Veiligheid

Inleiding Wij, Gert-Jan en Froukje, doen ons onderzoek voor maatschappijleer over het volgende onderwerp. Hoe kunnen we de veiligheid in Rotterdam vergroten? Dan hebben we het over de objectieve en subjectieve veiligheid van de inwoners van Rotterdam. Uit een eerder onderzoek is namelijk gebleken dat veel Rotterdammers zich erg onveilig voelen, en dan vooral in de binnenstad in de avonduren. Dat betekent dat mensen dan niet meer naar buiten durven of zich behangen met wapens. Uit dat zelfde onderzoek bleek ook dat de criminaliteit in Rotterdam gedaald is. In feite zou dat dus ook betekenen dat men zicht veiliger moet voelen in Rotterdam
Maar er is dus een groot verschil tussen objectieve en subjectieve veiligheid. Bij objectieve veiligheid doelen we op statische veiligheid. Dus dat het in Rotterdam volgens onderzoeken heel erg veilig is. Subjectieve veiligheid is juist de mate van veiligheid die mensen meten. Mensen bepalen elk voor zichzelf hoe veilig ze hun buurt vinden en storen zich niet aan tabellen en grafieken die iets anders vertellen. Ook zullen wij een paar oplossingen aanreiken die de mate veiligheid gevoel in Rotterdam zouden moeten en kunnen vergroten. Die zullen wij u in de volgende bladzijdes aanreiken en uitleggen. Wij hebben bij het maken van dit onderzoek veel gebruik gemaakt van de informatie die we verkregen hebben bij het Rotterdams jeugddebat. Wij zaten daar in een fractie die over veiligheid in Rotterdam in de binnenstad in de avonduren ging. Bij het debat zelf moesten we ook een fractie opstellen en 3 van onze 4 voorstellen zijn aangenomen door de meerderheid van de raad. Er is dus een kans dat die voorstellen echt uitgevoerd gaan worden. De motie is ook bijgevoegd in ons onderzoek. H4b
Het maxi project Het maxi project is een project wat wordt uitgevoerd in een wijk in Rotterdam en het doel van het project is oudere mensen wegbrengen naar hun eigen huis nadat zij `s avonds terug komen uit de metro en dan staat op het metro station een busje en daar loop je naar toe en je stapt in en je wordt als het busje vol zit weggebracht naar je bestemming. Het busje brengt je gewoon helemaal naar je huis en zet je voor je huis af. Dit alles is er gekomen na het geklaag van ouderen in een ouderenraad van Rotterdam. Men vond dat Rotterdam niet toegankelijk was voor oudere Rotterdammers en dus moest er actie komen. Veel oudere Rotterdammers waren gewoon bang in hun eigen stad en durfden/ durven `s avonds niet meer over straat omdat zij vrezen dat ze worden aangevallen of beroofd worden van hun tasjes. Dit zijn natuurlijk allemaal hele gegronde redenen en het project is ook hartstikke goed maar men moet zich ook niet zo bang voelen want de "tasjesdieven" pakken altijd diegene die "bang" is en er verzwakt uit ziet. Maar als je ook wat zelfverzekerder bent dan gebeurt zoiets ook niet zo snel. Men vond toch dat er wat gedaan moest worden om Rotterdam veiliger te maken voor ouderen. En echt dingen concreet kan je niet doen maar het project maxi vind ik toch een mooie zet in de goede richting. Maar er is natuurlijk ook een probleem met het project Maxi. Want er zijn natuurlijk ook nog de taxi bestuurders die ook hun brood moeten verdienen met mensen wegbrengen naar hun bestemming. Dit is natuurlijk een beetje oneerlijke concurrentie, en dat vinden de taxi chauffeurs ook. Het project Maxi is nu alleen nog voor ouderen en in het weekend. Wat wij graag zouden willen zien is dat het project Maxi voor alleen in het weekend ook voor de jongeren beschikbaar zou zijn want de jongeren willen graag ook na een metrorit niet meer door het donker lopen en alsnog de kans hebben nadat je de metro al levend uit bent gekomen om dan overvallen te worden als je naar huis loopt. Het is dan fijn als je het station uit komt en dan gewoon in het busje kan stappen en even wachten en je word warm en veilig thuis gebracht tegen een kleine vergoeding. En wij denken dat hier genoeg animo voor is want in het weekend, vrijdag