Wat zou jij doen als vrienden je een naaktfoto van die ene chick uit de bovenbouw doorsturen? Erom lachen en 'm naar de rest van de school forwarden? En wat als de rector erachter komt en je verzoekt die foto te verwijderen: delete je het plaatje dan netjes?

De rector van het Dorenweerd College in Doorwerth sommeerde zijn leerlingen dinsdag om een circulerende naaktfoto van hun schoolgenoot te verwijderen. Maar denkt-'ie nou echt dat alle scholieren vervolgens braaf op de deleteknop drukten?

Want het verspreiden van die foto ging natuurlijk razendsnel: huppakee, even een appje, en de rest van H3B heeft de foto opgeslagen. Opvallend is dat de foto - waarop overigens alleen het bovenlichaam van het meisje te zien is - drie jaar geleden al genomen is, naar verluid door het ex-vriendje van het slachtoffer, dat toen in de brugklas zat. 

Maatregelen

De jongen in kwestie, die op dezelfde school zit, is inmiddels geschorst, en de plaatsvervangende rector heeft iedereen dringend verzocht de foto van zijn of haar telefoon te verwijderen. Wat die schorsing betreft: prima natuurlijk. Maareh, ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken dat die tweede maatregel totaal geen, of zelfs een puur averechts, effect zal hebben. 

Kom nou zeg. Die enkele onschuldige brugger die het voor elkaar kreeg om nog niét van het incident gehoord te hebben, heeft juist hierdoor ook binnen een mum van tijd een exemplaar onder zijn ogen. En dankzij de vloedgolf aan kersvers testosteron in de onderbouw vinden jongens het natuurlijk veel te leuk om de foto door te sturen naar hun vrouwelijke klasgenootjes. "Ieehw, Manon, kijk wat Daan mij doorstuurde! Ieehhh!"

Wiskunde vs. tieten

En ja, ook in de bovenbouw zijn roddel en achterklap nog steeds talk of the day. Ik bedoel, wiskunde of tieten, zeg nou zelf? Zo werkt het nou eenmaal. Daarbij treedt ook het niet-op-het-rode-knopje-duwen-effect meteen in werking: zodra de schoolleiding iets verboden heeft, wordt het object daarmee per direct tien keer zo gewild. Dat is gewoon de Wet van Puberaal Gedrag.

De vraag is: wat werkt wel? Want even zonder gein, voor het meisje in kwestie is dit allesbehalve grappig en kan het haar zelfs een traumatische ervaring opleveren. Dat laatste was ook het geval bij Romy, die haar tieten liet zien op msn en haar verhaal in 2011 aan ons vertelde. Bovendien is het strafbaar om een printscreen te maken van een naakte minderjarige, ook al heeft ze daar toestemming voor gegeven en ben je zelf ook nog geen achttien.

Slachtoffers

Hoe maak je een puber bewust van het feit dat hij verkeerd bezig is? Hoe dring je tot hem door? Niet door de autoritaire directeur uit te hangen, maar door zo'n klas te informeren. Informeren? Hè, gadsie. Zeker met zo'n voorlichtingsboekje een zo'n bejaarde GGD-mevrouw. Saa-haai. 

Fout. Haal slachtoffers in de klas. Laat een meisje vertellen hoe ze nog steeds elke dag bezig is met het trauma dat ze járen geleden heeft opgelopen. Een vrouw die bijna nergens kan solliciteren, omdat de eerste de beste link bij het googelen van haar naam een naaktfoto oplevert. Een jongen die geen meisjes meer durft te benaderen, die van een open en spontane flapuit in een schuchtere, verlegen nobody veranderd is.

Neus op de feiten

Laat de gevolgen maar in de klas zien. Laat het voelen, horen, merken. Je moet ons pubers nou eenmaal soms met onze neus op de feiten drukken, in plaats van met een vingertje te wijzen. Als wij het aangrijpende verhaal van een naaktfotoslachtoffer op drie meter afstand gehoord hebben en vervolgens zelf de keuze mogen maken om de foto te verwijderen of niet, dan pas bereik je als schooldirecteur je doel.