Vietnam

Inleiding 1. Historische inleiding voorgeschiedenis van je onderwerp. Voordat deze oorlogen in Vietnam woedden kende het land ook al een geschiedenis van bezetting en onderdrukking. In het jaar 208 voor Christus werd het rijk Nam Viet gesticht, wat later het huidige Vietnam werd. Niet lang daarna veroverden Chinese legers het gebied. Hiermee begon een overheersing van ruim duizend jaar. Tijdens deze eeuwen kwamen de Vietnamezen sterk onder invloed te staan van de Chinese culturen. Toch bleven ze zoveel mogelijk hun eigen identiteit behouden, maar dit lukte eigenlijk alleen in het zuiden van het land. Pas in 938 na Christus kwam Vietnam echt in opstand tegen de Chinezen. Deze oorlog leidde tot volledige onafhankelijkheid van het land. Er volgde een hele reeks koningshuizen (dynastieën) die tot het begin van de vijftiende eeuw aan de macht bleven. (dit vaak wel gepaard gaande met onderlinge gevechten en aanvallen van China). In de vijftiende eeuw was er een Chinese overheersing van enkele tientallen jaren. Nadat die was afgelopen kwam het land enorm tot bloei. Het wordt ook wel “de gouden eeuw” in Vietnam genoemd. Er was veel plaats voor kunst en cultuur, er kwam een bijzonder vooruitstrevend wetboek en het rijk breidde zich een stuk uit. Dit duurde ongeveer een eeuw, maar daarna raakte het koningshuis in verval. Er ontstond grote verdeeldheid in het land. De macht wisselde om de zoveel jaar, en het land werd verschillende keren verdeeld, wat vervolgens weer leidde tot nog meer oorlog voeren. Rond 1800 kwam keizer Gia Long aan de macht, en veroverde met hulp van een Franse bisschop ook het zuiden. Als dank hiervoor verleende hij Frankrijk vele handelsvoorwaarden en stond hij missionarissen toe om zendingswerk te verrichten. De keizers na hem waren het echter helemaal niet eens met de inmenging van de Fransen en gingen over tot het vervolgen en executeren van alle katholieken in Vietnam. Dit was voor de Franse regering aanleiding tot militair ingrijpen, wat vervolgens leidde tot kolonisatie van Vietnam, en uiteindelijk de aanleiding was voor de oorlogen die het land in de twintigste eeuw teisterden. 2. Evt. Tijdsbeeld mbt je onderwerp. Steeds meer Franse troepen werden in Vietnam gelegerd. Ze waren allemaal vol zelfvertrouwen en ervan overtuigd dat ze deze opstandige Viet Minh wel even zouden verslaan. In materieel en wapens waren ze dan ook vele malen sterker dan het Vietnamese leger. In november 1946 leidde onenigheid over welke regering belasting zou mogen innen in de haven van Haiphong, een strategisch belangrijke havenstad ten oosten van Hanoi, tot een beschieting van Haiphong door een Franse kanonneerboot. Een maand later ging de DRV in de tegenaanval en viel het Franse garnizoen in de Noord-Vietnamese stad Hanoi aan. Dit luidde het begin in van de eerste Indo-Chinese oorlog. Franse troepen bezetten de belangrijkste steden, waarop de Viet Minh, onder leiding van Ho Chi Minh, zich terug trok in de bergen en de jungle en een bloedige guerrilla strijd begonnen. De Fransen vochten echter een Europese strijd, met veel wapens en materieel. Ze waren hierdoor gebonden aan steden en wegen, en daardoor een trage vijand. De Viet Minh maakte hier gebruik van en was door de dodelijke aanvallen een gevaarlijke maar ongrijpbare vijand. Toch verkeerde Frankrijk in de waan dat ze deze oorlog wel gauw even zouden gaan beslechten. Ze wilden er ook snel van af, want ze hadden hun handen al vol aan het opbouwen van het eigen land. Daarom zetten ze grote offensieven in, met tanks en parachutisten. Omdat het echter leek dat ze tegen een onzichtbare vijand vochten, werd de oorlog al snel de “Guerre sans Fronts” genoemd (de oorlog zonder fronten). Ondertussen stelde de Franse gezaghebbers een nieuwe Vietnamese regering aan, onder leiding van Bao Dai. Hij werd het staatshoofd van een in naam onafhankelijk land onder Franse bescherming. Groot-Brittannië en de Verenigde Staten erkende het Franse koloniale bestuur en de door hen aangestelde regering. China en de Sovjet-Unie beschouwden juist de DRV en de regering van Ho Chi Minh als officiële regering (er is ook nog een tijdsbalk bij; die heb ik in de bijlage gezet). 3. Onderwerp; wat ga je onderzoeken? We gaan proberen te onderzoeken welke sporen de Vietnam oorlog heeft achtergelaten in de binnenlandse politieke verhoudingen in de VS. Dit kunnen economische problemen zijn, of juist een bloeiende economie, maar het kunnen natuurlijk ook emotionele gevolgen zijn. Zowel op economisch als op maatschappelijk gebied heeft een oorlog namelijk gevolgen. Om de gevolgen aan de orde te stellen hebben we naast de hoofdvraag deelvragen. Deze proberen meer in detail te treden, om zo de hoofdvraag beter op te kunnen lossen. Voor elke deelvraag hebben we een hoofdstuk uitgetrokken.
4. Welke deelvragen ga je oplossen? Deelvraag 1; Hoe waren de binnenlandse politieke verhoudingen van VS voor de Vietnam oorlog? Zo gaan we eerst proberen te onderzoeken hoe de binnenlandse politieke verhoudingen van de VS waren voor de Vietnam oorlog. In dit hoofdstuk belichten we ook de politieke verhoudingen tijdens de Vietnam oorlog. Deelvraag 2; Wat waren redenen dat een grootmacht als de VS niet de oorlog in Vietnam kon winnen? Vervolgens gaan we in hoofdstukje 2 onderzoeken we wat de redenen zijn dat een grootmacht als VS niet kon winnen in Vietnam. Het lijkt namelijk toch logisch dat VS alles wel even zou kunnen overheersen; dit bleek uiteindelijk niet het geval te zijn. Deelvraag 3. Wat is de reden van de verandering van de politieke
verhoudingen in de VS? Als we de verschillen weten, dan gaan we onderzoeken in hoofdstuk 3 hoe die verschillen tot stand kwamen, was de oorlog daadwerkelijk de schuldige, wat vrij aannemelijk is, of was het toch iets anders. Deelvraag 4. Wat had de dominotheorie met Vietnam te maken? Hierin bespreken we wat het veel horende dominotheorie ermee te maken heeft. Het is schijnbaar zo dat dit een erg belangrijk punt is. Deelvraag 5. Wat is het gevolg van deze veranderingen voor de VS en