en zaterdag gaan de meeste jongeren uit en dan is het fijn als er iets zoals het Maxi project. Als men als tegen argument geeft dat het niet rendabel is voor de gemeente dan kan dat heel makkelijk genuanceerd worden want als je het maxi project ook toegankelijk maakt voor jongeren zal het heel snel vollopen en zal er zelfs winst geboekt kunnen worden waarmee men weer kan investeren in andere projecten. Dus onze conclusie over het Maxi project is dat het een heel goed project is en dat het nog wel wat verfijning kan gebruiken en wij hopen dat het ook voor jongeren toegankelijk wordt. Wij denken dat dit de subjectieve veiligheid, nu al voor ouderen in die bepaalde wijk in Rotterdam, zal vergroten. Betere verbindingen in Rotterdam Desondanks dat Rotterdam een grote stad is zijn de verbindingen van het openbaar vervoer nog lang niet toereikend. Toch beschikken over veel vervoersmiddelen. Zo hebben we de bus. In alle wijken van Rotterdam is er wel een buslijn. Maar die sluiten niet of nauwelijks op elkaar aan. Ook komen bussen vaak te laat waardoor je weer ergens anders iets mist of gewoon te laat komt. Dus de logica van die lijnen moet logischer. Waarom is er nog steeds geen rechtstreekse verbinding van Overschie naar Schiebroek? Als je met de bus naar Schiebroek wilt vanuit Overschie ben je, als alles meezit, 3 kwartier onderweg en met de fiets maar 10 minuten, omdat je onwijs om moet rijden. Dan hebben we de metro. Die is vooral van werking in de binnenstad. Echt een geniale uitvinding. Binnen no time ben je de hele stad door. Hij stopt op logische plekken en is ook tamelijk comfortabel. Nadelen ervan zijn dat mensen zich er vaak onveilig invoelen en dat nog niet de hele stad er mee bekend is. Dat wil zeggen dat er nog maar een klein gebied is wat een metro verbinding heeft. Als volgende de tram. De tram is ook een heel goed streven maar kampt met veel van dezelfde problemen als de bus. Ze komen vaak te laat. Ook hebben mensen vaak het gevoel onveilig te zijn in trams omdat ze zo druk bevolkt worden. Ook wordt er erg veel in zwart gereden omdat het controle systeem een beetje gammel is. Je moet er namelijk zelf je kaart afstempelen en veel mensen, vooral jongeren doen dat niet. Soms omdat er gewoon geen geld in het gezin is, maar vaak ook gewoon voor de kick. Ook al staat er toch wel een hoge boete op zwart rijden. Dan is er nog een heel belangrijk punt bij het openbaar vervoer en dat zijn de prijzen van de kaarten. Elk jaar stijgen de kaarten wel in prijs. Het zou ook handiger zijn als er een soort korting kaart zou zijn voor jongeren van 12 tot 18 jaar. Want tot je twaalfde mag je lekker op de roze buskaart en op je 18e krijg je een OV kaart maar die tussenliggende 6 jaar betaal je wel het volle pont, en dat is niet weinig. Meer buurthuizen in Rotterdam We hebben het al eerder gehad over buurthuizen maar gaan daar nu op verder omdat daar veel meer over te zeggen is. Met een buurthuis bedoelen wij een gebouw dat in het centrum van een buurt ligt. Jongeren kunnen daar bijeen komen als ze er zin in hebben. Zo’n buurthuis is bedoeld voor kinderen van 6 tot 18 jaar. Dit zijn meestal ook de leeftijden die voor overlast zorgen in de buurt dus is het belangrijk ze bezig te houden. Maar waar moet je ze mee bezig houden? Wij staan als onze generatie bekent als ongeïnteresseerd en snel verveeld. Daarom moet er eerst gezocht worden naar gemotiveerde leiders. Als er 3 mensen zijn die het runnen maar dat eigenlijk liever niet doen is het moeilijk om jongeren gemotiveerd te krijgen. Kijk maar bij de scholen. Dus ten eerste zijn er gemotiveerde mensen nodig. Ten tweede een goed programma. Er moet eerst gekeken worden naar wat de interesses zijn. Misschien zitten er wel een groep meisjes bij die wil leren handwerken, een groep jongens die wil leren hout bewerken of je kan in de circus richting denken. Het is voor jongeren heel belangrijk om resultaat te zien van hun inspanning. Het is dus verstandig om eerst een