Op feestjes, in de trein, fietsend naar school en zelfs in de supermarkt: op elk moment en op elke plek zie ik jongeren met hun blik op hun smartphone gericht. En hoe erg ik het ook vind, ik doe er zelf ook aan mee. 

Zaterdagavond was er een vijf-uur-durende klap in het gezicht van de aan smartphoneverslaafde mensheid. WhatsApp lag er tijdelijk uit. Dat heb ik geweten ook. Binnen no time vulde het beeldscherm van mijn computer zich met statussen van mensen die wanhopige noodkreten uitsloegen en meedeelden dat de op dat moment falende berichtendienst niet werkte. Op dat moment werd het me allemaal duidelijk: het is werkelijk te absurd voor woorden dat mijn generatie zo afhankelijk is geworden van de smartphone.

Terrasje op Instagram

Het klinkt misschien 'n beetje cliché, maar in plaats van te genieten van het leven zijn we veranderd in een stelletje hongerige informatiezuigers die onze levensstijl continu vergelijken met onze omgeving. Nippend aan een wijntje een goed gesprek voeren op het terras is veranderd in instagramwaardige foto's maken, een statusupdate op Facebook plaatsen en ondertussen met tien anderen praten via Whatsapp. Zelfs tijdens het schrijven van dit blog werp ik een blik op mijn geliefde iPhone om te checken wat mijn vrienden doen.

Diepgaande gesprekken

En ondanks het feit dat ik niet zonder mijn iPhone de deur uit ga, moet ik zeggen dat afgelopen zaterdagavond een van de beste avonden ooit was. Juist omdat ik wist dat ik geen berichtjes binnen zou krijgen. Op het feestje waar ik was, checkten mijn vrienden en ik elke vijf minuten op onze telefoons of WhatsApp inmiddels alweer werkte, maar na enige tijd veranderde het dwangmatig gecheck in relaxte uurtjes met diepgaande gesprekken. Ondanks dat ik de meeste vrienden door en door ken, voelde het als een verademing om niet geleid te worden door het gepling van inkomende tweets en belletjes en eens heerlijk bij te kletsen onder het genot van een goed glas wijn.

Pling

Helaas was deze smartphoneloze avond wel van korte duur. Iets voor twaalven was WhatsApp weer een deel van mijn leven. En ook van dat van mijn vrienden. Ik heb me voorgenomen om vanaf nu mijn mobieltje vaker uit te zetten of thuis te laten, want het ding beheerst mijn leven meer dan ik aanvankelijk dacht. Pling. Daar gaat 'ie weer. Dit WhatsAppje moet ik toch écht even lezen.

Goeie blogs zijn er om gedeeld te worden, vinden wij. Elke week plaatsen we daarom onze beste column door in 7Days, dé weekkrant voor jongeren die iets willen bereiken. Deze week was bovenstaand verhaal van Lisa aan de beurt. En we werken veel vaker met 7Days samen: klik.