Vietnam? In het laatste hoofdstukje bespreken we tot slot wat deze veranderingen voor gevolgen hebben gehad in de VS en natuurlijk in Vietnam om deze niet te vergeten. Want de oorlog die de VS heeft verloren brengt natuurlijk enorm grote gevolgen met zich mee. 5. Hypothese; verwacht je een bepaald antwoord op je vraag? Een van deze gevolgen die ik eigenlijk verwacht is handels belemmering met Vietnam, ingesteld door de VS. Wat ik nog meer verwacht wat ik als resultaten krijg is dat er door bepaalde groeperingen in de samenleving in de VS enorm is geprobeerd zich te verzetten tegen de regering. Omdat de oorlog niet goed ging, proberen ze zo aandacht te krijgen om tot bijv. een politieke partij uit te groeien. Ook verwacht ik dat na de Vietnam oorlog een heel ander politiek beleid wordt gevoerd. Ik denk dat de VS toch een beetje op zijn neus is gevallen omdat ze zomaar een oorlog hebben verloren. Ik denk dat ze daarom toch proberen de defensie te versterken om zo in het vervolg nooit meer iets te verliezen. Over de oorzaak waarom de VS de oorlog heeft verloren kan ik me nog niet helemaal uitlaten, want er zijn meerdere redenen denk ik, zo is denk ik een van de redenen de motivatie van de troepen. De Amerikanen zijn natuurlijk een stuk minder gemotiveerd, omdat het niet hun land is waar het om gaat. De Viet-cong en Viet-Minh zijn natuurlijk een stuk gemotiveerder want het is hun land waar ze voor vechten. Ook is er denk ik in Amerika veel tegenstand tegen de oorlog. Wat natuurlijk ook totaal onhandig is. Zo kan de regering niet hun totale aandacht vestigen op Vietnam, maar ook nog op de VS zelf. Wat als laatste denk ik ook nog een reden is waarom de VS de oorlog heeft verloren is omdat ze totaal niet opgeleid waren om een gerilia oorlog te vechten. Als je een normaal leger tegenover de VS stelt wint de VS wel. Maar een gerilia oorlog wint de VS niet. Hoofdstuk 1: Voorgeschiedenis over Vietnam (vanaf 19e eeuw) en de politieke verhoudingen die hieruit ontstonden. Nadat de regering van Vietnam was overgegaan tot het vervolgen en executeren van alle katholieken, besloot Frankrijk tot militair ingrijpen. In zeer korte tijd werd in 1859 Saigon, de toenmalige hoofdstad veroverd. De Franse regering dacht dat als ze Vietnam zouden hebben, dat een goede springplank zou zijn voor verovering van de Zuid-Chinese markt, die op dat moment steeds meer in handen kwam van de Britten. Daarop gingen ze dus over tot het veroveren van de rest van Zuid Vietnam. In 1867 was het gehele zuiden in Franse handen en werd ingelijfd onder de naam Cochin-China. Toen in 1883 de keizer van Noord Vietnam stierf, was dat voor de Fransen het teken om in actie te komen. De rest van het land kwam onder Franse “bescherming”. Vijf jaar later werd geheel Vietnam met Cambodja samengevoegd tot de Unie van Indo-China. Toen daar zes jaar later ook nog Laos bij kwam was de Franse overheersing compleet. BRON 1: Dit is een kaart van Vietnam; een zeg maar atlaskaart. Je ziet op de kaart allemaal verschillende dingen met een kleur of een symbool weergeven. Daarbij is het ● de basis van Amerikaanse legers. Oftewel; waar Amerikanen zich gevestigd hadden. Het * zijn de delen waar Amerika gebombardeerd heeft op Noord-Vietnam. De
lijn waar --- (de streepjes lopen) is waar Hô Chi Minh zijn grenzen had gesteld. Dan nog het ■ vakje. Dat is waar de zone wordt gecontroleerd bij de Zuid-Vietnam gouvernement en de Amerikanen. Tenslotte nog het vakje waar ik de kleur niet van kan krijgen (maar dat is dat vakje met die 'mensenhuidkleur') dat zijn de controlezones bij het FLN 'soutenu' bij de URSS en China. De Franse bemoeienis in Vietnam was in principe uit prestigeoverwegingen. Als grootmacht kon Frankrijk namelijk niet achterblijven bij de opbouw van een koloniaal rijk. Ook handelsbelangen speelden natuurlijk een grote rol. In de twintigste eeuw traden de economische motieven echter steeds meer op de voorgrond. Vietnam was voor de Fransen namelijk een grote winstbron. De steenkool-, tin-, en zinkmijnen in het noorden en de rubberplantages in het zuiden maakten de kolonie erg winstgevend. Om de producten de kunnen afvoeren werden wegen, spoorlijnen en havens aangelegd. De boeren waren degenen die opdraaiden voor de kosten hiervan: de belastingen werden enorm verhoogd. Om die te kunnen betalen moesten ze woekerrentes afsluiten. Wie die niet kon voldoen verloor simpelweg al zijn bezittingen en land. Een andere belangrijke inkomensbron voor het koloniale bestuur was de monopoly positie op zout, alcohol, tabak en opium. Hoewel de Fransen hun kolonies onbeschaamd uitmolken, noemden ze hun rol in Indo-China graag “beschavingsmissies”. In werkelijkheid kwam er van die missie bitter weinig terecht: bijna niemand volgde onderwijs en vele landloze boeren werden onder valse voorwendselen naar de plantages gelokt waar ze een erbarmelijk bestaan leidden. Door ondervoeding, mishandeling en malaria kwamen duizenden Vietnamese om het leven. Terwijl de koloniale regering rijst uit Vietnam naar het buitenland verscheepte, leed de bevolking in het land honger. Daarbij kwam ook nog dat de lokale bevolking erg werd onderdrukt door de Franse kolonisten. Nationalisme

Dit kon uiteraard niet gepaard gaan zonder vele opstanden overal in het land. Zeker tussen de twee wereldoorlogen in leidde het optreden van de Fransen tot de opkomst van verschillende nationalistische bewegingen. Bij de totstandkoming hiervan speelde één man een allesoverheersende rol: Ho Chi Minh (foto). Hij was de grondlegger van de Communistische Partij van Indo-China en het bevrijdingsfront Viet Minh, en president van de Democratische Republiek Vietnam van 1946 tot zijn dood in 1969. Nog een andere nationalistische beweging tegen het koloniale bewind werd opgericht: de VNQDD (Viet Nam Quoc Dan Dang). Deze radicaliseerde echter snel en organiseerde bloedige opstanden waarbij ook Franse doden vielen. Dit werd echter meedogenloos afgestraft door de Fransen. Ook op de rubberplantages braken in 1930 opstanden uit, maar die werden eveneens met harde hand onderdrukt. Vanaf toen ging het verzet ondergronds, maar nog net zo vastberaden voort. BRON 2: Leider die in 1945 de macht greep doordat de regering onder Japanse invloed kwam te staan. Na de overgave van Japan in 1945 ontstond er dus een groot gat en zo werd 'Ho Chi minh' de nieuwe leider. Hij was zeer populair bij de bevolking en hij zorgde ervoor dat Vietnam niet weer onder Franse invloed kwam te staan. De Tweede Wereldoorlog
Nadat Frankrijk in 1940 door de Duitsers was bezet, moest het koloniale bewind in Vietnam er wel voor kiezen om samen te werken met de Duitsers. Een van de gevolgen hiervan was dat de Japanners toestemming kregen om hun troepen te stationeren. Voorwaarde was wel dat ze de Franse regering gewoon in functie zouden laten. Vietnam werd zo dus een basis voor de Japanse opmars naar Zuidoost-Azie. Toch zette de Japanners begin 1945 de Franse regering af. Er werd een “marionettenregering” aangesteld die volledig onder invloed was van Japan. Toen er na de overgave van Japan in augustus 1945 een groot gat viel in de macht, maakte Ho Chi Minh daar dankbaar gebruik van. Hij ontketende een revolutie en de Viet Minh (het bevrijdingsfront) veroverde grote delen van het land, vooral in het Noorden. Niet lang daarna werd de onafhankelijke Democratische Republiek Vietnam (DRV) uitgeroepen, met Ho Chi Minh als president. Eerste indochinese oorlog (1946-1954) De eerste Indo-Chinese oorlog was de oorlog van Vietnam tegen de Fransen. Deze ontstond doordat de Fransen, nadat de Tweede Wereldoorlog was afgelopen, Vietnam als kolonie weer terug wilden. De nieuwe, communistische regering onder leiding van president Ho Chi Minh was echter zeer populair bij de bevolking, en zij wilden niet dat de Fransen hun positie van voor de oorlog weer zouden innemen. In augustus 1945 was op de conferentie van Potsdam bepaald dat Britse troepen ten zuiden van de 16e breedtegraad Vietnam zou gaan bezetten, om zo de Japanse troepen te ontwapenen. Ze troffen echter in Zuid-Vietnam een grote chaos aan. De Viet Minh (het bevrijdingsfront van de huidige regering) was in hevige strijd verwikkeld met andere groeperingen om de macht. Het koste enorm veel moeite om de orde daar enigszins te handhaven, en de Britten waren dan ook blij toen de Franse eenheden hun positie overnamen. In het noorden van het land waren de Chinese troepen bezig het land te plunderen, maar het Franse bestuur kon hen ertoe bewegen zich terug te trekken. In plaats daarvan namen Franse militairen hun intrek in het noorden. Ho Chi Minh accepteerde dit, omdat hij de plunderende Chinese troepen meer vreesde dan de aanwezigheid van het koloniale bestuur, dat volgens hem zijn einde nabij was. Het verdrag van Hanoi
