En wéér gaat een Hollandse puber de wereldzeeën bevaren. Dit keer zelfs twee tegelijk. ''Laura Dekker wilde zeilen, maar moest eigenlijk naar school. Wij willen naar school en moeten daarvoor gaan zeilen,'' vertelt Enrique (15).

Hij en z'n broertje Hugo (13) volgen nu namelijk geen onderwijs, ook al willen ze dat wel supergraag. Ze zijn echter zo dyslectisch dat geen enkele school ze wil aannemen.

Daarom hebben ze een plan B bedacht: vanaf komend schooljaar gaan ze op internationale zeilreis. Met z'n tweetjes, net zolang tot er een oplossing is gevonden.

Al twee jaar thuis

''Ik zit nu al zo'n twee jaar thuis,'' steekt Enrique van wal. ''Hiervoor zat ik op het vwo op het Atheneum College Hageveld, maar daar ben ik vanaf geschopt." Omdat de school volgens Enrique niet zo goed wist hoe ze ondersteuning voor zijn taalhandicap moest regelen, belandde hij thuis op de bank. Net als een paar duizend andere leerplichtige kinderen in Nederland.

Ook Enriques broertje Hugo zit al een tijd thuis. Scholen zijn namelijk bang dat de broers zullen blijven zitten of zakken voor hun eindexamen, waardoor het slagingspercentage van zo'n school daalt. Daar zitten scholen nou niet bepaald op te wachten.

Een school die de jongens wél onderwijs wil geven, is de Wereldschool. Da's een organisatie die Nederlandse lespakketten regelt voor bijvoorbeeld kinderen die tijdelijk in het buitenland wonen. 'Dan gaan we toch op zeilreis?' dachten de heren toen...

Vader mee

Als alles volgens planning verloopt, zeilen de heren vóór half augustus ons land uit. Maar hoe gaan ze zich ooit redden op zo'n grote zee?

Enrique: ''We hebben al aardig wat zeilervaring, dus nieuw is het niet. En onze vader, die al het nodige op zee heeft meegemaakt, vaart steeds op een ander schip bij ons in de buurt. Ook hebben we een Personal Ocean Survival-cursus gedaan, waarbij we bijvoorbeeld leerden wat je moet doen als je schip zinkt."

Net als Laura Dekker (in het begin) zullen de jongens een paar uur per dag aan school besteden. "Op de boot hebben we boeken en een map met uitleg die je normaal gesproken van een docent krijgt. Via mail, post en Skype kunnen we vragen stellen en moeten we ook huiswerk en toetsen aanleveren."

Ma blijft achter

Ondanks hun dyslexie gaan Hugo en Enrique ook gewoon taalvakken volgen. ''Met de juiste ondersteuning kunnen de jongens gewoon Nederlands en Engels gaan doen,'' vertelt moeder Annelies. Zij gaat niet mee op reis, maar blijft helaas alleen thuis. Zo'n zeilreis kost immers geld en thuis valt er nog genoeg te regelen.

Hoe lang de reis gaat duren is nog niet bekend, vertelt Enrique. ''We gaan pas weer terug als thuiszittende kinderen onderwijs hebben gekregen. Misschien blijven we wel drie jaar weg. Eerst zullen we naar België gaan, vervolgens naar Engeland en Portugal en daaropvolgend Spanje en Monaco. Verder zien we het wel. Ik heb superveel zin in Spanje, omdat ik dan mijn opa en oma daar zal zien. En in Engeland wonen vrienden van ons."

Ambassadeurs

In elk land dat de jongens binnenvaren, willen ze met de plaatselijke ambassadeurs praten over hun onderwijssituatie in Nederland. Enrique: ''Misschien dat zij ervoor kunnen zorgen dat het onderwijs hier beter geregeld wordt. Nederland bemoeit zich met ieder ander land, maar ondertussen zijn hier zestienduizend Nederlandse kinderen die net als wij niet naar school kunnen. Hopelijk kunnen wij zorgen dat dat verandert.'' Eat that, Laura Dekker.

Het is zomervakantie! Onze voltallige redactie ligt momenteel in een hularokje op een exotisch strand te nippen van een kokosnootcocktail. Tot en met 2 september publiceren we slechts drie artikelen per week, daarna komen we weer op volle kracht bij je terug. Verveel je je in de tussentijd? Check dan de allerbeste blogs uit ons archief bij de Klassiekers!