Nederlandse Antillen

Benedenwindse Eilanden De benedenwindse eilanden werden vroeger de A-B-C eilanden genoemd. Dus op alfabetische Aruba, Bonaire en Curaçao. De eerst hoort eigenlijk niet meer bij de Nederlandse Antillen. Maar hoort nog wel bij het Nederlandse Koninkrijk. Daarom geef ik er alsnog informatie over want dit eiland behoorde eerst ook tot de Nederlandse Antillen. Klimaat: Het klimaat op de drie eilanden is ongeveer hetzelfde. De eilanden hebben een tropisch klimaat maar door de noordoostpassaat is het wat minder. Omdat de noordoostpassaat het tropische klimaat tempert. De gemiddelde temperatuur is 27° Celsius. De neerslag is gemiddeld niet meer dan 510 millimeter per jaar. Geschiedenis: De benedenwindse eilanden werden in 1499 ontdekt door de Spanjaard Alonso de Hojeda en in 1634 in bezit genomen door de West-Indische Compagnie. Er ontwikkelde zich een koloniale samenleving met als bovenlaag protestantse Hollandse kooplieden en Sefardische joden. In de 18e eeuw was het een van de belangrijkste slavendepots van Amerika.
Bestuur: In Willemstad bevindt zich de landsregering van de Antillen. Het Hof van Justitie voor de Nederlandse Antillen bevindt zich ook in Willemstad. Aruba Algemeen: Aruba is het meest westelijke eiland van de Benedenwindse eilanden. Het ligt 25 km uit de kust van Venezuela en 68 km ten westen van Curaçao. Het eiland zelf is ongeveer 30 km lang en maximaal 8 km breed. Vóór 1986 maakte Aruba deel uit van de Nederlandse Antillen; sindsdien heeft het een aparte status in het Nederlandse koninkrijk. De hoofdstad van dit eiland is Oranjestad en de officiële taal is Nederlands. Landschap: Het hoogste punt van het eiland is de heuvel Jamanota die 189 meter hoog is. Het landschap is heuvelachtig. Er is weinig reliëf op dit eiland. Wel is er een duidelijk hoogteverschil tussen de steile kusten van het noordwesten en de lage oostkust. Langs de lage zuidkust liggen lange smalle koraalriffen. De duinen op de oostkust zijn gevormd door de overheersende noordoostpassaat. Bevolking: Aruba heeft nu zo ongeveer 85.000 inwoners. Aruba heeft een negatief migratiesaldo. De emigranten vertrekken vooral naar Nederland en naar de Verenigde Staten. De oorspronkelijke bewoners van het eiland waren de Zuid-Amerikaanse Arawak-Indianen. De huidige bevolking is divers samengesteld. Er wonen mensen met Afrikaanse, Indiaanse en Europese achtergrond. De Afro-Caribische en Indiaanse invloed is het grootst. Blanke Europeanen vormen traditioneel de bovenlaag van de samenleving. Nederlands is de officiële taal, maar Papiamento wordt het meest gebruikt ook in het onderwijs. Naast de rooms-katholieke meerderheid zijn er kleine groepjes van protestanten, Hindoes, moslims en joden. Bestuur: Aruba is een afzonderlijk land binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Het verkreeg in 1986 de 'status aparte', en ze zouden in 1996 helemaal onafhankelijk worden. Bevolking en regering van Aruba zagen veel gevaar in het wegvallen van de banden met Nederland en drongen aan op handhaving van het bestaande staatsverband. Nederland ging hier in 1995 mee akkoord, maar stelde wel eisen aan de kwaliteit van het bestuur, de rechtshandhaving en de openbare financiën van Aruba. Aruba heeft autonomie in binnenlandse aangelegenheden. Defensie en buitenlandse zaken zijn Nederlandse taken, hoewel het samen met de Nederlandse Antillen een zekere vrijheid heeft in regionale aangelegenheden. Staatshoofd is de Nederlandse koningin en zij wordt op het eiland vertegenwoordigd door een gouverneur.Aan het hoofd van de Arubaanse regering staat de minister-president. Alle inwoners met de Nederlandse nationaliteit hebben stemrecht.
Economie: De bodem van het eiland is arm en droog en daarmee grotendeels ongeschikt voor landbouw. Het gewas wat wel belangrijk is aloë dat bij het maken van cosmetica gebruikt wordt. Drinkwater wordt voor een deel geïmporteerd uit andere landen. De economie van het eiland is afhankelijk van de olieraffinage en het toerisme. De onverwachte sluiting van de Lago-raffinaderij in 1985 betekende een zware klap voor het hele eiland. De werkloosheid schoot omhoog en velen emigreerden vooral naar Nederland. De overheid werd gedwongen op alle uitgaven te bezuinigen. Alleen de ontwikkeling van het toerisme werd ontzien. Deze sector ontwikkelde zich voorspoedig en werd de belangrijkste bron van inkomsten. Bijna de hele beroepsbevolking was ervan afhankelijk. De raffinaderij werd in 1990 heropend, waardoor de perspectieven voor Aruba gunstig werden. De werkloosheid daalde weer. In 1995 ontving Aruba 69 miljoen ontwikkelingshulp uit Nederland. Bonaire Algemeen: Bonaire is één van de benedenwindse eilanden. Het eiland is ongeveer 228 vierkante kilometer en heeft ongeveer 9.500 inwoners. De hoofdstad van Bonaire heet Kralendijk. Landschap: Het oudste gesteente van Bonaire is op de toppen van onder andere de Brandaris en Juwa nog duidelijk zichtbaar. Het jongere gesteente, de koraalkalksteenafzettingen, is zachter en onder invloed van eroderende krachten zijn er grote vlaktes ontstaan. Het eiland wordt in het noordwesten gekenmerkt door een bijzonder heuvellandschap. In het midden een terrassenlandschap. In het zuiden een vrij laag en vlak landschap. Het zuiden bestaat uit een laagterras van zoutpannen er zijn ook wel wat zoutpannen op het noordwesten van het eiland te vinden. Al deze zoutpannen zijn ontstaan tijdens het stijgen en dalen van de zeespiegel in de tijd van de ijstijden. Bevolking: De bevolking op dit eiland spreekt net zoals bij Aruba Papiamento. En het grootste deel van de bevolking is Rooms-katholiek. Op Bonaire zijn veel negroïde mensen omdat er veel negerslaven naar dat eiland zijn geïmporteerd. Economie: Er is op Bonaire nog nooit echt een goede economische situatie ontstaan. Vroeger was het nog een plantage maar daar verdiende men ook maar weinig mee. Er wordt nu zout gewonnen en men produceert sisal. Bonaire dient sinds 1975 als olieoverslagplaats. En het eiland berust de inkomsten ook uit de textielindustrie. Het toerisme op dit benedenwindse eiland groeit met het jaar. Maar is nog niet zo ver. Er komen nu wel steeds meer duiktoeristen. Curaçao Algemeen: Curaçao is de middelste en de grootste van de drie benedenwindse eilanden. Het heeft een oppervlakte van ongeveer 444 vierkante kilometer. Het eiland heeft ongeveer 190.000 inwoners. De hoofdstad van Curaçao is Willemstad.