In 1945 sloten Frankrijk en de Democratische Republiek Vietnam (DRV) het verdrag van Hanoi. Dit hield in dat de Franse troepen nog ten hoogste vijf jaar op Vietnamees grondgebied gedoogd zou worden, indien Frankrijk de DRV als onafhankelijke republiek binnen de Indo-Chinese Unie zou erkennen. Al heel gauw bleek echter dat beide partijen dit verdrag anders interpreteerden. Vooral de positie van het zuiden was in het geding: Frankrijk wilde de controle over dit gebied niet uit handen geven. Ook werd alles nog altijd bestuurd door de regering in Parijs, hoewel werd volgehouden dat Vietnam nu een onafhankelijke regering had. De Gaule, die op dat moment aan de macht was in Frankrijk, was een onvervalste patriot. Hij wilde de kolonies van Frankrijk, overal in de wereld, niet zomaar opgeven, en Indochina was de grootste en economisch meest voordelige van alle Franse kolonies. Zeker nu Frankrijk door de Tweede Wereldoorlog zo gehavend was, waren de opbrengsten die de kolonies konden leveren noodzakelijk voor de wederopbouw van het land. Politieke verhoudingen van Vietnam: Om even een korte samenvatting te geven en de overgang aan te geven van voorgeschiedenis van Vietnam en de politieke verhoudingen van Vietnam omschrijf ik alles nog een keer in het kort: Zoals je hebt kunnen lezen waren er enorm veel oorlogen waar Vietnam in betrokken is geraakt. Vietnam heeft weinig zelf bestuur gekend, en werd vooral overheerst door andere volkeren. Daardoor kan je eigenlijk niet zeggen dat Vietnam politieke verhoudingen had met wat voor land dan ook. Alleen het overheersende land had iets te zeggen in het land, maar je kan niet zeggen dat er politieke verhoudingen waren met dit land, nee Vietnam werd gewoonweg overheerst. Politieke verhoudingen van Amerika: Dit was in Amerika wel anders, vanaf het moment dat kolumbus een voet aan wal zette in Amerika is het hele land veranderd. Na een snelle verovering van het hele land kwam er een zelf bestuur. Amerika werd hierna nooit meer overheerst, en kon dus goed aan de politieke verhoudingen werken, en deed dit ook. Amerika had allereerst een hele goede bloeiende binnenlandse markt. Veel landen wouden mee profiteren van de economische groei van de VS. Veel Europese landen hadden daarom verhoudingen met de VS. Zo ontstond er eigenlijk een groot machtsblok, namelijk de VS en Europa. Omdat Frankrijk zo duidelijk in Vietnam de macht wou behouden, en Frankrijk een goede band had met de VS raakte de VS ook bij de oorlog betrokken. Ook een hele duidelijke reden dat de VS hielp met de oorlog was omdat de VS, een kapitalistisch land, zwaar tegen de Communisten is. De VS wou overal relaties krijgen zodat heel de wereld kapitalistisch werd. Als ze Vietnam konden veroveren, wat een Communistisch land was ten tijde van de Vietnam oorlog, en kort daar voor, konden ze zo China en omringende landen misschien beinvloeden. Zo wou de VS dus eigenlijk de politieke verhoudingen in de wereld uitbreiden en buiten Europa gaan, waar ze tot nu toe alleen nog maar bezig waren. Dat was het plan achter de oorlog ook deels. En het was toch geen zware hindernis dacht de VS dus vonden ze het al snel goed. Hoofdstuk2: Wat waren redenen dat een grootmacht als de VS niet de oorlog in Vietnam kon winnen? Welke gevechtstechnieken werden er gebruikt? Op welke manieren werd er in de Vietnam oorlog gevochten? Welke wapens werden er gebruikt en wie had hier zijn voordeel in? Deze vragen ga ik proberen te beantwoorden met deze deelvraag. De VS had natuurlijk veel betere wapens dan de Vietcong, maar wie had de beste strategieën? Amerika
Het Amerikaanse leger was veruit sterker dan de Vietcong, vooral qua wapenuitrusting. Om te beginnen beschikten de VS over verkenningsvliegtuigen. Deze maakten van elk gebied dat ze wilde een foto. Alle gegevens konden in kaart gebracht worden, zoals verplaatsing van vijandelijke troepen en hun exacte locatie. De kust van Vietnam kon volledig in de gaten gehouden worden door de Amerikaanse vloot. Deze beschikte over vliegdekschepen, om Amerikaanse jagers op te stationeren. Torpedobootjagers, onderzeeërs en fregatten. In combinatie met elkaar was de vloot dus feitelijk onoverwinnelijk. Op geheime missies van de Amerikaanse commando's zijn zelfs onderzeeërs zover het land binnen gedrongen dat de commando's met hun duikuitrusting rechtstreeks in de riolen van de steden konden komen. Behalve over een vloot beschikte de VS ook over grondtroepen en de bijbehorende bewapening, en luchtvoertuigen, zoals helikopters er vliegtuigen. Alles kon via de lucht bevoorraad en aangevallen worden. De bevoorrading gebeurde vooral met helikopters evenals manschappen vervoer. De aanvallen gebeurden met de zogenaamde "cobra" (een geavanceerde gevechtshelikopter voor die tijd) en met jachtvliegtuigen zoals de "Phantoms". Ook via grondtroepen boekten de VS in het begin van de oorlog veel vooruitgang. Het terrein was nog vlak en er kon dus met tanks en jeeps gereden worden. Toen de troepen verder de binnenlanden introk kon er niet langer gebruik gemaakt worden van tanks.Deze konden het terrein niet aan. Er moest nu volledig op de grondtroepen en de Bommenwerpers vertrouwd worden. Deze bommenwerpers werden gecoördineerd door grondtroepen. Soms was de coördinatie verkeerd en werden er eigen troepen gebombardeerd. Meestal werd er gebruik gemaakt van napalm. Deze bommen zijn erg destructief en er kwamen veel onschuldige burgers om tijdens deze bombardementen. Invloed van de pers op de Vietnam-oorlog
