'El Milagro de la Amistad'
Tanja
De te gebruiken instrumenten:
- Fluit
- Piano
- Viool
- Contrabas
- Trombone
- Slagwerk
'El Milagro de la Amistad' is Spaans voor 'Het Wonder van de Vriendschap'. Ik moet zeggen dat wanneer de titel is bedacht de rest vanzelf volgt. Uit de titel is namelijk al op te maken dat 'la Amistad' wonderlijk is; het is dan ook de bedoeling dit in de compositie zo goed mogelijk naar voren te laten brengen.
Vriendschap is iets goeds dat al het slechte overwint. In tijden van tegenspoed en drama is het de vriendschap die uitkomst biedt; hierbij moeten we aan een allesomvattende vriendschap denken, dus niet alleen aan dé specifieke hartsvriend of vriendin, maar de vriendschap van alle mensen op aarde. La amistad beeldt de vriendschap uit die humaan is, gericht op een enkeling of de mensheid als geheel. Vriendschap gaat hand in hand met de liefde, want uit liefde doet men alles voor elkaar; vriendschap zonder liefde is maar schijn. Daarom behoort de gehele compositie con amore (met liefde) te worden gespeeld. Het ensemble zal de instrumenten met liefde moeten handhaven en een onderlinge vriendschappelijke band creëren (hopelijk bestaat die al), zodat het gevoel, de sfeer van de compositie extra tot uitdrukking zal komen.
El Milagro de la Amistad is het verhaal van vriendschap in z'n algemeenheid (in gedachte kan de luisteraar natuurlijk ook een link leggen met een vriendschappelijk individu), maar het gaat vooral om de kracht, de onoverwinnelijke macht, de wonderbaarlijke sterkte waar vriendschap over beschikt. Imagineer jezelf als iemand die afhankelijk is van vriendschap, in goede en slechte tijden. Samen doen jullie allerlei dingen: praten, lachen, gevoelens delen, op vakantie gaan, kortom alles wat opwekt. Dit is het eerste deel van vriendschap; het is de vrolijke kant en heeft daarom ook vrolijke muziek nodig. Dit zal in mijn compositie worden bereikt door veel hoge noten, korte noten, staccato, presto (in een snel tempo, vivace (levendig), animato (geanimeerd) en allegro (tamelijk snel tempo). De vrolijke passages zullen afwisselend piano/forte, af en toe pianissimo en fortissimo, worden gespeeld.
Het andere deel van vriendschap is het dramatische, treurige deel. Niet de vriendschap is treurig, nee, vriendschap biedt juist uitkomst in tijden van verdriet. Mijn doel is daarom vervolgens een trieste situatie te beschrijven, bijvoorbeeld het verlies van een dierbare. Door middel van de laag klinkende instrumenten zoals de contrabas en trombone (en slagwerk) wordt de dreiging van het verdriet beschreven. De viool biedt uitkomst voor de trieste, mineur tonen die de melancholische stemming aan het daglicht brengen. Dit deel moet zeer affettuoso (gevoelig) worden gespeeld, capriccio (grillig) vooral daar waar je in jezelf het individu als het ware ziet rouwen om het verlies. Daar waar het toppunt van de dreiging nadert, daar moet eerst pianissimo worden gespeeld en dan steeds meer crescendo (luider wordend) totdat de luisteraar op het randje van z'n stoel zit van de spanning en dan de uitbarsting zal afwachten van al het opgekropte verdriet, van alle dreiging. Fortissimo zal de uitbarsting zijn, maar fortissimo zal tevens de ontwaking van la amistad op gang brengen. Langzaam neemt de dreiging af; het stuk zal langzamer worden gespeeld en niet te vergeten diminuendo (zachter wordend). De compositie neemt een adagio (rustig) tempo aan een leeft weer op doordat vriendschap een einde maakt aan al het verdriet. Vriendschap zal dan opnieuw worden beschreven, deze keer als dé overwinnaar van het kwaad. Vriend troost vriend.
