De trein, de reizigers en ik
's Ochtends vroeg, 7 uur. Op m'n fietsje, naar het station. Ik baal als ik weer veel te vroeg aankom. Ik leer het niet. Zoals mijn vriendje en broer standaard de trein missen omdat ze net een paar minuten te laat van huis weggegaan zijn, kan ik zelfs de trein van 7:11 nemen in plaats van die van 7:17.
De ochtend
Dag in, dag uit met de trein. Op en neer. 's Ochtends vroeg, in de gezellige ochtendspits. De medewerkers van de 'treinkrant' die mij elke ochtend de Spits overhandigen, de kopjes cappuccino die ik snel haal bij de Kiosk en de gehaaste treinreizigers. Dat is mijn standaard ochtend.
De middag
Dan heb je de middagstilte. Als ik om een uur of 14:00 uur klaar ben met school is het station een lege vlakte. Naast de oude vrouwtjes of de 'huismiepen' is er niemand te bekennen. Erg ongezellig maar het voordeel is dat ik een eigen coupe heb.
De avond
Na de ochtendspits en de middagstilte gehad te hebben komt de laatste; de avondspits. Anders dan de ochtendspits zijn mijn medereizigers over het algemeen strontchagerijnig. Een lange dag werken of school vergt veel energie, en om 17:00 uur is er geen energie meer over. Irriterende geluiden, bellende mensen of vervelende trekjes werkt dan ook snel op de zenuwen. Want je zit in zo'n coupe natuurlijk erg dicht op elkaar en dat is ook niet de beste remedie tegen de 'avondchagerijnigheid'.
Soms...als ik het even helemaal gehad heb met de 'dagelijkse rush', de trein, de reizigers, de spitsmedewerkers en de Kiosk doe ik mijn oortjes in, zet het volume van mijn iPod hard en dan lijkt het net, of al die mensen er even niet zijn. Of alleen ik hier ben, samen met James Morrisson, Chris Brown of Jason Mraz. Ik, mijn iPod en de rest.
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