Halverwege de Vietnam-oorlog kreeg de pers ook te maken met de oorlog. Ze begonnen alles wat ze maar konden fotograferen, filmen en beschrijven te publiceren. Dit had grote gevolgenvoor de Vietnam-oorlog. Alle gruweldaden van de Amerikaanse troepen werden zo bekend gemaakt aan de Amerikaanse bevolking. Om deze redenen moesten de Amerikaanse troepen steeds goed uitkijken of er pers in de buurt was en als die er was dat ze niet teveel dingen deden die misschien nadelig waren voor de Amerikaanse overheid. Dit lukt natuurlijk niet. De verslaggevers die zich in Vietnam bevonden hadden sowieso veel ervaring en doorzettingsvermogen en deden er alles aan om zulke " spannende" beelden te krijgen. De Vietnamese gebruikten sommige foto's en verhalen die ze konden onderscheppen van Amerikaanse verslaggevers ook voor hun eigen doeleinden. Deze foto's wekten namelijk grote wraakgevoelens op bij de Vietnamese bevolking. Er werd dus een haat tegen de indringers "gekweekt" en die haat werd steeds groter. Steeds meer Vietnamese sloten zich bij de Vietcong aan of bood deze hulp door onderdak te verlenen en voedsel te leveren. In 1965 richtte de eerste krant zich tegen de Amerikanen in Vietnam. Deze krant was de Wallstreet Journal. Ze beweerde dat de Vietnam-oorlog alleen maar nadelige effecten had voor Amerika. De economie zou rampzalig verslechteren, door inflatie en door de belastingbalans. Door deze negatieve publiciteit kwamen er allerlei bevolkingsgroepen in opstand, maar daar ga ik het in de volgende deelvraag over hebben. BRON 3: Dit is een foto die waarschijnlijk wel bij iedereen bekend is. Mede door dit soort foto's werd aan de Vietnamese en aan de Amerikaanse burgers toegelicht wat voor wreedheden zich afspeelden in Vietnam. Van welke kanten kwamen er opstanden en welke invloed hadden deze? De media veroorzaakte dus erg veel opstanden door de beelden die ze publiceerden, maar van welke kanten kwamen er dan opstanden en had dit veel invloed op de militaire acties? Amerikaanse burgers
Door alle negatieve publiciteit van de kranten werden bepaalde bevolkingsgroepen bang. Vooral, omdat er gesuggereerd werd dat de Vietnam-oorlog slecht zou zijn voor de Amerikaanse economie. Dit deed veel mensen terugdenken aan de grote Amerikaanse crisis. Ze vormden een oppositie. Deze bestond voornamelijk uit studenten, intellectuelen, kunstenaars en principiële pacifisten. Ze protesteerden vooral tegen deze punten: * De Massale bombardementen door de VS. De VS vonden dat er in een guerrilla oorlog geen onderscheid gemaakt kon worden tussen
militaire en civiele doelen. Amerika had er dan ook geen moeite mee om een gewoon boeren dorpje te bombarderen en er onschuldige burgers sneuvelden. * Hergebruik van chemische en biologische wapens. Om de Vietcong, die zich vooral in de bossen schuilhield te kunnen zien werden er ontbladeringsmiddelen over het bos gesproeid. Dit gebeurde met speciale vliegtuigen. Ook werden ziektekiemen verspreid via het drinkwater. Zo kon het zijn dat een heel dorpje plotseling leed onder een epidemie

De Amerikanen hoopten hiermee de Vietcong te pakken, maar er werden grotendeels onschuldige burgers mee gedood. * Het gebruik van Napalm (soort van brandbommen) werd ook verafschuwd door de Amerikaanse bevolking. * Het directe geweld van de Amerikaanse troepen dat tegen de Vietnamese bevolking gebruikt werd. Akkers er dorpjes werden in brand gestoken, alleen omdat er dan vermoedelijk Vietcong strijders in die dorpjes onder gedoken zaten. * Er was ook kritiek over de aanwezigheid van de Amerikanen in Vietnam. De oppositie vond namelijk dat de reden voor het deelnemen van Amerika niet sterk was. Toen in 1965 de oproepen voor militaire dienst stegen werden er op universiteiten zogenaamde "teach-ins" gehouden. Op deze bijeenkomsten werden de studenten onder andere door de leraren opgeroepen tot verzet tegen de dienstplicht. Op 16 en 17 oktober 1965 werden er massale betogen gehouden. In Californië waren toen meer dan 10.000 man op de been om te betogen en bij te wonen. Dit werd gevolgd door een demonstratie waarbij de kreten: "USA uit Vietnam" en "Geen imperialistische oorlogen meer" veel gebruikt werden. Protesten door zichzelf in brand te steken werden voor belangrijke gebouwen gedaan, zoals het Pentagon en het gebouw van de Verenigde Naties. Op 27 november werd er een mars naar Washington georganiseerd. Deze mars was op zich niet zo groot, maar 25.000 man, maar omdat er tegelijkertijd een tegenactie was werd de groep veel groter. Dienstplicht werd in grote getallen geweigerd en oproepen tot dienstplicht werden openbaar verbrand. De bevolking kwam pas weer tot rust toen Johnson op 31 maart 1968 te kennen gaf dat de bombardementen op Vietnam gestopt zouden worden. Er zouden vredesbesprekingen komen en Johnson zelf stelde zich niet meer verkiesbaar. Johnson werd opgevolgd door Nixon, die ervoor zou zorgen dat er een "vrede met ere" zou komen. Dit wilde zeggen dat Amerika niet als verliezer bestempeld zou worden en dus zijn eer behield. Hier was de bevolking het weer niet mee eens en de onrust laaide weer op. Congres
Ook binnen het Amerikaanse bestuur werden er vormen van protest gevoerd. Een deel van het congres was het namelijk niet met de president eens. Na de interventie in Cambodja kreeg het congres er genoeg van en liet een wet uitschrijven. In deze wet stond dat Nixon geen geld meer mocht uitgeven aan acties in Cambodja. De oppositie probeerde het voor elkaar te krijgen dat het "overige geld" van de begroting niet gebruikt mocht worden voor offensieve acties in Laos en Cambodja. Luchtsteun viel hier weer niet onder zodat de Amerikaanse troepen in Laos nog wel luchtsteun konden krijgen. In 1972 bracht het congres al haar ongenoegen over het alleen beslissen van de president uit in een wet. De "War powers act". In deze wet stond dat de regerende president, Nixon dus, na een militaire actie binnen 30 dagen een verantwoording afleggen aan de volksvertegenwoordiging. Leger
Ook in het leger werden vormen van protest gevoerd. Bepaalde orders werden geweigerd omdat de officiers hun manschappen niet de dood in wilden sturen. Ze wisten al lang dat het vechten was tegen een "verloren zaak". De troepen zelf, dus de soldaten, weigerden ook bevelen. De motivatie voor deze oorlog was totaal weg. Er waren te veel manschappen gesneuveld. Iedereen had wel een vriend verloren in de oorlog. Ze wilden zo snel mogelijk weg. Waarom kon VS niet winnen in de Vietnam-oorlog? Je zou denken dat Amerika makkelijk zou winnen van het land Vietnam, dat in verhouding veel kleiner is. Het leger is daarbij ook kleiner en bestaat uit veel boeren en kinderen. Toch kan je, je daar flink in vergissen, net zoals de Amerikaanse presidenten Kennedy, Johnson en Nixon hebben gedaan. Er zijn daarvoor verschillende redenen te bedenken: 1) De Vietcong
De Vietcong droeg geen uniformen. Dat betekende dus dat ze zich heel gemakkelijk konden mengen met de gewoonlijke burgers. En ook veel Zuid-Vietnamezen steunden de Vietcong, omdat de Zuid-Vietnamezen regering niet erg populair was. Dit betekende dat zij zich konden verbergen in dorpen, steden en zelfs in de hoofdstad Saigon, en vanuit daar onverwacht konden aanvallen. En dat gebeurden dan ook heel regelmatig. Als een VS soldaat, moest je dagelijks beslissingen nemen om deze vrouwen te onderscheiden van de gewone burgers en in staat zijn om ze te vermoorden, als zij de vijand Vietcong waren. Terwijl de gemiddelde leeftijd 19 jaar was. De Noord-Vietnamesen en Vietcong waren vastberaden om door te vechten. Ze zagen de Amerikanen als indringers die de vereniging van hun land wouden voorkomen. Mannen, vrouwen en kinderen hielpen met de oorlog schade in het Noorden d.m.v. het snel repareren van belangrijke voorraad routes die kapot zijn gemaakt door de Amerikaanse bombardementen. In het zuiden, stolen verraders voorraden en in sommige gevallen leidden ze de Amerikaanse soldaten in booby-traps. Als de Vietcong de Fransen hadden verslagen, zagen ze geen enkele reden dat zij niet de Amerikanen ook konden laten terugtrekken. 2) De motivatie van de VS soldaten
