Bonifatius

2. Hoe zag Bonifatius’ leven eruit?
Bonifatius werd in het jaar 672 geboren in Credition in Wessex, in het zuidwesten van Engeland. Bonifatius oorspronkelijke naam was eigenlijk Winfried, deze zou later pas door paus Gregorius II veranderd worden, naar de bekende variant: Bonifatius. Bonifatius betekent ook wel weldoener of hij die het goede doet. Bonifatius kwam uit een Angelsaksische adellijke familie en werd dus op jonge leeftijd naar het klooster gebracht, het klooster van Exeter, de abt van dat klooster was Wulfhard.

In het jaar 685 wordt Bonifatius opgenomen in het abdij van Nhutscelle (Nurseling), daar leert hij de levenswijze van de benedictijner monniken. In het abdij van Nhutscelle krijgt Bonifatius een priesteropleiding, Bonifatius doet het zo goed, dat de abt Wynbrecht hem uitkiest en aanstelt als leermeester van de abdijschool. Op 30-jarige leeftijd wordt Bonifatius tot priester gewijd en wordt ook hoofd van de abdijschool van Nhutscelle.


2.1. Bonifatius’ missie
Bonifatius vraagt in 716 toestemming aan abt Wynbrecht om het evangelie te verkondigen in Friesland (Frisia Magna). Nog voordat Bonifatius naar Friesland ging, was er in Friesland, in het jaar 696 door Willibrord, ook een Angelsaks, een bisdom gesticht. Samen met enkele andere monniken gaat Bonifatius naar Friesland, hij heeft weinig succes in Friesland, hij mag van koning Radboud wel het evangelie prediken, maar hij wil niets met het bekeren te maken hebben, en zo zijn volk ook niet. Bonifatius keert in de herfst van 716 zonder succes terug.

Na de dood van Wynbrecht willen de kloosterlingen van Nurseling Bonifatius als opvolger, Bonifatius weigert echter, want in 718 verlaat Bonifatius zijn vaderland. Hij reist via Londen naar Quentovic en gaat daarna te voet over de Alpen naar Rome. In Rome wil Bonifatius aan de Paus vragen om een zegen voor zijn missie. Een jaar later krijgt Bonifatius de zegen en erkenning van Paus Gregorius II. Ook krijgt Bonifatius de naam Bonifatius van Gregorius II, voorheen heette hij Winfried. Bonifatius gaat terug naar Friesland en gaat daar samen werken met Willibrord, de bisschop daar. Willibrord wil in 721 Bonifatius tot wijbisschop benoemen, maar Bonifatius weigert. Hij gaat terug naar het missiegebied in Germaniё, daar ontmoet hij Gregorius, de kleinzoon van abdis Addula. Hij wordt de eerste leerling van Bonifatius en volgt hem op zijn verdere reis.

2.2. Bonifatius wordt aartsbisschop
Op 30 november 722 wordt Bonifatius door paus Gregorius II tot bisschop van de Germanen gewijd, zonder een vaste standplaats. Dit betekende dat Bonifatius een gebied kreeg toegewezen door Gregorius en dat hij niet in een bepaalde plaats moest blijven, maar in dat hele gebied zijn opdracht moest uitvoeren. Bonifatius kreeg van de paus een aanbevelingsbrief bij Karel Martel, hierdoor had hij meer macht en kon hij dus meer dingen waarmaken. Hij richtte veel nieuwe instellingen op en reorganiseerde ook de Frankische en Duitse kerkstructuur. In 733 is er inmiddels een nieuwe paus gekomen, Gregorius III, door Gregorius III wordt Bonifatius tot Aartsbisschop benoemd, hiermee heeft hij de mogelijkheid om anderen tot priester en bisschop te wijden. Vier jaar later gaat Bonifatius samen met zijn leerling Gregorius naar Rome. In Rome wilde Bonifatius met de paus overleggen over een opvolger. Bonifatius wilde Gregorius, zijn leerling, als opvolger hebben. Dit verzoek werd afgewezen, ook al was Bonifatius inmiddels al 65 jaar oud. De paus gaf hem echter een benoeming, Bonifatius werd tot legatus benoemd. Een legatus was een pauselijke gezant en vertegenwoordiger.

