Vandaag is het dan zover: Suikerfeest, ook wel ramadanfeest of Eid al-Fitr genoemd, sluit de vastenmaand ramadan af. Terwijl het voor veel scholieren gewoon weer een dag op school is, vieren moslims dit feest gezellig met familie. Zo ook bloggers Samar en Fatima-Zahra. Wat maken ze mee op deze dag? De twee besluiten elkaar een brief te schrijven.

Samar

Salam Fatima-Zahra!

Helaas zit de ramadan er weer op. De afgelopen maand verliep voor mij fantastisch. Ik heb er heel erg van genoten. Iedere avond at ik een heerlijke en uitgebreide maaltijd. Daar werd ik door verrast, iedere dag opnieuw. Ik ben vaker naar de moskee geweest en heb extra gebeden. Op vrije dagen kon ik lekker lang uitslapen, maar schooldagen leken steeds langer te duren. Als ik moe was, ging ik gewoon slapen, ergens midden op de dag als ik weer thuiskwam. Maar dat is normaal als je zo vroeg bent opgestaan om te eten, toch? Om eerlijk te zijn krijg ik er niet genoeg van, van de ramadan. Ik zou willen dat het langer duurde dan een maand, ondanks de honger die ik soms had. Maar erover klagen doe ik niet. Het is alweer tijd voor het suikerfeest.

Het zal er dit jaar weer vrolijk aan toe gaan: er worden koekjes gebakken, de ballonnen met de tekst Eid Mubarak (vertaald: 'gezegend feest') worden opgeblazen en we krijgen bezoek van vrienden. Aan het begin van de eerste dag van het Suikerfeest ga ik samen met mijn ouders, broers en zus naar de moskee. We doen dan een speciaal gebed, dat bij de eerste dag van het suikerfeest hoort. Na het bidden ontbijten we met iedereen. Daarna gaan we naar huis en wachten we ons bezoek af. Voor mij is het nu alzeer geslaagd, ik kijk uit naar volgend jaar!

Ik ben benieuwd: hoe gaat het met jou? Ben je blij dat de ramadan voorbij is, of juist niet? En, oh ja: Eid Mubarak!

Liefs,

Samar

Fatima-Zahra

Salam Samar,

In de vastenmaand had ik extra tijd over doordat ik niet at. In die tijd ben ik me meer gaan bezighouden met het geloof en heb ik vaker gebeden in de moskee. Daarnaast ben ik veel gaan lezen in de Koran, waarvan jij de waarde eerder had aangekaart in jouw blog over de ramadan. Zo te lezen heb jij school deze maand wel anders ervaren dan ik! Ik merk dat ik beter geconcentreerd ben als ik vast, waardoor de schooldagen voorbij vlogen. Ik was wel meer moe en kon een geeuw tijdens de les niet onderdrukken. Ik hoop maar dat mijn docenten het niet persoonlijk opvatten.

Mijn Eid al-Fitr begint met het versieren van de huiskamer, terwijl een deel van mijn familie naar de moskee gaat. Als zij thuiskomen, wensen we elkaar een gezegend feest toe en gaan we aan tafel voor het ontbijt. Het ontbijt wordt gevolgd door taart en cadeautjes: zo kreeg ik vorig jaar sieraden en een kalligrafieset. Verder komt er familie langs en staan er verschillende koekjes op tafel. De aanwezigheid van deze koekjes veroorzaakt de misleidende naam 'Suikerfeest'. Deze term laat je denken dat het feest draait om zoetigheid, maar moslims tonen op deze dag hun dankbaarheid aan God na reflectie en vasten tijdens de ramadan. Daarom neigen meer moslims nu naar de namen ramadanfeest en het Arabische Eid al-Fitr (vertaald: feest van het verbreken van het vasten).

Het vasten tijdens de ramadan voelde net aan als een vredige leefwijze, als de maand abrupt tot een einde komt. Elk jaar moet ik balend afscheid nemen van deze mooie, liefdevolle maand. Gelukkig heb ik dan nog fijne herinneringen aan late avonden met familie en moskeebezoeken met vriendinnen. En als een zombie 's nachts om half vier opstaan voor het 'ontbijt' hoort daar soms ook een beetje bij. Eid Mubarak!

Liefs,

Fatima-Zahra

Dit wil je ook lezen:

Zo beleef ik de ramadan