Ik heb er een megahekel aan: gymlessen. Kijk, bewegen is goed voor je, en gym kan best leuk zijn. Soms. Maar het moet toch véél leuker kunnen?

Je kent het wel: wéér trefballen, kunnen we niet eens wat anders doen met gym? Iets wat ik kán? Ik basketbal liever dan vrolijk op een trampoline af te huppelen. Maurits Hendriks, baas van het NOC*NCF, vindt daarom dat er een soort Cito-toets moet komen voor sport.

Daarmee kun je in de brugklas zien wie er aanleg heeft voor welke sport en op welk niveau, of waar je lichaam het best voor gebouwd is. In een paar testjes wordt gekeken naar lengte, conditie, sprintsnelheid, reactietijd, knijpkracht, sprongkracht en balvaardigheid. Daar komt vervolgens een voor jou ideale sport uitrollen, waarmee je het beste kunt presteren.

Tamponbal

Vervolgens kun je het vergeten om nog één keer te hockeyen als je beter in atletiek bent, of nog langer te touwtjespringen als je een stoere voetballer bent. Gymklassen kunnen worden ingedeeld op basis van kwaliteiten, niet op klas. Grote scholen kunnen zelfs selecteren op sport én niveau (de talentjes vs. de bankhangers).

De speciale LOOT-programma’s voor jonge topsporters kunnen zo uitgebreid worden, want er is dan veel meer inzicht op welke leerlingen wát kunnen. Alle ongemotiveerde achterblijvertjes delete je gewoon uit de groep, die kunnen lekker gaan breien of tamponballen of zo. Veel handiger voor de topsporter. Maurits Hendriks wrijft vast in z'n handen: op de Olympische Spelen van 2020 kunnen we aan de lopende band gouden medailles cashen.

Ziektes

Maar één van de meest positieve kanten van deze fysieke test is dat alles, echt élk onderdeeltje van je lichaam wordt getest. Gezondheidsproblemen kunnen vroeg opgespoord worden, met alle voordelen die daarbij komen. Ontdekken dat je ziek bent is altijd vervelend, maar door problemen vroeg op te sporen kun je er gelukkig behandeltechnisch vroeg bij zijn.

Maar ben ik dan echt al volledig overtuigd? Dat nog niet. Een sporttoets in de brugklas is aan de ene kant best aardig en leuk, maar het is allemaal té veel op topsporters gericht en iets te weinig op gymhaters. Hoe voorkom je dat normale leerlingen onder zo'n beleid gaan lijden? Het gat tussen die twee groepen maak je zo kunstmatig een stuk groter. En we moeten natuurlijk geen Sovjet-taferelen met sportgeile scholen krijgen.

Bovendien: leuke dingen komen met tegenslagen. Soms een vervelende training doen, hoort erbij. Net als verliezen. Soms moet dat gewoon, om jezelf optimaal te kunnen ontwikkelen.