CD-recensie Erlend Øye - Unrest
Door
Betoveren
Als je het over Erlend Øye hebt, dan heb je het natuurlijk over de Kings Of Convenience. De uit Noorwegen afkomstige Kings Of Convenience waren zo'n twee jaar terug een nieuwkomer in de branche en betoverden eenieder (net als bands als Turin Brakes en I Am Kloot, maar we noemen de term New Acoustic Movement niet) met lieve gitaarpop-liedjes. En laat Erlend Øye nou net de bebrilde slungelige helft zijn van dat noorse duo. De andere helft (Eirik Glambek Bøe) werd verliefd. Op een meisje. Daarom is het nog even wachten op een cd van Kings of Convenience en heeft Erlend de tijd voor eigen dingetjes.
Landen
En wat doe je als je tijd hebt voor eigen dingetjes? Dan ga je wonen in Berlijn, schrijf je tien liedjes op je gitaar. Daarna ga je de wereld over om de liedjes te laten bewerken door allerlei dance-producers, waarna je het allemaal op de schijf Unrest zet. Zo makkelijk als ik het zeg, zo makkelijk ging het ook. Erlend crosste door Europa en de VS om zijn liedjes door anderen te laten bewerken met niet een lief gitaarpop-album als resultaat, maar een op het eerste gehoor eighties-dance-plaat met veel synthesizers en andere jaren '80-geluidjes. En alle liedjes zijn even leuk en vrolijk.
Dit
Bij opener Ghost Trains denk je even "wat is dit"? Maar al snel verkeerd je gezicht in een glimlach die er daarna niet meer af is te slaan. Via Every Party ...Has A Winner And A Loser vlieg je een poosje door de lucht, waarna je met Like Gold weer heel zachtjes op aarde landt.
Conclusie
Hij is zo aandoenlijk. Die Erlend Øye. Maar z'n liedjes nog meer. Unrest is een leuke plaat. Niet voor laat op de avond, maar meer voor vroeg in de namiddag. Als de zon net over z'n hoogtepunt is. Net voor de thee. Zet dan dit album op en je bent vrolijk. Hoe dan ook. Gepubliceerd op 10 april 2003
Als je het over Erlend Øye hebt, dan heb je het natuurlijk over de Kings Of Convenience. De uit Noorwegen afkomstige Kings Of Convenience waren zo'n twee jaar terug een nieuwkomer in de branche en betoverden eenieder (net als bands als Turin Brakes en I Am Kloot, maar we noemen de term New Acoustic Movement niet) met lieve gitaarpop-liedjes. En laat Erlend Øye nou net de bebrilde slungelige helft zijn van dat noorse duo. De andere helft (Eirik Glambek Bøe) werd verliefd. Op een meisje. Daarom is het nog even wachten op een cd van Kings of Convenience en heeft Erlend de tijd voor eigen dingetjes.
Landen
En wat doe je als je tijd hebt voor eigen dingetjes? Dan ga je wonen in Berlijn, schrijf je tien liedjes op je gitaar. Daarna ga je de wereld over om de liedjes te laten bewerken door allerlei dance-producers, waarna je het allemaal op de schijf Unrest zet. Zo makkelijk als ik het zeg, zo makkelijk ging het ook. Erlend crosste door Europa en de VS om zijn liedjes door anderen te laten bewerken met niet een lief gitaarpop-album als resultaat, maar een op het eerste gehoor eighties-dance-plaat met veel synthesizers en andere jaren '80-geluidjes. En alle liedjes zijn even leuk en vrolijk.
Dit
Bij opener Ghost Trains denk je even "wat is dit"? Maar al snel verkeerd je gezicht in een glimlach die er daarna niet meer af is te slaan. Via Every Party ...Has A Winner And A Loser vlieg je een poosje door de lucht, waarna je met Like Gold weer heel zachtjes op aarde landt.
Conclusie
Hij is zo aandoenlijk. Die Erlend Øye. Maar z'n liedjes nog meer. Unrest is een leuke plaat. Niet voor laat op de avond, maar meer voor vroeg in de namiddag. Als de zon net over z'n hoogtepunt is. Net voor de thee. Zet dan dit album op en je bent vrolijk. Hoe dan ook. Gepubliceerd op 10 april 2003
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