Landschap: Het landschap is voor het merendeel vlak met slechts hier en daar heuvel. Het noordwesten van het eiland is wel erg heuvelachtig en daar bevindt zich dan ook de hoogste top van het eiland “de Christoffelberg” met een hoogte van ruim 375 meter. De heuvels op het noordwesten zijn van keihard massief gesteente dat al miljoenen oud is. De noordoostkust is steil en rotsachtig. De zee botst hier constant met grote kracht tegen de kust. De altijd aanwezige noordoostpassaat. Door de sterke branding is deze kant van het eiland erg ruw en onherbergzaam. Bevolking: Voor de komst van de olie-industrie bestond dit eiland uit drie totaal verschillen bevolkingsgroepen namelijk de blanke Nederlanders, Portugese joden en de zwarte slaven. Na de vestiging van de olie-industrie is dit niet meer het geval omdat er toen mensen uit de hele wereld naar het eiland toe kwamen dus kwam er meer diversiteit in de bevolking. Ook op dit eiland wordt Papiamento gesproken. En de meerderheid van de bevolking is Rooms-katholiek. Economie: Curaçao heeft een eenzijdige economie. Ze hebben een raffinaderij van olie uit Venezuela. De regering wil deze eenzijdige economie toch wat verbreden. Zodat de landbouw en het toerisme bevorderd en dan is Curaçao niet meer afhankelijk van één sector. Veel ondernemingen hebben om fiscale redenen hun bedrijf naar Curaçao verplaatst. Willemstad heeft een goede haven en de Albert Plesman Luchthaven Bovenwindse Eilanden Groep eilanden in het Oosten van de Caribische Zee waarvan Saba, Sint-Eustatius en Sint-Maarten tot Nederland behoren. De term bovenwinds stamt uit de zeilvaart; de reis naar deze eilanden vanuit het centrum van het Caribische gebied ging in tegen de heersende windrichting, de noordoostpassaat. De Bovenwindse Eilanden werden in 1493 door Christopher Columbus ontdekt en in 1630-1640 door de Nederlanders veroverd. In de 17e en 18e eeuw waren de eilanden enige tijd in Britse handen. Vanaf 1816 zijn ze weer Nederlands bezit geworden. Sinds 1954 vormen ze samen met de Nederlandse Benedenwindse Eilanden een autonoom deel van het Koninkrijk der Nederlanden. Saba Algemeen: Dit is het kleinste eiland van de Nederlandse Antillen en behoord tot de bovenwindse eilanden. De oppervlakte van het eiland is ongeveer 13 vierkante kilometer. Het eiland heeft ongeveer 1500 inwoners. De hoofdstad heet The Bottom. Het eiland is oorspronkelijk vulkanisch en is sterk geërodeerd en heeft diepe kloven en steile kusten. Vele inwoners werken op Curaçao en Aruba. Door ontoegankelijkheid vanuit zee lange tijd geïsoleerd. In 1960 kwam er pas een vliegveld op dit eiland.
Landschap: Saba is een steil uit zee oprijzende en uitgedoofde vulkaan. Het landschap is niet vlak. Door erosie en verwering zijn er veel diepe kloven ontstaan waarlangs na regenbuien het water de weg naar de zee zoekt. De wanden van het eiland verrijzen bijna loodrecht uit zee met als gevolg dat Saba geen natuurlijk haven of stranden heeft. Bevolking: De verhouding tussen blanken en zwarten op Saba is ongeveer gelijk. Dit komt vooral doordat er op Saba nooit sprake is geweest van plantagebouw. Dus er werden maar heel weinig slaven geïmporteerd. Tot aan het begin van de vorige eeuw woonden er nog meer blanken als kleurlingen op dit eiland. Maar door een geboorteoverschot bij de kleurlingen en het emigreren van de blanken is het kleurlingen aantal iets groter. Maar toch is er duidelijk sprake van een bevolkingafname door al die emigranten. Economie: De economie op Saba is vooral afhankelijk van de landsbijdrage. Hierbij wordt het begrotingstekort van het eiland aangevuld met landsgelden en worden ontwikkelingsprojecten gefinancierd met behulp van Nederlandse ontwikkelingshulpgelden. Het merendeel van de bevolking is in dienst bij de overheid. Sinds de komst van het vliegveld komen er ook toeristen. Er komen er steeds meer. De voornaamste twee soorten toeristen zijn: dagtoeristen vanuit Sint-Maarten en de duiktoeristen omdat er twee duikscholen op het eiland aanwezig is. Sint-Eustatius Algemeen: Het eiland ligt op zo’n 70 kilmeter ten zuiden van Sint- Maarten en wordt evenals Saba gedeeltelijk gevormd door de toppen van twee uitgeruste vulkanen. De hoofdstad van dit eiland heet Oranjestad. Landschap: Het eiland heeft drie verschillende landschappen. Het noordwesten en zuidoosten zijn vulkanische landschappen. Deze twee landschappen worden onderscheiden door een in noordelijke richting afhellende vlakte. Het noorden wordt gekenmerkt door veel heuvels. Het zuidoosten van het eiland wordt gedomineerd door de 600 meter hoge uitgedoofde vulkaan. De kust van Sint-Eustatius bestaat voornamelijk uit steile kliffen met een aantal baaien, waar je kleine smalle zand- en puinstrandjes kan vinden. Bevolking: De bevolking op dit eiland is hetzelfde samengesteld als de bevolking op Sint-Maarten. Op Sint-Eustatius is de bevolking de laatste vijftig jaar vrij stabiel gebleven.