soort inventarisatie te houden waardoor de leiding kan zien wat de jongeren willen omdat ze anders moeite doen die helemaal niet in dank afgenomen zal worden. En dan nog een heel belangrijk punt: de financiering. De gemeente heeft al heel veel uitgaven en om dan ook nog een grootscheeps project op te zetten in de vorm van buurthuizen is nogal duur en vooral omdat het niet zeker is dat het zal slagen. De financiering kan ook voor een deel van de kinderen zelf komen. Zij betalen een kleine bijdragen voor het eten en drinken wat er is en als ze aan een cursus mee doen ook. Daarom moet er eerst een goed plan opgesteld worden. Daarnaast moeten ook nog de buurtkinderen gemotiveerd worden. En dat kan nog een hele klus worden want een buurthuis heeft nou eenmaal een beetje een duf image. Er moet dus voor gezorgd worden dat jongeren zich er niet voor hoeven te schamen om er binnen te stappen. Er moet dus een lage drempel zijn. Jongeren moeten er naar toe willen gaan met een gevoel van: ik ga mijn vrienden ontmoeten en me vermaken. Naast de cursussen die gegeven kunnen worden is het dus ook de bedoeling dat het een plek wordt waar jongeren zich kunnen vermaken en veilig voelen. Er kan bijvoorbeeld een pooltafel neer gezet worden, een tafelvoetbal. Je kan er je huiswerk maken en gezellig praten met anderen. Ook kunnen er feesten georganiseerd worden. Het is ook leuk als je er gewoon altijd bij een soort bar terecht kunt waar je wat te drinken en te eten kan halen. Voor jongeren uit gezinnen die onderling slecht met elkaar omgaan kan zo’n buurthuis een redding zijn voor de rest van hun leven. Zo krijgen ze wat vastigheid. Natuurlijk zal elk buurthuis zijn eigen invulling van dit idee geven. Het programma zal afhangen van de jongeren die er komen, het budget en wat voor buurt het is. Ten slotte blijven de jongeren van de straat. Daardoor zullen oudere mensen, maar ook jongeren zich veiliger voelen. Er zullen minder dingen uit verveling gesloopt worden en dat maakt de straten ook weer wat gezelliger om te zien. Verlichting Meer verlichting zou kunnen helpen ten behoeve van de subjectieve en ook de objectieve veiligheid. Nu zijn er straatjes waar je niet in durft omdat het donker is en je daar misschien aangevallen wordt door enge mannen. Maar misschien dat meer verlichting zal helpen zodat men toch meer door de stad durft te lopen en helemaal niet bang is door een enge man aangevallen te worden die uit een donker steegje komt. En via de andere kant bekeken zal het ook voor de "rovers" en "enge" mannen een obstakel zijn om nu in het "licht" mensen aan te vallen of tasjes te roven. Een leuk voorbeeld is het Stadhuisplein. Dat is altijd goed verlicht en durft men altijd gewoon te lopen en te feesten. Daar is goede objectieve en ook subjectieve veiligheid doordat alles goed verlicht is en er komt veel politie. En ook de uitsmijters letten daar op alles wat er op het plein gebeurt. Maar als je nu kijkt `s avonds, vooral in het weekend durft men helemaal niet op plaatsen te komen zoals achter het Nationale Nederlanden gebouw. Dat is een hele ongure buurt. En dat is deels objectief maar grotendeels subjectief. Want dat gebied achter Nationale Nederlanden is zeer slecht verlicht en zijn dus veel donkere plekken en dat is niet goed voor het gevoel van veiligheid van de mens. En als men dat soort plekken nu eens tegen gaat, dus er meer verlichting zal plaatsen zal naar onze mening er een deel van de subjectieve onveiligheid weggenomen worden. Maar er is ook een andere plek in Rotterdam die wel goed verlicht is maar het is daar objectief en subjectief helemaal niet veilig. Deze plek is het gebied rond het Centraal Station. Het is goed verlicht maar toch voelt men zich hier helemaal niet veilig. `s Avonds is dit een voor ons enge plek en we voelen hier ons niet op ons gemak want er komen mensen om geld vragen voor "eten" (drugs enz..) en er staan soms groepjes hangjongeren die je heel eng staan aan te kijken. En aan de hand van dit