CD-recensie Ryan Adams - Demolition
Door
Demo's
"Een singer-songwriter als zovelen, maar ongekend in zijn soort." Zo is Ryan Adams het beste te omschrijven. Zijn naam werkt niet altijd in zijn voordeel; regelmatig wordt er om Summer Of '69 geroepen bij zijn concerten, maar zijn charisma maakt veel goed. Nog een bijzonder feit aan Ryan Adams: Hij nam vier dagen voor 11 september vorig jaar de clip op bij zijn single New York, New York, met op de achtergrond, jawel, de Twin Towers. Toch is het de muziek die het meest karakteristiek is.
Met Heartbreaker en Gold leverde Ryan Adams al twee prachtplaten af en nu is het Demolition dat het levenslicht ziet. De titel is niet toevallig gekozen; Demolition is een album dat is ontstaan uit het idee om vijf demo's uit te brengen die op hun beurt voortkwamen uit sessies die Ryan Adams deed in 2001. Vijf demo's uitbrengen bleek in de praktijk echter niet geheel haalbaar en daarom werden de demo's tot één album omgesmolten; Demolition.
Fier
Deze wetenschap is nodig om het onsamenhangende karakter van de plaat te kunnen begrijpen. Dertien songs - van uitgelaten tot ingetogen - lossen elkaar in onlogische volgorde af. Het is echter niet altijd storend. Liedjes als You Will Always Be The Same en Cry On Demand staan fier overeind met pakkende melodielijnen, soms ondersteund met behulp van vrouwelijke achtergrondzang of de schoonheid van één enkele gitaar, en een duistere doch prettige sfeer.
Het nadeel van het bijeengeraapte karakter is dat de aandacht af en toe verslapt. Dear Chicago en Gimme A Sign doen meer aan als tussendoortjes dan als meeslepende, pakkende composities die we toch mogen verwachten van Ryan Adams. Vandaar dat het album niet als honderd procent volwaardig kan worden gezien.
Conclusie
En toch blijft het respect voor Ryan Adams ook na dit album groeien. Die stem, die teksten, de akoustiek en het purisme. Het zijn de ingrediënten die Ryan Adams tot een hartverwarmend persoon maken en zijn muziek tot vele dimensies drijft.
Demolition is niet een fantastisch album als zijn twee voorgangers, maar bevat wel enkele kippenvelmomenten. En misschien is dat wel de kracht van Ryan Adams; het zijn de mindere momenten die de hoogtepunten tot nog grotere hoogtes doen stijgen.
Gepubliceerd op 6 november 2002
"Een singer-songwriter als zovelen, maar ongekend in zijn soort." Zo is Ryan Adams het beste te omschrijven. Zijn naam werkt niet altijd in zijn voordeel; regelmatig wordt er om Summer Of '69 geroepen bij zijn concerten, maar zijn charisma maakt veel goed. Nog een bijzonder feit aan Ryan Adams: Hij nam vier dagen voor 11 september vorig jaar de clip op bij zijn single New York, New York, met op de achtergrond, jawel, de Twin Towers. Toch is het de muziek die het meest karakteristiek is.
Met Heartbreaker en Gold leverde Ryan Adams al twee prachtplaten af en nu is het Demolition dat het levenslicht ziet. De titel is niet toevallig gekozen; Demolition is een album dat is ontstaan uit het idee om vijf demo's uit te brengen die op hun beurt voortkwamen uit sessies die Ryan Adams deed in 2001. Vijf demo's uitbrengen bleek in de praktijk echter niet geheel haalbaar en daarom werden de demo's tot één album omgesmolten; Demolition.
Fier
Deze wetenschap is nodig om het onsamenhangende karakter van de plaat te kunnen begrijpen. Dertien songs - van uitgelaten tot ingetogen - lossen elkaar in onlogische volgorde af. Het is echter niet altijd storend. Liedjes als You Will Always Be The Same en Cry On Demand staan fier overeind met pakkende melodielijnen, soms ondersteund met behulp van vrouwelijke achtergrondzang of de schoonheid van één enkele gitaar, en een duistere doch prettige sfeer.
Het nadeel van het bijeengeraapte karakter is dat de aandacht af en toe verslapt. Dear Chicago en Gimme A Sign doen meer aan als tussendoortjes dan als meeslepende, pakkende composities die we toch mogen verwachten van Ryan Adams. Vandaar dat het album niet als honderd procent volwaardig kan worden gezien.
Conclusie
En toch blijft het respect voor Ryan Adams ook na dit album groeien. Die stem, die teksten, de akoustiek en het purisme. Het zijn de ingrediënten die Ryan Adams tot een hartverwarmend persoon maken en zijn muziek tot vele dimensies drijft.
Demolition is niet een fantastisch album als zijn twee voorgangers, maar bevat wel enkele kippenvelmomenten. En misschien is dat wel de kracht van Ryan Adams; het zijn de mindere momenten die de hoogtepunten tot nog grotere hoogtes doen stijgen.
Gepubliceerd op 6 november 2002
ADVERTENTIE
Laat van je horen: schrijf een brief en kom in de krant 📰
Ook dit jaar organiseert Nieuws in de Klas een schrijfwedstrijd waarbij het winnende verhaal wordt gepubliceerd in de krant. Schrijf jij het meest vlammende betoog, best onderbouwde of scherpste opinie over wat er nu speelt in de wereld, dichtbij of ver weg? Of het nu gaat over het milieu, geloof, vluchtelingen of het nieuwe kabinet, AI of gender-issues, alle meningen zijn welkom.
Doe mee!
