De 20 eeuwse dictatuur van Duitsland en Rusland

Beschrijving van de 20e eeuwse dictatuur zoals in Nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie bestond. In dit hoofdstuk zal ik aan de hans van 5 kenmerken een beschrijving geven van de dictatuur zoals die in Nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie bestond. 1. Totalitair. In beide landen maakte één partij de baas uit. In de Sovjet-Unie was dat de CPSU (Russische Communistische Partij) en in Duitsland de NSDAP (Nationaal-Socialistische Duitse Arbeiderspartij). Beide partijen hadden een zeer diepgaande invloed, tot in het gezin toe. Ze besteedden vooral veel aandacht aan de opvoeding van de jeugd. Beide landen hadden jeugdbonden, In de Sovjet-Unie was dat de Komsomol, in Duitsland de Hitlerjugend, die beide miljoenen leden telde. In deze jeugdbonden was het de bedoeling de jeugd de staatsideologieën in te prenten en ze op te laten groeien tot trouwe, gedisciplineerde onderdanen. 2. Één leiderfiguur. Aan het hoofd van de beide partijen stond een machtige leider. Stalin was de leider van de CPSU en Hitler was de leider van NSDAP. Zij werden gezien als de God van dat land en alles wat ze zeiden was de absolute waarheid. Als het volk maar genoeg in ze geloofden, zouden ze hun doelen kunnen verwezenlijken. Een godsdienst was dan ook niet meer nodig, want ze hadden al iemand om in te geloven en het paradijs zou gauw op aarde zijn.
3. Propaganda. Om te zorgen dat het volk in de leiders ging geloven was er in beide staten veel propaganda. Ze onderging beide een enorm vereringritueel om te zorgen dat de bevolking goed doorhad dat ze over ‘bovennatuurlijke gaven’ beschikten en precies wisten wat goed was voor het land. Hitler had veel aan propaganda, in Duitsland kon bijna iedereen lezen en was technisch goed ontwikkeld. De Sovjet-Unie daarentegen had bestond grotendeels uit analfabetische boeren, nauwelijks ontwikkeld en was zeer gespreid. 4. Overheidsgeweld. Om het trouw van het volk te controleren, hadden beide systemen een zeer uitgebreide politie en binnenlandse inlichtingen dienst. Het volk werd permanent gecontroleerd en als je ook maar even twijfelde aan het feit dat de staatspolitiek misschien wel niet zo goed was werd je in een concentratiekamp gestopt. 5. Verafschuwing parlementaire instellingen. Beide leiders haatten parlementaire instellingen. Er werd daar alleen maar gedebatteerd en nooit beslissingen genomen. Bovendien vonden ze dat het volk niet kon weten hoe er gehandeld moest worden om het land te besturen, dat wisten zij veel beter, de Heilige leiders van de Sovjet-Unie en Duitsland!