De VS kwam het Zuid-Vietnamees leger met soldaten en materiaal te hulp. Maar Amerika kon de oorlog niet winnen onder andere, omdat de Amerikaanse soldaten niet echt waren gemotiveerd. De meeste VS soldaten waren verplicht om in de dienst te gaan. Ze waren onervaren en onwillig om te vechten. Hun plicht was voor 1 jaar en voor veel soldaten was het belangrijker om naar huis te mogen gaan dan om de oorlog te winnen. Massaal verzet brak uit in het leger. In 1972 had een kwart van de soldaten, overwegend arbeiders in uniform, geweigerd orders op te volgen. Eenheden weigerden om te vechten, schoten hun eigen officieren neer en een kwart van de soldaten was verslaafd aan heroïne. De VS soldaten waren constant aan het worstelen met hun eigen gedachten om te kunnen vechten tegen een vijand die moeilijk was om te vinden en te vernietigen en die elke keer lijkt te verdwijnen in de jungle. Eens thuis, vervoegden veel veteranen de anti oorlogsbeweging. Woedend op de leugens van hun eigen regering en vol walging voor de misdaden waar ze getuige van waren geweest. Het machtigste leger op de planeet viel uiteen. 3) De Amerikaanse bevolking
Ook kreeg Amerika zijn eigen bevolking tegen zich. Er ontstonden veel opstanden en demonstraties op straat. De bevolking kwam via de media erachter dat het in Vietnam allemaal veel erger was dan in eerste instantie gezegd werd door de regering. Hierdoor verloor de regering de steun van het volk. Zonder de steun van het volk kan de regering eigenlijk niet veel doen. Nixon wist dat hij toen snel de oorlog moest oplossen, om zo zijn eigen vel te redden. Bron 4: De Amerikanen slaagden er echter niet in van Diem een volgzame marionet te maken. In 1963 staken enkele Boeddhistische monniken zich uit protest tegen het regime van Diem in brand. Hoofdstuk 3: Wat is de reden van de verandering van de politieke verhoudingen in de VS? Toen de oorlog niet de oplossing bleek te zijn voor het conflict met Vietnam, door de grote verliezen aan Amerikaanse zijde besloot Amerika te proberen een verdrag te sluiten. De vrede onderhandelingen begonnen in 1969 in Parijs. Deze verliepen eerst stroef omdat de Noord-Vietnamezen pas wilden onderhandelen als de bombardementen stopten. De VS zagen in dat een verbeterde relatie met China en de SU de onderhandelingen zou vergemakkelijken, omdat Noord-Vietnam zich dan niet meer automatisch gesteund zou weten door haar bondgenoten. In 1972 reisde president Nixon daarom naar Beijing en Moskou. Om de druk op Noord-Vietnam op te voeren verbonden Nixon en zijn veiligheidsadviseur Henry Kissinger het verloop van de vredesbesprekingen in Parijs aan het verloop van de wapenbeheersingsbesprekingen met de SU. Om de SU te bewegen meer druk op Hanoi uit te oefenen om akkoord te gaan met een vredesregeling in Vietnam, deden de VS voorstellen tot wapenvermindering. Daarnaast stelden zij de SU gunstige handelsvoorwaarden in het vooruitzicht, waaronder Amerikaanse graanleveranties. De SU werd onder druk gezet deze voorstellen te accepteren door een bewuste Amerikaanse toenaderingspolitiek tot China in een periode waarin de Chinees-Russische relaties een dieptepunt hadden bereikt. Met deze driehoeksdiplomatie trachtten de Amerikanen Noord-Vietnam en haar twee communistische bondgenoten tegen elkaar uit te spelen, hetgeen uiteindelijk moest leiden tot een soepeler opstelling van de Noord-Vietnamezen bij de vredesonderhandelingen. Deze vredesonderhandelingen zijn natuurlijk van cruciaal belang van de politieke verhoudingen. Het belangrijkste doel van de veranderde politieke verhoudingen was dus eigenlijk toch nog een beetje winst te maken uit de oorlog. Al kan je beter spreken van minder verlies, want winst viel er niet te halen. Toch probeerde Amerika na de oorlog zo goed mogelijk op de bondgenoten van Vietnam in te spelen. Maar toch heeft de oorlog niet zo gek veel veranderingen in de politiek van Amerika veroorzaakt. Dit komt voor het grootste deel omdat Amerika een hele sterke economie heeft en ook had toentertijd. Europese landen hadden soms wel commentaar op de wijze waarop Amerika de oorlog aanvocht, maar ze wouden vooral NIET dat hun connecties met Amerika op een dood spoor kwamen. Want dan ging het met de handel in eigen land ineens ook stukken minder goed. Dus van het buitenland had Amerika niet zo gek veel last. Van voor en tegenstanders in eigen land valt dit niet te zeggen. Zo gingen de veteranen uit de oorlog verhalen vertellen over dingen die gebeurden in Vietnam. Een zeer belangrijk punt waar men commentaar op had; de napalm bombardementen. Dit waren bombardementen, waarbij hele gebieden of bossen worden gebombardeerd met chemische wapens. De meeste mensen hadden hier veel kritiek op, doordat mensen geen kans hadden om weg te koken en omdat het ging om wapens met een hele 'smerige' chemische reactie. Het was min of meer een vuurzee die op mensen werd gegooid. Bron 5: Je ziet hier dus links een foto vanuit een gevechtsvliegtuig, waarbij het gevechtsvliegtuig boven een gebied vliegt en daar op bombardeert met napalmbommen. Het kwam er daarbij min of meer op neer dat er 'gewoon' een grote vuurmassa op mensen werd gegooid. Vooral het verhaal van de moordpartij in My Lai deed veel stof opwaaien. In dat dorpje langs de kust in Centraal-Vietnam hadden Amerikaanse soldaten in 1968 een bloedbad aangericht onder de burgerbevolking. Iedereen die erbij betrokken was geweest, had het bevel gekregen om te zwijgen. Maar een aantal soldaten legde dat bevel naast zich neer toen ze terug naar de Verenigde Staten kwamen. De militaire autoriteiten stuurden een van de betrokken officieren voor enkele jaren naar de gevangenis, maar dat temperde de verontwaardiging niet. In 1971 publiceerde de krant The New York Times delen van de Pentagon Papers. Het ging om een uiterst geheim rapport van de Amerikaanse ministerie van Defensie waaruit bleek dat de verschillende Amerikaanse presidenten militaire bevelhebbers systematisch het Congres, en dus de burgers, hadden voorgelogen over wat er in Vietnam gebeurde. De krant had de studie toegespeeld gekregen van een van de auteurs, Daniel Elsberg, die zelf een hevig tegenstander van de oorlog was geworden. De publicatie van de Pentagon Papers legde Nixon en zijn ploeg het vuur nog meer aan de schenen. Voor de president werd het steeds duidelijker: wilde hij als politicus zijn vel