voorbeeld is hier een citaat uit een krant ( het Algemeen Dagblad van zaterdag 11 november): "Op station Slinge staan een paar Antilliaanse jongens de mensen te bekijken die in- en uitlopen. Ze zeggen geen woord. ,,Maar vaak is het hier veel erger'', zegt een medewerker van de openbaar vervoerbedrijf RET. ,,Vorige week vroeg een reiziger of we hem naar de auto wilden brengen, hij durfde niet zelf. Het zijn bijna altijd Antillianen die de mensen intimideren. Je kunt weinig tegen ze zeggen, want ze zijn altijd met een grote groep als ze overlast veroorzaken. Mijn vrouw, die ook bij de RET werkt, stapte er één keer op af. Ze werd prompt in haar mond gespuugd. Kijk, de jongens staan natuurlijk op RET-terrein, dus we mogen ze wegsturen. " En dit soort jongeren zijn eigenlijk geen hangjongeren die gewoon even gezellig met elkaar ergens hangen maar die gewoon ergens de sfeer verpesten en naar onze mening zelfs beetje crimineel verdrag tonen want als je de mensen zover krijgt dat ze niet meer over straat durven lopen dan gaat het toch niet goed. Vaak staan deze jongeren dan een beetje in het donker en dat maakt het hele gestaar en intimidatie nog veel enger voor de mensen. Als men nu alles goed zou verlichten zou het bij ons in ieder geval wel een beetje angst wegnemen maar het blijft nog een te groot probleem. En wij vinden dat de politie hier ook veel harder tegen moet optreden dat als mensen klagen over hang jongeren dat men dan wel mag ingrijpen maar als men gewoon met een groepje ergens staat en alleen met hun eigen mensen bezig zijn is er niks aan de hand. Meer verlichting zal dus voor ons een duwtje in de goede richting hebben voor wat het subjectief veilig zijn betreft. Want je ziet meer dingen en je ziet ook alles aankomen en mensen die naar je staren vanuit een donkere hoek zijn dan ook een stukje minder eng. Betere verbindingen in Rotterdam Desondanks dat Rotterdam een grote stad is zijn de verbindingen van het openbaar vervoer nog lang niet toereikend. Toch beschikken over veel vervoersmiddelen. Zo hebben we de bus. In alle wijken van Rotterdam is er wel een buslijn. Maar die sluiten niet of nauwelijks op elkaar aan. Ook komen bussen vaak te laat waardoor je weer ergens anders iets mist of gewoon te laat komt. Dus de logica van die lijnen moet logischer. Waarom is er nog steeds geen rechtstreekse verbinding van Overschie naar Schiebroek? Als je met de bus naar Schiebroek wilt vanuit Overschie ben je, als alles meezit, 3 kwartier onderweg en met de fiets maar 10 minuten, omdat je onwijs om moet rijden. Dan hebben we de metro. Die is vooral van werking in de binnenstad. Echt een geniale uitvinding. Binnen no time ben je de hele stad door. Hij stopt op logische plekken en is ook tamelijk comfortabel. Nadelen ervan zijn dat mensen zich er vaak onveilig invoelen en dat nog niet de hele stad er mee bekend is. Dat wil zeggen dat er nog maar een klein gebied is wat een metro verbinding heeft. Als volgende de tram. De tram is ook een heel goed streven maar kampt met veel van dezelfde problemen als de bus. Ze komen vaak te laat. Ook hebben mensen vaak het gevoel onveilig te zijn in trams omdat ze zo druk bevolkt worden. Ook wordt er erg veel in zwart gereden omdat het controle systeem een beetje gammel is. Je moet er namelijk zelf je kaart afstempelen en veel mensen, vooral jongeren doen dat niet. Soms omdat er gewoon geen geld in het gezin is, maar vaak ook gewoon voor de kick. Ook al staat er toch wel een hoge boete op zwart rijden. Dan is er nog een heel belangrijk punt bij het openbaar vervoer en dat zijn de prijzen van de kaarten. Elk jaar stijgen de kaarten wel in prijs. Het zou ook handiger zijn als er een soort korting kaart zou zijn voor jongeren van 12 tot 18 jaar. Want tot je twaalfde mag je lekker op de roze buskaart en op je 18e krijg je een OV kaart maar die tussenliggende 6 jaar betaal je wel het volle pont, en dat is niet weinig. Verlichting Meer verlichting zou kunnen helpen ten behoeve van de