terug kan kijken.

Ik had gekozen voor het Inguz symbool, als je er naar kijkt kun je het op verschillende manieren zien. Het kunnen twee pijltjes of twee kruisje zijn. Dit teken heeft de sterke betekenis: waar een wil is, is een weg. Deze betekenis is mijn motto; ik heb de weg naar mijn doel in het leven gevonden."

Levensweg

"Mijn tweede tattoo sluit goed aan bij dit symbool, vandaar dat ze dicht bij elkaar staan. Het is niet zomaar een weg, maar mijn levensweg. Het begin is duidelijk te zien, maar het einde is nog niet afgemaakt, want ik ben nog niet dood. Misschien maak ik het af een dag voordat ik sterf, je weet maar nooit.

Op mijn biceps heb ik het woord movement laten plaatsen. Ik was vroeger altijd energiek en heb wel zeven ADHD testen gedaan. Elke keer zeiden dokters dat ik het wel heb, maar ook weer niet. Heel vaag. Maar ik zou dan medicijnen moeten slikken en niet zoveel meer mogen doen. Dus heb ik niet voor de medicatie gekozen, maar voor bewegen. Op mijn twaalfde heb ik de sport freerunning ontdekt, daar kan ik mijn energie in kwijt. Nu geef ik les aan tieners die ook hun plezier in deze sport hebben gevonden. Mijn kracht haal ik uit mijn biceps, daarom heb ik het daarop laten plaatsen."

Liefde en familie

"Op mijn linkerhand heb ik zelf een tatoeage gezet. Het zijn vier stippen met twee betekenissen. Allereerst staan ze voor mijn zus, ik, mijn zusje en broertje. We zijn met z'n vieren en ik ben de tweede. Daarnaast gaat het om de hele wereld en ik. Ik vind het belangrijk dat ieder mens gelijk behandeld wordt en dat het geen probleem hoeft te zijn als iemand anders is. De tweede stip is niet ingekleurd, omdat ik me wil onderscheiden van wat gewoon is. De roos op mijn onderarm is een ontwerp van mijn zus. Het staat voor liefde en familie en waarschijnlijk gaan mijn zusje en zus die ook laten zetten. "

Wees wie je wil zijn.

"Als je twijfelt om een tattoo te nemen, omdat je je zorgen maakt over wat anderen van je zullen vinden, moet je juist doen wat je zelf wilt. Je moet niet bang zijn dat het pijn gaat doen of dat je er spijt van krijgt. Dat krijg je sowieso niet, denk ik. Tenzij je een koektrommel op je voorhoofd tatoeëert, maar dat zou niet zo snel gebeuren."

Na het interview vraag ik altijd of diegene een vraag voor de volgende wilt verzinnen:

De vraag van Saar: Van wie zou je een portret op je rug tatoeëren?

Ik ben geen fan van portretten, want ze gaan altijd fout. Ze lijken dan totaal niet op de persoon of ze worden uitgeveegd. Als ik het wel zou doen dan zou het van mijn oma zijn. Mijn oma is heel ziek; ze heeft hele zware astma doordat ze rookte, ongeveer 30% van haar longen functioneert nog. Alle andere ouderen op de wereld zouden in een scootmobiel rondrijden en niks meer doen. Maar zij doet van alles nog. Ze is heel gelukkig en geniet van haar leven. Ze loopt nog en doet van alles in huis. Ik ben er trots op dat ze zo sterk is.