Nederland wordt te dik

Nederland word te dik Het komt steeds vaker voor, jongeren en kinderen die te zwaar zijn. Kinderen die lijden aan obesitas, oftewel ‘zwaarlijvigheid’. De Wageningse hoogleraar prof. dr. M. Katan waarschuwde nog voor een overgewichtepidemie, vooral bij kinderen. een consumptiegerichte maatschappij, waarbij alles om eten draait In dit artikel wil ik op bovenstaande probleem verder gaan. Het is een erge situatie. en bekijk ik op het niveau van de wereldpolitiek wat er zich afspeelt. Daarna wil ik een sociologische verkenning maken, om op basis daarvan een eigen standpunt in te nemen. Ik vervolg met een verdieping van het probleem en wil tot slot enkele oplossingen doen om samen, maar ook alleen aan de slag te kunnen. Het beoogt een bredere bezinning op gang brengen en roept op om samen verantwoordelijkheid te nemen vermaak en genot is bezig. Zelfs al bij kinderen. Wereldwijd lijden 1,1 miljard mensen aan overgewicht, waarvan 300 miljoen aan erg overgewicht (en als je dan kijkt: 1 miljard van de wereldbevolking lijdt honger). Ook de kinderen gelden hier bij. In Nederland is het aantal dikke kinderen afgelopen twintig jaar verdubbeld.dat vind ik zeer triest. Volgens de gezondheidsraad is 1 op de 7 kinderen te dik.dat vind ik ook een slechte zaak. Minstens 30 % van de te dikke kinderen raken hun overtollige kilo’s nooit meer kwijt en blijven dus altijd dik. Sommigen zien een rond buikje als een symbool van welvaart.maar ik vind het een slecht voorbeeld Overgewicht is natuurlijk slecht voor de gezondheid en dus een serieus probleem. Het kan namelijk hart- en vaatziekten en andere gezondheidsproblemen, zoals kanker, diabetes en gewrichtsproblemen veroorzaken. Er zijn zelfs deskundigen die het schadelijk effect van ongezonde voeding al gelijk stellen aan dat van roken. Ik zal eens wat getallen en procenten geven wat ik heb gevonden op internet om een wat beter beeld te krijgen waarover we praten: in 2001 stierven wereldwijd zo’n 56 miljoen mensen. 60 % Daarvan overleed aan niet overdraagbare ziekten, zoals hart- en vaatziekten en kanker. De belangrijkste risicofactoren voor deze niet overdraagbare aandoeningen zijn roken, een ongezond eetpatroon, alcoholmisbruik en een gebrek aan beweging. Naast de lichamelijke problemen krijg je ook nogde psychische problemen. ‘Hee dikke, jij mag niet meedoen want je kan ons toch niet bijhouden’… sommige kids zijn best gemeen onderling tegen elkaar. Hierdoor ontwikkelen veel dikke kinderen een minderwaardigheidscomplex. Soms zit er een psychische eetstoornis achter. Ongeveer 8 op de 1000 tienermeisjes kampt daarmee, soms boulimia, maar meestal anorexia nervosa. De leeftijd van meisjes met deze stoornis wordt steeds lager. Dit is zeer triest dat het gebeurt en als iemand er mee gepest word kan ik dat ook zeker niet hebben. Dan laat ze maar een ander soort pesten wie het wel kunnen hebben. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie een serieus probleem
We hebben te maken met een serieus probleem. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft dit geconstateerd en wilde actie ondernemen. Obesitas zou ‘epidemische’ vormen aannemen en een bedreiging zijn voor de wereldgezondheid.Amerika denkt hier helemaal anders over. Volgens hun, waar trouwens de helft van de bevolking te dik is, valt het allemaal nog wel mee. Het Amerikaanse ministerie van volksgezondheid heeft het plan van de WHO voor een mondiale campagne tegen overgewicht gedwarsboomd.dit vind ik ook klare onzin van de amerikaanse bevolking laat ze is naar hun zelf kijken en denken hoe kan ik is dunner worden. Om hier een antwoord op te geven is het van belang om te weten wat de WHO voor campagne wilde doen. Deze campagne, Global Strategy on Diet, Physical Activity and Health geheten, bestaat er in de eerste plaats uit dat overheden richtlijnen en aanbevelingen krijgen over voeding. Hier hoort een waarschuwing bij tegen vet- en suikerrijk voedsel, zoals snacks en andere fastfood producten. Bij reclames voor zulke producten zouden kinderen beter beschermd moeten worden door ze te waarschuwen dat deze producten ongezond zijn.kinderen kopen als snel snoep in de winkel tegenwoordig heb ik gezien let maar eens op. Het Amerikaanse ministerie van volksgezondheid schrijft aan de WHO dat zij ongefundeerd focussen op ‘goed’ en ‘slecht’ voedsel. Volgens hen bestaat dit onderscheid niet. Bovendien vinden zij dat

Blijft de overheid buiten schot? Als we ervan uitgaan dat obesitas niet alleen een individueel (biomedisch) probleem is, of een probleem tussen de consument en de voedselindustrie, maar een cultureel probleem, dan staat ook de overheid een taak te wachten. Denemarken is reeds ten strijde getrokken. Daar is het voor dikkerds mogelijk om op kosten van de staat af te slanken. Zij krijgen een gratis cursus aangeboden. Deze intensieve cursus, een ½ jaar lang dagelijks intensieve begeleiding, bevat lessen over gezonde voeding, oriëntatie op de arbeidsmarkt en psychologie. Bovendien bestaat een belangrijk deel uit lichamelijke beweging. Ook hier geldt dat alles erop is gericht om te komen tot een gezondere levensstijl. Maar ook in Nederland is de overheid niet passief. Dankzij druk van overheidswege zijn de reeds genoemde gedragsregels voor de reclame door de voedselindustrie opgesteld. De overheid zou echter meer kunnen doen. Er wordt bezuinigd op sportverenigingen, terwijl sporten heel gezond is en preventief werkt tegen obesitas. Ook in het onderwijs wordt steeds meer bezuinigd op het sport- en zwemuurtje. Maar wat kan ik zelf doen? Uw kind alleen op een streng dieet zetten is niet voldoende. Ik denk dat de affectieve binding heel belangrijk is. Ga sportieve dingen met uw kind ondernemen, zoals fietsen, voetballen en zwemmen. Benader uw kind positief door het complimentjes te geven en tijd met hem of haar door te brengen. Hierdoor ontwikkelt het een positief zelfbeeld en zal hij of zij emotioneel sterker in zijn schoenen staan. Obesitas kan alleen overwonnen worden door discipline en doorzettingsvermogen. Dit bereik je alleen als je emotioneel sterk bent. Let wel: discipline leg je niet met dwang op. Daar bereik je niets mee. Dwang bezorgt eerder angst en afkeer. Uiteraard is het ook belangrijk om een goed voorbeeld te geven, door zelf gezond te eten en genoeg te bewegen. Focus bij obesitas niet alleen op de voeding, maar op het algehele gedrag. Met een sterke geest, gezonde voeding en voldoende lichaamsbeweging overwin je obesitas. Mijn conclusie is dat we obesitas gezamenlijk moeten aanpakken. Gezamenlijk delen we de verantwoordelijkheid, zowel de voedselindustrie, de gezondheidszorg, de overheid als degene die eronder lijdt. Ieder zal echter op zijn eigen terrein actie moeten ondernemen, zonder telkens op de ander te wijzen. Gezamenlijke verantwoordelijkheid en gedeelde actie, alleen zo kunnen we het probleem overwinnen. Tot slot, je staat er niet alleen voor. Schaam je niet om informatie te zoeken of hulp in te schakelen. adressen van hulpinstanties.