Economie: De economie van dit land is net als Saba berust op de landsbijdrage en bijna de helft van de beroepsbevolking is in dienst bij de overheid. Het eiland verdient ook geld aan olie want op het eiland bevindt zich een olieoverslagbedrijf sinds 1982. En door de aanleg van het “Franklin Delano Roosevelt Airport” groeit het toerisme bij het jaar. Het zijn dan wel mensen die voor een paar dagen,vanuit Sint-Maarten vooral, op het eiland komen. Er wordt op het eiland op kleine schaal aan land- en veeteelt gedaan. Sint-Maarten Algemeen: Het is het grootste eiland van de bovenwindse eilanden. Het eiland heeft een totale oppervlakte van 86 vierkante kilometer. Het Nederlandse deel is ongeveer 34 vierkante kilometer en dat deel bevind zich in het zuiden. De grens tussen het Franse en het Nederlandse deel loopt dwars over het eiland. De hoofdstad van het Nederlandse deel heet Philipsburg. Landschap: Het eiland ligt op een onderzees platform dat 100 miljoen jaar geleden is ontstaan door een stijging van de aardkorst, waarop zich vervolgens vulkanisch stollingsgesteente heeft afgezet. Het grootste deel van het eiland bestaat uit heuvels en laag bergland met uitzondering op van de vlakke “Lowlands” in het westen. Dit lage kalksteengebied is door een lange, zanderige wal van grond met het heuvelachtige deel verbonden. Tussen de heuvels in liggen een aantal aantrekkelijke dalen. De kust van Sint-Maarten wordt gekenmerkt door een groot aantal baaien en schitterende zandstranden. Bevolking: Op dit eiland zijn er veel negroïde mensen en dat komt vooral door de slavenimport in het verleden. Er vindt zich ook niet echt een rasmengeling plaats tussen blanken en kleurlingen. Mede daardoor is er een duidelijke verdeling tussen blank en gekleurd. De bevolking op dit eiland is sterk toegenomen door de toeristenindustrie waardoor er meer werk is. Economie: Sint-Maarten is sinds 1960 hoofdzakelijk gebaseerd op toerisme. In 1943 werd “Juliana Airport” aangelegd. Een paar jaar later is het verder uitgebreid. In 1973 werd de luchthaven geschikt gemaakt voor straalvliegtuigen en daardoor werd deze luchthaven tot een van de modernste van het Caribische gebied. Er kwamen steeds meer toeristen daardoor. Dit is alleen nog het verblijftoerisme. Het aantal cruisetoeristen neemt steeds meer toe. Doordat er veel verdiend wordt aan de toeristen zijn de andere bronnen van inkomsten verwaarloosd. Er is op een wat kleinere schaal ook nog een vissersbedrijf actief maar dat is onderleiding van Japanners. Met de economie gaat het dan wel goed op dit eiland maar er is een hoge werkloosheid doordat er steeds meer werkzoekende immigranten komen. De verschillen en overeenkomsten tussen de eilanden Landschap: De Benedenwindse Eilanden zijn vlak tot licht heuvelachtig. Bonaire heeft een vlak zuidelijk deel en een vrij geaccidenteerd noordwesten . Curaçao is in het zuiden en midden plateauachtig en bestaat in het noordwesten uit heuvels, waaronder de Sint Christoffelberg 372 meter en de Sint Hyronimusberg van 230 meter. In het zuidoosten is er één echte top, de Tafelberg van 197 meter. Sint-Maarten is erg heuvelachtig met als hoogste toppen Mount Paradise van 424 meter, op het Franse deel, en Sentry Hill van 341 meter. Saba is in wezen een uitgedoofde vulkaan. Sint-Eustatius bestaat uit een sterk geërodeerd noorden en een uitgebluste vulkaan in het zuiden die de Quillkrater heet en is 602 meter hoog.(‘Quill’ is een verbastering van ‘kuil’). Een opmerkelijk landschappelijk kenmerk van de Antillen zijn de handvormige binnenbaaien. Dit zijn ondergelopen dalstelsels, die tijdens het Pleistoceen zijn gevormd door rivieren die hun weg zochten naar de zee, die toen wel ongeveer 30 meter lager lag. De binnenbaaien zijn niet alleen landschappelijk uniek, maar ook economisch. Willemstad heeft er zijn natuurlijke haven aan te danken. Permanente rivieren komen op de eilanden niet voor. Daarvoor is er te weinig neerslag, de verdamping is te hoog en de omvang van de eilanden is te klein. Alleen na stortregens stroomt er water door de droge dalen. Door het kappen van bomen en het stuk vreten van struikgewas door geiten en zware stortregens is het landschap sterk geërodeerd.