subjectieve en ook de objectieve veiligheid. Nu zijn er straatjes waar je niet in durft omdat het donker is en je daar misschien aangevallen wordt door enge mannen. Maar misschien dat meer verlichting zal helpen zodat men toch meer door de stad durft te lopen en helemaal niet bang is door een enge man aangevallen te worden die uit een donker steegje komt. En via de andere kant bekeken zal het ook voor de "rovers" en "enge" mannen een obstakel zijn om nu in het "licht" mensen aan te vallen of tasjes te roven. Een leuk voorbeeld is het Stadhuisplein. Dat is altijd goed verlicht en durft men altijd gewoon te lopen en te feesten. Daar is goede objectieve en ook subjectieve veiligheid doordat alles goed verlicht is en er komt veel politie. En ook de uitsmijters letten daar op alles wat er op het plein gebeurt. Maar als je nu kijkt `s avonds, vooral in het weekend durft men helemaal niet op plaatsen te komen zoals achter het Nationale Nederlanden gebouw. Dat is een hele ongure buurt. En dat is deels objectief maar grotendeels subjectief. Want dat gebied achter Nationale Nederlanden is zeer slecht verlicht en zijn dus veel donkere plekken en dat is niet goed voor het gevoel van veiligheid van de mens. En als men dat soort plekken nu eens tegen gaat, dus er meer verlichting zal plaatsen zal naar onze mening er een deel van de subjectieve onveiligheid weggenomen worden. Maar er is ook een andere plek in Rotterdam die wel goed verlicht is maar het is daar objectief en subjectief helemaal niet veilig. Deze plek is het gebied rond het Centraal Station. Het is goed verlicht maar toch voelt men zich hier helemaal niet veilig. `s Avonds is dit een voor ons enge plek en we voelen hier ons niet op ons gemak want er komen mensen om geld vragen voor "eten" (drugs enz..) en er staan soms groepjes hangjongeren die je heel eng staan aan te kijken. En aan de hand van dit voorbeeld is hier een citaat uit een krant ( het Algemeen Dagblad van zaterdag 11 november): "Op station Slinge staan een paar Antilliaanse jongens de mensen te bekijken die in- en uitlopen. Ze zeggen geen woord. ,,Maar vaak is het hier veel erger'', zegt een medewerker van de openbaar vervoerbedrijf RET. ,,Vorige week vroeg een reiziger of we hem naar de auto wilden brengen, hij durfde niet zelf. Het zijn bijna altijd Antillianen die de mensen intimideren. Je kunt weinig tegen ze zeggen, want ze zijn altijd met een grote groep als ze overlast veroorzaken. Mijn vrouw, die ook bij de RET werkt, stapte er één keer op af. Ze werd prompt in haar mond gespuugd. Kijk, de jongens staan natuurlijk op RET-terrein, dus we mogen ze wegsturen. " En dit soort jongeren zijn eigenlijk geen hangjongeren die gewoon even gezellig met elkaar ergens hangen maar die gewoon ergens de sfeer verpesten en naar onze mening zelfs beetje crimineel verdrag tonen want als je de mensen zover krijgt dat ze niet meer over straat durven lopen dan gaat het toch niet goed. Vaak staan deze jongeren dan een beetje in het donker en dat maakt het hele gestaar en intimidatie nog veel enger voor de mensen. Als men nu alles goed zou verlichten zou het bij ons in ieder geval wel een beetje angst wegnemen maar het blijft nog een te groot probleem. En wij vinden dat de politie hier ook veel harder tegen moet optreden dat als mensen klagen over hang jongeren dat men dan wel mag ingrijpen maar als men gewoon met een groepje ergens staat en alleen met hun eigen mensen bezig zijn is er niks aan de hand. Meer verlichting zal dus voor ons een duwtje in de goede richting hebben voor wat het subjectief veilig zijn betreft. Want je ziet meer dingen en je ziet ook alles aankomen en mensen die naar je staren vanuit een donkere hoek zijn dan ook een stukje minder eng. Politie inzet Wij vinden dat het zowel objectief als subjectief in Rotterdam niet veilig genoeg is en dat daar heel snel wat aan moet veranderen. En wij vinden dat daarom de politie veel meer kan doen dan dat ze nu doet. Als grootste punt vinden wij dat de