Moeten ouders kunnen kiezen over het leven van hun ongeboren gehandicapte kind

Meneer en mevrouw De Vries zijn in volle blijdschap. Mevrouw de Vries is namelijk in verwachting van hun 1e kind. Na een aantal maanden wordt er bij mevrouw een vlokkentest afgenomen en daaruit blijkt dat het kind hoe dan ook gehandicapt ter wereld zal komen. Een vlokkentest is een test waarbij kan worden gezien of het kind met een afwijking geboren zal worden of niet. Voor meneer en mevrouw zijn er nu 2 opties beschikbaar: - het kind laten aborteren - het kind houden en alle gevolgen dat het met zich meebrengt te accepteren
Maar moeten ouders wel kunnen beslissen over het leven van hun ongeboren gehandicapte kind? Ik ben van mening dat dit niet kan je vermoord je eigen kind nota bene. Je kiest voor een kind en als het dan gehandicapt wordt omdat mevrouw misschien wel te oud is, wat de kans groter maakt dat het kind gehandicapt wordt, vind ik dat je het moet accepteren. Het kind kan ook een heel gewoon leven leiden. Het kan naar een school gaan die bedoeld is voor kinderen met een handicap waarop alle aanpassingen om het kind het zo veel mogelijk naar zijn zin te maken zijn verricht. In de Bijbel staat gij zult niet doden, dat geldt dus ook in zo’n geval. Je houd onvoorwaardelijk van je kind ook al is het gehandicapt. Dit kan nou eenmaal gebeuren. Maar daarom hoef je je kind niet gelijk dood te maken. En bij een vruchtwaterpunctie kunnen ze wel zien dat het kind gehandicapt wordt maar niet in welke mate. En vind je dit dan nog steeds een reden dat je mag beslissen over het leven van een ongeboren gehandicapte kind? Stel je krijgt een gehandicapt kind want dat heb je laten onderzoeken. Dan hebben veel mensen het idee van ja wat moeten we daar nou mee want we hebben al zo’n tekort aan mensen in de gezondheidszorg, die op van die speciale scholen willen werken of die kinderen extra aandacht willen geven bij hun sport. Wij moeten daar maar heel veel geld aan blijven geven zodat mensen in de gezondheidszorg gaan werken. Zou je het dan maar gewoon aborteren zodat je gelijk van dat probleem af bent? En stel je zou kunnen onderzoeken of je kind een crimineel wordt? Zou je het dan ook gelijk gaan aborteren om het cellen te kort op te lossen. In beide gevallen hebben ouders weer het heft in handen. Dus als je kind iets mankeert dan laat je het maar aborteren, want dan ben je er wel gelijk van af. Ik vind niet dat dit kan. Zo kan je de halve wereld wel doodschieten omdat iedereen wel iets mankeert. En als we alle mensen doden van wie we denken dat ze ´ongewenst´ zijn dan loopt elke groep in de samenleving gevaar: aids-slachtoffers, ouderen, zwervers enzovoort. Voor mensen met een handicap is het niet zo dat ze helemaal niets kunnen. Dat ze eigenlijk ter wereld komen om andere mensen lastig te vallen omdat ze niets kunnen. Dat is niet waar maar dat maken andere mensen hun duidelijk omdat vreemden haast geen respect tonen voor gehandicapten. Je moet juist respect voor deze mensen hebben, want zij hebben het zoveel moeilijker omdat ze niet zo zijn als de rest. Dus dan denk je maar ach mijn kind krijgt het later zo moeilijk ik doe dat me kind niet aan nou dan maar aborteren?! Er zijn genoeg dingen die het kind wel kan, het kan gewoon aan sport doen. Het kan gewoon trouwen als het een vriend of een vriendin heeft. Het kan gewoon bepaalde hobby’s uit voeren die hij of zij wil doen. Die mensen kunnen ook gelukkig zijn. Kun jij voor iemand anders denken? Kun jij al van te voren weten of je kind gelukkig wordt of niet? Nou ik niet, je kunt niet voor iemand anders denken, je weet nooit hoe iemand anders zich later gaat voelen. Dus als jij de ouder bent en je weet dat je kind gehandicapt wordt laat je het maar aborteren omdat je denkt dat het toch niet gelukkig zal worden?! Dit weet dus nooit zeker, als het genoeg liefde enzovoorts krijgt kan het kind weldegelijk gelukkig worden, maar als je het hebt laten aborteren zul je dat dus nooit meer te weten komen. Supergevoelige onderwerpen die uitbarstingen van explosieve emotie opleveren.. eindeloze discussies…strijdende partijen. Abortus van een gehandicapt kind is er één van. Sommigen zeggen dat we alleen op een bepaalde leeftijd over menselijk leven kunnen spreken; zij geloven dat de