CD-recensie Preston School Of Industry - Monsoon
Door
Nieuwe plaat
Het gaat niet goed met Scott Kannberg. De ex-gitarist van Pavement en vage kennis van Stephen Malkmus begon zo veelbelovend, ooit. Ondanks al z'n goede contacten en sterke backing band was zijn debuut All This Sounds Gas niet het meesterwerk dat iedereen verwachtte. De nieuwe plaat Monsoon is het alwéér niet.
Every time
Preston School Of Industry (PSOI) heeft zich ontwikkeld van onsamenhangende rockband die niet kon kiezen tussen Pavement en Coldplay tot een strak georganiseerde groep alternatievelingen. De nieuwe plaat is warmer, menselijker. Walk Of A Gurl bijvoorbeeld, had net zo goed door Counting Crows opgenomen kunnen zijn. Het pakt jammer genoeg niet altijd zo goed uit voor Scott. 't Volgende liedje zingt hij alweer nasaal zijn vermoeide coupletjes, afgewisseld met refreintjes die ongemerkt voorbijgaan. Slide-gitaren erbij voor een originele jaren zeventig groove, af en toe aangevuld met het betere scheurwerk. Lekker ontspannen, zonder moeilijke fratsen.
Rijden
Monsoon, lijkt het, moet je onderweg draaien van Alaska naar New York als het regent. In je lease-auto. Je kan op de weg letten zonder te worden afgeleid door de mainstream pop van Preston. Interessant wordt het pas weer bij Line It Up, als Scott in Lou Reed-stijl over dreigende, gierende gitaarriffjes heenpraat. Het volgende nummer is dan weer lekker veilig een Norah Jones liedje zonder Norah Jones. Mét Scott, maar die kan eigenlijk helemaal niet zingen.
Conclusie
Wilco helpt op Get Your Crayons Out, maar het mag allemaal niet baten. Saaie hap, karakterloze liedjes. Dat de band en het label zich nu boos maken dat niemand het album begrijpt en er teveel wordt vergeleken met Pavement is jammer. Want dat betekent dat de band zelf misschien denkt dat Monsoon een onwijs gaaf album is, en dan wordt het derde album wéér zo'n neuzelplaat.
Hoe vriendelijk Scott Kannberg ook is, hij maakt liedjes die me eerlijk gezegd gestolen kunnen worden. Dat komt door de muziek, de tekst, zijn zangkwaliteiten. Het is niet hip, het is niet nieuw, het is alleen maar lekker vriendelijk. Kortom: geen enkele middelbare scholier zit te wachten op Monsoon. En jij al evenmin. Gepubliceerd op 16 maart 2004
Het gaat niet goed met Scott Kannberg. De ex-gitarist van Pavement en vage kennis van Stephen Malkmus begon zo veelbelovend, ooit. Ondanks al z'n goede contacten en sterke backing band was zijn debuut All This Sounds Gas niet het meesterwerk dat iedereen verwachtte. De nieuwe plaat Monsoon is het alwéér niet.
Every time
Preston School Of Industry (PSOI) heeft zich ontwikkeld van onsamenhangende rockband die niet kon kiezen tussen Pavement en Coldplay tot een strak georganiseerde groep alternatievelingen. De nieuwe plaat is warmer, menselijker. Walk Of A Gurl bijvoorbeeld, had net zo goed door Counting Crows opgenomen kunnen zijn. Het pakt jammer genoeg niet altijd zo goed uit voor Scott. 't Volgende liedje zingt hij alweer nasaal zijn vermoeide coupletjes, afgewisseld met refreintjes die ongemerkt voorbijgaan. Slide-gitaren erbij voor een originele jaren zeventig groove, af en toe aangevuld met het betere scheurwerk. Lekker ontspannen, zonder moeilijke fratsen.
Rijden
Monsoon, lijkt het, moet je onderweg draaien van Alaska naar New York als het regent. In je lease-auto. Je kan op de weg letten zonder te worden afgeleid door de mainstream pop van Preston. Interessant wordt het pas weer bij Line It Up, als Scott in Lou Reed-stijl over dreigende, gierende gitaarriffjes heenpraat. Het volgende nummer is dan weer lekker veilig een Norah Jones liedje zonder Norah Jones. Mét Scott, maar die kan eigenlijk helemaal niet zingen.
Conclusie
Wilco helpt op Get Your Crayons Out, maar het mag allemaal niet baten. Saaie hap, karakterloze liedjes. Dat de band en het label zich nu boos maken dat niemand het album begrijpt en er teveel wordt vergeleken met Pavement is jammer. Want dat betekent dat de band zelf misschien denkt dat Monsoon een onwijs gaaf album is, en dan wordt het derde album wéér zo'n neuzelplaat.
Hoe vriendelijk Scott Kannberg ook is, hij maakt liedjes die me eerlijk gezegd gestolen kunnen worden. Dat komt door de muziek, de tekst, zijn zangkwaliteiten. Het is niet hip, het is niet nieuw, het is alleen maar lekker vriendelijk. Kortom: geen enkele middelbare scholier zit te wachten op Monsoon. En jij al evenmin. Gepubliceerd op 16 maart 2004
ADVERTENTIE
Nieuw seizoen Studententijd de podcast!
Studenten Joes, Tess en Annemoon zijn terug en bespreken alles wat jij wilt weten over het studentenleven. Ze hebben het onder andere over lentekriebels, studeren, backpacken, porno kijken, datediners, overthinken, break-ups en nog veel meer. Vanaf nu te luisteren via Spotify en andere podcast-apps!
Luister nu