redden, dan moesten de Verenigde Staten zo snel mogelijk weg uit Vietnam, zonder dat Washington te veel gezichtsverlies leed. Dit zorgde met z'n allen voor een enorme kloof tussen de Amerikanen in eigen land. Sinds de burgeroorlog is er zelfs niet zo'n grote kloof geweest volgens sommige geleerden. De oorlog was dagelijks op de televisie te zien, dus iedereen kon een mening vormen. Doordat de Vietnam-oorlog zo vaak op de televisie te zien was werd deze ook wel de “televisie-oolog” genoemd. Bron 6: Je ziet hier Vietnamese soldaten op deze bron. Je ziet daarbij dat ze altijd op een linie liepen. Ook valt het op dat ze vroeger eigenlijk heel slecht beschermd waren  veel doden (van de soldaten). Zo hebben ze een helm op, maar voor de rest helemaal niks eigenlijk. Zo hebben ze alleen een geweer en een zeg maar slodderpak. Hoofdstuk 4: Wat had de dominotheorie met Vietnam te maken? Om dit te beantwoorden ga ik eerst dieper in op de dominotheorie. Want wat is deze nou eigenlijk? Naar aanleiding van de door het Congres geweigerde steun aan een directe aanval op Vietnam door de VS, probeert Eisenhower duidelijk te maken op een persconferentie dat Zuid/Oost-Azië net een rij dominostenen is. Bron 7: Je ziet hier eigenlijk verkort weergeven waar het in hoofdstuk 5 over gaat. Het is namelijk zo dat als China valt als communistisch land, dan zou Korea ook vallen. Immers invloed van het communisme in China is ook heel erg voelbaar in de rest; daarbij van uitgaand dat ze beginnen met val van het machtigste land en minste machtige op het laatst. Dus dan valt Korea en dan Vietnam enz. Hiermee wordt aangegeven dat als Amerika ervoor zorgde dat Vietnam zou vallen als communistisch land, dat het automatisch zou betekenen dat meerdere landen als communistisch zouden vallen. Als deze dan ook kapitalistisch zouden worden zou dat betekenen dat Amerika (als 1 van de machtigste kapitalistische landen veel invloed zou kunnen hebben in deze landen. Ze zouden op kunnen treden als de bepaler wat landen moeten doen als ze kapitalistisch zijn -> de leider zijn. Zodra er een zou vallen (voor het communisme) dan zou heel Zuid/Oost-Azië in handen van het ‘kwaad’ geraken. Vanuit deze opvatting ging Ike op zoek naar bondgenoten, met name Thailand, Frankrijk, Engeland, Australië en Nieuw Zeeland. Om alleen materiaal te leveren en de beoogde bondgenoten de strijd te laten leveren ging ook de bondgenoten die komen zouden eigenlijk al te ver. Sinds de nederlaag van de Fransen bij Dienbienphoe in 1954 nam de betrokkenheid van de VS toe. Enige kleine atoombommen laten vallen zoals Nathan Twining (chef staf van de luchtmacht) voorstelde, was voor Ike onaanvaardbaar, maar een conventioneel ingrijpen was nog wel het overwegen waard, mits gesteund door de Britten. Churchill weigert en vervolgens boycot de VS de besprekingen in Genève. Vooral het optreden van de radicale premier van Frankrijk Mendès France en de Chinese premier Chou En-lai doet een wapenstilstand tot stand komen, samen met een regeling over de toekomstige situatie. Op voorstel van de oude Molotov wordt de zeventiende breedtegraad als demarcatielijn getrokken tussen Noord en Zuid Vietnam. Vrije verkiezingen onder toezicht van de Verenigde Naties konden de goedkeuring van de VS wel wegdragen... althans voor het moment. Dulles en anderen beraamden nog allerlei plannen voor een invasie in Noord Vietnam. Zij hadden het idee dat Ho Chi Min de aangekondigde verkiezingen gemakkelijk zou kunnen winnen. En dat moest toch voorkomen worden! Met de Geneefse Accoorden (1954, 20 juli) was de New Look (het dwarsbomen van de verkiezingen) onderuit gegaan. Dulles moest omzien naar een nieuwe strategie in de internationale politiek, die de VS de nodige flexibiliteit zou kunnen geven. De eerste stap was de oprichting van de ZOAVO (SEATO) de Aziatische tegenhanger van de NAVO. Veel landen vonden dit onzin. Vooral de afwezigheid van India, Birma en Indonesië was pijnlijk voor de VS. Dulles bleef tegenover het Congres vasthouden aan steun in de vorm van bommen en niet in de vorm van troepen. De tweede poot van de politiek van Dulles in ZO Azië was het ondersteunen van een door haar erkende regering in Zuid Vietnam. Dulles leed echter aan een vorm van bijziendheid: hij zag in het oprechte streven van revolutionaire nationalisten steeds opnieuw de hand van Moskou. Sociale verandering in de Derde Wereld werd door de Amerikanen opgevat als Communistische agressie. In de kwestie Vietnam betekende dit steun van het reactionaire regime van Ngo Dinh Diem, die vooral gesteund werd door grootgrondbezitters en Franse plantagebezitters. Van verkiezingen kon volgens Dulles geen sprake zijn, omdat het volk van Zuid Vietnam geen echte keuze kon maken, omdat zij niet kon weten wat het alternatief wat Ho Chi Min voorstond nu precies inhield... Brinkmanship mocht dan wel Noord Vietnam verloren hebben, dat wilde niet zeggen dat de dominotheorie ook werkelijkheid moest worden. De VS gaat dan ook Diem voorzien van een geweldige hoeveelheid geld en materieel. Bron 8: Dit is een kaart van Vietnam; een zeg maar atlaskaart. Je ziet op de kaart allemaal verschillende dingen met een kleur of een symbool weergeven. Ik zal per symbool/steep uitleggen wat het betekend. Het ■ staat voor de Amerikaanse havens die er waren; die Amerikaans eigendom waren. De → pijl staat voor het Ho Chi Minh werk. Dit zijn de wegen waar hij langs is geweest de Vietnam binnen te vallen. De → pijl zijn de wegen waar Amerikaanse en Zuid-Vietnamese invasies van Cambodja waren. Hoofdstuk 5: het gevolg van de veranderde politieke verhoudingen: In de VS zijn er zeer grote binnenlandse politieke veranderingen, al kun je die niet direct toewijzen aan de Vietnam oorlog. Zo was er op een gegeven moment een Vietnamese heerser, van het zuidelijk deel van het land. Deze werd gesteund door Amerika omdat deze tegen het communisme was. De heerser veranderde langzamerhand na de tijd vorderde. Toen heeft John F. Kennedy op een gegeven moment ingestemd om de heerser naar beneden te werken en af te zetten. Dit gebeurde door generaals van het Amerikaanse leger wat in Vietnam aanwezig was toen. De leider werd niet alleen afgezet, hij werd ook meteen vermoord. John F. Kennedy vond dit veel te ver gaan. John F. kennedy reageerde heel choquerend op het bericht dat de leider vermoord was door zijn eigen soldaten. Hij wou toen op staande voet alle militaire activiteit in Vietnam stoppen. Niet lang na die uitspraak is hij zelf vermoord. Je kan niet zeggen dat hij is vermoord vanwege zijn beslissing de troepen weg te halen. Maar het zou er wel mee te maken kunnen hebben, misschien niet de oorzaak, maar misschien wel de aanleiding. Zijn opvolger Lyndon B. Johnson was niet zo zeer geschokt van het vermoorden van de leider in Zuid Vietnam. Deze man was namelijk een stuk minder vredelievend voor Vietnam dan Kennedy was. Hij vertelde door een slimme smoes dat het niet nutteloos was om militairen