De laatste passage vormt dus de overwinning van de vriendschap, maar ook niet te vergeten het wonderbaarlijke! Daarom zullen voornamelijk de piano, fluit en viool 'wonderbaarlijke' motiefjes (voornamelijk snel, met veel zestiende noten) spelen die meerdere malen op verschillende toonhoogtes zullen worden herhaald. Op die manier wordt vriendschap op een wonderbaarlijk vrolijke wijze belicht.
Het allerlaatste stuk is uitermate vivace. Hierdoor moet duidelijk worden dat vriendschappelijkheid een voortreffelijke eigenschap is en dat alle mensen deze deugd zouden moeten bezitten.
Tanja
De te gebruiken instrumenten:
- Fluit
- Piano
- Viool
- Contrabas
- Trombone
- Slagwerk
'El Milagro de la Amistad' is Spaans voor 'Het Wonder van de Vriendschap'. Ik moet zeggen dat wanneer de titel is bedacht de rest vanzelf volgt. Uit de titel is namelijk al op te maken dat 'la Amistad' wonderlijk is; het is dan ook de bedoeling dit in de compositie zo goed mogelijk naar voren te laten brengen.
Vriendschap is iets goeds dat al het slechte overwint. In tijden van tegenspoed en drama is het de vriendschap die uitkomst biedt; hierbij moeten we aan een allesomvattende vriendschap denken, dus niet alleen aan dé specifieke hartsvriend of vriendin, maar de vriendschap van alle mensen op aarde. La amistad beeldt de vriendschap uit die humaan is, gericht op een enkeling of de mensheid als geheel. Vriendschap gaat hand in hand met de liefde, want uit liefde doet men alles voor elkaar; vriendschap zonder liefde is maar schijn. Daarom behoort de gehele compositie con amore (met liefde) te worden gespeeld. Het ensemble zal de instrumenten met liefde moeten handhaven en een onderlinge vriendschappelijke band creëren (hopelijk bestaat die al), zodat het gevoel, de sfeer van de compositie extra tot uitdrukking zal komen.
Het andere deel van vriendschap is het dramatische, treurige deel. Niet de vriendschap is treurig, nee, vriendschap biedt juist uitkomst in tijden van verdriet. Mijn doel is daarom vervolgens een trieste situatie te beschrijven, bijvoorbeeld het verlies van een dierbare. Door middel van de laag klinkende instrumenten zoals de contrabas en trombone (en slagwerk) wordt de dreiging van het verdriet beschreven. De viool biedt uitkomst voor de trieste, mineur tonen die de melancholische stemming aan het daglicht brengen. Dit deel moet zeer affettuoso (gevoelig) worden gespeeld, capriccio (grillig) vooral daar waar je in jezelf het individu als het ware ziet rouwen om het verlies. Daar waar het toppunt van de dreiging nadert, daar moet eerst pianissimo worden gespeeld en dan steeds meer crescendo (luider wordend) totdat de luisteraar op het randje van z'n stoel zit van de spanning en dan de uitbarsting zal afwachten van al het opgekropte verdriet, van alle dreiging. Fortissimo zal de uitbarsting zijn, maar fortissimo zal tevens de ontwaking van la amistad op gang brengen. Langzaam neemt de dreiging af; het stuk zal langzamer worden gespeeld en niet te vergeten diminuendo (zachter wordend). De compositie neemt een adagio (rustig) tempo aan een leeft weer op doordat vriendschap een einde maakt aan al het verdriet. Vriendschap zal dan opnieuw worden beschreven, deze keer als dé overwinnaar van het kwaad. Vriend troost vriend.
De laatste passage vormt dus de overwinning van de vriendschap, maar ook niet te vergeten het wonderbaarlijke! Daarom zullen voornamelijk de piano, fluit en viool 'wonderbaarlijke' motiefjes (voornamelijk snel, met veel zestiende noten) spelen die meerdere malen op verschillende toonhoogtes zullen worden herhaald. Op die manier wordt vriendschap op een wonderbaarlijk vrolijke wijze belicht.
Het allerlaatste stuk is uitermate vivace. Hierdoor moet duidelijk worden dat vriendschappelijkheid een voortreffelijke eigenschap is en dat alle mensen deze deugd zouden moeten bezitten.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden