CD-recensie Guided By Voices - Universal Truths And Cycles
Door
Los en Rauw
Ik weet niet of het een bekend fenomeen is, maar telkens als ik naar de nieuwe plaat van Guided By Voices luister spannen mijn kaakspieren zich automatisch een beetje, wat op een gegeven moment resulteert in lichte hoofdpijn. Een behoorlijk vreemd verschijnsel, tot op de dag van vandaag onverklaarbaar gebleven. Universal Truths And Cycles is alweer het veertiende studioalbum van de uit Ohio afkomstige band.
Terug bij platenmaatschappij Matador, één van de weinige labels waar bands nog écht hun eigen muziek mogen maken. En dat is te horen: het experiment wordt niet uit de weg gegaan en de productie is los en rauw. In dit geval is dat laatste alleen maar positief. De nummers op zich zijn vaak niet eens zo heel erg sterk, de schoonheid zit juist in de kleine onvolmaaktheden, die op Universal Truths And Cycles optimaal bewaard zijn gebleven.
Het Geluid
Het album heeft iets speciaals. Een best wel bizarre hoes bovendien, die duidelijk lijkt te maken dat Guided By Voices niet zomaar een Amerikaanse gitaarrock band is. Je hoort het ook meteen aan het openingsnummer dat maar vijvendertig seconden duurt. Melancholisch, op poëtische teksten die soms luchtig zijn, dan weer klagen over persoonlijke problemen.
Afgezien van het veel minder gelikte (en minder poppy) geluid dan op het in 2001 uitgebrachte Isolation Drills, is er aan de lo-fi indie rock geluid weinig veranderd. Soms supercatchy (Cheyenne, Everywhere With Helicopter, Pretty Bombs), dan weer stevige rock (Wings Of Thorn, Storm Vibrations, From A Voice Plantation) of niet veel langer dan een minuut durend (Zap, The Ids Are Alright), maar altijd het typische Guided By Voices geluid, dat je eigenlijk zelf zou moeten beluisteren.
Conclusie
Universal Truths And Cycles is zeker niet het sterkste Guided By Voices album. Hoogtepunten zijn de meest toegankelijke popsongs. Misschien had zanger Robert Pollard wel wat strenger moeten selecteren, niet negentien (!), maar bijvoorbeeld twaalf nummers moeten uitbrengen.
Ik luister nog éénmaal naar Universal Truths And Cycles, de hoofdpijn op de koop toe nemend. Gepubliceerd op 22 juli 2002
Ik weet niet of het een bekend fenomeen is, maar telkens als ik naar de nieuwe plaat van Guided By Voices luister spannen mijn kaakspieren zich automatisch een beetje, wat op een gegeven moment resulteert in lichte hoofdpijn. Een behoorlijk vreemd verschijnsel, tot op de dag van vandaag onverklaarbaar gebleven. Universal Truths And Cycles is alweer het veertiende studioalbum van de uit Ohio afkomstige band.
Terug bij platenmaatschappij Matador, één van de weinige labels waar bands nog écht hun eigen muziek mogen maken. En dat is te horen: het experiment wordt niet uit de weg gegaan en de productie is los en rauw. In dit geval is dat laatste alleen maar positief. De nummers op zich zijn vaak niet eens zo heel erg sterk, de schoonheid zit juist in de kleine onvolmaaktheden, die op Universal Truths And Cycles optimaal bewaard zijn gebleven.
Het Geluid
Het album heeft iets speciaals. Een best wel bizarre hoes bovendien, die duidelijk lijkt te maken dat Guided By Voices niet zomaar een Amerikaanse gitaarrock band is. Je hoort het ook meteen aan het openingsnummer dat maar vijvendertig seconden duurt. Melancholisch, op poëtische teksten die soms luchtig zijn, dan weer klagen over persoonlijke problemen.
Afgezien van het veel minder gelikte (en minder poppy) geluid dan op het in 2001 uitgebrachte Isolation Drills, is er aan de lo-fi indie rock geluid weinig veranderd. Soms supercatchy (Cheyenne, Everywhere With Helicopter, Pretty Bombs), dan weer stevige rock (Wings Of Thorn, Storm Vibrations, From A Voice Plantation) of niet veel langer dan een minuut durend (Zap, The Ids Are Alright), maar altijd het typische Guided By Voices geluid, dat je eigenlijk zelf zou moeten beluisteren.
Conclusie
Universal Truths And Cycles is zeker niet het sterkste Guided By Voices album. Hoogtepunten zijn de meest toegankelijke popsongs. Misschien had zanger Robert Pollard wel wat strenger moeten selecteren, niet negentien (!), maar bijvoorbeeld twaalf nummers moeten uitbrengen.
Ik luister nog éénmaal naar Universal Truths And Cycles, de hoofdpijn op de koop toe nemend. Gepubliceerd op 22 juli 2002
ADVERTENTIE
Nieuw seizoen Studententijd de podcast!
Studenten Joes, Tess en Annemoon zijn terug en bespreken alles wat jij wilt weten over het studentenleven. Ze hebben het onder andere over lentekriebels, studeren, backpacken, porno kijken, datediners, overthinken, break-ups en nog veel meer. Vanaf nu te luisteren via Spotify en andere podcast-apps!
Luister nu
