INTERPRETATIE VAN ENKELE GEDICHTEN
Maandag
De zin van het dagelijks bestaan wordt hier in vraag gesteld . Warmond twijfelt sterk aan de zinvolheid van de dagelijkse sleur. Versuft worden we wakker ; een goedkope wekker waarschuwt ons dat een week als een valluik begint. Valluik suggereert een gat waar je invalt, tot je de bodem, het einde van de week hebt bereikt. Een tweede beeld – de ochtendfiles- ‘straten worstelen zich verwoed een uitweg naar de buitenwijken’ suggereert de stress van de beginnende werkdag. Weinig aantrekkelijk overigens – een enkele boom houdt moeizaam stand. Dezelfde routinehandelingen een aantal uren later en het is avond. ’Even oude en nutteloze gebaren. De dag werd niet gevuld, maar uitgehold.(Leger gemaakt m.a.w.) Foret du grand Eu
Het woud is voor B.Voeten geen plek die rust en ontspanning biedt, integendeel. Het woud maakt dat hij zich ongemakkelijk en als een vreemde voelt.. Dikwijls krijgen we in gedichten een beeld van de natuur als iets lieflijks, vredig, hier niet. Elk beeld in dit gedicht roept een sfeer van beklemming op. Het groen is sluw en vol strikken, we worden geplaagd door duivelse vliegen ; enorm hoge bomen, een uitgestrekte vlakte van varens, klimop maakt dat we ons nietig voelen. De wind verfrist niet, maar lekt olieachtig langs de bladeren. Tussenin liggen verzaagde doden, evenmin een aantrekkelijk beeld. De stilte van het woud brengt niet tot rust, maar is onherbergzaam, leidt tot paniek, is hard als hondengeblaf en verjaagt ons uit dit vreemde woud, dat zo anders is dan wij. De boom
De boom in de vervallen tuin is hier een beeld van levenskracht, ongetemde en ontembare natuur.
De boom werd ommuurd, zijn groei werd onmogelijk gemaakt door steen alom.
Maar één tak slaagde erin weer licht , lucht, zon en wind te bereiken.
Zo kon de boom , die al oud lijkt te zijn , een tweede jeugd - met bloesems die tot volle rijpheid konden komen en vruchten die de jeugd lachend opat - bereiken.
Albert Verwey staat vol bewondering voor de levenswil en levenslust van de natuur, die zicht niet laat ommuren of kisten.
Maandag
De zin van het dagelijks bestaan wordt hier in vraag gesteld . Warmond twijfelt sterk aan de zinvolheid van de dagelijkse sleur. Versuft worden we wakker ; een goedkope wekker waarschuwt ons dat een week als een valluik begint. Valluik suggereert een gat waar je invalt, tot je de bodem, het einde van de week hebt bereikt. Een tweede beeld – de ochtendfiles- ‘straten worstelen zich verwoed een uitweg naar de buitenwijken’ suggereert de stress van de beginnende werkdag. Weinig aantrekkelijk overigens – een enkele boom houdt moeizaam stand. Dezelfde routinehandelingen een aantal uren later en het is avond. ’Even oude en nutteloze gebaren. De dag werd niet gevuld, maar uitgehold.(Leger gemaakt m.a.w.) Foret du grand Eu
Het woud is voor B.Voeten geen plek die rust en ontspanning biedt, integendeel. Het woud maakt dat hij zich ongemakkelijk en als een vreemde voelt.. Dikwijls krijgen we in gedichten een beeld van de natuur als iets lieflijks, vredig, hier niet. Elk beeld in dit gedicht roept een sfeer van beklemming op. Het groen is sluw en vol strikken, we worden geplaagd door duivelse vliegen ; enorm hoge bomen, een uitgestrekte vlakte van varens, klimop maakt dat we ons nietig voelen. De wind verfrist niet, maar lekt olieachtig langs de bladeren. Tussenin liggen verzaagde doden, evenmin een aantrekkelijk beeld. De stilte van het woud brengt niet tot rust, maar is onherbergzaam, leidt tot paniek, is hard als hondengeblaf en verjaagt ons uit dit vreemde woud, dat zo anders is dan wij. De boom
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden