Once Upon a Time in Mexico

Ik dacht dat het aan mij lag. Ik zag Once Upon a Time in Mexico en begreep er geen fuk van. Althans, ik zag wel een bepaalde lijn in het verhaal, maar tegelijkertijd ook weer niet. Wat was er nou precies aan de hand? Wie deed nou wat en waarom? In de film zitten zoveel bizarre plotwendingen en intriges dat ik me afvraag of regisseur Robert Rodriguez zelf nog wel begrijpt waar zijn film over gaat.
Het levert een vermakelijk filmpje op, maar uiteindelijk ook niet veel meer dan dat.
Normaal gesproken wijd ik in mijn recensies een kopje aan de plot van een film, maar de vraag is of dat hier de moeite waard is. Wat valt erover te melden?
Mexico is het slotstuk van een trilogie over de mythische misdadiger El Mariachi, kortweg El. Het eerste deel, El Mariachi, is niet erg bekend. Het middelste deel daarentegen, Desperado, kent een cultstatusje. Antonio Banderas speelt de getergde held die liever gitaarspelt dan in schietgevechten geraakt in de laatste twee delen.
In Mexico denkt El veel terug aan zijn vermoorde liefde, gespeeld door Salma Hayek. Dan is er nog iets met een idiote CIA-agent (Johnny Depp) die probeert een aanslag op de Mexicaanse president te voorkomen. Natuurlijk krijgt hij steun van El en zijn vrienden (waarvan een gespeeld door Enrique Iglesias), en ook een ex FBI-agent. Tegenover hun staan een duistere drugsbaron gespeeld door een goedgebruinde William Dafoe, en gesteund door Mickey Rourke die er eigen plannen op na houdt.
Meer tekst zal ik er niet voor uittrekken, al vergeet ik een boel personages en zijtakken, het maakt feitelijk toch geen fuk uit.
Of Robert Rodriguez, tevens maker van de Spy Kids en From Dusk Till Dawn trilogieën, met Mexico nou een cultstukje of actiefilm heeft afgeleverd, vind ik moeilijk te zeggen. Beetje van beiden. Wat er leuk is aan de film? Sommige actiescènes zijn vet. En: Mooie filmbeelden levert de film in ieder geval wél op. Met name Johnny Depp als blind gunfighter is intrigerend. Daarom lijkt het me verstandiger het hierbij te laten en enkele foto's voor zich te laten spreken.