naar Vietnam te sturen, nee het had nut, want anders kon het communisme de wereld misschien wel veroveren. Hij kreeg steun. Maar met die steun deed hij vrij weinig, want hij belazerde de mensen waar ze bij stonden. Want wat iedereen wel weet onderhand is dat de gehele Vietnam oorlog een grote blunder is geweest van de Verenigde Staten van Amerika. Deze oorlog heeft dus lang in de gedachte van de mensen doorgespeeld en men wantrouwde de regering dus ook heel erg, wat een heel belangrijk gevolg is van de Vietnam oorlog. Ook kwam tijdens de oorlog eigenlijk voor het eerst in de geschiedenis het volk in opstand tegen de regering. Het was de eerste keer dat het in zulke grote getale gebeurde. De demonstraties begonnen aan het begin van de oorlog rustig op universiteiten en andere instellingen waar veel intellectuele mensen zijn, later was heel het volk bij de oorlog betrokken door de dienstplicht die werd in gesteld door de regering. De massale demonstraties die je nu wel hebt gezien tegen de Irak oorlog komen dus eigenlijk daar vandaan. Bron 9: Dit is o.a. een foto waarmee duidelijk is gemaakt hoe ruw de Amerikanen waren. Ze drongen zonder dat Vietnam het gevraagd had zomaar het land binnen en overvielen het. Je ziet in deze bron een vliegtuig die soldaten er uit doet. Bron 10: Je ziet hier nog een foto van een soldaat die langs een huis loopt uit een dorp dat helemaal is uitgebrand door de Amerikanen. Amerika heeft ook bij de akkoorden die zijn gemaakt in Genève een duidelijke barrière opwerpen tegen de Aziatische landen. Dit is natuurlijk ook een gevolg van de oorlog. Want Amerikanen denken altijd: wij zijn het beste, wij zijn het grootste enz. Ze waren dus lelijk op hun neus gevallen omdat ze niet een oorlog konden winnen van zo'n klein kut landje als Vietnam. Dus mede om hun eer te proberen te herstellen wouden ze een handels barrière tegen de communistische landen in die buurt. Het had nog een heel duidelijke oorzaak, Amerika wou namelijk dat de communistische landen volledig afhankelijk van elkaar waren, en dat ze niet mee konden profiteren van de Amerikaanse successen in de handel. Zo werd er dus lang geen of heel weinig handel gedreven met de communistische landen zoals China, Rusland, Noord-Vietnam, Laos enz. Dit is eigenlijk pas verandert toen Gorbatjof in Rusland aan de macht kwam. In die tijd was Roseveld in Amerika aan de macht, deze wou de Russische economie zo erg uit putten dat ze niks meer konden, hij wou dit door de wapenwedloop op gang te brengen. De Verenigde Staten gingen enorm veel wapens produceren, Rusland deed van zelfsprekend hieraan mee, omdat ze maar al te bang waren dat Amerika Rusland zou veroveren. Dit veranderde toen Gorbatjof aan de leiding kwam in Rusland, deze wou niet meer mee doen aan de wapenwedloop en probeerde vrede te sluiten met de Verenigde Staten. Dit moest ook haast wel omdat de economie in Rusland helemaal kapot was gegaan. Er was veel te veel geld aan wapens uitgegeven waar ze dus eigenlijk niks aan hadden. Amerika kon dit alles wel opvangen, maar Rusland dus niet. De handels barrière die de VS heeft ingesteld heeft dus succes gehad. En deze had deels te maken met de Vietnam oorlog, het was namelijk tegen een van de grote communistische blokken bedoelt. Dit zijn eigenlijk wel de twee belangrijkste gevolgen op politiek en economisch gebied van de Vietnam oorlog. Rusland naar de bodem geholpen, opkomst van enorme demonstraties en weinig vertrouwen meer in de eigen regering. Bron 11: Kennedy (= rechter) vond het heel erg dat een leider werd vermoord in Zuid-vietnam, alleen voor Amerikaanse macht.. Hij was het ermee eens dat die afgezet moest worden, maar vond het veel te ver gaan om hem te doodden. Johnson (= linker) was het daar niet mee eens. Hij kon er niet mee zitten als iemand daarbij om het leven gebracht moest worden. Conclusie: Om een conclusie van deze opdracht te geven, moeten we eerst eigenlijk even terugblikken op welke stelling we hadden. We hadden de volgende stelling te onderzoeken: 'Welke sporen heeft de Vietnam oorlog achtergelaten in de binnenlandse politieke verhoudingen in de VS?'. We zijn er in ieder geval achter dat Amerika de grootste nederlaag uit de geschiedenis heeft geleden. Na jarenlange inspanningen ging Zuid-Vietnam toch verloren. In de Amerikaanse binnenlandse politiek had de oorlog vreselijke gevolgen. Johnson was eraan ten onder gegaan. De economie was in de greep van een schijnbaar niet te stoppen inflatie. De politieke verhoudingen waren sterk uit elkaar gedreven. De uitvoerende macht had zich door de jarenlange geheimhouding, misleiding en illegale activiteiten tegen de tegenstanders van de oorlog, ontwikkeld tot een bedreiging van de constitutionele democratie. De Wall Street Journal was in 1965 een van de eerste kranten die zich tegen de interventie in Vietnam uitsprak omdat zij van mening waren dat de effecten van de oorlog rampzalig waren voor de Amerikaanse Economie (inflatie) en de Amerikaanse betalingsbalans. Omdat de VS zo intens bezig waren met de oorlog in Vietnam (president Johnson koos zelf de doelen uit die door de Amerikaanse luchtmacht moesten worden gebombardeerd), was er vanaf ongeveer 1965 bijna geen aandacht meer voor andere takken van de buitenlandse politiek. Wat echt belangrijk was voor de Amerikaanse veiligheid, de relatie met de Atlantische bondgenoten en vooral met de Sovjetunie, werd zodoende verwaarloosd ten behoeve van wat in feite een totaal overbodige kwestie was. Bronnen. We hebben de volgende gebruikt: * www.unitedstatesofamerica.com * www.google.nl * www.scholieren.com * www.allesamerika.com * www.vietnam.pagina.nl * www.collegenet.nl * www.geocities.com/ * Encarta 98 * Memo boek Module 8 (H1 t/m 3) * Literatuurboek: 'Ondergedoken in Vietnam' * Literatuurboek: 'The communist road to power in Vietnam' van Willam J. Duiker. Logboek. Logboek bij PO van GS 2 VWO 5 over Vietnam
Wanneer Waar Wat gedaan Wie Tijdbesteding

16-06-2004 School Gekozen welke stelling we wilden en daarbij wat je op een formulier in moest vullen Mark & Ronnie 45 min. 30/12/2004 School Inleiding, hoofd- en deelvragen opgesteld en omschrijving probleemstelling Mark & Ronnie 30 min. 24/12/2004 Thuis Grote inleiding PO Ronnie 90 min. 24/12/2004 Thuis Hoofdstuk 1 Mark 120 min. 11/01/2005 School In tussenuur gezocht naar voor ons relevante informatie voor PO Mark & Ronnie 45 min. 12/01/2005 School Gezocht naar informatie voor H2 van onze PO Mark & Ronnie 45 min. 14/01/2005 School Gezocht naar informatie voor H2 van onze PO Mark & Ronnie 45 min. 18/01/2005 Thuis H2 alles bij elkaar gevormd en netjes uitgetypt Ronnie 30 min. 02/02/2005 School & thuis H4 gemaakt Mark 150 min. 08/02/2005 Thuis H3 informatie voor gezocht Ronnie 60 min. 24/02/2005 Thuis H5 gemaakt Mark 120 min. 27/02/2005 Thuis H3 afgerond en dus klaar Ronnie 75 min. 03/03/2005 Thuis Alles tot een geheel vormen; voorkantje, conclusie, bronnen, logboek, inhoudsopgave, mening Mark & Ronnie 180 min. Totale tijdsbesteding aan PO GS 2 in VWO 5(2) door Mark de Vries en Ronnie Kruitbos = 20 uur