klomp in het lichaam van een vrouw niet echt een baby is maar ´foetaal weefsel´. Sommigen zeggen dat alle baby´s ´normaal´ moeten zijn voordat ze mens kunnen worden genoemd (we zouden bijvoorbeeld mongooltjes moeten aborteren) .Betekent dit dat baby´s met erfelijke afwijkingen ‘onmenselijk´ kunnen worden verklaard? En dus maar geaborteerd moeten worden? Wie mag er wel en wie mag er niet het levenslicht zien? Is dat zo eerlijk om er zo over te oordelen? Een handicap, een ziekte of een aandoening verandert je leven. Ook als je al vanaf je vroege jeugd gehandicapt bent, ziet je leven er anders uit dan je misschien wenste of droomde. Een handicap verandert ook de kijk van anderen op jou. Voordat je het weet word je betutteld, krijg je een etiket opgeplakt, tel je niet meer mee. Mensen willen niet dat hun kinderen dit allemaal moeten doorstaan en daarom laten ze het aborteren. De aanpassingen die je in je huis moet doen om een goede leefruimte te creëren voor het gehandicapte kind kosten onwijs veel geld, en als je niet over dat geld beschikt wordt het

leven van het kind een stuk minder aangenaam. Dit is ook een reden waarom mensen hun kind laten aborteren. Er bestaat wel een wet de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) waarbij allerlei voorzieningen worden betaald, die niet in het ziekenfonds, een ambtenarenregeling of een particuliere zorgverzekering ondergebracht kunnen worden, omdat anders de premie onbetaalbaar zou worden. Dit is allemaal wel heel handig maar de premie die je voor deze wet betaald is een deel van de loonheffing en wordt dus geïnd door de belastingdienst. Dus heel veel mensen moeten steeds meer geld betalen omdat jij je gehandicapte kind wilt houden. Veel mensen willen dit niet dat andere mensen voor hun kind moeten zorgen en laten het kind dus aborteren. Een handicap kan erfelijk zijn, dus wilt jou kind dus later ook een kind als dat zou kunnen met de handicap die het kind heeft, krijg je kleinkind dus ook een bepaalde handicap en zal dus hetzelfde moeten doorstaan wat jou kind ook door heeft moeten ontstaan. Dit wil je je kleinkind en je eigen kind niet aandoen en daarom laat je het aborteren. Als je al veel kinderen hebt en je raakt weer zwanger en het blijkt dat je kind gehandicapt zal
worden, kun je je kind laten aborteren omdat je de ruimte in je huis niet hebt om alles aan te
passen voor het kind. Stel je bent verkracht als meisje zijnde, en het blijkt dat jou kind gehandicapt zal worden. Dan zijn er al 2 redenen waarom je je kind zou laten aborteren: je hebt namelijk niet voor het kind gekozen want je werd er toe gedwongen en nu blijkt dat het kind dat in je buik zit nog gehandicapt is ook. Wat moet je dan doen met dat kind als je op 15/16 jarige leeftijd zwanger bent geraakt? Dit is een reden waarom mensen wel over het leven van ongeboren gehandicapte kind mogen beslissen. Je weet de levensstijl niet van de mensen die het kind krijgen dus moet je de keus hebben om het ongeboren gehandicapte kind te laten aborteren. Iedereen heeft altijd overal een te snelle mening over, ook als het gaat om een leven. Mensen beseffen niet goed dat het kind waar over ze beslissen of ze het willen houden of niet dat dat gewoon een levend wezen is. Mensen praten erover, beslissen erover alsof het niets is alsof er wel makkelijk weer een ander kind kan komen die geen handicap heeft. Als je beslist om een kind te nemen bespreek dan eerst wat voor gevolgen het kind met zich mee kan brengen als het kind gehandicapt blijkt te zijn en of je dat dan wel wilt accepteren. Je kunt niet zo 1, 2, 3 beslissen over het leven van je eigen wezen van je eigen vlees en bloed. Wie geeft je het recht om te beslissen over het leven van je eigen kind, God heeft de mens geschapen om elkaar lief te hebben en niet om elkaar dood te maken omdat je iets mankeert, omdat je er anders uit ziet. Dat moet je in je achterhoofd houden als je voor deze beslissing staat. Mensen horen niet te kunnen beslissen over het leven van hun ongeboren gehandicapte kind. Gehandicapte mensen kunnen ook gelukkig zijn zolang ze maar geaccepteerd worden door hun leefomgeving! Daarom vind ik dus dat je niet over het leven van een ongeboren gehandicapte kind mag beslissen en ik hoop dat jullie het met me eens zijn geworden.