"Bewust van verleden, wijzer in het heden." Het is een citaat uit de spoken word-voordracht van Amara van der Elst. Twee jaar geleden op 4 mei stond zij op een uitgestorven Dam in Amsterdam en verwoordde ze een gevoel dat veel mensen delen: dat we oorlogsslachtoffers moeten blijven herdenken en er daarmee voor moeten zorgen dat een oorlog nooit meer zal gebeuren. 

Van kleins af aan ga ik altijd met mijn familie op 4 mei naar het oorlogsmonument bij mij in de buurt. Vroeger deed het me niet zoveel. Ik wist toen nog heel weinig over oorlog en dacht tijdens de twee minuten stilte niet aan de slachtoffers, maar aan welke smaak ijs ik straks ging nemen en of ik straks nog een stukje zou mogen skeeleren.  

Inmiddels vind ik die twee minuten stilte heel bijzonder. Ik denk aan hoe het gevoeld moet hebben om in oorlog te leven en aan mijn familie die ondergedoken heeft gezeten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ook kijk ik altijd goed om me heen. Iedereen is in gedachten verzonken en herdenkt de oorlog, maar toch denken ze waarschijnlijk allemaal aan een ander aspect of een ander persoon. Dat vind ik heel mooi. Op die manier wordt alles en iedereen herdacht. 

Vrede

De mensen die de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt zijn allemaal al op leeftijd, wat betekent dat er over een kleine twintig jaar waarschijnlijk geen mensen meer zijn die hun verhalen en gevoelens kunnen delen. Dit mag niet betekenen dat we het daardoor niet meer herdenken, ook al lijkt die oorlog voor ons steeds langer geleden. 

Nederland leeft inmiddels al lange tijd in vrede en daar mogen we heel dankbaar voor zijn. In veel landen is dit anders. Sterker nog, sinds de Tweede Wereldoorlog is er wereldwijd nog geen dag geweest zonder oorlog. 

Dat is iets wat ik lastig vind om te begrijpen, vrede zou iets vanzelfsprekends moeten zijn en oorlog een uitzondering. Helaas is het omgekeerde aan de hand. Daarom herdenken we op 4 mei niet alleen de slachtoffers van de Tweede wereldoorlog, maar iedereen die is omgekomen of vermoord in oorlogssituaties, sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. 

Herdenken

Het is  belangrijk dat we elk jaar herdenken en op school leren over oorlog. Doordat we bewust zijn van al het vreselijke dat is voorgevallen, begrijp je veel beter waarom dit nooit, maar dan ook echt nooit meer mag gebeuren. Ook al is het misschien niet fijn om geconfronteerd te worden met iets naars als oorlog, het is wel enorm belangrijk. 

Om Amara nog een keer te quoten: "Wat gedaan is zouden we liever vergeten, maar niet de lessen die het meebracht."

Dit wil je ook lezen:

We denken terug