en 45 minuten Eigen mening van de praktische opdracht: Mark. Ik vond het allereerst heel vervelend dat we niet zelf gewoon een onderwerp mochten uitkiezen. Dan kan je een onderwerp nemen wat je echt interesseert en dan kan je er ook veel meer aan werken en met veel meer plezier. Want de Vietnam oorlog interesseert mij niet zo gek veel. Wel heb ik hier wat van geleerd, want ik wist eigenlijk helemaal niet zo heel goed hoe de oorlog was verlopen, terwijl ik dat nu allemaal wel weet, dus het heeft zeker wel zin gehad dit verslag te maken. En het is op zich ook een totaal ander onderwerp dan wat je normaal zou doen als je zelf zou mogen kiezen, want dan strand je toch weer bij de tweede wereld oorlog of de eerste wereldoorlog. Wat ik wel leuk vond aan de PO was dus dat je een totaal andere opdracht krijgt dan normaal. Wel moet ik zeggen dat ik liever een wat kleiner verslag had gemaakt. Verder vond ik het wel fijn dat we bonus punten konden scoren, zo maak je voor jezelf toch een betere planning en zo hoef je niet ineens aan het eind alles te doen. EN wat natuurlijk belangrijk is, is dat je gaande weg een stuk hoger cijfer kan krijgen wat je cijfer een mooie verhoging kan geven. De samenwerking tussen Ronnie en mij verliep echt super goed, maar dat zijn we onderhand wel gewend omdat we altijd samenwerken. Het laatste wat ik nog wil zeggen over deze PO is dat ik vond dat er eigenlijk wel een zeer beperkt stuk informatie moest worden uitgewerkt op zoveel
a4-tjes. Je had namelijk een hoofdvraag die normaal al een deelvraag zou zijn. Want wij hadden als hoofdvraag: Welke sporen heeft de Vietnam oorlog achtergelaten in de binnenlandse politieke verhoudingen in de VS? Dit zou in een normaal verslag al een deelvraag zijn. Dus je moest enorm veel op de details van de oorlog ingaan om er een lang genoeg verslag van te brouwen. Dat vond ik dus wel erg vervelend want ik hou niet zo van details. Bron 12: Dit zijn de vlaggen van de VS en Vietnam. Hier gaat het namelijk over in deze uiteindelijke grote opdracht. Ronnie. Ik vond de opdracht wel leuk om te doen. Dat houdt niet in dat ik het niet met Mark eens ben met het feit dat ik liever een eigen onderwerp gekozen zou hebben. Dan zoo ik bijvoorbeeld voor 'het oude Egypte kiezen' of in de tijd van de middeleeuwen. Daar wil ik namelijk wel eens iets meer van weten; dat interesseert me wel. Een kanttekening bij het kiezen van een eigen onderwerp is wel dat je daardoor niet een strikt iets hebt, waardoor je zelf misschien wel heel erg van het onderwerp afdwaalt. Dat is dus de andere zijde ervan. De Vietnam-oorlog vond ik toch leuk om te bestuderen. Van tevoren dacht ik dat het niet zo leuk zou zijn. Maar ik ben er daarna wel achter gekomen dat de oorlog nog steeds effect heeft op het dagelijkse bestaan. En dan met name voor de Vietnamese. Het heeft een hele diepe impact geslagen tussen veel verhoudingen. Daarnaast was wel fijn dat je bij deze PO zelf een beetje wel je richting mocht kiezen qua wat je in je verslag zette. Het was namelijk niet opgelegd van; 'je moet dit' of dat. Dat was wel fijn eraan. Wel vond ik dat de PO wel heel groot moest zijn. Want je had maar een hele kleine hoofdvraag en daarbij moest je dan van alles bedenken. Je moest zelf goede deelvragen bedenken om via dat aan veel informatie te komen om de hoofdvraag te kunnen ontraadselen. We hebben daarom ook de deelvragen ook iets moeten aanpassen, nadat we deze eerst gewoon moesten inleveren. We konden namelijk op deelvraag 2 en 4 heel moeilijk iets vinden dus deze hebben we iets verdraaid. Een punt wat ik dus net als Mark heel relaxt vond aan het verslag was dat je van te voren bonuspunten kon halen. Dat had natuurlijk 2 voordelen. Ten eerste kun je daarmee een hoger cijfer halen. Je kunt alvast een 1,7 'veilig' stellen. Daarnaast is het zo dat je alvast de 1e 2 hoofdstukken af hebt, zodat je later minder hoeft te doen. Dit heeft wel gescheeld. Want normaal zou ik dat dan misschien op de avond van te voren pas doen. Je leerde hierdoor dus extra plannen en had alvast een cijfer veiliggesteld. Ook de samenwerking verliep wel goed. Erg goed zelfs. Maar ja, ik werk nu zo'n beetje elke grote opdracht met Mark samen dus we voelen elkaar wel aan. Dat is wel eens anders geweest in een ander groepje in ieder geval. Maar we maakten gewoon afspraken van; dan en dan moet je het afhebben, controleer je het van elkaar en kijk of er nog iets anders aan moest. Zo hebben we ervoor gezorgd dat we niet op de laatste avond even alles aan elkaar moesten geven. Al met al vond ik het dus wel een leuke PO en heb ik er weer wat van geleerd; zowel goed samenwerken, als plannen en geleerd wat voor impact de oorlog heeft gehad. BIJLAGE. TIJDSBALK 1859: Verovering van Saigon door de Fransen
1867: Het hele zuiden ingelijfd onder de naam Cochin China
1888: Heel Vietnam met Cambodja samengevoegd tot Unie van Indochina. 1894: Laos toegevoegd bij Unie van Indochina. 1925-1929: Oprichting van verschillende nationalistische bewegingen, waaronder de Vietnamese Revolutionaire Liga van Ho Chi Minh. 1930: Na bloedig onderdrukte rellen begint het ondergrondse verzet. 1941: Oprichting van de Viet Minh, die een guerrillastrijd begint tegen de Japanners, met steun van de Verenigde Staten. Aug 1945: Overgaven van Japan, in het ontstaande machtsvacuüm grijpt de Viet Minh de macht. Britse troepen worden gelegerd om orde te houden. Okt 1945: De Democratische Republiek Vietnam (DRV) wordt uitgeroepen met Ho Chi Minh als president. Nov 1945: De Fransen nemen de positie van de Britten over en het verdrag van Hanoi wordt gesloten. Nov 1946: Begin van de openlijke oorlog. 1947-1990 De Koude Oorlog tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. 1947: Na een grootscheepse aanval van de Fransen trekt de Viet Minh zich terug naar het platteland. 1949: Keizer Bao Dai wordt aangesteld in het zuiden. Mao Zedong boekt een grote overwinning in China, waardoor Vietnam er een bondgenoot bij heeft. 1950: Vietnamese aanval op drie grensforten: 6000 Franse doden. Maart 1951: Verovering van Hoa Binh. Begin 1952: Hoa Binh wordt geëvacueerd. 1953: De oorlog wordt uitgebreid naar Laos. Maart 1954: Vietnamese aanval van Dien Bien Phu, met verpletterende nederlaag voor de Fransen. Juli 1954: Wapenstilstand. Vietnam wordt gedeeld bij de 17e breedtegraad. 1955: President Diem komt aan de macht in Zuid -Vietnam. 1960: Oprichting van het Nationaal Bevrijdingsfront (Viet Cong). De eerste Amerikaanse adviseurs komen aan in Vietnam. 1964: Tonkin-incident: begin van de oorlog. Jan 1968: Tet-offensief. Maart 1968: Bloedbad in My Lai. Nov 1968: Vredesonderhandelingen. Juni 1969: Vietnamisering van de oorlog. Jan 1973: Vredesverdrag en terugtrekking van alle Amerikaanse troepen. April 1975: Het Noord-Vietnamese leger verovert het hele zuiden. 1978-1989: Bezetting van Cambodja.