2.3. Willibrord overlijdt
Bonifatius gaat verder met zijn missie, hij sticht nieuwe bisdommen, benoemt nieuwe bisschoppen en priesters en zet sommige af. Kenmerkend aan Bonifatius was dat hij meestal Angelsaksische mensen tot priester of bisschop benoemde. Op 7 november 739 overlijdt Willibrord in Echternach. De bisschopszetel in Trecht blijft enkele jaren onbezet, maar wordt uiteindelijk overgenomen door Bonifatius.

2.4. Bonifatius krijgt vaste standplaats
Toen de bisschop van Keulen overleed, liet Bonifatius zijn oog op die plaats vallen, om daar bisschop te worden. Tijdens de synode in 744 wordt aan de paus gevraagd of Bonifatius een vaste standplaats kan krijgen in Keulen, de paus stemt hiermee in. Echter wordt er door de clerus van Keulen (de adel) geprotesteerd. Er werd lang geprotesteerd door de clerus, zo lang dat er in Mainz inmiddels een andere bisschop was overleden. De nieuwe paus (paus Zacharias) stemde er eerst ook mee in dat Bonifatius in Keulen bisschop moest worden, maar moest uiteindelijk ook toegeven aan de protesten van de clerus. Hij besloot dat Bonifatius voortaan aartsbisschop van Mainz was. De zetel in Keulen werd aan de Frankische Agilolf benoemd.

2.5. Bonifatius zet zijn missie voort
In 753 wordt op verzoek van Bonifatius en met instemming van de nieuwe paus (Stephanus II) en koning Pippijn, Lullus, een neef van Bonifatius, tot bisschop van Mainz benoemd. Dit verzoek komt tot stand doordat de nieuwe bisschop van Keulen, bisschop Hildegar, het bisdom Trecht bij Keulen probeert onder te brengen. Hildegar beroept zich hierbij op oude rechten, uit de tijd van koning Dagobert I. Dagobert zou in 630 een kerk aan de Keulse bisschop Kunibert geschonken hebben. Echter, Hildegar overlijdt in een veldtocht tegen de Saksen, maar Bonifatius is bang dat de opvolger van Hildegar dezelfde ideeën heeft. Daarom schrijft Bonifatius een brief aan de paus, met daarin een bestrijding van de Keulse rechten. De brief heeft resultaat en Trecht wordt een zelfstandig bisdom.


Bonifatius keert terug naar Trecht en benoemt zijn medewerker Eoba tot wijbisschop van Trecht. Bonifatius gaat naar Friesland en probeert nog zo veel mogelijk mensen te bekeren en te dopen. Hij doet dit samen met zijn gevolg van 40 knechten en 11 andere geestelijken.

2.6. Het einde
Op 5 juni 754 is Bonifatius samen met zijn gevolg op weg naar Dokkum, naar een door hem zelf aangekondigd doopfeest. Daar zou een grote groep mensen worden gedoopt door Bonifatius. Maar op weg naar het doopfeest wordt Bonifatius overvallen door een groep mensen. Zij vermoorden Bonifatius samen met de rest van zijn gevolg.

Aangezien niemand het overleefde, is de oorzaak van de overval niet duidelijk, er wordt beweerd dat de groep lieden het niet eens waren met de geloofsovertuigingen van Bonifatius en dat ze hem daarom uit de weg wilden hebben. Een andere mogelijkheid zou kunnen zijn dat het rovers waren en dat ze uit waren op geld. Bonifatius had weliswaar enkele kisten bij, maar daarin zaten alleen boeken, de rovers moeten hebben gedacht dat er geld in zou zitten en daarom Bonifatius hebben overvallen.
Na zijn dood wordt Bonifatius naar de Sint-Salvatorkerk in Utrecht gebracht. Maar Lullus wil dat het lichaam van Bonifatius naar Mainz wordt gebracht, dit gebeurt. Maar Bonifatius’ eigen verzoek was om in zijn Abdij Fulda begraven te worden. Fulda wordt hierdoor een beroemd bedevaartsoord.

Bonifatius was een man met een verleden, vanaf zijn jeugd had hij al een ander leven dan de rest van de kinderen van zijn leeftijd. Hij wordt al snel belangrijk in het abdij waar hij begon en al snel volgde de eerste tocht naar Friesland, onsuccesvol maar hij geeft niet op. Met behulp van Paus Gregorius en Willibrord slaagt hij er toch in om vele Friezen (Germanen) te bekeren. Bonifatius wordt tot aartsbisschop gewijd en wordt steeds belangrijker, hij krijgt een standplaats in Mainz. Op 5 juni 754 echter wordt Bonifatius vermoord.