politie beter in de samenleving moet integreren, veel beter. Onder het begrip "integreren in de samenleving" verstaan wij: Dat de politie beter zich in het volk mengt en dat een deel van de politie af stapt van haar machtige dictatoriale status. Men behoeft niet alleen nog maar bang te zijn voor de politie en dat als er politie verschijnt dat er gelijk iets mis is, dat er misschien een schietpartij of gewelddadige beroving is geweest. Maar dat de politie ook gewoon in de stad loopt om met mensen te praten over wat er hedendaags gebeurt, maar niet een koffie leutje maar mensen maken ook dingen mee. Men maakt ook geweldsdelicten mee en als de politie daar beetje meer naar vraagt of er oor voor heeft kunnen er ook gewoon betere preventie middelen komen want normaal zal niet iedereen zich laten horen maar als iemand, bv van de politie gewoon op straat wat interesse toont. Dat zal naar ons weten heel positief uitpakken, zowel de politie als de samenleving leert daarvan. Want de politie kan altijd handige tips geven en ook de samenleving (de mens, in dit geval inwoners van Rotterdam) kunnen ook handige tips geven over dingen die er in Rotterdam gebeuren. Want de samenleving dat zijn wij en wij weten waarschijnlijk beter wat er in onze buurten gebeurt dan dat de politie dat weet. De politie is nu ook al het beroep; politieman al aan het promoten en dit is een middel waar we pas over een paar jaar profijt van zullen hebben en hier nu nog niks van merken. Het opleiden en het trainen van nieuwe politie mensen vinden wij een vorm van kwantitatieve politie inzet. En hetgeen wat wij net hebben besproken over het beter integreren van de politie in de samenleving is een voorbeeld van een kwalitatieve verbetering van de politie inzet. En als je het kwalitatieve goed combineert met het kwantitatieve dan heb je naar onze mening een goed politie korps in Rotterdam. En als je nu al bij het trainen van de nieuwe aspirant politie agenten rekening houd dat als ze op het "veld" gaan werken dat ze meer moeten integreren met de samenleving dan zal naar onze mening alles dik voor elkaar komen over een paar jaar. Want men moet ook wel leren te integreren en daar is bijscholing voor nodig. Nawoord Dan zijn we nu aangeland bij ons nawoord. Wij zullen even alles weer even kort omschrijven. Onze doelstelling was: hoe kunnen we Rotterdam veiliger maken, zowel subjectief als objectief. Daarvoor hadden wij enkele oplossingen aangedragen. Het Maxi-project. Dat is een project waar mensen als ze uit de metro komen tegen een kleine vergoeding naar huis gebracht kunnen worden. Daardoor durven vooral oudere mensen weer over straat, omdat vooral zij het erg eng vinden. Daarna hadden we het bestrijden van de overlast van junkies en drugsverslaafden. Er moeten meer opvangcentra komen voor die mensen omdat ze dan van de straat zijn en mensen zich minder door hen bedreigd voelen. Daarop volgend hadden we de buurthuizen. Wij denken dat als er meer buurthuizen zouden zijn, en ze goed bezocht zouden worden, het vandalisme een stuk terug gedrongen zou worden. Als de jongeren zich elders vermaken dan op de straat ziet de straat er beter uit en hoeft er minder gerepareerd te worden, dus scheelt het ook nog een geld. Als laatste oplossing hebben we plannen voor het openbaar vervoer. Het openbaar vervoer in Rotterdam is namelijk tamelijk belabberd. Bussen, trams en metro’s rijden te onregelmatig, niet tot laat genoeg en is ook nog eens veel te duur. En vooral de veiligheid in het openbaar vervoer. De metro en tram zijn nagenoeg onbewaakt. De kans op beroving of iets anders engs is daar dus tamelijk groot. Tenslotte hopen we dat u ons werkstuk/onderzoek met plezier gelezen heeft. Zoals al eerder gezegd hebben wij bij het maken van dit werkstuk veel gebruik gemaakt van informatie die we van het Rotterdams jeugddebat hadden. Dat was een hele mooi, interessante en leuke ervaring. We hebben er veel tijd ingestoken en hopen dat het u bevalt. Gert-Jan en Froukje
H4b