Klimaat: De onderscheiding in Boven- en Benedenwindse Eilanden heeft te maken met hun ligging ten opzichte van de in dit gebied overheersende wind, de noordoostpassaat. De temperaturen zijn het gehele jaar door zeer constant en verschillen nauwelijks. De gemiddelde jaartemperaturen voor bijvoorbeeld Curaçao en Sint-Maarten zijn rond de 27° Celsius. Het grote verschil in klimaat tussen de twee eilandengroepen wordt veroorzaakt door de neerslag. Op de Bovenwindse eilanden is die ongeveer 1100 mm per jaar, maar op de Benedenwindse eilanden niet meer dan 575 mm. De koude stroom voor de kust van Venezuela is oorzaak van geringe regenval op de Benedenwinden. De Bovenwindse Eilanden liggen in het gebied waar zich regelmatig orkanen en wervelstormen voordoen. Op Sint-Maarten werden in september 1995 door de zware orkaan Luís grote verwoestingen aangericht. Flora en fauna Karakteristiek voor de Benedenwindse Eilanden is de divi-divi, een boom waarvan de kruin met de overheersende windrichting is meegegroeid. De overige vegetatie bestaat uit doornige struiken, cactussen en aloë. Dat komt door het dorre van de eilanden. Er is geen blijvende grasbedekking. De Bovenwindse Eilanden hebben een savannevegetatie, in de hogere delen zijn er palmen en mahoniebomen. De voornaamste en nog resterende diersoorten zijn herten, flamingo's, papegaaien, ratelslangen en leguanen. Conclusie
Ik heb antwoord gekregen op mijn vragen en daarom heb ik ze beknopt nog even doorgenomen. Wat is de ligging van de eilanden? De eilanden liggen in het Caribische gebied. De benedenwindse eilanden liggen meer naar Zuid-Amerika toe en de bovenwindse eilanden liggen meer bij Puerto Rico in de buurt. Wat is het klimaat? De eilanden hebben een tropisch klimaat. Dat tropische klimaat wordt onderdrukt door de noordoostpassaat. Wat is de geschiedenis van de eilanden? De eilanden hebben een rijke geschiedenis. De eilanden zijn ontdekt door de Spanjaarden en langzaam hadden andere Europeanen de landen veroverd maar de Spanjaarden lieten dit toe omdat er haast niks op de eilanden te vinden was. Hoe ziet het landschap eruit? Het landschap is niet zo verschillend op de benedenwindse eilanden is het droog en is er bijna geen neerslag en daardoor is er maar weinig vegetatie. Op de bovenwindse eilanden is er meer vegetatie omdat het niet zo woestijnachtig is als de benedenwindse eilanden. De bovenwindse eilanden hebben meer iets weg van een savanne.
Hoe ziet de bevolking eruit? De bevolking van de zes eilanden is zeer divers. Je kan op de eilanden mensen met veel verschillende achtergronden vinden. Hoe zit het met het bestuur van de eilanden? Aruba heeft een aparte regering en werk op gebied van defensie en buitenlandse zaken samen met Nederland. De rest van de eilanden behoren tot de Antillen en dat word geregeerd door Nederland maar de rechtspraak van die eilanden is op Curaçao. Waar verdient men op de eilanden het meeste geld aan? De eilanden verdienen veel aan de toeristen die de eilanden bezoeken. Voor de rest zijn er op een paar eilanden olieraffinaderijen. De economie van de eilanden is dus erg afhankelijk van het buitenland.