Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

Donorentekort

Beoordeling 6.1
Foto van een scholier
  • Betoog door een scholier
  • 4e klas havo | 1021 woorden
  • 10 maart 2003
  • 66 keer beoordeeld
Cijfer 6.1
66 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Mijn stelling is: Iedereen is donor tenzij er een bezwaar is aangetekend. In 1998 is de wet op orgaandonatie in de Tweede Kamer aangenomen. Door deze wet is het donorcodicil1 bedacht. Op het donorcodicil kan je invullen of je na jouw dood organen wilt doneren. Dit donorcodicil moet naar de donorstichting worden opgestuurd. Als de donorstichting het donorformulier heeft ontvangen, zetten zij de keuze in de databank. Als je geen donorcodicil opstuurt, moet de familie na je dood beslissen of zij jouw organen doneren. De wet op orgaandonatie uit 1998 werkt niet optimaal, want er zijn te weinig donors. Er zijn niet genoeg organen omdat slechts 23% van de bevolking het donorcodicil invult. Het voorstel van de Tweede Kamer om de wet op orgaandonatie te vervangen door een nieuwe wet is daarom een logisch gevolg. Bij de nieuwe wet worden donorcodicillen waarschijnlijk afgeschaft. Deze nieuwe wet houdt in dat iedereen donor is tenzij er bezwaar is aangetekend. België, Frankrijk, Griekenland en Australië hebben dit systeem. Ik ben tegen dit voorstel. Ik ben het er niet mee eens dat iedereen in Nederland bij de wet tot donor wordt verklaard tenzij de donor aangeeft dat hij geen donor wil zijn. Ik zal nu duidelijk maken waarom ik het er niet mee eens ben. Mijn eerste argument is het volgende. Als het geen-bezwaarsysteem in Nederland wordt ingevoerd, moet er een waterdichte databank2 ontworpen worden. Maar een waterdichte databank is bijna niet te ontwerpen. Als er geen waterdichte databank is, kan het voorkomen dat er een fout in de databank staat. Er staat dan standaard in de databank dat iedereen donor wil zijn. De mensen die geen donor willen zijn, moeten bezwaar aantekenen. Maar als één van die bezwaren niet in de computer staat en de betreffende persoon overlijdt, dan gebeurt er wat tegen zijn/haar wil in. Als er bij het systeem dat we nu hebben wat verkeerd gaat, is het minder erg. Dit omdat je niet geregistreerd staat als de databank geen donorcodicil van jou heeft ontvangen. Als je niet geregistreerd bent in de databank, betekent het dat familie moet beslissen na jouw dood over orgaandonatie. Ten tweede worden er te weinig donorcodicillen ingevuld omdat mensen bang zijn. Er zijn veel mensen bang, als zij in coma komen te liggen, de doktoren hen niet proberen wakker te maken, omdat er veel vraag naar organen is. Ook is men bang, omdat als zij donor zijn de organen te snel uit hun lichaam kunnen worden gehaald. Hoewel er volgens de regels wordt gehandeld. Want wanneer ben je klinisch dood? Ben je écht dood als de doktoren je klinisch dood verklaren? Je bent klinisch dood als er geen tekenen meer zijn van spontane ademhaling, het lichaam niet meer in staat is zelfstandig de bloeddruk en temperatuur op peil te houden en er geen reacties op toegediende pijnprikkels meer zijn. Als de hersenen geen activiteit laten zien, dan ben je volgens de medici dood, dus overleden. Het is niet altijd meetbaar of iemand is overleden. Mijn derde argument is als er een geen-bezwaarsysteem in Nederland wordt ingevoerd, kunnen er mensen zijn die hun organen niet uit vrije wil weggeven. Hoewel deze mensen geen bezwaar hebben aangetekend. De voorstanders van een geen-bezwaarsysteem zeggen hierop dat de mensen die te lui zijn om bezwaar aan te tekenen, zich waarschijnlijk niet druk maken om wat er met hun lichaam zal gebeuren na de dood. Maar als mensen het bezwaar niet konden aantekenen door ziekte of vergeetachtigheid, dan betekent dat niet gelijk dat zij niets geven om hun lichaam. Je kunt niet een keuze aan iemand opdringen en hem laten reageren als hij het er niet mee eens is. Iemand moet zelf die keuze kunnen maken zonder onder druk gezet te worden. Doneren betekent weggeven uit vrije wil, zonder een tegenprestatie te verwachten. Dus dan kan er bij een geen-bezwaarsysteem niet altijd meer van doneren worden gesproken. Mijn laatste argument is dat mensen eigenlijk niet weten wat er met hun lichaam na de dood gebeurt als zij donor zijn. Ze weten niet hoeveel organen er worden uitgehaald. Hier volgen een aantal voorbeelden hoever de wetenschap nu al durft te gaan. Er is een man in Amerika die helemaal verlamd is. Alleen zijn hoofd functioneert goed. Deze man wil zijn hoofd op een ander lichaam laten zetten. Wetenschappers hebben geëxperimenteerd met apen voor het omzetten van hoofden op een ander lijf. Bij een tweeling werd er één kind doodgeboren en het andere kind had een lam armpje. De chirurgen hebben toen een armpje van het doodgeboren kind eraf gehaald en deze arm gebruikt om het lamme armpje te vervangen. Je weet niet hoever de wetenschap durft te gaan. Op dit moment gaan de wetenschappers en chirurgen heel voorzichtig met dode donors om omdat er niet veel donors zijn. Als bijna iedereen donor is, dan zijn er waarschijnlijk genoeg organen. Misschien durven de wetenschappers en chirurgen dan wel een stapje verder te gaan. Je hebt geen zekerheid over wat de wetenschap met je organen doet na je overlijden. Het systeem dat we nu gebruiken komt van de wet op orgaandonatie uit 1998. Deze wet is jong. Waarschijnlijk duurt het nog jaren voordat deze wet optimaal werkt. De Tweede Kamer kan beter deze wet nog een keer bekijken en hem eventueel aanpassen. Er moet een betere voorlichting komen en meer campagnes over doneren. Veel mensen zijn geen donor omdat ze geen vertrouwen hebben in doneren. Dit omdat zij over te weinig informatie beschikken. Als mensen beter worden geïnformeerd zijn ze beter in staat keuzes te maken. Bij onderzoek is gebleken dat diverse artsen niet vertrouwd zijn met het donorbeleid. Volgens artsen wordt aan donoren te weinig aandacht besteed. Daarom moeten artsen aanvullend worden opgeleid over orgaandonatie. Als de Nederlandse overheid aan deze punten aandacht zou schenken, zouden waarschijnlijk meer donors zich aanmelden. Ik hoop dat ik jullie heb kunnen overtuigen dat deze wet niet ingevoerd mag worden. En zo niet dan is het jammer. 1 = kaartje waarop de aanstaande donor verklaart na overlijden zijn of haar organen en weefsels beschikbaar te stellen voor transplantatiedoeleinden
2 = opslagsysteem voor een grote hoeveelheid gegevens, dat door gebruikers kan worden geraadpleegd => gegevensbank

REACTIES

S.

S.

hey jaap bedankt voor je verslag. Sanne

20 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.